ETHIEK-SERIE Waardendomeinen wijzen de weg in moreel labyrint Rob van Es en Roos Hermans Foto: Collectie Still-photo Een voorpublicatie uit het boek Professionele Ethiek – Verantwoord organiseren dat in 2010 bij Kluwer verschijnt. Lowell Bergman (Al Pacino), links op de foto, en Jeffrey Wigand (Russell Crowe) in de film The Insider 30 Management EXECUTIVE november/december 2009 WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL Waardendomeinen wijzen de weg in moreel labyrint Jarenlang konden directeuren van Bouwfonds en Philips Pensioenfonds ongestoord vertrouwelijke informatie, frauduleus vastgoed en miljoenen euro’s aan steekpenningen heen en weer schuiven. Klokkenluiders lieten zich horen, maar werden genegeerd. Welke waarden liggen ten grondslag aan de morele keuze om aan de bel te trekken of juist de andere kant op te kijken? Bewust of onbewust worden bij deze en andere ethische dilemma’s vier waardendomeinen doorlopen: publiek, organisationeel, professioneel en persoonlijk. Het in kaart brengen van deze waardendomeinen helpt het lastige afwegingsproces bij morele beslissingen inzichtelijk te maken. I n de Amerikaanse film The Insider (1999) luistert de vijand mee en daarom praten beide mannen, Lowell Bergman en Jeffrey Wigand, in de privacy van een auto. Bètawetenschapper Jeffrey Wigand, rechts op de foto (Russell Crowe), werkte bij sigarettenfabrikant Brown & Williamson. Dat deed hij om het geld, want aan de universiteit verdien je niet veel. Toen ontdekte hij dat B&W een speciale stof toevoegt aan de tabak: comaurin, die de verslaving aan roken versterkt. Zijn protest daartegen leidde al snel tot zijn vertrek. Hij tekende een verklaring tot zwijgplicht om zijn hoge zorgkostenvergoeding te behouden – zijn dochter is ernstig ziek. Hij kan die zwijgplicht echter niet volhouden, zeker als B&W druk op hem uitoefent om zijn mond te houden en een aanvullende verklaring te tekenen. Hij voelde zich in een hoek gezet en dat botste hevig met zijn karakter. In de auto vertelt hij voor het eerst zijn verhaal aan iemand van buiten het bedrijf. In dit geval Lowell Bergman, links op de foto (Al Pacino), een befaamd journalist en producer van het CBS-programma 60 minutes. Die brengt Wigand ertoe zijn verhaal rechtstreeks voor de televisiecamera te vertellen. Na deze whistleblowing (ook bekend als ‘klokkenluiden’) wordt Wigand bedreigd en laat hij twee bodyguards toe in zijn huis voor de beveiliging. Hij ziet zijn toch al wankele huwelijk onderuitgaan. Teleurgesteld in het rechtssysteem maar ook met spijt over eerdere gemaakte keuzes pakt Wigand de draad van zijn leven weer op als leraar scheikunde op een highschool in Kentucky en blijft zorgen voor zijn dochter. De extra dimensie van de film ligt in de plotwending halverwege. Bergman komt in de problemen die lijken op die van Wigand: zijn televisiestation weigert het interview met Wigand integraal uit te zenden. Eigenbelang van de directie zit in de weg. Bergman lekt deze informatie effectief naar andere zenders en dat zet CBS onder druk. De uitzending komt er toch. De band met CBS en zijn eigen nieuws­ programma is echter onherstelbaar geschaad en Bergman neemt ontslag. Spiegelbeeldig zijn beide verhalen niet. Wigand ging over tot whistleblowing, Bergman liet informatie lekken. In het eerste geval is de actor publiek bekend; in het tweede geval niet. Het eerste vereist aanmerkelijk meer moed dan het tweede. Welke waarden spelen mee in de besluitvorming over een morele kwestie? Het model voor de waardendomeinen kan dat verhelderen (zie de figuur Waardedomeinen bij morele beslissingen). Vier domeinen spelen een rol: het publieke, het organisationele, het professionele en het persoonlijke. In ieder domein zijn weer andere waarden belangrijk. Jeffrey Wigand staat voor een moeilijke morele beslissing. Juist een whistleblower doorloopt bij zijn afwegingen min of meer bewust alle vier de waardendomeinen. 