Vóór mensenrechten en tégen fascisme

Vóór mensenrechten en
tégen fascisme
Voorbeelden van activiteiten van J’accuse
en de Liga voor de Rechten van de Mens
1970 tot heden
De strijd van diegenen, die ieder
jaar op de vierde mei worden
herdacht, is allerminst afgelopen:
nog steeds worden op veel
plaatsen in de wereld, ook in ons
eigen land, de mensenrechten
geschonden, en daarom geldt ook
vandaag het protest uit de jaren
40-45 (reactie van J’accuse in 1971)
Oorlog …… en gewelddadige
“ordehandhaving” is het
geweldgebruik van de elite, van de
machthebbers, van de regeringen:
het is legitiem omdat zij het
legitimeren
(uit notitie Hylke Tromp t.b.v. conferentie
geweldloosheid)
4 mei
America, America über Alles
Thema:
Niet aflatende steun van de VS
aan autoritaire en fascistoïde
regimes in landen als Chili,
Zuid-Vietnam, Portugal,
Indonesië, Iran en Griekenland
Brief van J’accuse aan de
Staten Generaal n.a.v. onderzoek van
Der Spiegel
Waakzaamheid wordt gevraagd
voor de voortschrijdende
uitholling van de persoonlijke
levenssfeer door de ongecontroleerde
aanleg van databestanden van
persoonsgegevens
Helmut Frenz hekelt het
machtsmisbruik van de
overheid dat door politici is
goedgekeurd
Krijn Strijd kenmerkt het
politieke klimaat dat zich in
Duitsland ontwikkelt als
de autonomie van de intimidatie
Nederland een politiestaat? Nee
dat (nog?) niet. Maar er is genoeg
reden om verontrust te zijn.
en
De minderheidsgroepen in onze
samenleving zijn wel het eerste
slachtoffer van het veranderde
optreden van politie en justitie
Uit “Vluchten kan niet meer”, bijdrage in Juristenblad
Wanneer de premier zijn minachting
voor de politiek demonstreert,
wanneer mensen geen woning krijgen
en wetten tegen machtige
grondspeculanten blijkbaar
onmogelijk zijn, wanneer een
staatssecretaris van Justitie keihard
demonstreert hoe je de zwaksten
kunt pesten, en dat in naam van recht
en democratie, dan worden parlement,
politiek en democratie verpest.
(uit persbericht voor 4 mei bijeenkomst 1980)
In Griekenland heeft de antifascistische strijd van het volk
en de zeer waardevolle
internationale solidariteit van alle
anti-fascistische krachten in de
wereld, geleid tot een glorieuze
overwinning.
(uit toespraak Mangakis op 4 mei bijeenkomst)
De Liga voor de Rechten van de Mens heeft in
1988 voor het eerst de Clara Meijer-Wichmann
penning toegekend.
In dat jaar is deze uitgereikt aan
Mavyie Karaman een mensenrechtenactiviste
die veel voor de positie van migrantenvrouwen
heeft gedaan.
In 1989 is de CMW-penning toegekend aan
Marjolijn de Vries en Hedda van Gennep.
Door middel van hun principieel en gedreven
televisie- en filmwerk richten zij zich op het
ontrafelen van machtstructuren en komen zij al
jarenlang consequent en op emancipatorische
wijze op voor onderdrukte groepen in de
samenleving.
In 1990 is de CMW-penning toegekend aan
Anneke Jos Mouthaan. Zij is gewaardeerd als
‘vechtster tegen geweld’ bijvoorbeeld bij
Vrouwen voor Vrede, Fast-for-Life, Weigering
Defensiebelasting, Bivak, het Kommitee AntiGolfoorlog… Zij is mede-oprichtster van SIVMO
en (samen met Harry de Winter) van EAJG. Zij
is in 2004 geridderd voor haar niet aflatende
inzet voor een rechtvaardige vrede in
Israel/Palestina.
Miek de Langen is in 1991 onderscheiden met de
CMW-penning vanwege haar inzet voor de
rechten van het kind. Behalve haar universitaire
werk aan de Universiteit van Amsterdam is zij
vooral bekend geworden als oprichtster van de
‘kinderrechtswinkel’, een voorbeeld dat inmiddels
ook in veel andere steden navolging heeft
gekregen.
Dominee Hans Visser heeft de CMW-penning in
1992 ontvangen. Hij heeft de Rotterdamse
Pauluskerk opgezet als diaconaal centrum voor
randgroepen, buitenlanders en vluchtelingen.
Inmiddels is ‘Perron Nul’ een bekend begrip
geworden.
Lin Lap-Chew heeft in 1993 de CMW-penning
gekregen voor haar jarenlange inzet voor de
positie van Aziatische en andere vrouwen die in
de prostitutie voor ‘sextouristen’ gedwongen
worden te werken. In dit kader was zij medeoprichtster van de Stichting Tegen
Vrouwenhandel.
In 1994 is de CMW-penning uitgereikt aan
Artsencollectief De Witte Jas, dat de sociale
en medische zorg op neemt zich voor
onverzekerden, voornamelijk illegalen, waar
andere organisaties de deur dicht houden.
Voor hun bewonderingswaardige en belangenloze
inzet om arbeidsmigranten, asielzoekers,
daklozen, zwerfjongeren, en anderen die tussen
de wal en het schip vallen gezondheidszorg te
verlenen was de Penning bijzonder verdiend.
