synthese Het artikel ‘creatief met cultuur’, uit het tijdschrift ‘Kind en Adolescent’, beschrijft een probleem waarmee politie en strafafdelingen mee geconfronteerd worden. Door een groeiende diversiteit aan culturen in de maatschappij, moet de aanpak soms mee veranderen. In het artikel gaat Brenda C. Oude Breuil op zoek naar de oplossing voor dit probleem. Hierbij probeert ze een antwoord te vormen op de vraag: ‘ Wat is cultuur en hoe speel je daarop in?’. De auteur stelt dat het aantal jongeren uit etnische minderheidsgroepen dat met de politie in aanraking komt, in direct verband staat met de culturele diversiteit van het cliëntenbestand van de strafafdeling van de Raad. De Raad voor de Kinderbescherming heeft twee afdelingen: een civiele afdeling ,die zich met beschermingsen adviestaken bezighoudt, en een strafafdeling die zich bezig houdt met de straftaak van de Raad. Bij het straffen moet de Raad rekening houden met de achtergrond van de jongere die berecht wordt. Hierbij moeten raadsonderzoekers een screeningsonderzoek doen. Onder politieke druk moet het recht rekening houden met diversiteit. In het derde hoofdstuk gaat de auteur op onderzoek. Ze stelt vast dat de manier waarop de uitvoerende werkers omgaan met deze problemen afhangt van de wijze waarop zij het begrip ‘cultuur’ beschouwen en de mate waarin zij bereid zijn zich aan de cliënt aan te passen. Binnen de Raad valt het op dat vooral mensen die met de allochtone jongeren in contact komen, zich willen aanpassen, in tegenstelling tot anderen die vinden dat de jongeren zich moeten aanpassen. Om je te kunnen aanpassen aan cultuur moet je weten wat cultuur is. Er zijn twee opvattingen: de culturalistische en constructivistische opvatting. Bij culturalisme wordt cultuur beschouwt als een geheel van ervaringen , kennis , normen, waarden, betekenissen en symbolen dat door de leden van een bepaalde groep wordt gedeeld. Constructivisten zijn van mening dat cultuur door individuen wordt gecreëerd. Een individu wordt dus niet bepaald door zijn cultuur, maar construeert zijn identiteit aan de hand van verschillende culturele invloeden. Een juiste houding en zicht op de cultuur van de allochtone jongere is belangrijk. Hiernaast zijn er nog een aantal factoren die meespelen, namelijk: de bereikbaarheid van de cliënt, moeizame communicatie (telefonisch contact), wantrouwen ten opzichte van de Raad en de normen en waarden van de cliënt zijn problematisch. Als op al deze factoren en met de juiste informatie kan ingespeeld worden op de achtergrond van de jongere, zouden de allochtonen veel beter kunnen geholpen worden.