1. Het organisationele waardendomein Dit is het domein van sigarettenfabrikant B&W. Het bedrijf opereert effectief door het product extra bindend te maken maar het houdt de informatie daarover geheim. Dat is strijdig met maatschappelijk verantwoord ondernemen. Tegelijk doet het een beroep op Wigand loyaal te zijn. 2. Het professionele waardendomein Wigand is een integer en deskundig wetenschappelijk onderzoeker. Hij kan de keuzes van zijn bedrijf als professional niet voor zijn rekening nemen. 3. Het publieke domein De verslavende toevoegingen aan de tabak zijn schadelijk voor de volksgezondheid en dit zal weer ten koste gaan van de collectieve voorzieningen. Daarnaast heeft het publiek er recht op te weten wat er precies in die consumptieartikelen zit. Management EXECUTIVE november/december 2009 WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL 31 4. Het persoonlijke domein Wigand doet een aantal pogingen om de misstand binnen het bedrijf op te lossen. Dat lukt niet en hij krijgt ontslag. Hij tekent uit zorgzaamheid om zijn zieke dochter een verklaring tot zwijgen. Tot hij weer respectloos behandeld wordt; dan valt de loyaliteit weg en zoekt hij de openbaarheid. Op basis van deze waardeninventarisatie kan de redenering van Wigand als volgt worden opgezet: ‘Vanuit mijn deskundigheid als professioneel onderzoeker constateer ik dat mijn werkgever B&W opzettelijk een stof toevoegt aan zijn tabaksproducten waardoor de gebruikers intensiever verslaafd raken. Dat is zeer effectief voor de omzet van B&W maar het heeft een extra schadelijke werking op de volksgezondheid. Daarbij wordt informatie tegenover het publiek achtergehouden; dat weet niet dat het extra benadeeld wordt. Ik vind dat als persoon verwerpelijk en onbillijk. En als professional kan ik het niet langer voor mijn rekening nemen om daaraan mee te werken. Daarom zal ik mij niet langer iets gelegen laten liggen aan de loyaliteit die het bedrijf van mij verwacht, temeer daar ik na mijn interne klacht over deze kwestie respectloos behandeld ben. Ik zal daarom mijn kennis naar buiten brengen, juist omdat het voorbestaan van deze praktijk in strijd is met de sociale rechtvaardigheid.’ The Insider is een voorbeeldige film om de problematiek te begrijpen van werknemers die hun bezwaren tegen de eigen werkgever publiek maken. Bij zulke maar ook bij andere morele kwesties kan het model Waardendomeinen een verhelderend instrument zijn om morele beslissingen te nemen. Rob van Es is UD Organisatiefilosofie bij de UvA en Consultant in de diagnostiek, cultuur en ethiek van organisaties. www.vanSvision.nl Roos Hermans is Rector van het Coenekoopcollege in Waddinxveen en Trainer morele oordeelsvorming bij de Gemeente Amsterdam. Waardendomeinen bij morele beslissingen Publiek Sociale rechtvaardigheid Openbaarheid Duurzaamheid Volksgezondheid Collectieve voorzieningen Organisationeel Continuïteit Effectiviteit Efficiency Kwaliteit Loyaliteit Samenwerking MVO Morele kwestie Professioneel Deskundigheid Zorgvuldigheid Zelfstandigheid Betrouwbaarheid Zelfkennis Leerbereidheid Integriteit Persoonlijk Billijkheid Respect Empathie Prudentie Oprechtheid Zorgzaamheid 32 Management EXECUTIVE november/december 2009 WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL