europa, in hemelsnaam

Pieter en Helene Bos, C. Parkerstraat 50, 1311 PJ ALMERE, The Netherlands
tel 036-5469660, fax 036-5469661, [email protected];
www.servingthenations.org
EUROPA, WAAROM DIE NAAM?
EUROPA’S NAAM EN BESTEMMING OP HET SPEL
Helene Bos
Almere, juni 2004
Samenvatting
Hoe kwam dit continent aan haar naam? Volgens de Griekse mythologie werd de
Griekse oppergod, Zeus, verliefd op de menselijke dochter van de koning van Phoenicië
die Europa heette. In de gedaante van een witte stier schaakte hij haar en zij baarde
hem drie zonen. Ter genoeg-doening voor zijn gedrag werd zij geëerd door een continent
naar haar te vernoemen: Europa.
Deze “liefdes”affaire was, hoewel niet legaal, wel “verbondsgedrag.” Ook het
geven van namen aan gebieden is gedrag dat hoort bij verbondssluiting.
Achter de naam Zeus verschuilt zich Satan (Openb. 2:13). Heeft hij geprobeerd,
door het aangaan van een onrechtmatige verbondsrelatie met dit continent, zich op
rechtmatige wijze dit continent toe te eigenen? Het verhaal van Genesis 6, waar de
(gevallen) zonen Gods tot de dochters van de mensen kwamen en kinderen bij hen
verwekten, laat deze mythe aansluiten bij de Europese geschiedenis. Heeft Zeus/Satan
op deze “rechtmatige manier” geprobeerd te voorkomen dat het evangelie hier wortel
zou schieten, terwijl het één van de eerste continenten was om bekeerd en tot discipel
gemaakt te worden?
Vanuit deze invalshoek willen we over de volgende vragen nadenken: - Is dat
misschien de reden geweest dat het heidendom, in ieder geval in West-Europa, nooit is
opgegeven? – Is dat de reden dat dit continent in de loop der eeuwen zo vijandig tegen
het evangelie werd? – Is dat de reden dat door de jaren heen in ons eigen land en
andere westerse landen de interesse in occulte zaken zo toenam? – Is dat de reden dat
er nu zelfs een opwekking van heidendom plaatsvindt?
We kunnen zien dat door de eeuwen heen Zeus/Satan geestelijke strategieën
bedacht om zijn aanspraken op Europa te versterken. In onze tijd zien we dit in de
politieke arena waar de EU de oude mythe promoot, en de naam van de Here God uit de
voorgestelde EU- grondwet weglaat. We zien het recent ook op het gebied van een
moderne “afgod”: sport. De komende Olympische Spelen worden nadrukkelijk
georganiseerd met het doel het heidendom te doen herleven door het geestelijke middel
van afgoderij. Ook dit zal Satans aanspraken op Europa vergroten.
Zal er, dit zo zijnde, ooit een nieuw verbond zijn van de Heer met dit continent,
compleet met een door Hem gegeven nieuwe naam waarmee dat verbond bevestigd
wordt? Voorbidders hebben hierover gebeden en God heeft een nieuwe naam
aangegeven. Een naam die zo tegengesteld is aan de oude dat we vol hoop kunnen zijn
voor de toekomst van dit continent.
Al het bovenstaande brengt een verantwoordelijkheid mee voor de voorbidders en
de Kerk van Europa.
Dan zal Ik mijn liefde betonen aan degene die ik noemde “Niet mijn geliefde.” En
zij zullen zeggen: “U bent mijn God.”
(naar Hosea 2:23)
EUROPA, WAAROM DIE NAAM?
EUROPA’S NAAM EN DOEL OP HET SPEL
Twee redenen om dit artikel nu te schrijven.
De Europese Unie is uitgebreid. Een aantal leiders van en in de landen zijn van
mening dat dit nieuwe Europa ook een grondwet nodig heeft. Daarom heeft de vroegere
franse president, Giscard d’Estaing, op zich genomen daarvoor een ontwerp te schrijven..
Een ontwerp voor een grondwet waarin hij niet de naam van God wil noemen, maar
waarin hij wel het humanisme wil eren. Maar dit continent was een van de eersten dat
geëvangeliseerd werd. Hoe kunnen we dat ontkennen?1
In augustus 2004 worden de Olympische Spelen gehouden in Athene,
Griekenland, waar lang geleden de traditie van atletische religieuze festivals begonnen is.
Daarvan was het festival dat toegewijd was aan Zeus, de Olympische, de meest
belangrijke. De eerste Olympische Spelen werden gehouden in 776 voor Christus en zijn
altijd een religieus festival geweest. De komende Olympische Spelen zullen in die oude
traditie worden gehouden. Een van de organisatoren heeft publiekelijk bekendgemaakt
dat deze Olympische Spelen gekarakteriseerd zullen worden door de herleving van het
oude heidendom en dat priesteressen de Spelen zullen voorzitten. 2
Ik ontleen deze informatie aan twee goed gedocumenteerde publicaties, geschreven door
vertrouwde “medestrijders” . De uitgave daarvan is niet toevallig. Ze gaan over
onderwerpen die in de afgelopen jaren ook mijn aandacht hebben getrokken.
In dit artikel focus ik op de betekenis en de achtergrond van de NAAM
EUROPA. Ik leg een verband tussen de originele en de komende Olympische
Spelen, de politieke en geestelijke ontwikkelingen van ons continent, en die
oude naam. Ik opper ook de mogelijkheid dat dit continent op een dag een
nieuwe naam mag ontvangen.
Namen hebben een betekenis
Dit artikel gaat over het continent waar ik woon. Door de jaren heen werd ik steeds weer
bij die naam, Europa, bepaald. Ik wist van de mythologische afkomst van de naam en
vroeg me zelf vaak af: Waarom is die naam aan dit continent gegeven en wie gaf die
naam? In de geestelijke wereld hebben namen een betekenis, leert de bijbel ons. Als die
naam dan aan een continent wordt gegeven dan mogen we ons wel afvragen: waarom?
Welke “erfenis” heeft dat continent ook ontvangen door de verbintenis met die naam?
Kan dat geestelijke implicaties voor dit continent hebben? De Europese Unie lijkt
nadrukkelijk betekenis te hechten aan de mythe die de bron voor haar naam is.
Waarom?
Inhoudsopgave.
Par. 1 DE GEESTELIJKE TOESTAND VAN EUROPA.
Door de jaren heen merkte ik ontwikkelingen op die mijn aandacht bepaalden bij de
naam van ons continent, als een soort van persoonlijke zoektocht. Daarin kwam ook de
vraag bij mij op waarom Europa nooit met het heidendom had gebroken. Blz. 3.
Par. 2 IS ER EEN ACHTERLIGGENDE REDEN WAAROM EUROPA HET HEIDENDOM
NOOIT OPGAF? Blz. 6
Par. 3 OPENBARING OVER GOD’S BESTEMMING VAN DIT CONTINENT. Tijdens een
EPL-bijeenkomst (European prayer Link) gaf de Heer een nieuwe, andere naam voor dit
continent! Blz. 10.
Par. 4 DE STRATEGIE VOOR DE OLYMPISCHE SPELEN. Ik geloof dat dit continent
een door God gegeven bestemming heeft, maar we merken een tegenovergestelde
opwekking op, namelijk van de oude heidense afgoderij. Die wordt ook onder de
vermomming van de Olympische Spelen gepromoot. Blz. 13.
Otwin Schweitzer, “Europa, wohin?” zie http://www.beter-im-aufbruch.de.vu
Herald Ministry Prayer Letter: 2.2004 >[email protected]< gebaseerd op een studie van
Randal Weidenaar, uit Griekenland, met het verzoek om het bekend te maken. Meer informatie:
[email protected]
1
2
2
Par. 5 HOE WE KUNNEN BIDDEN MET BETREKKING TOT DE KOMENDE
OLYMPISCHE SPELEN? Europese voorbidders hebben de verantwoordelijkheid om
autoriteit te nemen en gezag uit te oefenen over deze ontwikkelingen. Blz. 19.
Par. 6 DE VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE KERK, MET BETREKKING TOT HET
VERLEDEN. De kerk van Europa draagt verantwoordelijkheid met betrekking tot het
verleden en de toekomst van Europa. Blz. 20.
Par.1
DE GEESTELIJKE TOESTAND VAN EUROPA
Geestelijke en maatschappelijke ontwikkelingen in ons continent bepaalden geleidelijk
aan mijn aandacht bij haar naam. Dat is waarom het volgende min of meer een
persoonlijk verslag is. Ik ben me er van bewust dat deze manier om over Europa na te
denken niet zo gewoon is. Historische ontwikkelingen zijn te controleren, maar het is niet
goed mogelijk om mijn inzichten over de geestelijke oorzaken en ontwikkelingen te
toetsen. Het inzicht in de geestelijke werkelijkheid die ik heb beschreven kan niet op
wetenschappelijke wijze geanalyseerd en getoetst worden, maar ze kan wel waar of
onwaar, juist of onjuist zijn. De vraag of dit inzicht consistent is met de geestelijke
werkelijkheid die de bijbel ons leert, mag gesteld worden. Misschien zijn anderen ook wel
om heel andere redenen gaan nadenken over de naam.
In het begin van de jaren negentig hoorde ik dat de, inmiddels overleden, Zweedse
voorbidder en profetisch gebedsleider Kjell Sjǿberg de Heer om een nieuwe naam voor
het continent had gevraagd. Ik weet niet of hij die ontvangen heeft, maar voor mij was
deze informatie toch een bevestiging voor mijn intuitieve gevoel dat er iets niet goed zit
met die naam.. Door de jaren heen werd ik ook getroffen door het feit dat het eens
“gekerstende” continent zo gemakkelijk werd overspoeld door het occulte en dat de
heidense wortels toch nog zo levend waren.
Toename van het occulte en van occulte fenomenen.
A
Eén van die geestelijke ontwikkelingen betrof de toename van “namaak” , valse,
duistere, geestelijke fenomenen in de zeventiger jaren. (Ter verduidelijking: er zijn
geestelijke verschijnselen die niet van God zijn, maar die geen suggestie of bedrog zijn.
Ze komen uit het rijk der duisternis, van satan, maar ze bestaan. Het zijn echter
imitaties van wat God wil geven, en daarom noem ik ze “namaak” verschijnselen. In t.t.
de “echte” verschijnselen, die God wil geven en zoals hij ze wil geven).
In het begin van de zeventiger jaren hoorden we steeds meer over mensen, niet in
Afrika, maar in het rationalistische Europa, die in trance geraakten, zich onder hypnose
lieten brengen; over waarzeggers, helderzienden of mediums en over mensen die naar
dezen toegingen. Komend uit een traditionele kerk maar hongerig naar het werk van de
Heilige Geest, vroeg ik me af of deze dingen niet ook een aanwijzing konden zijn dat er
ook “ware” (echte, van God gegeven) geestelijke fenomenen zijn. Aan het eind van dat
decennium leefden we als gezin zo’n twee jaar in Singapore te midden van een sterke
charismatische opwekking. We zagen daarbij veel wonderen en manifestaties van de
Heilige Geest. We zagen ook dat de demonische wereld niet “waar” is, maar wel echt. Ik
raakte ervan overtuigd dat de toename van het “vervalste” geestelijke een indicatie was
dat het plan van de Heer is om de echte gaven en manifestaties( tekenen) aan het
lichaam van Christus te geven en aan de kerk van Europa.
B
We merkten een toename van interesse op en invloed van het occulte in de jaren
tachtig:
Een steeds groeiend aantal mensen maakt gebruik van alternatieve geneeswijzen
en medicijnen en/of zijn geïnteresseerd en betrokken in het occulte, horoscopen en
tarotkaarten lezend. Meer en meer spellen draaien om demonische wezens, en de
snoeten van knuffelbeesten krijgen steeds meer een demonische uitdrukking.
Veel “literatuur,” zowel voor ouderen als voor kinderen, hebben occulte
onderwerpen, of het occulte is verweven in het verhaal. We zien een sterke toename van
het occulte in tv-programma’s en films; er is een toename van tentoonstellingen over
3
buitenlandse godsdiensten waarvan de posters met expressieve demonische maskers op
veel plaatsen worden opgehangen.
Beoefenaars van het occulte staan in de schijnwerpers. Goeroes , heksen en
satanisten geven interviews of zoeken op ander wijze de publiciteit. Mensen openen hun
harten voor Tibetaans boedhisme, en voor cursussen en therapieën die geïnspireerd zijn
vanuit new age. Deze dingen worden aangeboden aan losse individuen, maar worden ook
beoefend in het bedrijfsleven en bij de overheid. De politie gebruikt helderzienden bij het
oplossen van misdaden. Scholen moeten onderwijs geven over alle godsdiensten, waarbij
niet zelden ook het geleerde in “praktijk gebracht wordt.” Zoals: dansen voor de goden
van Bali, als een toepassing van onderwijs over Indonesië. De leiders van een
“christelijke” school riepen op kampweek in Duitsland maar eens de germaanse goden
aan, in plaats van te bidden voor de maaltijd. Dit zijn slechts twee voorbeelden van
onderwijzers/leraren die weinig onderscheidings-vermogen bezitten. De laatste jaren zijn
veel sekten opgeschoten, met hun priesters en priesteressen. Nogal eens zoeken ze de
publiciteit en werven ze nieuwe volgelingen op hun websites.
Het gaat maar door.
C.
We zagen een toenemende invloed over het continent door de “Koningin des
hemels” in de jaren negentig. Onze aandacht werd bepaald bij de speciale plek die Maria
bezit in de levens van toegewijde Rooms-katholieke en Oosters-orthodoxe gelovigen. We
waren verbijsterd om te zien dat velen van hen, die wedergeboren christenen waren, en
de vrucht van vernieuwing in deze oude kerken, vaak een intiemere/diepere relatie met
Maria hadden dan met Jezus Christus die ze toch als hun Verlosser erkennen. Toen we
ons hier meer in verdiepten begrepen we dat deze “Maria” NIET de moeder van de Here
Jezus Christus is, maar een aanpassing van een heidense godin (Ishtar, Astarte, Cybele,
Diana, Isis, Venus, Aphrodite, Artemis, Minerva etc.) die in feite een geestelijke overheid
is, die over de hele wereld voor zichzelf een plaats had veroverd waarin ze vereerd werd.
Dat is gebeurd onder vele namen, waarvan de meest pretentieuze is die van “Koningin
des hemels” , die ook in de Bijbel vermeld staat. Toen het christendom in de eerste
eeuwen deze invloed teruggedrongen had, verzekerde deze “overheid” zich opnieuw van
een plaats in de kerk, nu onder de naam van Maria. Er is een toename in het aantal
verschijningen van “Maria,” in veel landen, en ook in Nederland. Er is een beweging die
haar tot “mediatrix,” mede-verlosseres, wil laten verklaren en tot “Vrouwe van alle
Volken.” Deze beweging groeit, vanuit Amsterdam¸ in aanhangers in allerlei landen in
de wereld.3
Onder de invloed van de “Koningin des hemels” zien we in de maatschappij (en in zekere
mate helaas ook in de kerken) een toename van misleiding, geweld, verwarring, chaos,
manipulatie en intimidatie, verrijking van sommigen, verarming van velen, gebrokenheid
in relaties, verleiding, immoraliteit, samen met new-age en oosterse religies ( om maar
een aantal gevolgen te noemen).4
In onze tijd zien we in toenemende mate de invloed van deze overheid ook door
verdragen die uit de Verenigde Naties komen en waarin “duurzaamheid” een
sleutelbegrip is. Het fundament voor dat begrip is een pantheïstische verering voor de
Aarde, of “Gaia.” de griekse naam voor “Moeder Aarde.” Dat is de 21 ste eeuwse
toepassing voor diezelfde oude overheid, een heidense afgod, de koningin des hemels.
Wanneer VN-verdragen geratificeerd zijn door een land, dan worden deze verdragen
internationaal recht waaraan het nationale recht aangepast moet worden. Op deze
manier worden (vrijwel) alle gebieden van ons leven “bedekt” door de koningin des
hemels.5
Het heidendom is nog steeds “overal.”
In verband met de totale zonsverduistering in Europa in augustus 1999 deed ik
onderzoek naar de plaatsen in Nederland en in Europa waar deze overheid, “de koningin
Helene Bos, “De Koningin des hemels in de 21e eeuw,” Serving the Nations, Almere, 2001.
De drie ‘zonde-clusters” van de koningin des hemels zijn die die gekarakteriseerd worden door
vooral Semiramis, Izebel en Babylon. Zie Helene Bos, idem, blz. 36
5 Helene Bos, idem, hoofst. 3.
3
4
4
des hemels” was verschenen, en waar offers aan haar gebracht waren en soms nog
gebracht worden6. Ik ontdekte dat vele offers waren gebracht aan vele “goden” en
“godinnen,” en dat dat heel gebruikelijk was, overal op het continent. Er zijn veel
verhalen van verschijningen, soms van Griekse goden en godinnen maar veelvuldig van
“Maria” en “Michaël.” Deze verhalen kunnen zeker niet allemaal als fantasieën afgedaan
worden. Mensen hebben verschijningen gezien en andere manifestaties en/of “wonderen”
waargenomen. De overblijfselen van heidense aanbidding zijn over heel Europa duidelijk.
In het bijzonder aanwijsbaar zijn:
Er moeten vele Romeinse tempels zijn geweest, omdat er steeds meer van
worden opgegraven. In deze tempels werden Griekse en Romeinse goden aanbeden.
Deze afgoderij was duidelijk wijdverspreid in de Europese landen. Hierdoor heeft de
vijand een duidelijke toegang tot dit continent ontvangen. De namen van vele steden,
bergen, maanden en dagen bevestigen dit ook.
Ook werden Scandinavische en Germaanse goden aanbeden, op grote schaal.
Onze zee is er naar één vernoemd, en drie dagen van de week eren hen nog. We kunnen
nog steeds, en opnieuw, de sporen hiervan terug vinden op vele plaatsen en gebouwen.
Er zijn runetekens te zien op gebouwen en boerderijen; beelden van zeemeerminnen,
van Neptunus in tuincentra, op marktplaatsen en boulevards; van de “groene man” ( de
mannelijke equivalent van “Gaia”), de “godin,” Moeder aarde, op vele Nederlandse
overheidsgebouwen, zoals op gebouwen aan het Binnenhof en in kathedralen.
Vele tradities van occulte herkomst zijn normaal geworden in het dagelijkse leven,
doordat ze gekerstend werden. Bekend is wel het voorbeeld van paaseieren zoeken, de
kerstboom, de kerstman, en sinterklaas met zijn zwarte pieten. Maar nu komen steeds
meer de heidense wortels aan de oppervlakte, en die gaan volledig de toegevoegde
christelijke elementen overheersen. Dat is een algemeen patroon: het heidendom werkt
het christelijke element eruit. Andere ‘tradities’ werden ook normaal, bijgelovige
gewoontes als afkloppen op hout is een voorbeeld. De doop in de naam van Neptunus die
alle personen in de marine of bij de koopvaardij die voor het eerst de evenaar kruisten
moesten ondergaan. Dit was een eeuwenoude internationale traditie, maar ze is in onze
tijd mooi opgepoetst.
We zien een groei van folklore en folkloristische tradities. “Toeristische attracties”
worden in soorten en maten aangeboden, bijvoorbeeld onder het motto: “offeren aan de
goden zoals onze voorouders deden.” Veel van deze attracties zijn in werkelijkheid
heidense tradities, en zij voorzien de vijand van een ingang tot de mensen en tot regio’s.
Was Europa ooit een gekerstend continent?
A
Europa was om te beginnen een heidens continent. Dat is op zich niet verassend..
We mogen aannemen dat de mensen, nadat ze vanuit Babylon verstrooid werden,
gedemoniseerd de wereld introkken, Gen. 11. Met die geestelijke belasting bereikten ook
mensen het gebied dat toen nog niet maar nu Europa genoemd wordt. Overal waar de
boodschap van het evangelie nog niet gepredikt is vinden we heidendom, inclusief
tovenarij. Er is geen echt alternatief (m.u.v. het Judaïsme).
B.
Het evangelie bereikte Europa in een relatief vroeg stadium na Christus’ geboorte.
De kerstening verliep vaak in fasen. Niet alle aanhangers van heidense religies namen
het evangelie aan. Er waren er ook die de voortgang(progressie) van het evangelie
weerstonden, en die gingen niet zelden door met de rituelen, na de officiële “kerstening”
van een gebied, en naast “hun nieuwe geloof.” En wanneer er wel een tempel afgebroken
werd en er een kerk op dezelfde fundamenten gebouwd werd kon dat wel de indruk van
kerstening geven, maar als Gods mensen geen autoriteit over de demonische machten
namen, die aan die plaats verbonden waren, dan konden deze krachten nog steeds
invloed uitoefenen op die plaatsen. Oude afgoden werden gekerstend door er een nieuwe
naam aan te geven; Donar, een Scandinavische god, werd hernoemd tot “Petrus” en
Wodan werd “Michaël.” Tijdens die “kerstening” werden er in Europa honderden, zoniet
duizenden, plaatsen en steden, opgedragen aan een Madonna of aan (Maria,) en in feite
zo aan de koningin des hemels. Vele oude rituelen werden voortgezet, maar nu voor een
oude god met alleen een andere naam, die een “heilige” genoemd werd.
6
Helene Bos, “Heidense invloeden,.” Serving the Nations, Almere 1999
5
Het is erg duidelijk dat Europa nooit echt het heidendom heeft opgegeven; in onze
tijd is er een opwekking van heidendom over heel Europa. Het kan de vijand
niet schelen waarom mensen er aan meedoen, als ze maar meedoen. Toen we
ons al het bovenstaande realiseerden vroegen we ons af:
Par.2
IS ER EEN ACHTERLIGGENDE REDEN WAAROM EUROPA HET HEIDENDOM NOOIT
OPGAF?
Ook andere vragen rezen op zoals: Waarom heeft alleen dit continent een naam die uit
de Griekse mythologie komt? En wie gaf die naam?
De herkomst van de naam “Europa.”
De naam is afkomstig van (in transcript uit het Grieks) “Eurôpê,” en is gerelateerd aan
een bekende Griekse mythe: Europa was de schone dochter van de Phoenicische koning
Agenor. De Griekse oppergod, Zeus, werd verliefd op haar. Zeus wist dat zijn vrouw( en
tevens zuster), de godin Hera, die al jaloers was vanwege zijn vele affaires met andere
vrouwen, boos zou zijn vanwege de liefdes-affaire met Europa. Om aan Hera’s ogen te
ontsnappen, nam hij de gedaante van een aantrekkelijke witte stier aan. In die gedaante
benaderde hij Europa toen zij op het strand met haar vriendinnen aan het spelen was.
Terwijl hij voor haar neerknielde nam zij speels plaats op zijn rug. Op dat moment
sprong hij in de zee en zwom met haar naar het eiland Kreta. Daar nam hij zijn eigen
gedaante weer aan. Europa schonk hem drie zonen, waar Minos er één van was. Daarna
trouwde Europa met Asterios, de koning van Kreta. Toen deze koning stierf regeerde
Minos op Kreta, volgens de wetten die Zeus hem elke negen jaar gaf. 7
Minos was, volgens Homerus in de Odyssee, en volgens de Griekse mythologie, koning
van Knossos. In prehistorische tijden was Knossos de meest belangrijke stad van Kreta.
