Nieuwsbrief april 2011 - Leidse Vereniging van Mantelzorgers

April 2011
NIEUWSBRIEF
14e jaargang, nummer 2
Zorgt u voor een ander?
De lente tegemoet en bouwen aan zelfvertrouwen!
Zelfvertrouwen, een hoopvol onderwerp voor de donderdagavond bijeenkomst. Van toepassing
op allerlei soorten mantelzorg. Met regelmaat de contactgroep dementie en de inloop middag.
Voor de Oegstgeester mantelzorgers ook een uitnodiging. Nu snel lid worden? Dan ontvangt men
nog een uitnodiging voor het dagje uit met de Leidse Vereniging van Mantelzorgers.
Op p2 de situatie dat je van mantelzorger ineens zelf verzorging nodig hebt.
Een lastige mantelzorgsituatie is het ondersteunen van iemand met een psychische aandoening.
Daarover verslag van een voorlichtingsavond en informatie over ondersteuning en cursussen.
Bijeenkomst voor mantelzorgers en ook
belangstellenden. Gratis / zonder aanmelden
Bouwen aan zelfvertrouwen.
over de kunst van communicatie
en opkomen voor jezelf
Donderdag 14 april van 19.30 - 21.30
in de Lepelaar, Apollotoren 2, Leiden,
Als je eens tijd voor jezelf nodig hebt, is het
de kunst van hoe zeg je het en wanneer,
zonder je schuldig te voelen.
En ook de kunst om niet van slag te raken
van wat de ander je zegt.
Info: 516 1445 of [email protected]
Oegstgeester mantelzorgbijeenkomst
Gemeentecentrum Oegstgeest, Lijtweg 9
Donderdag 14 april, 14.00 – 15.30
Na de film ‘je doet het gewoon’ is er tijd voor
vragen en uitwisselen van ervaringen.
Opgeven tot 12 april, Stp. Duin&Bollenstr.
4093210 of
[email protected]
‘Zorgen voor iemand met Dementie’
Contactgroep in de Lepelaar 10.30 - 12.30
Donderdagen 14 april, 9 juni en 11 aug.
graag tijdig aanmelden 5161445 of
[email protected] Ook voor info.
door ervaringen uit te wisselen via een thema
of film heeft men steun aan elkaar.
Inloopmiddag voor mantelzorgers.
Informatie en advies en mogelijkheid een
afspraak te maken voor persoonlijk gesprek.
Dinsdag 10 mei, 14.00 – 16.00 in de
koepelzaal van de Bieb, Nieuwstraat te
Leiden. Aanmelden niet nodig.
Jaarlijks Uitje voor leden van de LVvM
Een korte ledenvergadering met een broodje
in het museum voor Volkenkunde, rondleiding
en een boottochtje, op woensdag 18 mei.
LVvM leden krijgen een aparte uitnodiging.
1
Lid worden kan voor 9E. Dit goede doel heeft
de anbi status, is aftrekbaar voor belastingen.
Eerst zorgvrager, nu mantelzorger
Hannie en Wim zijn lotgenoten. Ze zijn
beide jarenlang door hun partners
geholpen en gesteund. Van de ene op de
andere dag werden ze echter zelf
mantelzorgers.
Hannie (64): Toen ik op mijn 19e Henk
ontmoette had ik al vier jaar suikerziekte,
oftewel diabetes type 1. Dit betekende dat
ik een paar keer per dag mezelf insuline
moest inspuiten en ook bepaalde voedings
voorschriften moest volgen, vroeger waren
ze veel strenger dan nu. Daar baalde ik
vaak van en ook van de overdreven
bezorgdheid van mijn ouders. Ik mocht
bijna nooit een avondje uit, laat staan
alleen op vakantie gaan. Dit veranderde
wel toen ik verkering met Henk kreeg, ma
en pa vertrouwden hem meteen. Nu mocht
hij dus opletten dat ik op tijd zou eten,
insuline zou spuiten en me niet te veel zou
inspannen. En dat deed hij ook. Een paar
jaar later waren wij getrouwd en kregen
twee zonen. Ondanks zijn drukke baan
droeg Henk veel aan hun opvoeding bij.
