Ons geloof in verhalen 70 jaar Apostolisch zijn Ons geloof in verhalen Inleiding Er gaat een groot verhaal, van hart tot hart, in iedere taal…. Dit jaar, 2016, is het 70 jaar geleden dat broeder L. Slok als apostel werd geroepen en 65 jaar geleden dat het Apostolisch Genootschap opgericht is. Een belangrijke periode in onze geschiedenis die bepalend is geweest voor ons werk zoals het er nu uitziet en beleefd wordt. Natuurlijk is deze ontwikkeling opgetekend in diverse publica es maar ons werk bestaat niet alleen uit de grote verhalen maar juist uit de vele persoonlijke geschiedenissen die verweven zijn met ons geloof, met ons apostolisch zijn. Persoonlijke herinneringen kleuren de geschiedenis, verhalen komen los en roepen andere verhalen op. De geschiedenis komt als het ware tot leven wanneer we daar ruimte voor bieden. Niet om te horen dat alles vroeger beter, anders of minder was, maar omdat het onze gemeenschappelijke geschiedenis betre waarmee het nu beter begrepen kan worden. Dit jaar zoeken we naar kansen om deze verhalen te ontdekken en elkaar te vertellen. Niet alleen over 70 jaar geleden, maar ook de meer recente geschiedenis is rijk aan verhalen. Onze verhalen, mijn verhaal? Verhalen illustreren wie we zijn, hoe we denken en handelen. Ook geven ze aan dat we samen geschiedenis hebben, we genieten ervan en soms ontroeren ze ook. Begin in een gezelschap van oudere apostolischen maar eens over ‘de kerstspelen van vroeger’ en de verhalen branden los. Voor ouderen is het boeiend te horen hoe jongere genera es hun leven inhoud geven en wat hun dromen zijn voor de toekomst. Waar komen we vandaan? Waar staan we nu? En waar willen we naartoe? Deze vragen zijn de leidraad voor de gesprekken die naar aanleiding van dit themablad gevoerd kunnen worden. In dialoog samen onderweg zijn! Geworteld in het verleden, leven in het heden en werken aan de toekomst. Uitgave maart 2016 NB: Bij een geprinte versie van de themabladen dient de publica edatum al jd gecontroleerd te worden met de elektronische versie van het document welke beschikbaar is via de jeugdsite van het Apostolisch Genootschap (h p://jeugd.apgen.nl). © Namen van tekstschrijvers en componisten van de apostolische liederen kunnen worden geraadpleegd op het intranet van het Apostolisch Genootschap www.apgen.nl Ons geloof in verhalen Hoe kunt u dit themablad gebruiken? Dit themablad bestaat uit een negental onderwerpen. Elk onderwerp wordt geïntroduceerd met een inleiding en is vervolgens verder te ontdekken aan de hand van bijgevoegde filmpjes, foto’s, verslagen en allerhande andere herinneringen. Bij alles klinkt door: ‘wat hebben we veel om voor te danken’. Naar aanleiding van een onderwerp, kunnen er ontmoe ngen plaatsvinden tussen broeders en zusters en jeugd. Dit hoe niet ‘bovenop’ alles wat u al doet in de gemeenschap. Het integreren in wat er al gebeurt, is de kunst! U kunt bijvoorbeeld met een onderwerp aan de slag jdens een gemeenschapsdag, op kringsamenkomsten, jdens de uitgaansdag, eerste‐ en tweede kringdiensten, ouderenmiddagen, thema‐avonden en ga zo maar door. Precies zoals het u past in uw gemeenschap. Duik aan de hand van deze onderwerpen vooral in de plaatselijke geschiedenis van de gemeenschap. Maak de onderwerpen dus ‘eigen’. Om u op weg te helpen, is er bij elk een werkvorm geschreven en komt u al ‘bladerend’ gesprekssugges es tegen. De onderwerpen zijn: 1. Hartelijk welkom 2. Aangesloten 3. Wortels en vleugels 4. Credo 5. De kracht van de verbeelding 6. Zie je wat ik vertel? 