Domenica Ghdei Biidu ontving de CMW-penning
in 1995. Zij is voor langere tijd tolk geweest bij
asielprocedures. Daar heeft zij zich voortdurend
ingezet voor asielzoekers, zoals zij heeft
beschreven in haar boek ‘Door het oog van de
naald’. Ze is bestuurslid van de Vluchtelingen
Organisatie Nederland (V.O.N.) en tevens
oprichtster van de vrouwenraad van de V.O.N.
Thon Fikkerman kreeg in 1996 de CMW-penning
voor zijn zeer diverse werkzaamheden op het
gebied van onder andere werkgelegenheids-,
milieu-, en kringloop-iniatieven. Tevens is hij een
kenner van de kerkelijke geschiedenis van
Haarlem, Amsterdam, en Utrecht.
Abdou Menebhi is voorzitter Migrantenforum
Nederland en bestuurslid Kommitee
Marrokaanse Arbeiders in Nederland. Hij krijgt
de CMW-penning in 1997, omdat hij zich
voortdurend inzet voor de emancipatie van
migranten. Allereerst richt hij zich op de
rechtspositie van migranten, vluchtelingen en
asielzoekers in Europa, maar tegelijkertijd
versterkt hij de hoop op positieve veranderingen
in de landen van herkomst.
In 1998 ontvangt Frits ter Kuile de
CMW-penning. Hij is een onvermoeibare activist
die persoonlijk initiatieven neemt voor
solidariteit en mensen in moeilijkheden liefde
geeft. In een gemeenschapshuis in een
Bijlmerflat in Amsterdam probeert hij met
anderen open te staan voor vreemdelingen:
“Mensen die een dak boven hun hoofd nodig
hebben, vooral illegalen die in een
grensgevangenis zouden belanden.”
Jos Lander, filantroop, filosoof, priester, was
iniatiefnemer tot oprichten van een open
wijkcentrum ‘De Tichel’ in de Jordaan,
Amsterdam en gaf hier leiding aan.
Laagdrempelige hulpverlening zonder hokjes,
daar gaat het om bij de Tichel.
Hij krijgt daarvoor, samen met zijn vaste
medewerker Klaas Mulder, in 1999 de
CMW-penning.
Aan Ricus Dullaert, toenmalig drugspastor in
Amsterdam en antiquair, is in 2000 de
CMW-Penning toegekend voor zijn jarenlange en
geëngageerde inzet voor (hard)drugsgebruikers
in Amsterdam.
Aan Theo van Boven, jurist, toenmalig
Nederlands vertegenwoordiger in de VNcommissie Mensenrechten, emeritus hoogleraar
Internationaal Recht aan de Universiteit
Maastricht, is de CMW-Penning in 2001
toegekend, omdat hij veel jaren via kritische
commentaren op radio en televisie een bijdrage
heeft geleverd aan een grotere bekendheid met
mensenrechtenvraagstukken.
Aan Rebecca Gomperts en Gunilla Kleiverda is
in 2002 de CMW-Penning toegekend vanwege
hun diepgewortelde persoonlijke verbondenheid
met het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen èn
de oorspronkelijke wijze waarop zij dit recht,
zowel inhoudelijk als praktisch, tot onderwerp
van hun dagelijkse inspanningen hebben
gemaakt.
Mies Bouhuys, die zich haar leven lang en vaak
tegen de heersende stroom in heeft ingezet
voor de mensenrechten, heeft in 2003 de
CMW-Penning gekregen, omdat zij als
schrijfster van tientallen
kinderboeken en door haar lezingen op scholen
een zo belangrijke bijdrage heeft geleverd aan
de opvoeding tot mensenrechten.
Andries van Dantzig, psychiater, krijgt de
CMW-Penning vanwege
zijn verdiensten in de strijd
tegen kindermishandeling
en daarmee voor zijn
bijzondere bijdrage
in de verdediging van de
rechten van het kind.
Open brief aan de leden van de Tweede Kamer
De Liga voor de Rechten van de Mens, en J'accuse
spreken hun ernstige bezorgdheid uit over de aantasting
van mensenrechten in Nederland in het kader van de
bestrijding en voorkoming van eventuele terroristische
aanslagen.
De Liga en J'accuse stellen vast dat door de reeds
genomen alsmede voorgenomen overheidsmaatregelen en
wetgeving de rechten van de mens, zoals die zijn
neergelegd in de Grondwet, in de Universele Verklaring
van de Rechten van de Mens en in tal van internationale en
Europese verdragen die rechtskracht hebben in
Nederland, worden geschonden en zullen worden
geschonden.
De Liga en J'accuse spreken hun zorg uit over het voornemen van de regering om de democratische rechtsstaat
met ondemocratische middelen te willen verdedigen.
De CMW-Penning is in 2005 door de Liga voor de
Rechten van de Mens en J’accuse toegekend aan
de politiek advocate Britta Böhler vanwege haar
inzet voor de veiligstelling van fundamentele
mensenrechten hier te lande, nu allerlei
maatregelen worden genomen
met het oog op
terreurbestrijding, veiligheid
en integratie.
Naar aanleiding van de toekenning van
de CMW-Penning wordt Britta Böhler
zondag geïnterviewd door
Dorothée Forma.
Een video-weergave van dit interview
zal vanaf volgende week te zien zijn
op:
www.j-accuse.nl en
www.ligarechtenvandemens.nl