Ook bleef hij voor mij zorgen. Naast
suikerziekte kreeg ik nog chronische astma
en had ik vaak migraineaanvallen. Soms
was ik dan chagrijnig en prikkelbaar, maar
Henk kon daar goed mee omgaan. Dit
waardeerde ik, alhoewel ik het normaal
vond door hem in watten te worden gelegd.
Alles veranderde toen Henk op zijn 67e
longkanker kreeg. Er waren ook al
uitzaaiingen en hij werd snel terminaal
verklaard. Nu moest ik er dus voor hem
zijn. Onze zonen hielpen natuurlijk ook en
er kwam gezinszorg over de vloer, maar
toch was ik degene die de hele dag thuis
met Henk was. Ik heb toen veel
verzorgende handelingen geleerd en ook
leerde ik om rustig en geduldig te blijven. Ik
moest er wel aan wennen om vooral aan
Henk en niet aan mezelf te denken, maar
mijn eigen gezondheid moest ik ook niet
verwaarlozen. Dus deed ik mijn best om
redelijk fit te blijven en daarnaast zo veel
mogelijk aandacht aan Henk te schenken.
Wij hebben in die periode weinig met elkaar
gepraat, Henk was immers heel erg ziek.
Nu hij er niet meer is, vraag ik me af of ik
toen alles goed heb gedaan. Ik hoop dat
Henk nu weet dat ik aan hem denk en
hoeveel ik van hem houd.
Wim (70): Ik ben altijd een harde werker
geweest. Als manager van een groot bedrijf
werkte ik ca. 60 uur per week tot ik op mijn
57e een burn-out en snel daarna
hartklachten kreeg. Of het tweede het
gevolg van het eerste was weet ik niet,
maar na een hartklep operatie werd ik
volledig afgekeurd. Het viel me niet mee
om thuis te moeten zitten en tot bijna niets
meer in staat te zijn. Ik stond op het punt
om depressief te worden of te gaan
drinken, maar dit gebeurde niet dankzij mijn
vrouw Vera. Zij stimuleerde mij om te gaan
revalideren en later, toen ik me wat beter
voelde, gaf zij me steeds vaker lichte
huishoudelijke opdrachten. Tot mijn
verbazing vond ik dit niet vervelend maar
juist leuk. Op advies van Vera ging ik ook
vrijwilligerswerk doen. Zij lette er wel op dat
ik voldoende uitrustte en gezond at. Iedere
dag, zelfs bij slecht weer, gingen wij een
stukje lopen, ze vond frisse lucht heel
belangrijk voor mij.
Drie jaar geleden kreeg Vera echter een
herseninfarct. Ik was daar zelf niet bij, ze
was op visite bij een vriendin. Daar
vandaan kreeg ik een telefoontje dat er iets
mis was, ze zaten al op een ambulance te
wachten. Vera werd in een ziekenhuis
opgenomen, daarna volgde een lange
revalidatie en uiteindelijk kwam ze weer
thuis. Eenzijdig verlamd maar haar geest
was gelukkig niet aangetast. Ze had wel
zorg nodig en nu was het mijn taak om
deze te geven. Vanwege mijn eigen kwalen
kon ik haar niet zelf volledig verzorgen, dus
heb ik via PGB hulp aangeschakeld. Er
komen sindsdien meerdere keren per dag
professionelen bij ons thuis en ik doe
natuurlijk ook wat: PGB eist veel geregel en
administratie. En ik probeer het leven van
Vera zo leuk mogelijk te maken. Wij kijken
samen naar interessante tv-programma's,
2
luisteren naar muziek en ik lees haar
geregeld voor. Af en toe gaan wij op
aangepaste vakanties. Ik nodig vaak
vrienden uit en onlangs hebben wij ons 40jarig huwelijk gevierd. Dit is een fantastisch
feest geweest.
Depressie en mantelzorg
Een kort beeld van een indrukwekkende
avond op 24 maart in Leiderdorp voor
mantelzorgers en belangstellenden.