7. Apgenera on 8. In s lle trouw 9. Samen onderweg In dit themablad staat ook bij elk onderwerp een voorwerp uit vervlogen jden. Daarbij wordt de vraag gesteld: Wat stelt het voor of waar werd het voor gebruikt? Daarover speculeren kan een leuke aanzet geven aan ontmoe ngen op kring, in de eredienst, enzovoorts. Op facebook hebben we een besloten pagina gemaakt voor ‘Ons geloof in verhalen’. http://www.facebook.com/groups/225102387840361/ Met de tekst: Hartelijk welkom op deze ontmoe ngsplek. We vieren een bijzonder jaar waarin we zoeken naar kansen om onze verhalen te ontdekken en deze aan elkaar te vertellen. Niet alleen over 70 jaar geleden, maar ook de meer recente geschiedenis is rijk aan verhalen. Op deze plek kunnen we persoonlijke herinneringen, verhalen en ervaringen delen, vragen stellen en informa e krijgen. We bieden graag de mogelijkheid om uw ideeën, sugges es of invallen met elkaar te delen. Ons geloof in verhalen Werkvorm Beeldbank Kerst Muziek Zandstra Voorwerp Weekbrief Film Verhaal Hartelijk welkom Ons geloof in verhalen Hartelijk welkom Iedereen die op zondagochtend een eredienst van het Apostolisch Genootschap bezoekt, wordt aan de deur hartelijk welkom geheten met een ferme handdruk. Velen die voor het eerst komen, zijn aangenaam verrast dat ze zo verwelkomd worden. Elkaar begroeten met een hand en een hartelijk woord is een goede gewoonte in ons genootschap. In de 70 jaar geschiedenis is er sprake van gol ewegingen in de mate van openheid en geslotenheid. Voorop staat dat broeder en zusters in hun dagelijks leven al jd gestreefd hebben naar hartelijkheid in hun contact met medemensen. Als genootschap als geheel kenden we perioden met pioniersarbeid waarbij ac ef geprobeerd werd mensen te enthousiasmeren voor ons geloof en deelname aan onze gemeenschappen. Kort na de Tweede Wereldoorlog was er een groot elan om de vernieuwende gedachten over God en mens te verspreiden. Broeders gingen op huisbezoek bij geïnteresseerden. Ze hadden vaak meerdere ‘adresjes’ per avond. In de periode dat de babyboomgenera e in opstand kwam tegen de geves gde orde. In de zes ger en zeven ger jaren, raakte het genootschap meer naar binnen gekeerd. Het antwoord op de maatschappelijke veranderingen was er eerder een van behoud van het eigene dan aanpassing. Dit veroorzaakte vooral bij de jonge genera e van toen een gevoel te leven in twee werelden die moeilijk naar elkaar te vertalen waren. De sterke gerichtheid op de apostel, de verheven taal en sommige gebruiken waren las g over te brengen op anderen. In deze periode waren het vooral de niet‐apostolische partners die lid werden. De con nuïteit werd gezocht in de confirma e van kinderen uit apostolische gezinnen. Aan het begin van de nieuwe eeuw gingen voorzich g de luiken open. We lieten meer inspira e van buitenaf toe. Daarna gingen ook de deuren open en gingen gemeenschappen rela es leggen met de buurt, dorp of stad waar ze geves gd zijn. Dit proces is in volle gang. Ook landelijk wordt veel ondernomen om ons ac ef te presenteren buiten de eigen kring. We zijn trots op ons gedachtegoed en geloven dat er vanuit onszelf meer liefde en gevoel voor waarden in de samenleving moet komen. Daarin ligt ook de kern van onze openheid. We vinden het belangrijk dat dit besef steeds sterker wordt in de samenleving. We laten ons zien en laten ons horen. Enerzijds omdat we veel