De ontwikkeling van het christendom

De ontwikkeling van het
Christendom
• Toen het Romeinse rijk in
500 v. Chr. gesticht werd,
werden de goden van de
Olympus vereerd.
• Toen het Christendom
werd gepredikt was dit een
illegale godsdienst. Het
was verboden om Christus
te eren, er stond zelfs de
doodstraf op!
• Later werd het de
staatsgodsdienst.
• Maar hoe is dit zo
gekomen?
Het begin
• Zoals het verhaal
vertelt, werd er op een
bijzondere nacht in
Betlehem een kind
geboren, dat de
geschiedenis zou
veranderen.
Of het verhaal klopt weten
we niet zeker, maar we
weten wel dat hij de wereld
veranderd heeft!
Deze man was Jezus
Christus.
Christus
• Volgens de gelovigen:
• Het Christendom begint met de
persoon Jezus Christus. Volgens
gelovigen is hij de kern en draait alles
om hem.
• Zij geloven dat hun god in de
menselijk vorm van Jezus Christus
naar de aarde kwam. Daar leefde
deze als mens zoals hij dat eigenlijk
bedoeld had sinds de schepping.
• Jezus sprak wijze woorden, genas
zieken en zorgde voor de armen. Het
hoogtepunt van zijn leven was, dat hij
nadat hij gestorven was, nog eens
opstond uit de dood.
• Het christendom is hierop gebaseerd.
Christus
• Volgens niet-gelovigen:
• Was Jesus Christus
zeker een bijzonder
mens, die goede dingen
wilde doen en de
wereld wilde
verbeteren. Hij leefde
in de Romeinse tijd
onder keizer Augustus
en keizer Tiberius.
Het Keerpunt
• In het jaar 330 erkende
Keizer Constantijn de
Grote het Christendom
in zijn rijk. Voor het
eerst hadden de
Christenen de vrijheid
om hun ware geloof te
volgen zonder
vervolgd of verstoten
te worden.
• In 390 werd het
Christendom zelfs de
staatsgodsdienst onder het
gezag van Theodosius.
• Vanaf nu was het
omgekeerd en mochten de
Romeinen niet meer in
hun goden geloven en aan
deze offeren. Het
Christendom was de enige
toegestane godsdienst.
• Door deze veranderingen
veranderde het volk haar
houding tegenover het
rijk. En hierdoor ook
tegenover het leger en de
staat.
vervolgingen
• In 14 n. Chr. Stierf de Romeinse keizer Octavianus, die
zichzelf Augustus liet noemen. Tiberius volgde hem op en
vervolgde Christus en vele van zijn volgelingen. Deze
vervolgingen waren vreselijk. Vooral onder het beleid van
keizer Nero (vanaf 65 n. Chr.) hebben de Christen het vaak
zwaar te verduren gehad.
• Om aan de vervolgingen te ontkomen hielden zij geheime
vergaderingen, waarbij zij hun geloof predikten
• De Christenen werden afschuwelijk gemarteld en vele apostelen
(voortbrengers van het Christendom) stierven een marteldood (zij
werden dan ook enorm vereerd, hierdoor ontstonden de heiligen).
• Er was een straf die kruisigen heette; hierbij moest de veroordeelde
zijn eigen kruis dragen, en werd deze daar buiten de stadsmuren
zelf aan vastgeknoopt/gespijkerd.
Keizer Constantijn I De Grote
Flavius Valerius Constantinus (22 mei 272-337)
•medekeizer van 306-323
•vanaf 308 met Licinius
•vanaf 324 alleenheerser van het Romeinse Rijk.
Maar waarom erkenning van het Christendom?
Constanijn versloeg Maxentius op de Brug van Milvius bij Rome
In hoc signo vincis
in dit teken zul je overwinnen
Edict van Milaan
de overeenkomst tussen Constantijn en Licinius
om de vervolging van Christenen te stoppen
Constantinopel
•In tegenstelling tot zijn
voorgangers liet Constantijn
de Christenen in zijn rijk niet
vervolgen, sterker nog, hij liet
zichzelf zelfs bekeren!
•Wellicht was zijn grootste
daad het stichten van de
nieuwe hoofdstad:
Constantinopel, strategisch
gelegen bij een kruispunt aan
wegen, te land, maar ook ter
zee.
Hij maakte het begin van de christelijke fase van
het Romeinse Rijk
(wat zich later ontwikkelde tot het Byzantijnse Rijk)
Hoe het verder ging met het
Christendom
In de middeleeuwen
was er veel corruptie.
Het Christendom werd
vaak beïnvloed door
politieke zaken en
andersom, dit was een
donkere tijd.
Bij de reformatie uitte
veel mensen hun
ongerustheid over de
kerk. Verschillende
tegenstrijdigheden
werden aan de kaak
gesteld. Toen is ook de
splitsing Roomskatholiek en
Protestants ontstaan.
^
Rooms Katholiek
< Protestants
De afgelopen
tientallen jaren is
hier het aantal
kerkgangers
afgenomen. Terwijl
dat in de derde
wereld juist
toeneemt.