Volgens archeologen is de eerste ontwikkelde (Europese) beschaving daar gevonden. Van
daaruit verbreidde de “beschaving” zich uit over het gebied wat nu Griekenland is. Zoals
genoemd, Europa was een Phoenicische prinses. In Syrië werd ze gelijkgesteld met
Astarte, een aanpassing van die, al eerder genoemde, demonische overheid die in de
bijbel “de koningin des hemels” genoemd wordt. Ze is ook bekend als Ishtar, een
Babylonische aanpassing van diezelfde overheid. Een van Ishtar’s heilige symbolen was
de stier. Op Knossos vertegenwoordigde de koningin-priesteres de “moeder van de
goden,” de koningin van de hemel. Stieren waren heilig en stierenspelen hadden een
zeer belangrijke plaats in de beschaving van Kreta, de minoïsche cultuur.
Sommige classici vatten het verhaal op als een symbolische voorstelling van de
Phoenicische bijdrage aan Europa. Volgens de mythologie werd een continent naar
Europa vernoemd, om haar te troosten voor het misbruik dat ze geleden had,
het continent dat nu Europa genoemd word. Ik heb niet kunnen vinden wie die
naam aan het continent gegeven heeft, maar de vernoeming van dit continent naar haar
is een geleidelijke ontwikkeling geweest. Eurôpê was in het begin een toponym voor het
gebied van het zuiden van Griekenland tot halverwege Griekenland. Daarna werd het
hele Hellenistische schiereiland Europa genoemd, en vanaf 500 v. Chr. werd het hele
continent Europa genoemd.8
Opleving van de Griekse mythologie, en een nieuwe focus op “De vrouw op de
stier” in Europa.
De Europese Unie gebruikt dit verhaal als logo op haar postpapier. Het verhaal werd
afgebeeld op geld in Groot Brittanië en in Duitsland op postzegels van verschillende
deelstaten. Het werd afgebeeld op de Berlijnse muur, en kan gezien worden in de
wachtruimte op het vliegveld in Brussel. Voor het gebouw van de Raad van Europa in
7
8
Anna Michailidou, archeoloog, “Knossos,” Ekdotike Athenon S.A. 1981
Lit.: Prof. Dr.J.Nuchelmans, Woordenboek der Oudheid; Romen, Bussum 1976
6
Brussel staat een beeld van een stier met daarop een vrouw. De afbeelding is gebruikt in
advertenties en in beelden, allen verbonden met de Europese Unie, en ook op sommige
andere plaatsen. Opmerkelijk in dit verband is dat in vele Europese steden publieke
gebouwen “versierd” zijn met allerlei soorten afbeeldingen van stieren en/of koeien. In
1999 had het tweejaarlijkse internationale festival van zandsculpturen (wat toen plaats
vond in de stad waar ik woon) als thema: “Ontdek de wereld van de Griekse Goden.” De
berg Olympus was afgebeeld, uit zand, met haar pantheon van goden, heel of halfnaakt.
Er is duidelijk een opleving van Griekse mythologie aan de gang en er is een focus op “de
vrouw op de stier” gaande in Europa. Ook de komende Olympische Spelen in augustus
2004 dienen om dat heidendom te doen opleven. (zie paragraaf 4)
De achtergrond van het verhaal van Zeus en Europa.
In 2000 schreef wijlen Derek Prince, die goed onderlegd was in de Griekse filosofie en
docent in de Klassieke Oudheid aan de universiteit was, het volgende over Genesis 6:4 :
‘Zij die in deze latere periode (na de zondvloed, H.B.) uit deze onnatuurlijke
verbintenis geboren werden, werden helden genoemd. De Griekse mythologie is
vol van de beschrijvingen van zulke helden. Zij werden geboren wanneer wezens,
die de Grieken goden noemden, gemeenschap hadden met menselijke vrouwen.
Deze goden waren bovennatuurlijke krachtige wezens die uit een hoger niveau
van bestaan neerdaalden. De bijbel noemt hen nephilim. Zij waren in feite
gevallen engelen.’9
Prince zei dat we deze verhalen tegenkomen in de mythologie van de volken. Hij noemde
daarbij in het bijzonder de Griekse mythologie. Derek Prince gaf ook enige voorbeelden,
waarvan het geval van Zeus, de ‘vader’ van de goden, die gemeenschap had met Europa,
er één was. “Deze mythen zijn als een gebarsten spiegel,die een verstoord beeld
weergeven van de gebeurtenissen die accuraat zijn opgetekend in Gen.6:4.”
Het verhaal van Zeus en Europa is een belangrijk verhaal, en wel omdat het gaat over de
persoon die in de Griekse mythologie de ‘vader van de goden’, genoemd wordt, en het
heeft te maken met dit hele continent. Het schaken van Europa was in de oudheid een
wijdverbreid geliefd onderwerp voor veel soorten decoraties: het werd uitgebeeld op
fresco’s, mozaïeken, sierlijsten, vele schilderijen en ook in gedichten.10 Dat laat zien dat
het een belangrijk verhaal is, en we krijgen bijna de indruk dat Zeus graag wilde dat de
mensen zich bewust zouden zijn van dit verhaal. Ik geloof dat God ons informatie heeft
gegeven, in Gen.6, die de sleutel is tot het verstaan van waar het verhaal werkelijk over
gaat.
Wie was/ is Zeus? Zeus was/ is de hoofdgod van de Griekse goden. “Zeus is de
machtigste van de Olympianen, de koning van Goden en mensen, wiens wetten alles wat
er in het omniversum gebeurt besturen. Zijn belangen zijn Soevereiniteit, macht,
gerechtigheid, gezworen verbonden (eden), en de sociale en familiaire omgangsvormen.
Maar hij is ook betrokken bij het leven aan huis en de voorzieningen daarin. Hij
beschermt gasten, vreemdelingen, smekelingen en kinderen. Hij wordt ge-associëerd
met stormen, wolken, regen, bossen en grotten. Hij is de vader van de meeste goden en
van vele helden.”
“Zeus had vele buitenechtelijke verhoudingen, met godinnen en stervelingen.
Of hij verkrachtte ze, of hij gebruikte sluwe middelen om de niets vermoedende
maagden te verleiden,” zoals het aannemen van de gedaante van een stier, een zwaan,
een slang, om maar drie van deze middelen te noemen. Uit al deze verenigingen werden
kinderen geboren.11
De manier waarop hij, volgens de mythologie, omging met deze vrouwen, met ‘zijn’
kinderen en met welke andere persoonlijkheid ook, is “zo impulsief wreed, bruut,
boeiend, onrechtvaardig, vol lust, misbruikend, egoïstisch, onbetrouwbaar, misleidend,
ontrouw en immoreel” dat de bovenstaande bewonderende beschrijvingen mij zeer
Derek Prince, “Because of the Angels,” Teaching letter #25, DPM-UK 2000
Moormann&Uitterhoeve, “Van Achilles tot Zeus,” Sun, Nijmegen 1999.
11 Ron Leadbetter, 1995-2004 Encyclopedia Mythica
9
10
7
verwonderen: geen van de Griekse goden was heilig en rechtvaardig, en Zeus zelf al
helemaal niet. In één woord kunnen we zeggen: hij was slecht.
Er is nog meer informatie vanuit de Bijbel die we moeten weten om ons goed te
realiseren met wie we te maken hebben wanneer we het over Zeus hebben.
De wieg van de griekse filosofie stond niet in Griekenland, maar in Klein-Azië. In de tijd
dat Jezus op aarde leefde was deze provincie het culturele centrum van de wereld, en
werd ze beschouwd als het meest “beschaafde” deel van het Romeinse rijk. De meest
bewonderde stad in dat gebied was Pergamon, dat nu Bergama heet, in Turkije. Dat was
een cultureel centrum met vele tempels. De meest ontzagwekkende daarvan was een
tempel voor Zeus, met een altaar dat het grootste ter wereld was. In Pergamon was de
verering voor Zeus belangrijker dan de verering voor de andere goden. Deze tempel is in
onze tijd herbouwd in Berlijn, toen in Moskou en daarna weer in Berlijn. Op elke locatie
werd er occulte macht aan toegeschreven. In de brief aan Pergamum lezen we :”waar gij
woont, waar de troon van satan is...´en .”..waar de Satan woont” (Openbaring 2:13).
Het is mogelijk dat Jezus doelde op de hele stad, als een troon voor satan. Een troon is
de zetel voor iemand die macht, in dit geval demonische macht, uitoefent. Gelovigen zijn
op het altaar voor Zeus als martelaars gestorven. Jezus refereert daaraan in de brief aan
Pergamum. Vanwege het feit dat de verheerlijkte Here Jezus zelf tot twee keer toe
aangeeft dat Satan in Pergamum “woonde” kunnen we aannemen dat de naam Zeus
een verhullende naam voor Satan is.
Het gedrag dat aan Zeus toegeschreven wordt past erg goed in ons begrip van hoe Satan
optreedt.
Deze Zeus nu ontvoerde en misbruikte Europa, uit welke relatie drie zoons werden
geboren! Wat voor soort relatie was dat?
Een verkeerd verbond.
Verbonden zijn Gods idee. De kern van elk verbond is: “Ik, de eeuwige Schepper,
overbrug de kloof met het schepsel, door een verbond te sluiten. Ik beloof het schepsel
voorspoed en bescherming, op enkel de voorwaarde van onderdanigheid aan zijn kant,
voor eeuwig!.” In het kort: “Ik ben jullie God en jullie zijn Mijn volk.” 12
In het oude nabije oosten kende men verschillende verbondvormen, waarvan we
voorbeelden in de Bijbel tegenkomen. Een van de verbonden was het Suzerein (leenheer)
-vazal verbond, dat de relatie reguleert tussen een grote koning en een van de koningen
die aan hem onderworpen is. De grote koning claimde het recht op absolute
soevereiniteit en eiste volledige trouw en dienst. Hijzelf zwoer bescherming over het
gebied en de dynastie van de onderworpene, op voorwaarde van de trouw van de vazal
aan hem.De vazal zwoer totale loyaliteit aan zijn heer en een volledig vertrouwen op de
bescherming van zijn suzerein. De Heer sloot zo’n verbond met Abraham in diens
hoedanigheid van het patriarchale hoofd van zijn huishouden, en ook met het volk Israël
op de berg Sinaï.13
Een ander type verbond dat we in de bijbel vinden was de ‘Koninklijke Schenking.” Dit is
het type verbond dat God sloot met Noach, met Abraham (Gen. 15) en met David. Het is
ook het type verbond voor het ‘nieuwe verbond’ met Gods mensen (Jer.31, waartoe alle
wedergeboren christenen behoren door geloof), door het offer van Jezus. In dit verbond
schenkt de koning (of een andere koninklijke persoon) een stuk land ( of een ander
goed) aan een trouwe knecht voor trouwe of buitengewone diensten. De schenking
bedoelt eeuwigdurend te zijn, maar erfgenamen konden er alleen van profiteren indien
zij de trouw en dienst, die hun vader had getoond, bleven voortzetten. In het bijbels
onderwijs is het huwelijk een symbool voor het goede type verbond Suzerein -vazal: De
Heer verlangt dat de man, als “suzerein,” voor zijn vrouw zorgt en van haar houdt; hij
moet zijn leven voor haar afleggen, zoals Christus deed voor de Gemeente. De vrouw
moet onderdanig zijn aan haar man, als aan de Heer, en hem aanvaarden als haar
12
13
Pieter Bos, “The Nations Called,” Sovereign World, 2002, p. 70.
Christian Growth Study Bible, NIV, 1997, Zondervan Corporation, p.19.
