Samenvatting Griekse kunst Blz 49-66 1. Beeldhouwkunst Pygmalion: vond de vrouwen van het eiland waar hij woonde (Cyprus) niet goed genoeg, omdat ze zich overgaven aan overspel. Op een dag maakte hij een beeld van een meisje en het was zo mooi dat hij er verliefd op werd. Op een feestje vroeg hij godin Athene of zij het beeld levend kon maken en dat deed zij. Pygmalion en de vrouw leefden nog lang en gelukkig 3 perioden in de Griekse beeldhouwkunst: - Archaïsche periode (650-490 v. Chr.) Klassieke periode (490-323 v. Chr.) Hellenistische periode (323-27 v. Chr.) Archaïsche periode: (archaios = oud) Standbeelden van naakte jongemannen (kouroi). Ze gebruikten de techniek van de Egyptenaren => Omtrek op alle 4 de zijden van een blok marmer, en dan uithakken. Dit deden ze altijd op dezelfde manier en daardoor leken alle beelden op elkaar. Functies kouroi: - het kan een god voorstellen het kan een geschenk aan een god zijn het kan een gedenkteken zijn aan de overledene op een graf Kenmerken beeld kouroi: - 1 been iets naar voren gewicht op beide voeten armen langs het lichaam vuisten gebald krullende haren = ronde kralen expressieloze glimlach (archaïsche glimlach) Kouroi in ontwikkeling: Grieken gingen steeds meer experimenteren maar daardoor ontstonden er botsingen van stijlen (kouros beelden). Kritios had de oplossing gevonden voor dit probleem en daarmee wordt de nieuwe periode binnengetreden (de klassieke periode) Klassieke periode: Problemen van de kouros met verschillende stijlen: - het gelaat De haren De stijve pose De veranderingen door Kritios: - korte haren meer expressie natuurlijke pose hoofd gedraaid gewicht op 1 been, met gekanteld bekken. Proces van het maken van een bronzen beeld: - kleimodel maken een waslaag aanbrengen nieuwe laag klei hard bakken was smelt weg holle ruimte gesmolten brons in de holle ruimte buitenste kleilaag weg bronzen beeld blijft over Voorbeeld: De Discuswerper => origineel bestaat niet meer maar het was een gewaardeerd beeld en daardoor zijn er veel kopiëren gemaakt van marmer (dat was goedkoper) en die zijn wel blijven bestaan. Contrapasto: => levendige indruk - gewicht op 1 been heup en schouders in contralijn linkerbeen en rechterarm gespannen, en andersom. Voorbeeld: De Speerdrager door Polycletus. Dit beeld gold nog eeuwenlang als de ideale maatstaaf. Identiteit en idealisering: De gelaten hebben een beetje expressie en identiteit gekregen, maar nog niet zo goed als in de Hellenistische periode. Naakte mannen, geklede vrouwen: Mannen werden altijd al naakt afgebeeld, vrouwen pas in de 4e eeuw voor Chr. Aan de kleding van het beeld kan je zien uit welke periode het komt, hoe meer plooien in de kleden, hoe jongen het beeld is. Vroeger waren marmeren beelden altijd beschilderd. 1.4 De Hellenistische periode Doordat de kunstenaars nu een stapje verder gingen en steeds meer realistische beelden gingen maken kwam er een verschuiving van onderwerpen. Nu werden er ook kinderen, oude mensen, lelijke mensen, dronken mensen, gewonde mensen en groepen afgebeeld Voorbeeld: Laocoon groep 2 De Griekse bouwkunst 2.1 Functie van een tempel : De tempel was de plaats waar de godenbeelden stonden. Bijna niemand mocht daar komen en de bijeenkomsten werden dan ook buiten de tempel gehouden. Daar stond ook het altaar. 