te bieden hebben, anderzijds omdat we willen zorgen voor het voortbestaan van ons genootschap, omdat het gedachtengoed en de prak jk ervan ons zo lief zijn. Ons geloof in verhalen Hartelijk welkom Werkvorm Beeldbank Kerstspel Muziek Zandstra Voorwerp Weekbrief Film Verhaal Aangesloten Ons geloof in verhalen Aangesloten 70 jaar apostolisch zijn is ook 70 jaar contact maken met elkaar: communiceren en elkaar inspireren. De idealen van liefde, barmhar gheid, vergevingsgezindheid en broeder‐ en zusterschap hebben ons in die jaren al jd elkaar doen opzoeken en verbonden. Elke periode kent zijn eigen communica emiddelen. Een zeer belangrijk en dierbaar ‘middel’ dat al die jaren stand hee gehouden is de Weekbrief. Deze werd al door apostel Kofman in 1904 * geïntroduceerd. Hij maakte wekelijks een epistel in twee delen. Het eerste deel voor de ochtenddienst en het tweede deel voor de avonddienst (‘Het brood des Levens of kortweg broodjes of spijzebrie es genoemd). Goed om te zien hoe deze brief, die vrijwel onafgebroken wekelijks geschreven werd en wordt door de apostel, steeds een ander uiterlijk en een andere s jl gekregen hee . Contact, elkaar ontmoeten, is heel belangrijk in onze geloofsbeleving. Apostel L. Slok maakte met zijn vrouw reizen naar het toenmalige Indië om de daar gesta oneerde apostolische militairen te bezoeken (1948 en 1949). Onvergetelijk voor deze broeders. Later reisden zij ook naar Australië, Canada, Californië en Zuid‐Afrika, naar de daar ges chte apostolische gemeenschappen. Vele foto’s van hun vertrek en aankomst getuigen van een grote aanhankelijkheid van broeders, zusters en jeugd aan de apostel en zijn vrouw. Uitzwaaien en zwaaien ter begroe ng. Vele vormen van communica e passeren de revue: weekbrieven dus, maar ook 44 jaargangen Ons Weekblad, overzeese telegrammen, bandopnames, films, richtlijnen, Ons Maandblad, werkbladen. En langzaamaan gebruiken we steeds meer de mogelijkheden die de nieuwe technologie ons biedt, vooral die van internet, waardoor overgeschakeld wordt op digitale communica e. Dit maakt onder andere de erediensten wereldwijd mogelijk in gemeenschap de Wereld. Geen wekenlange bootreizen meer nodig voor contact… Hoe ziet onze communica e er nu uit: website, web radio, De Stroom, themabladen, Instagram, WhatsApp, Facebook, maar ook eredienst (met beeld!), gespreksgroepen, jeugdkringen, zangkoor. Welke vormen er ook ontwikkeld worden: ontmoeten blij , elkaar inspireren blij , dat is de constante, omdat we het nodig hebben. * Nieuw licht op oude wegen, door B.L. Brand, blz. 201. Aangesloten Ons geloof in verhalen Werkvorm Beeldbank Muziek Zandstra Zandstra Voorwerp Weekbrief Film Verhalen Wortels en vleugels Ons geloof in verhalen Wortels en vleugels Als je ‘eigen jds’ gebruikt in de zoekfunc e in het digitale archief op www.apgen.nl krijg je 591 hits. We vinden het belangrijk dat we ons geloofsverhaal kunnen plaatsen in de jd waarin we leven: jdovereenkoms g en niet‐dogma sch. Toch hebben we ook een grote erfenis meegekregen van vorige genera es. Er is enorm veel gedaan om belangrijke waarden in het leven tot bloei te brengen. Als je foto’s en films ziet uit vroegere jaren is het overweldigend om te zien hoeveel er is gedaan, geestelijk, materieel, voor het genootschap en in het eigen dagelijks leven. Om de belangrijke waarden en idealen steeds weer belee aar te maken, moeten vormen regelma g aangepast worden. Elke genera e hee zijn wortels in