8
hoofd.14 In dit beeld is verkrachting een vorm van anti-huwelijk, en een symbool van een
onrechtmatig gesloten verbond. De relatie van Zeus met Europa had elementen in zich
van een suzerein-vazal verbond, maar dan in een negatieve, geperverteerde vorm. Het
was geen goede heilige relatie waarin de suzerein de vrouw beschermde, voor haar
zorgde, en zijn leven voor haar neerlegde. Integendeel, het begon met ontvoering, en
ging over in verkrachting, het tegenovergestelde van liefde en zorgzaamheid. Het was
een onrechtmatig verbond, een verbond van de slechtst mogelijke soort. En: het was een
verbond met Satan zelf.
Daarna, als om het misbruik goed te maken, werd haar naam aan het continent gegeven,
ons continent. Met andere woorden: Er werd een stuk land gegeven, voor haar “dienst,”
en als een troost voor het misbruik. Dat lijkt een toepassing van het “Koninklijke
Schenking” -verbond. Dit alles ondersteunt de veronderstelling dat de mythe, waarin
Zeus de dochter van de koning ontvoert, gebaseerd is op een echte gebeurtenis.
Misschien voor, misschien na de zondvloed.
Is het belangrijk om te weten of er een onrechtmatig verbond was tussen Zeus en
Europa?
Ik meen dat het inderdaad belangrijk is. Om de volgende reden.
“Wat doet die naam er toe”?
In de bijbel is het geven van een naam een daad van autoriteit. Adam kreeg van God de
autoriteit om de dieren een naam te geven; ze kregen de namen die hij hun gaf, Gen.
2:19. God gaf mensen soms een nieuwe naam; Abram, Saraï, Jakob, Simon en Saulus
werden hernoemd tot Abraham, Sarah, Israël, Petrus en Paulus. De betekenissen van de
nieuwe namen verschillen met die van de oude. Wanneer God de naam van een persoon,
gebied of natie verandert, dan verandert ook de verhouding van die persoon, dat gebied
of dat land in relatie met God. De Heer zegt in Hosea 2 dat Hij tot haar die Hij gemoemd
had: “niet mijn volk,” Lo-Ammi, zou zeggen:“jullie zijn mijn volk.” Van oudsher wist men
dat het geven van namen een handeling van autoriteit is. Kaïn ging en kreeg een zoon:
Enoch. Daarna bouwde hij een stad en vernoemde die naar zijn zoon, Enoch.
We zien ook dat degene die een verbond aanbiedt ook een nieuwe naam geeft. In onze
tijd was St. Petersburg veranderd in Leningrad, maar na de val van het communistische
regime werd zij weer snel terug veranderd in St. Petersburg. Namen zijn belangrijk en
dragen een belangrijke betekenis met zich mee, zij wijzen op een boodschap. Jezus werd
in de profetische Schriften aangeduid met de naam “David.” Dat droeg een profetische
belofte met zich mee. Hier raken we aan geestelijke principes die betrekking hebben op
autoriteit, bezit en verbonds relaties. Vanzelfsprekend is de vijand ook op de hoogte van
deze principes.
We mogen ons afvragen: werd, bij het vernoemen van dit continent naar Europa, niet
alleen de naam overgedragen, maar werd ook alles op het continent overgedragen wat
aan die naam verbonden was? Zou het kunnen dat bij het overdragen van die naam van
Europa op het continent ook de onrechtmatige claim van Satan op die vrouw, op
Europa, op het continent overgebracht werd? Zelf geloof ik dat het overdragen van
de naam Europa op een continent een moedwillige daad was om dat continent als bezit
op te eisen. Dat Satan, door dat continent als ‘koninklijke schenking” weg te geven,
tevens probeerde kenbaar te maken dat het continent in feite wel aan hem toebehoorde.
Gewoon door die naam over dat continent uit te spreiden. De suggestie is dat hij het
recht had en de autoriteit om die naam te geven. Dit is precies het tegenovergestelde
van het verlossings-plan van Jezus: daarin zijn naties en continenten ertoe bestemd om
tot discipelen gemaakt te worden voor het koninkrijk van God. Mijn echtgenoot Pieter
ontwikkelde deze gedachte verder: In de bijbel worden landen( stammen, volken, staten,
steden en continenten) aangeduid als “Maagd, Dochter,” wat betekent: corporatief
lichaam ( vgl. met rechtspersoon), gereed om een (huwelijks-) verbond aan te gaan. Dit
Zie: “Woman, authority & the Bible,” Alvera Mickelsen (eds), Inter Varsity Press, 1986. Volgens
Berkeley en Alvera Mickelsen, in hoofdstuk 6, is het Griekse woord “kephale” eeuwenlang verkeerd
opgevat als het centrum waar de keuzes gemaakt worden. Het betekent echter meer iets als
oorsprong , begin, bron van leven, zoals de vrouw uit de man voortkwam.
14
9
concept wordt ook in eeuwenoude literatuur teruggevonden. De Bijbel biedt “Gods
verbond met alle volken,” dat gebroken was, aan; en laat zien dat God een nieuw
verbond wil sluiten met alle naties. Dat was een deel van Jezus zendingsbevel: “Ga en
maak alle volken tot mijn discipelen en doopt hen,” ofwel “doe hen een verbond sluiten
met hun Hemelse Echtgenoot.” In de laatste jaren hebben sommige landen dit ingezien
en hebben ernaar gehandeld.15
Toen Paulus overstak naar Macedonië, ons continent, zag hij direct de eerste vruchten(
Lydia), de bovennatuurlijke tegenstand (de slavin, de gevangen-name), en een
wonderlijke doorbraak (de aardbeving en de bevrijding!). Het continent Europa was
bestemd om een verbondsrelatie te sluiten met Jezus, de Koning de natiën, en om tot
een discipel –continent te worden.
Maar, net als in een ontvoering, door het continent de naam Europa te geven, is het
continent niet in een verbondsrelatie getreden met Jezus, maar is het “geschaakt” en
terecht gekomen in een antiverbond met Satan.
Ik zie het vernoemen van een continent naar een vrouw die Zeus “diende” dan ook als
een daad van een verbonds beloning, maar niet in de zichtbare maar in de geestelijke
wereld.
De vraag kwam toen op, en bleef me bij: Zou dit de reden kunnen zijn waarom
Europa het heidendom nooit helemaal heeft kunnen opgeven? Is er een
gebondenheid aan Satan, die het continent met de naam Europa geërfd heeft?
Een antiverbond is een bespotting van en een blokkade ten op zichte van het
waarachtige verbond.
In een verbond beschermt de sterkere partij de zwakkere partij. De zwakkere partij mag
te allen tijde een beroep doen op die bescherming. De sterkere partij verklaart dat zijn
bezittingen ook aan de zwakkere partij toe behoren. Er is één voorwaarde: De zwakke
partij moet trouw, loyaal, blijven aan de sterkere partij. In een anti-verbond is er geen
bescherming, slechts misbruik. Er is geen liefde, geen zorg, enkel overheersing. De
zwakkere partij kent geen vrijheid. Het voelt zich niet geliefd en reageert agressief. Er is
geen toewijding vanuit het hart, geen waarachtige trouw. In een antiverbond kent de ene
partner geen genade voor de andere. Het antiverbond brengt slechte vruchten voort.
Deze zijn niet voor de genezing van de natiën, maar ze vernietigen volken.
Ongehoorzaamheid aan de waarachtige Suzerein en dienen van een andere suzerein is
afgoderij! Dit brengt een vloek over een land, een bevolking; de Bijbel laat dat duidelijk
zien.(Deut. 12:28) En het belangrijkste is: een onrechtmatig verbond belemmert
ons om in het waarachtige verbond binnen te treden. We kunnen geen twee
heren dienen.
PAR. 3
OPENBARING OVER GOD’S BESTEMMING VAN DIT CONTINENT.
Twee strijdende invloeden.
Wat zien we in de geschiedenis van ons continent en, daaraan vrijwel parallel, in de
geschiedenis van de Kerk van ons continent? De Heer zond zijn apostelen en
evangelisten uit om de volkeren die hier woonden tot Zijn discipelen te maken. Velen van
hen aanbaden Scandinavische, Celtische en Germaanse goden. Het Romeinse Rijk had,
op het moment dat de evangelisten kwamen, al vele gebieden in bezit genomen. Hoewel
er Christelijke romeinse soldaten waren die het evangelie meedeelden, introduceerde het
romeinse rijk ook, op vele plaatsen, in hun tempels de eredienst aan de romeins-griekse
goden en godinnen. Niet alleen hebben we de naam gekregen van een vrouw met wie
Zeus (de Satan) een onrechtmatig verbond aangegaan was, ook heeft hij dit continent
als “de vader van de goden” overladen met de vele goden en halfgoden uit het Griekse
pantheon. De vele standbeelden van Romeins/Griekse goden en godinnen die
langzamerhand een plaats kregen in heel Europa, in parken en op pleinen, op officiële
gebouwen, en zelfs in kerken, hebben deze volkeren bedekt met een geestelijke
15
Pieter Bos, The Nations Called, Sovereign World, 2002, hoofdstuk 2 en 5
10
bezoedeling, die een hindernis is tegen de verlossing door het evangelie. Tijdens de
beeldenstorm werden vele afbeeldingen van Jezus vernietigd, maar onder de invloed van
de renaissance werden er daarna wel overal beelden van Griekse goden en godinnen
opgericht. In ons land waren na de beeldenstorm schilderijen met een voorstelling uit het
leven van Jezus taboe, maar afbeeldingen uit diezelfde tijd van griekse of romeinse
goden en godinnen zijn er overvloedig. De culturen van veel volken werden zo
overspoeld met de vruchten van de Griekse afgoderij. Symbolen bevatten een
boodschap, en we ontvangen die, bewust, maar vooral passief als we ons daar geen
rekenschap van geven. En die boodschap komt ergens terecht, in ons hoofd, in ons hart
en beÏn-vloedt ook onze geest. Standbeelden en schilderijen van summier geklede goden
en godinnen, met altijd een zweem van rebellie en/of onreinheid, hebben zeker
boodschappen afgegeven aan hen die “de kunst” ervan bewonderden. Op den duur heeft
dat konsekwenties, voor een individu, maar ook voor een bevolkingsgroep die er
langdurig aan blootgesteld wordt.
In de Scholastiek vloeide de leer van verschillende Griekse filosofen samen met
theologie. Op haar beurt oefende deze filosofisch-theologische stroming geleidelijk aan
een grote invloed uitoefende op allerlei aspecten van het leven. De Heer gaf in veel
europeese landen een Reformatie met een terugkeer naar de Heilige Schrift waarin Hij
zichzelf had geopenbaard. Maar het “Griekse gedachtengoed” van de renaissance was al
sterk doorgedrongen in de cultuur. Het griekse denken, waarbij het denken autonoom is,
en zich niet onderwerpt aan Gods openbaring, werd steeds belangrijker en dominanter in
de belangrijke centra van dit continent, en ook in de theologie van de kerk.
Kan het ook zijn dat de renaissance door de vijand bedoeld was om de reformatie te
overstemmen?
Zo zien we hier het continent, met nog veel heidendom, en bovendien ondergesneeuwd
door de Griekse afgoderij en het Griekse denken. En we zien de kerk, bedoeld als de
Bruid van Christus, om in een verbondsrelatie met God te zijn, bedoeld om een zoutend
zout te zijn in die wereld, maar ontwijd door het Griekse gedachtengoed. Omdat zij, nog
steeds, heidense goden en godinnen vereert, zoals Michael, en “Maria,” is ze een
onrechtmatig verbond aangegaan dat haar verhindert het rechtmatige verbond met de
Heer zelf aan te gaan. Zo kan ze de volken zeker niet tot discipel-volken van Jezus
Christus maken.
Een nieuwe naam voor dit continent?
Toen ik begon na te denken over de mogelijkheid dat dit continent een vloek op zich
heeft rusten en gebonden is door een onrechtmatig verbond, drong de veronderstelling
zich op dat de naam Europa voor dit continent wel eens niet Gods eerste keus geweest
zou kunnen zijn. Ik vroeg de Heer of Hij, als dat zo was, Zijn naam voor dit continent
wilde noemen. Gedurende een aantal jaren baden mijn man en ik regelmatig dat gebed.