2.2 Vorm en stijl: De vroegste tempels zijn niet bewaard gebleven omdat deze van hout waren. Plattegrond Eenvoudige Tempel => Met peristylium, Portaal en cella. 1. 2. 3. 4. 5. Zuilen Tympanon Kapiteel Architraaf Fries Dorische zuilen zijn het minst versierd, dan Ionische en dan Corinthische. 2.3 De Acropolis is het middelpunt van Athene en dat was ook de bedoeling van Pericles. In de oorlog waren de tempels op de Acroplis door de Perzen vernietigd. Functie tempels op de Acropolis: - ‘woonhuis’ voor goden herinnering aan de overwinning op de Perzen het tonen van de grootheid van Athene De Acropolis: Met de propylaeen, het nike-tempeltje, het parthenon en erecteion. Nike-tempeltje: eenvoudig tempeltje voor Athene-Nike met 4 elegante Ionische zuilen. Op het Fries is de oorlog van de Grieken tegen de Perzen afgebeeld. Parthenon: Tempel voor Athene- Parthenos (maagdelijke Athene). Gebouwd in Dorische stijl. Propylaeen: De eigenlijke ingang, de vóórpoorten. Zie je als eerste als je binnenkomt samen met het niketempeltje. Erechteion: Bevat verschillende ruimtes, 1 voor Athene en 1 voor Poseidon. Spectaculair => 6 zuilen in de vorm van Vrouwen => Kariatiden => Bewoners van Kariai kozen tijdens de oorlog voor de Perzen. Toen de Grieken de oorlog hadden gewonnen werden de mannen gedood en de vrouwen slaven. Het Parthenon is beroemd voor zijn versieringen (200 meter relief) Het fries van een zuilengalerij is verveeld in triglyphen en metopen (1,3 x 1,3) Daarop zijn verschillende scenes afgebeeld. Aan de binnenkant is 1 doorlopend fries (Ionisch) waarop de processie ter ere van Athene is afgebeeld Tympanon: in de hoeken van het tympanon worden liggen of zittende mensen en dieren afgebeeld om de ruimte in de hoek te vullen. Oost -> Geboorte Athene West -> Athene en Poseidon die strijden om te macht over Athene. Dit weten we van beschrijvingen want er is niet veel bewaard gebleven 3. De Griekse schilderkunst 3.1 Schilderkunst van de 7e tot de 4e eeuw. Hiervan is niet veel bewaard gebleven omdat ze op muren en houten schilderden. We hebben alleen nog veel vazen die beschilderd zijn 3.2 Schilderkunst op vazen Vazen waren niet voor de sier, maar om vloeistoffen en levensmiddelen in op te slaan. In grote vazen werd wijn en olie bewaard (deze vazen waren in de grond ingegraven), en in kleine sierlijke vaasjes waren parfum ed. opgeborgen. Afbeeldingen op vazen: er stonden mythologische verhalen op, goden en later ook alledaagse taferelen. In de 6e en 7e eeuw konden schilders nog niet zo goed realistische afbeeldingen maken, maar na 530 v. Chr. worden de roodfigurige afbeeldingen populair. Deze afbeeldingen waren ook mooier omdat er een nieuwe techniek toegepast kon worden. Ze konden nu de lijnen met een penseel verven en hoefden niet meer ingekerfd te worden. Nu konden ze ook gaan werken met perspectief e.d.. Een schilders-anekdote: Wedstrijd tussen Zeuxis en Parrhasius, zij wilden erachter komen wie van hen de beste schilder was. Zij zouden beide een schilderij maken, en een jury zou beslissen welke het mooiste was. Zeuxis trok het doek van zijn schilderij en daarop waren druiven geschilderd, zo mooi dat er vogels op af vlogen op erin te pikken. Daarna zei Parrhasius, die niet onder de indruk was van het mooie schilderij, dan Zeuxis het doek van zijn schilderij mocht trekken. Toen hij dat probeerde bleek dat het doek het schilderij zelf al was. Het was duidelijk wie had gewonnen.