Een depressie is ingrijpend voor de
persoon die het treft en voor de omgeving.
Depressie is een ziekte met een
neerslachtige/sombere stemming,
verlies van interesse en plezier.
Het is een langdurige stemmingsstoornis
met angst en lichamelijke problemen.
Het komt bij jongeren en ouderen voor,
door een combinatie van risico factoren,
stress en voeding.
Gevolgen zijn oa
Lichamelijk: vermoeidheid en pijn,
verwaarlozing en zwakker immuunsysteem.
Emotioneel: minder kwaliteit van leven.
Sociaal: belasting van de omgeving: thuis,
op het werk en in familie en vriendenkring.
Vaak niet nakomen van verplichtingen.
Behandeling
Door huisarts, polikliniek of kliniek.
Volgens een protocol van stapsgewijs
uitproberen van behandelingen:
meestal een combinatie van medicijnen en
gespreksmethoden.
Hoe als naaste omgaan met iemand met
een depressie?
Beschouw depressie als een ziekte
Probeer begrip op te brengen. En te
luisteren, zodat gevoelens geuit worden,
begrip gevoeld en de vertrouwensband
bewaard.
Help bij een vaste dagstructuur, normaal
slaappatroon, stimuleer bezigheden, ga
samen wandelen. Pas je tempo aan.
Ondersteun in zelfzorg, geef complimenten.
Motiveer accepteren van hulp.
Haal mooie herinneringen van vroeger op.
Hou contact met familie en kennissen.
Vermijd valkuilen als: verwachtingen,
oordelen, overnemen van negativiteit.
Vooral: zorg goed voor je zelf, bewaak je
grenzen. Onmachtgevoel of irritatie mogen
er zijn, en bespreek dat met anderen.
Hulp voor de mantelzorger
Sinds kort is bij de eerste aanmelding al
speciaal aandacht voor de mantelzorger.
Die krijgt een oriënterend gesprek
aangeboden met informatie en advies.
Er zijn cursussen: ‘Een depressieve naaste’
en ‘Psychische problemen in de familie’.
Zie ook de folder op de volgende bladzij.
Eigen ervarings-verhaal van Martin
Hij was gewend hard te werken op kantoor
en veel werk mee naar huis te nemen.
Dat wreekte zich. Hij kreeg een burn-out.
Ging te vroeg aan het werk en raakte in
diepe depressie met psychotische trekken.
Langdurige opnames en therapieën
volgden. Het waren verloren jaren. Het
kostte zijn huwelijk, relaties en werk.
Uiteindelijk kwam hij uit dat dal, startte een
eigen bedrijf en ging nieuwe relaties aan.
Gelukkig is dat mogelijk. Hij gebruikt nu zijn
ervaringskennis om voorlichting te geven.
Hoe ervaart een mantelzorger zo iets?
Een moeder/mantelzorger kreeg van haar
dochter een beeldje als trofee aangeboden,
voor alle liefde, omarming en het samen er
doorheen gaan. Je moet er voor knokken
en hoop houden. Er is gelukkig veel
verbeterd in de GGZ, meer erkenning,
aandacht en ondersteuning voor
mantelzorgers.
Voorlichtingsavonden, die gratis zijn
Over allerlei psychische klachten. Voor
mogelijke cliënten en belangstellenden.
Zoals maandag 11 april ‘stress’, 16 mei
‘depressie’ en 30 mei ‘bipolaire stoornis’.
Van 19.30 – 21.30 in zalencentrum GGZ,
Endegeesterstraatweg 5, Oegstgeest.
Cursussen bij preventie GGZ Leiden
Over angst, depressie, rouw, stress, en
ondersteuning familie en betrokkenen.
3
8 bijeenkomsten van 2 uur, met oefeningen
en tips. Prijsindicatie: 100 E.
Binnenkort start van:
‘Geen paniek’. 11 april om 13.30 uur.
‘Rouwen en verder’. 7 april om 15.00 uur.
Informatie en aanmelden:
890 8169 of [email protected]
www.ggzleiden.nl/preventie
4