Zoals genoemd had wijlen Kjell Sjøberg, er ook om gebeden, en wellicht hebben anderen
hetzelfde gedaan.
In de herfst van 2003 merkte ik dat God op een bepaald moment tegen me zei: “De
verworvene” . En: “ Ik zal u Mij tot bruid verwerven.” Ik besefte dat dit woorden voor dit
continent waren. We vinden ze in Hosea 2: 15-19:
“En het zal te dien dage geschiedde,” luidt het woord des Heren, dat gij Mij
noemen zult: “mijn man,” en niet meer: “mijn Baal.”
Ja, Ik zal de namen der Baals verwijderen uit haar mond; hun naam zal niet meer
genoemd worden….
Ik zal u Mij tot bruid werven voor eeuwig: Ik zal u Mij tot bruid werven door
gerechtighied en recht, door goedertierenheid en ontferming; Ik zal u Mij tot bruid
werven door trouw; en gij zult de Here kennen.”
Een maand later, ook in de herfst van 2003, was er een consultatie van de European
Prayer Link, de EPL. Tijdens de voorbereidingsbijeenkomst van het EPL-leidersteam
voordat de bijeenkomsten startten, begon de Heer te spreken tijdens de aanbidding, tot
iemand van dat Team, Pastor Ioan Peia, lid van het EPL-leidersteam en een erkend
gebedsleider in Roemenië. Ioan deelde later zijn getuigenis, zodat de gehele context van
11
de openbaring die de Heer gaf goed begrepen zou worden. In een lange profetie sprak de
Heer over het gebrek aan eenheid in het Lichaam van Christus. Dat is als een wolk die
ons verstaan blokkeert van “de waarheid over jouw deel van de wereld waarvoor je aan
het bidden bent. Die eenheid komt tot stand door berouw en reiniging. Ik wil een model
bouwen van de werkelijke eenheid in dit deel van de wereld. De eenheid van de Kerk zal
de zwakheid van menselijke eenheid tonen, onthullen. Ik zal aan dit deel van de wereld
Mijn Kerk in haar eenheid laten zien, en zij zal de eenheid die mensen maken uitdagen….
Het zal het werk van de gebeds-beweging zijn om de openbaring van de Kerk-in- eenheid
voor te bereiden……Mijn bedoeling met jullie (de gebeds-beweging) is, dat jullie diegenen
die Ik roep om mijn Wachters te zijn in dit deel van de wereld, samenbinden.”
In Zijn hele boodschap refereerde de Heer niet aan “Europa,” maar alleen maar aan “dit
gedeelte van de wereld.” Toen Ioan vroeg: Waarom gebruikt u de naam van ons
continent niet, Heer? Was het antwoord glashelder: “Omdat dat niet de naam is die Ik
heb gegeven aan dit gedeelte van de wereld.” Toen hij vroeg wat dan haar naam wel is,
was het stil.
Hij deelde de boodschap van de Heer met het hele team. De volgende dag kwam er,
terwijl zij samen wachtten op de Heer om de nieuwe naam te ontvangen, door enkele
anderen in de consultatie, meer helderheid over de betekenis van de naam Europa.
Gedurende een tijd van aanbidding wachtte hij en vroeg de Heer om de naam te
onthullen. “En rechtstreeks kwam de naam “Beulah”bij me op. Het was geen vers uit de
Bijbel, en ik begreep de naam niet.” (Ioan is een Roemeen, en leest zijn Bijbel in de
roemeense taal, H.B.). Aan het einde van de bijeenkomst “deelde ik met een van de
andere leiders deze naam van de Heer en ik vroeg haar waar het in de Bijbel stond. Zij
wist direkt dat het genoemd wordt in Jesaja 62, vers 4b. “maar gij zult genoemd
worden… en uw land: Gehuwde.” Toen we daarna Jesaja 62 lazen werd ons de relatie
tussen het onrechtmatige verbond en het Nieuwe verbond duidelijk. We begrepen dat de
Heer Zijn Verbond met dit gedeelte van de wereld wil herstellen.
Toen Ioan vertrok van het Internationale Vliegveld in Zurich, na deze EPL-bijeenkomst,
viel hem iets heel speciaals op. Slechts een klein stukje ten noorden van het vliegveld ligt
een dorpje, genaamd Bülach. [De duitse uitspraak van die naam komt vrijwel neer op de
hebreeuwse naam Beulah]. Ioan’s commentaar hierop was: Ik denk niet dat het toevallig
is dat er in het midden van dit deel van de wereld een plek is die de naam draagt die
door God gegeven is.
De naam Beulah betekent: getrouwd!
“Ik zal u mij tot een bruid werven” en“Getrouwd” hebben verrassend veel met
elkaar te maken!
Ik geloof dan ook dat deze twee Schriftverzen, Hosea 2:15-19 en Jesaja 62:4b een
belofte in zich houden voor dit continent.16
De vrouw Europa was NIET GETROUWD, NIET TOT EEN BRUID VERWORVEN in
rechtschapenheid en rechtvaardigheid, maar ONTVOERD, weggevoerd en misbruikt. Zij
ervoer het tegenovergestelde van wat de belofte uit Hosea inhoudt. Precies hetzelfde
gebeurde er met dit continent, maar dan op een corporatief niveau. Het was Gods
bedoeling dat dit continent tot een bruid geworven zou worden in trouw, in
rechtschapenheid en rechtvaardigheid, in liefde en medeleven, voor de Heer. Maar de
vijand “kidnapte,” ontvoerde haar als het ware, en bracht haar onder een onrechtmatig
verbond, en misbruikte haar. Zij moest een ‘Baal’ dienen en kon daardoor niet toetreden
in een liefdevolle, trouwe relatie met haar hemelse Echtgenoot.
Deze bijbelverzen, in Hosea en Jesaja, zijn in de eerst plaats bedoeld als een belofte aan het
volk van Israël, dat moge duidelijk zijn. Toch is het mogelijk dat in bepaalde omstandigheden, God
tot mensen buiten het volk Israël spreekt door boodschappen die in de eerste plaats voor Israël
bedoeld waren. In zulke gevallen wordt het logos-woord een rhema-woord voor degene die het
ontvangt, ook als die persoon niet tot volk Israël behoort.
16
12
Wanneer zal dat dan wel kunnen gaan gebeuren? Wanneer zal die bruiloft plaatsvinden?
Wanneer ik de profetieën begrijp dan kan dat wanneer de “goden van griekenland”
verslagen en geoordeeld zijn, en dat gebeurt in de tijd dat Jezus als Koning terugkomt.
Zacharia 9 profeteert over de verschijning van de Here der heerscharen als een krijger.
We begrijpen dat deze profetie gaat over de terugkomst van Jezus die als Koning zal
regeren vanuit Sion. Daaraan voorafgaand zal de Heer de zonen van Sion opwekken
tegen de zonen van Griekenland. Zach. 9:13. In Gen. 6:4 lezen we over de nephilim, de
“gevallenen,” gevallen “zonen Gods,” die gevallen engelen waren. Vergelijkbaar daaraan
kunnen we, naar mijn mening, de “zonen van Griekenland” opvatten als de “goden” van
Griekenland, die echter demonische krachten zijn die, ook, regeren over Europa. Door de
invloed van Europese naties op de wereld hebben deze “goden” ook vele andere delen
van de wereld besmet. In de tijd dat Jezus terugkeert zal er strijd zijn, en met name
geestelijke strijd. De “zonen van Sion” zullen door de Heer zelf “opgewekt,” toegerust,
worden om de confrontatie met het heidendom aan te gaan. Jezus zelf zal, volgens
Zacharia 9, die strijd voltrekken. En de uitkomst staat vast.
Een geweldige belofte voor een bedrogen continent.
Ik geloof dat de twee Schriftverzen, van Jesaja en Hosea, op de boven aangegeven
manier de sleutel vormen om de geschiedenis van dit continent te begrijpen. We
begrijpen zo ook waarom dit continent niet ten diepste de boodschap van het evangelie
kan omarmen. Dat is waarom ik dit hele proces plus de vragen hier deel. Alstublieft, wilt
u dit begrijpen toetsen. Deze interpretatie is misschien nieuw, en het geestelijk duiden
van de naam van een continent is misschien gewaagd, maar het belangrijkste is dat dit
een sleutel kan vormen voor de voorbede voor dit continent.
De twee Schriftverzen bevatten ook een fantastische belofte. Er zal een tijd komen
waarin Jezus alles zal herstellen. Naties en steden zullen tot hun bestemming gebracht
worden. We mogen datzelfde geloven voor dit continent. Komt die tijd niet duidelijk
dichterbij? Niet alleen zal de Heer een kerk uit Europa hebben die Hij tot een bruid zal
werven, zij zal ook (deel zijn van) de mondiale Bruid van Christus. Het is Gods ontwerp
dat dit continent eens tot een bruid geworven zal worden door die Ene die echt van haar
houdt, Die haar niet misbruikt, die niet ontrouw aan haar is. Hij wil haar huwen, haar tot
een bruid nemen, en dan zal ook dit continent haar liefhebbende Echtgenoot erkennen,
de Heer.
Par. 4
DE STRATEGIE VOOR DE OLYMPISCHE SPELEN.
Geen wonder dat de vijand door de eeuwen heen heeft getracht dit te voorkomen. De
zaken die in paragraaf 2 genoemd werden onderstrepen dit. Vanzelfsprekend zal hij in
Europa proberen te voorkomen dat het evangelie wortel schiet. ( In de andere
continenten natuurlijk ook).
En nu de tijd van het herstel van alle dingen dichterbij komt zal satan harder werken om
mensen, landen en steden en ook dit continent aan hem gebonden( “verbonden”) te
houden.
We kunnen inzien dat hij een speciale strategie ontwikkeld heeft. Ik heb al de opleving
van het heidendom genoemd. Een krachtige poging om dit voor elkaar te krijgen, en niet
alleen voor dit continent maar wereldwijd, is het initiatief geweest om de olympische
spelen opnieuw in te voeren. Tot zover zijn velen, waaronder ikzelf, zich er niet goed
bewust van geweest hoe subtiel deze strategie de laatste 100 jaar is geweest. Maar door
de komende Olympische Spelen in Athene wordt deze strategie nu wel heel duidelijk.
Deze paragraaf gaat daarom over de opwekking van het heidendom die het committee
nastreeft dat de Olympische Spelen voor deze zomer in Griekenland organiseert. We
kunnen onder het ontwerp voor deze spelen een briljante, maar boosaardige strategie
herkennen, die bedoelt de mensheid nog verder onder de invloed van de boze te
brengen. We moeten hierbij wel de mogelijkheid openlaten dat ten minste sommigen van
het Olympisch Committee zich niet bewust zijn van de strategie die ten grondslag ligt
13
aan die spelen. Dat ze verblind zijn door de god van deze eeuw (2Cor. 4:4), die ook
degene was die deze strategie ontwierp. Mijn indruk is dat deze god velen heeft verblind,
waaronder ook de Griekse overheid, en belangrijke leden van de Europese gemeenschap.
Griekse kinderen leren weer wie de oude goden zijn en hoe je hen kunt bezingen. De
tempels van de Akropolis, de beroemde tempelberg, worden allemaal gerenoveerd, tot
hun oude “glorie” teruggebracht, op kosten van de Europese gemeenschap. Tegen de
achtergrond van deze ontwikkelingen kan de heidense opzet van de spelen nu onverhuld
gebracht worden.
Ik was zelf nooit echt geïnteresseerd in de Olympische spelen. Toch viel het me de
laatste jaren wel op, in het weinige dat ik er van zag, dat er bepaalde elementen in de
(aankleding van de) spelen zaten die mythologisch of new-age achtig zijn. Vorige zomer
hoorde ik dat Griekse schoolkinderen het Olympisch lied moesten instuderen, waarvan de
inhoud een verheerlijking van een Griekse god is. Toen gingen bij mij alarmbellen
rinkelen, en ben ik er meer gericht onderzoek naar gaan doen. Ik begreep dat de viering
van de Olympische Spelen zoals die de afgelopen eeuw plaatsvonden was bedoeld om
het heidense religieuze festival, dat het in de oudheid was, te doen herleven. Het leek me
toe dat de opzet van de spelen een vernieuwde poging was om het duister over Europa
en zelfs over de hele wereld te verspreiden. Het zou me niet verwonderen dat deze
vieringen ook sterk hebben bijgedragen aan de verdichting van de duisternis die in die
eeuw over de wereld, en vooral over de westerse wereld, gekomen is.
De originele Olympische spelen.
De Olympische spelen zoals we ze nu kennen zijn vernoemd naar de oude Olympische
spelen in Griekenland. Men neemt in het algemeen aan dat deze in 776 VC begonnen
zijn. Ze werden elke vier jaar gehouden ter ere van Zeus van Olympia. In die plaats
stond een tempel voor hem met een zeer groot, 14 meter hoog ivoren en gouden,
standbeeld van hem dat als één van de zeven wereldwonderen beschouwd werd. De
naam voor die spelen was natuurlijk afgeleid van die plaats, die aan de westkust van
Griekenland ligt, ongeveer 150 km van Athene. Deze spelen waren altijd een religieus
festival. Er waren meer atletische festivals, ter ere van andere goden, maar het festival
dat aan Zeus gewijd was, was de meestbelangwekkende. Het werd geleid door priesters
en priesteressen. Voor en tijdens de festivals werden offers gebracht, waaronder ook
mensenoffers. Een religieus festival waarbij offers gebracht worden is naar zijn aard een
“verbond-sluitende” gebeurtenis. Daarbij wordt aan een godheid gevraagd iets te doen
wat voor de mens onmogelijk is, en het offer is de tegenprestatie. Daarom was het een
verbondmakende gebeurtenis.
Deze (4-) jaarlijkse festivals duurden tot 391 NC toen de keizer Theodosius zowel de
Olympische spelen als de afgoderij verbood, en de tempel van Zeus gesloten werd.Het
beeld van Zeus werd naar Constantinopel gebracht waar een brand het in 462 NC
verwoeste. De tempel verbrandde in de 5e eeuw NC.
De opleving van de Olympische spelen.
In 1890 ontmoetten een franse theoloog uit de orde der Dominicanen, Henri Didon, en de
franse baron Pierre de Coubertin, die bij de Jezuïeten gestudeerd had, elkaar, worden
vrienden en zetten samen een sportwedstrijd op. Didon integreerde sport in de opleiding
van het dominicaner internaat waar hij prior was. Hij geloofde dat sport goed was voor
het karakter en de moraal van zijn leerlingen. Hij ontwierp het devies voor het vaandel
van zijn school: Citius, Altius, Fortius (sneller, hoger, krachtiger). De Coubertin
organiseerde sportwedstrijden in Frankrijk en Engeland, en zette zich, in
hartsverbondenheid met Didon, toen in om de Olympische spelen te doen herleven en
wereldwijde atletische competities te houden en die de naam Olympische spelen te
geven. In 1894 zijn ze samen in Olympia. In het congres dat de nieuwe spelen zal
organiseren stelt De Coubertin de Olympische grondslag voor die het doel van de
Olympische beweging verwoordt: “Bij te dragen aan het bouwen van een betere en
vreedzamere wereld door jeugd te leren door sport, zonder discriminatie van welke soort
dan ook, en in de olympische geest, welke een wederzijdse begrip vergt met een geest
14
van vriendschap, solidariteit en eerlijk spel.”17 Het devies voor de Olympische Spelen zal
Citius, Altius, Fortius zijn, en de voertaal frans. 18
Volgens De Coubertin zouden de Olympics de atleten met een stralenkrans van grootheid
en eer gaan omgeven die de bescherming is van de klassieke oudheid. Hij suggereert
daarmee dat de eer die een atleet krijgt door aan de Olympische Spelen mee te doen
groter is dan door andere sportevenementen.
Het hart van De Coubertin is begraven in een obelisk die op de grond van de tempel in
Olympia geplaatst is. Obelisken zijn HET herkennings-symbool van de ordes der
vrijmetselaars. Het zijn phallische symbolen, ontleend aan de Egyptische
zonnegodsdienst. Het kan zijn dat De Coubertin er niets over te zeggen heeft gehad, toch
geeft deze obelisk aanleiding te vermoeden dat hij zelf een vrijmetselaar was. Het
spreken over een wereldbroederschap is daarmee consistent.
De Olympische geest is een humanistische geest.
Deze stimuleert een streven om buiten Christus om een betere wereld te bouwen waarin
vrede is, zonder te erkennen dat wij mensen niet goed zijn uit onszelf en dat we in onze
eigen kracht geen betere wereld kunnen bouwen. Alleen door het verzoenend offer van
Jezus Christus worden mensen veranderd, niet door het Olympisme.
In de formuleringen van de doeleinden van de Olympische Spelen was er een beoogde
samensmelting van het klassieke(religieus, heidense) verleden met situatie van de
volken in (het heden, toen) 1896.19 Waarnemers bij de eerste Olympische spelen
merkten ook de rituele elementen op, die verbonden waren aan het (nogal
bombastische) Olympische lied.
In 1957 werd dat opnieuw vertaald, die luidt (vertaald uit het engels):
Onsterfelijke geest van oud, Vader van het waarachtige, mooie en goede,
Daal neer, verschijn, en werp uw licht over ons.
Op deze grond en onder deze hemel Welke getuigd heeft van onvergankelijke
glorie
Geef leven en bezieling aan deze nobele spelen! Werp erekransen van niet
vervagende bloemen op de overwinnaars in de race en in de strijd. Schep in onze
borstkassen harten van staal!
In Uw licht schijnen vlakten, bergen en zeeën in het avondrood en vormen een
enorme tempel naar welke alle natiën dringen om u te aanbidden, o onsterfelijke
geest van de oudheid!
Deze formulering laat zien dat dit absoluut geen lied aan de Here God is, maar een lied
aan hem wiens naam altijd aan de Olympische spelen verbonden was, Zeus! Het is een
lied dat de (demonische) machten oproept om de spelen te komen “bewonen.” Het is nu
gezongen op vele van de 24 Olympische spelen, en de Olympische winterspelen. In 1896
werd het in het Grieks gezongen, misschien bij de andere spelen ook wel. Hebben veel
Christenen de heidense inhoud van het lied niet eerder gezien vanwege de taal? Of
beschouwden we het als een folkloristisch archaïsch fenomeen dat gewoon grappig was,
maar niet echt belangrijk? Hoe dan ook, het was helemaal niet grappig. In 1896 schreef
Charles Beck: “Liederen die worden gezongen in de openlucht in het bijzijn van
tienduizenden toeschouwers, aangeraakt door emotie, hebben iets van een bijzondere
waardigheid.”19
De website van de Olympische spelen:
http://olympic.org/uk/news/olympic_news/full_story_uk.asp?id341
18 Document uitgegeven door de historische commissie van Touvet, de geboorteplaats van Henri
Didon.
19 Charles Beck (ed). “l’Oi Olympiakoi Agones,” 776 p.X.- 1896 ( The Olympic Games, 776 BC 1986), Athens 1896.
17
15
We moeten ons realiseren dat bezoekers in de stadions op al deze spelen “aangeraakt
door emotie” bewonderend dit voor God beledigende lied accepteerden en zo onder de
kracht ervan kwamen. Want wanneer we onszelf er van onder de indruk laten komen en
het bewonderen dan is dat in zekere zin een vorm van aanbidding. Het geeft bij ons een
opening voor de geestelijke invloed van datgene wat we bewonderden. Allen die in de
stadions, of voor de TV, deze bewonderende houding hadden werden vervolgens door
deze demonische macht beïnvloed in hun geest, verstand en lichaam.
Tijdens de antieke spelen vroeger werden oorlogen stopgezet. De bedoeling is dat ook nu
tijdens de Spelen “een bestand” van kracht zijn zal zijn, die atleten en de sport in het
algemeen de ruimte geeft, en die zou bijdragen aan het zoeken naar vredevolle en
diplomatieke oplossingen voor de conflicten in de wereld. Alle symboliek wordt gebruikt
om dit bestand tot stand te brengen, aldus de website van de Olympische spelen.
Waaronder ook het aanroepen, in het geciteerde lied, van een “hogere macht” die in de
oudheid de naam Zeus had. Met dat lied wordt iedere menselijke geest verleid om zich te
richten op zijn godheid en diens hulp in te roepen bij de totstandkoming van dit bestand
en datgene waar het Olympisme voor staat. Dit lied maakt de bijeenkomst in feite
geestelijk tot een religieuze bijeenkomst, waarin een ieder zijn god aanroept. Het
menselijk verlangen naar wereldwijde vrede en het bewustzijn van een ieder dat wij
mensen daar niet toe in staat zijn wordt geëxploiteerd om mensen te verleiden hulp te
zoeken in de geestelijke wereld. Dit lied geeft daartoe de toon aan. In onze tijd sluit dit
aan bij de interfaith-bijeenkomsten waarin, in een dienst, tot de goden van de
verschillende soorten religies gebeden wordt, en niet, zoals in oecomenische
bijeenkomsten, tot alleen de God van de Bijbel.
Deze religieuze ceremonie is de enige in de wereld waaraan alle of vrijwel alle landen in
de wereld deelnemen. Bij het spelen en zingen van de openingshymne “bidden” Moslims,
Hindus, Boedhisten, atheisten en “Christenen” gezamenlijk tot deze “godheid” en vragen
hem om alles met zijn kracht te doordringen. Dit heeft geestelijk gezien enorme
konsekwenties.
Dit lied zal weer als openingslied gezongen worden. Het heeft al 100 jaar duisternis
verspreid en is bedoeld dat weer te doen. En als door de tv mensen dit “gebed” hun
huiskamer binnenlaten, zal het nog meer duisternis verspreiden over naties en mensen.
“Want zie, duisternis zal de aarde bedekken, en donkerheid de volken.” (Isa
60:2a)
Dit is een eindtijdprofetie, en de strategie achter de Olympische Spelen is een van de
manieren waarop we deze vervuld kunnen zien worden.
De Olympische vlam
In het verloop van de moderne Olympische spelen werden er nieuwe heidense elementen
aan toegevoegd, zoals de fakkel en de vlam. “Twee van de grootste symbolen van het
Olympisme,” volgens de website van de Olympische Spelen. De afkomst ervan gaat terug
naar de oude Olympische spelen waar een heilige vlam onafgebroken op het altaar(!)
brandde ter ere van Zeus. In de moderne tijd werd de vlam voor het eerst in Amsterdam,
1928, ontstoken. De architect van het Olympisch Stadion liet zich door de vrijmetselarij
inspireren20. Hij bouwde een toren aan het stadion vast, op de top waarvan het
ontstoken vuur brandde. Het brandde in een schaal die de vorm heeft van de schalen
waarin vroeger, tijdens de antieke spelen, vuur brandde op het altaar voor Zeus en
waarin kinderen aan Zeus geofferd werden, en die nu nog daar te zien zijn. Het vuur op
de toren in Amsterdam was symbolisch, opnieuw, bedoeld als een altaar voor Zeus, en
bleef branden zolang de Spelen duurden. Enige maanden voor de Olympische spelen
worden bij de ruïne van de tempel voor Zeus en Hera in het oude Olympia in Griekenland
zonnestralen en een parabolische spiegel gebruikt om de Olympische vlam aan te steken
door “de zon in de hemelen,” waar Zeus volgens de overlevering vertoeft. Het gebeurt op
dezelfde plaats waar de oude Olympische spelen gehouden werden. Op 25 maart 2004
zong een actrice in de rol/hoedanigheid van priesteres aan Hera tot de “god van de zon,”
Volgens een mededeling op het NOS-journaal op 23 juni 2004, de dag dat de vlam naar
Amsterdam kwam, t.g.v. de Olympische Spelen 2004.
20
16
Apollo: “Apollo god van de zon en van de idee van licht, zend uw stralen en ontsteek de
heilige fakkel voor de gastvrije stad Athene.”
Eenmaal aangestoken gaat de vlam van hand tot hand gaan en door alle continenten
reizen naar het gastland, naar de stad waar de spelen gehouden worden. Daar wordt het
hoofd-“altaar” aangestoken met die vlam, onder het gejoel van de duizenden
toeschouwers en deelnemers. De aanhalingtekens rondom “altaar” zijn door mij gezet.
De symbolische betekenis van dit aansteken van de vlam en het gedurende de spelen
laten branden is niet anders dan het offeren aan een god en dienst aan het altaar! Dat is
een verbond aangaan met Zeus!
Voor de komende spelen zal de vlam langs alle steden gaan waar de Olympische spelen
sinds 1896 zijn gehouden. Het opnieuw ontsteken van het vuur in die steden dient gezien
te worden als het vernieuwen van de verbonden met Zeus die in het verleden
aangegaan zijn. Deze vervuiling zal over de hele wereld gaan. De vlam van 2004 moet
de meest vereerde altaarvlam in de hele geschiedenis worden.
Die datum waarop de vlam voor de eerste in Olympia ontstoken werd en sindsdien
ontstoken wordt, was een zeer symbolische. Overal was het indertijd volgens de nieuwe
kalender 6 april en Paasmaandag, maar volgens de oude griekse kalender was het 25
maart, de feestdag waarop de aankondiging aan Maria wordt gevierd, met religieuze
festivals die gerelateerd zijn aan de dienst aan de koningin des hemels. In de griekse
volksmythologie is Hera de koningin des hemels. Er zat nog zoveel meer symboliek aan
die datum vast, dat we kunnen constateren dat de wereld hier duidelijk misleid werd.
Meer heidense elementen
Zeus (Satan) zal vereerd worden door het lied, de vlam en de fakkel. Maar er zijn nog
meer heidense elementen toegevoegd aan de komende spelen.
De Olympische medailles zijn opniew ontworpen, en zullen voortaan in de nieuwe
uitvoering gebruikt gaan worden. Die is zodanig dat het Griekse karakter van zowel de
oorsprong als de vernieuwing van de Spelen duidelijk tot uiting komt. Aan de ene kant
zien we de godin Nike neerdalen in het stadion waar in 1896 de Spelen voor het eerst
weer werden gehouden, terwijl ze de overwinning meebrengt die “de goden aan deze
winnaar hebben toebedeeld.” Op de keerzijde staat een regel uit de 8e Olympische Ode
van de dichter Pindarus, geschreven in 460 voor Chr., waarin de stad Olympia wordt
aangeroepen omdat die in de oudheid het toneel was van de sportieve wedstrijden waar
de waarheid over de kwaliteiten van de deelnemende athleten aan het licht gebracht
wordt. Vertaling: “O Moeder van de wedstrijden, gekroond met kransen van goud,
Olympia, koningin der waarheid.” (In de ode gaat het dan verder: .”..waar, door de
toetsing door middel van offers, waarzeggers de wil van Zeus van de slingerende bliksem
zoeken te kennen, en vragen of hij een boodschap heeft om aan de mensen te geven die
uit het diepst van hun hart grote eer zoeken te behalen voor heldendaden, en een
adempauze van het harde werken, ...”) Tegen de achtergrond van de griekse tekst komt
dan de ingegraveerde naam van de winnaar van de medaille!
“Mater oo
chrusostephanoon aethloon, Oulumpia, Despoin' alatheias.” “O Moeder van de
wedstrijden, gekroond met kransen van goud, Olympia, koningin der waarheid.”
17
Het logo, embleem, van de Spelen toont een lauwerkrans van olijftakken, die in een
cirkel liggen, de kotinos. Ook dit embleem verwijst naar de antieke Spelen waar de
kotinos de officiele beloning was voor de kampioenen. Bovendien: de olijfboom was de
heilige boom van Athene.
Nog meer bronnen voor “geestelijke” inspiratie: door Apollo en Bacchus, de
bezielers van gokkers en losbandige dronkelappen.
De Artistiek Manager en Directeur van de Ceremonies, Papaioannou, heeft ter
gelegenheid van de 25ste Spelen in Athene gezegd dat de openings- en
afsluitingsceremonie in het teken zullen staan van de twee hoofd aspecten van de oude
Griekse cultuur: die van Apollo en die van Dionysos.21
-De openingsceremonie van die Spelen, volgens Papaioannou, zal inspiratie putten
“uit de mythe van de oude Griekse god Apollo. Bekend als de mythische godheid met de
boog, muziek en zijn macht over orakels.” Volgens de mythologie is Apollo de zoon van
Zeus. Zijn boog werd niet voor sport gebruikt maar om wraak uit te oefenen. “Kracht
over orakels” betekent dat hij heerste over het gebied van toekomstvoorspelling. Hieruit
inspiratie halen versterkt natuurlijk de rancune op de winnaars. De solidariteit en de
vriendschap die De Coubertin voor ogen stonden worden daar wel door getest. Ook het
gokken dat altijd plaatsvindt bij dit soort evenementen zou wel eens flink kunnen
toenemen door zo’n bron van inspiratie.
-De afsluitingceremonie van de Spelen in Athene zouden geïnspireerd worden
vanuit de figuur van Dionysos, ook bekend als Bacchus, de mythische god van de wijn.
Ook hij is, volgens de mythologie, een zoon van Zeus en een dochter van een menselijke
koning. Het klinkt weer als het verhaal van Genesis 6. Dionysus is een vreemde god.22
Zijn domein is in de schaduwen en hij zwerft door heel de wildernis. Zijn volgelingen
flirten met krankzinnigheid, buitensporige dronkenschap en met de dood. Zijn
belangrijkste aanbidders zijn bezeten vrouwen, Bacchanten, die zich hebben
“overgegeven aan extases.” Dionysos lijkt vaak ergens tussen man en vrouw in te staan,
tussen god en mens, tussen dood en leven. Bij zijn aanbidding treedt vaak travestie op,
en het vervagen van seksuele rollen. Hij lijkt te genieten van mensenoffers. In sommige
mythes laat hij meisjes zelfmoord plegen, in andere laat hij vrouwen doordraaien tot ze
hun kinderen in stukken scheuren of zelfs opeten. Hij brengt wijn, maar ook een
bedwelming, waarin de drinker zich voelt samensmelten met de godheid. Er wordt
gezegd over hem dat hij sterft (hetgeen eigenlijk niet hoort bij een Griekse god), maar
herboren is. Is dit een sluwe bespotting gericht tegen de echte Zoon van God die
geslagen was, maar weer opgestaan is? Dionysos wordt ook gezien als de god van het
theater. Zijn de Olympische Spelen niet één groot theater, compleet met het masker van
“een betere wereld bouwen”?
Hoe is het mogelijk dat een Olympisch comité haar inspiratie voor zo’n “verheven” doel,
als in het Olympisch Charter is geformuleerd, aan deze immorele kwade goden ontleent?
“Inspiratie putten” uit deze goden brengt mensen onder de aan die goden toegeschreven
geestelijke invloed.
De Bijbel leert dat goden niets zijn, maar dat achter deze “goden” demonische machten
schuilgaan die de krachten en karakters die aan de goden toegekend zijn uitoefenen. Ook
wanneer we aannemen dat de leden van het organiserend comite ter goeder trouw zijn,
dan nog kun je vragen hoe ze erbij komen een opleving van heidendom na te jagen
zonder in overweging te nemen dat er een toename zal zijn van machtspel, vals spelen,
nationalisme (in plaats van solidariteit), dronkenschap, het uitleven van wellust,
immoraliteit, gokken, zelfmoorden? In de afgelopen eeuw, sinds de vernieuwing van de
Spelen, is de losbandigheid in de sportwereld die op wedstrijden volgde sterk
toegenomen. In de oudheid deden de atleten naakt aan de Spelen mee. Na de vorige
Spelen lieten enkele atletes zich naakt fotograferen “om dat mooie lichaam dat tot deze
prestaties in staat was, te tonen,” zonder gene. We zien slechte effecten optreden als
gevolg van het “erkennen van deze goden,” waardoor deze demonische invloeden hun
21
22
Tijdens een persconferentie in Athene, zoals de website vermeldt.
Mythography, www.loggia.com
18
gang gaan. Of zijn deze effecten misschien opzettelijk beoogd? Zo niet door De
Coubertin, dan toch door degene waardoor hij bespeeld werd, satan.
-Bij de Spelen zullen priesteressen de gehele Spelen voorzitten 23. Die staan
symbool voor de priesteressen die zich in de Oudheid aan Zeus, Apollo of Dionysos
gewijd hebben. Dat betekent dat alle atleten, hoogwaardigheidsbekleders, bezoekers en
verslaggevers onder de geestelijke invloed van deze priesteressen en de andere
religieuze symboliek zullen zijn tijdens de Spelen. Vanzelfsprekend zullen er vele
hoogwaardigheids-bekleders, mensen van gezag, aanwezig zijn tijdens de Spelen. De
meeste van hen zullen niet doorzien wat er gaande is en de geestelijke bezoedeling met
zich mee naar huis nemen en naar hun positie van invloed. Wanneer zij willen werken
aan vrede doen ze dat in verbinding met de godheid die tijdens de Spelen aanbeden is,
tenzij ze dit daadwerkelijk afwijzen en erkennen dat er maar Eén is die vrede brengt,
Jezus Christus, de Vredevorst.
Ook mensen die naïef thuis naar de Spelen kijken zullen de vervuiling ondergaan. Zelfs
evangelisten die willen evangeliseren tijdens de Spelen zullen onder die invloed komen,
wanneer zij niet doorzien en onderscheiden wat er gebeurt in de geestelijke wereld en
bidden voor bescherming daartegen door het bloed van Jezus.
We zien dat met de opleving van de Olympische Spelen ook een opwekking van heidense
praktijken gepaard ging. Het sluiten van verbonden als deel van de aard der Spelen hoort
daarbij. Dit lijkt bedoeld, en slim verborgen.
Onder de vermomming van sport en solidariteit zien we rituelen waardoor
verbonden worden gesloten en die leiden tot satanische vervuiling en binding
op internationale schaal. Dit klinkt dramatisch. Het is meer dan dat: het is eindtijdstrategie van de vijand: Het is koninkrijk tegen koninkrijk.
Maar God heeft een strategie, eveneens op internationaal niveau, voor de voorbidders en
Zijn Bruid, de Kerk.
Par. 5
HOE WE KUNNEN BIDDEN MET BETREKKING TOT DE KOMENDE OLYMPISCHE
SPELEN.24
Door Zeus te vereren en door geïnspireerd te zijn door Apollo en Dionysos, zullen
demonische machten op grote schaal losgelaten worden en sterker worden overal op de
wereld. Dit zijn geestelijke dynamieken van wereldwijde schaal (en zo ook bedoeld!). Het
bekijken of bezoeken van de Olympische Spelen is, naar mijn overtuiging, voor
Christenen geen vermaak (meer). God haatte het om in Israël standbeelden te zien van
andere “goden,” ze waren een gruwel voor Hem. En Gods Woord waarschuwt duidelijk
tegen het deelnemen aan de heidense feesten, religieuze festivals ter ere van hun goden.
In Deut. 12:30 lezen we:
“Neem u er dan voor in acht, dat gij u niet laat verleiden... hun voorbeeld na te
volgen, en dat gij hun goden niet zoekt, zeggende: hoe dienden deze volken hun
goden? Zo wil ik het ook doen. Niet alzo zult gij de HERE uw God dienen; want al
wat de HERE een gruwel is, wat Hij haat, doen zij voor hun goden.”
Deze God is niet veranderd in Zijn voorkeuren, en ook niet in zijn beoordeling van wat
goed en kwaad is. Hij haat nog steeds afgoderij, en alles wat daarmee samenhangt. Dat
zal nooit veranderen. We grieven Hem wanneer we aandacht geven aan afgodische
elementen die een integraal deel zijn van het ceremoniëel en de Spelen, en die diegene
eren die kwam om alles te stelen, te doden en te verderven wat God geschapen heeft.
Jezus kwam en gaf zijn leven om de duivel te bevechten en om zonde te overwinnen.
Hoe kunnen we als wedergeboren Christenen dan naar religieuze ceremonies kijken die
ontworpen zijn om de duivel te eren?
Randal Weidenaar, see note 2, [email protected]
Zie voor meer toelichting hierover het rapport “De Olympische Spelen” , juni 2004,
www.servingthenations.org.
23
24
19
Ook het luisteren naar het wereldwijd uitgezonden openingslied aan Satan, zal ons
vervuilen. Het vernieuwen van verbonden is het bedienen van enorme geestelijke
instrumenten en de vijand kent de kracht ervan. Het zal rampen brengen over de landen
die daarin betrokken zijn. Een onrechtmatig verbond (dat is een verbond met een
verboden partner) brengt een vloek van God.
-We kunnen onszelf daarom niet toestaan naïef te zijn. We moeten weten of we naar
sommige delen van de spelen moeten kijken, en zo ja, welke. Het nonchalant of passief
kijken zal schade toebrengen aan ons zelf en aan Gods koninkrijk.
We moeten in de geest de boodschap van het lied weerstaan, zowel als het doel
en het karakter van de spelen, door biddend in de hemelse gewesten te verklaren
(hardop en in geloof dit uitsprekend), dat het lied en deze gebeurtenissen een spottende
en verschrikkelijke zonde zijn, dat Jezus de Heer is en dat alleen de Vader en Hij onze
eer en aanbidding waard zijn.
We moeten om bescherming bidden door het bloed van Jezus over onze eigen
geest, ons denken, onze emoties, over ons lichaam en ook over die van degenen die ons
lief zijn, en over ons huis, onze gemeete (kerk), woonplaats en natie.
We moeten bidden voor hen die daar evangeliseren en bidden, in de dagen
voorafgaand, tijdens en nog na de Spelen. Mogen ze dat doen, niet met veel worrden,
maar vooral in betoon van kracht door de heilige Geest.
Laten we bidden voor hen die een honger in hun hart hebben om de waarheid te
vinden, die ze alleen in de Verlosser kunnen vinden. Mogen mensen een afschuw krijgen
van de heidense substituten waarop het Olympisch comitee hen trakteert.
Mogen Christenen in alle landen waar de vlam ooit was aangestoken, opstaan
tegen de vernieuwing van het verbond door het aansteken van de vlam!
We kunnen uit spreken naar de Heer en de machten in de hemelse gewesten dat
we alleen een waarachtig verbond willen aangaan met de Vader, de Soevereine Heer, en
de God van Israël, door het eeuwige offer van Jezus Christus.
Ik geloof dat de bedoelingen voor dit evenement zo slecht zijn dat we dit zoveel mogelijk
aan moeten kaarten bij onze Gemeente en gebedsleiders, om door gebed ( en vasten) en
proclamatie deze poging van de Satan om naties (weer) te binden met een vals verbond
te weerstaan. Een onrechtmatig verbond blokkeert mensen, persoonlijk maar ook ons
volk en ons land, om het waarachtige verbond met de Here God aan te gaan.
Par. 6
DE VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE KERK, MET BETREKKING TOT HET
VERLEDEN.
Voor Europa zal een vernieuwing van het verbond met Zeus het erg moeilijk maken om
zichzelf los te maken van de al zo oude bindingen, en zodoende vrij te worden voor het
waarachtige verbond met de Heer die Europa voor zich wil verwerven en haar Beulah wil
noemen. In dit continent moeten we opstaan als nooit tevoren tegen deze poging om ons
weer te misbruiken. In de mythe kwam Zeus als een mooie witte stier; Europa
onderscheidde de vermomming niet en zij werd weggevoerd en verschrikkelijk
bedrogen en misbruikt. Satan komt nu naar deze Europa (en de rest van de
wereld) niet als een knappe stier maar in de vorm van de schitterende Olympische
Spelen. Wij moeten de vermomming doorzien en niet nog eens speels onszelf laten
bedriegen, verleid en weggevoerd worden. De “heidense” geestelijke man weet dat dit
niet overdreven is en zal zich over de “waarheid” ervan verheugen. Laat de Christelijke
geestelijke man en vrouw toch niet misleid worden, erbij inslapen of apathisch worden.
Laten wij met geestelijke middelen reageren.
Identificerend schuld belijden van de gezamenlijke (corporatieve) zonden van
onze voorouders.
Met betrekking tot de zaken die in dit artikel beschreven zijn, moeten we de zonden van
onze voorouders belijden terwijl we ons met hen daarin identificeren. We kunnen niet
voor hun persoonlijk vergeving vragen, aangezien een ieder voor zijn/ haar eigen daden
rekenschap moet afleggen. Maar als inwoners van dit continent, onze landen en als leden
20
van de kerk zouden we ons met ons land en continent moeten identificeren en de
zonden/zaken uit het verleden, waar we ons bewust van zijn (geworden), in het licht
brengen en voor de Heer belijden. We kunnen hiervan in de levens van Daniël, Ezra en
Nehemia voorbeelden zien; zij werden ertoe geleid om namens hun land te belijden,
zoals we vermaand worden te doen in Lev. 26: 40-42. Ditzelfde principe is is nog steeds
van toepassing, ook op ons. We belijden specifieke zaken uit de gebieden van ons leven
waar we van weten. Maar we kunnen niet voor anderen zonden belijden waarover we
voor onszelf geen schuldbelijdenis willen afleggen. Daarom moeten we de Heer vragen
om identieke of vergelijkbare zonden in ons eigen hart en leven aan te wijzen wanneer
die er zijn. En als dat zo is, dan moeten we deze belijden, ons ervan bekeren en met ze
breken. We mogen ook de ongerechtigheden van onze voorouders in het licht brengen,
aangezien we in hun zonden ontvangen en geboren zijn. We mogen de Heer vragen ons
vrij te zetten van de consequenties van de zonden van onze voorouders. We kunnen de
macht van zonde niet zelf breken, dat is wat de Here Jezus voor de mensheid, en voor
ons persoonlijk, heeft gedaan aan het kruis. We mogen dat ontvangen en beginnen te
lopen in ‘de nieuwe levenswandel’.
Ik ben ervan overtuigd dat we als Lichaam van Christus echte stappen moeten nemen
met betrekking tot de zonden uit ons corporatieve verleden. Individuele mensen, kleine
gebedsgroepen en kerken kunnen, op zich zelf, een weg bereiden voor dat identificerend
schuldbelijden. Op een zeker moment zal het gehele Lichaam het moeten doen, samen,
in eenheid. Dit is gebeurd met betrekking tot zaken als slavenhandel, kolonialisme en
apartheid. Maar we moeten hier verdere stappen in nemen. We bidden dat er zo eens
een dag zal komen dat Gods kinderen in onze landen hun geestelijk verleden op kunnen
ruimen, omdat de schulden voor Gods aangezicht beleden zijn.
Er is hiertoe al veel informatie beschikbaar gekomen door “ spiritual mappers,” dat zijn
mensen die onderzoek doen naar de barrieres die een geestelijke vernieuwing in een stad
of land in de weg staan. Deze informatie is bedoeld om, met kennis van zaken,
profetische voorbede te doen. Dit maakt heel zeker deel uit van de geestelijke oorlog die
ik in paragraaf 3 noemde. We mogen deze profetieën (als ze getoetst zijn) en de
uitkomst daarvan ook, niet aanmatigend, proclameren en deze uitbidden.
Oude verbonden verbreken en een nieuw verbond sluiten.
Aan het einde van dit betoog komend wil ik aan de geestelijke leiders het volgende
voorleggen, gedurfd als het mag lijken, en me realiserend dat, met Gods hulp, de
uitvoering ervan tijd nodig heeft.
Ik noemde de twee typen verbonden waarover ik, op grond van de mythen, aanneem dat
ze gesloten zijn. Het eerste was dat tussen de vrouw Europa en Zeus, en later, door haar
naam over te brengen op het continent, dat tussen Zeus en het continent Europa. In
beide typen verbonden moest er aan bepaalde voorwaarden voldaan worden, om de
bestendiging ervan te verkrijgen ten einde aanspraak te kunnen maken op de
bescherming van de suzerein. In het geval van het onwettige “Royal Grant” verbond
kunnen we als Kerk uitspreken, op een bepaald moment dat we er op voorbereid zijn, dat
we niet meer aan die voorwaarde willen voldoen. We willen de ‘grote koning’ niet meer
dienen en verwerpen daarom ook zijn heerschappij over ons. We wensen die naam niet
meer, als surrogaat-troost voor onze “dienst” in het misbruik…. en daarom houden we op
met het gebruik van die naam Europa.
In het geval van het suzerein-vazal verbond kunnen we uitspreken dat we onze trouw
aan deze demonische “suzerein” beëindigen en dat we zijn “bescherming” niet meer
wensen. We belijden aan de Here God dat we partij aan dit onrechtmatige verbond zijn
geweest, dat we Hem bedroefd hebben, en dat we het ene, waarachtige verbond
begeren.
Hier kunnen kleine gebedsgroepen mee beginnen, en zo kerken en het Lichaam
voorbereiden op een latere maar duidelijk significante vertegenwoordiging waarin we
samen deze belijdenissen uitspreken en uit deze onrechtmatige verbonden stappen.
Als een land gastheer van de Olympische Spelen is geweest, dan moet de kerk dat
belijden als een nationale zonde. Als het verbond gesloten is door de Olympische Vlam te
ontsteken in dat land, dan moeten we dat oude verbond verbreken. We kunnen dat
21
verbond niet eenzijdig en vanuit onze eigen autoriteit verbreken. Maar we mogen ons
beroepen op de hoogste autoriteit, en in Zijn naam kunnen we het doen. Ik hoop dat er
een dag zal komen dat vele Christenen, uit alle, of vanuit de meeste, Europese landen, in
eenheid, samen zullen verklaren uit die onrechtmatige verbonden te stappen en dat we
een nieuw verbond ontvangen, dat ons word aangeboden, en aan elk land, door het offer
van Jezus, de komende Koning.
De eenzijdige beëindiging van beide onrechtmatige slechte verbonden zal ernstige
gevolgen hebben. Vanzelfsprekend zal Satan ons niet willen laten gaan. Maar: we hoeven
niet angstig te zijn als we het gedaan hebben in Jezus naam en onder Zijn Heerschappij.
En als de kerk Hem dient en liefheeft als haar Bruidegom, kan ze het sluiten
van een nieuw verbond tussen haar land en God, als de Hoogste Heer
voorbereiden. De Hoogst Verheven God en Soevereine Heer heeft alle natiën
uitgenodigd om in een verbond met Hem te treden. Hij is degene die alle oude bindingen
en alle oude verbonden zal verbreken, en Die in Zijn bloed een nieuw verbond heeft
gevestigd. Hij zal dan het land beschermen als Zijn eigendom, met totale trouw en
toewijding aan Zijn uitnodiging en aan Zijn belofte. Hij verwerft zich zelf ons land en
ons continent tot bruid en Hij zal ons huwen.
22