de vorige, maar zal zelf weer moeten ‘vliegen’. Het is veranderen om de kern te behouden. Soms blijkt achteraf dat bepaalde normen en gebruiken beter eerder aangepast hadden kunnen worden. Ze beperkten meer dan goed voor ons was. Dit hee ook tot frustra es en verlies geleid. Het vraagt heel veel wijsheid om op elk moment in de jd te bepalen wat behouden moet blijven en wat vernieuwd moet worden. Het zijn niet alleen de vormen, maar ook de opva ngen die veranderen. Als we de jaren negen g er uitlichten dan zien we bijvoorbeeld dat zusters werden aangewezen in de geestelijke verzorging: een doorbraak. Maar denk ook aan accepta e van homosexualiteit, samenwonen, minder hiërarchisch denken, gelijkwaardigheid, meer aanslui ng zoeken in de bredere samenleving en tal van andere ontwikkelingen. Soms met een schok, vaker geleidelijk. Welke vormen en opva ngen horen bij deze jd? Hoe houden we ons werk levend voor en door de genera es van nu? Ook nu is het dus zaak de kern te behouden en tevens niet bang te zijn te veranderen. Vanwege de toekomst! Zie ook weekbrief ‘Leren en waarderen’ nr. 9, 2016. Ons geloof in verhalen Wortels en vleugels Werkvorm Beeldbank Kerstspel Verhaal Muziek Zandstra Voorwerp Weekbrief Film Verhaal Credo Ons geloof in verhalen Credo Leven in liefde, een geloof dat met je mee trekt. Al voor de Tweede Wereldoorlog verzwakte het geloof in een hiernamaals en in een persoonlijke God bij de broeders, zusters en jeugd. Apostel van Oosbree benadrukte het geloof van Jezus en het geloof in jezelf. Na de verschrikkingen van de oorlog, was het geloof in een God die dit alles zou hebben veroorzaakt, dan wel had toegelaten, vrijwel onhoudbaar geworden. In het Goffertstadion waar alle apostolischen in 1951 bijeenkwamen, stonden de woorden: Wij zijn er voor God. In een lied verwoord als: Wij zijn er voor God, dat is voor de mensen. Een omwenteling in de geloofsopva ng. God belee aar maken door levenshouding: God als mens. Voor die jd enorm vooruitstrevend. Het gaf een geweldig elan in het nieuwe genootschap. In de jaren erna kwam de plaats van de apostel steeds meer centraal te staan. Apostel L. Slok was een charisma sche man, die met veel vuur en passie het genootschap leidde. Hij werd de Christus van deze jd genoemd, de betere vaderkenner. Een liefdevol mens en ook een met heel duidelijke opva ngen. De geloofsbeleving was in die jd vaak vurig. In latere jaren kwam er ook weerstand en behoe e aan verandering van de verhoudingen. Apostel J.L. Slok sprak na zijn roeping de woorden: Ik ben uw broeder. Daarmee gaf hij een andere verhouding weer tussen de apostel en de broeders, zusters en jonge mensen. Deze ontwikkeling van een vader‐kind rela e naar meer gelijkwaardigheid en volwassenheid, van gehoorzaamheid naar zel ewustzijn, werd daarna voortgezet. Na apostel Slok kwam apostel Riemers die het godsbeeld nog meer verdiepte en verlangde naar de dialoog op ooghoogte. En apostel Wiegman die uit verwondering en ontzag voor de schepping in liefde wil werken aan een menswaardige wereld, want; jij bent mij in een andere gestalte. Het beeld van God en van de mens evolueerde. God werd steeds minder persoonlijk en steeds meer ervaren als een kracht en een mysterie. In de huidige jd spreken we ook over Bron van Zijn, levenskracht en beleven we ons religieuze gevoel door ons mateloos te verwonderen over het leven en zoeken we naar nieuwe kansen om ons Godsgevoel te verwoorden. De liefde is er steeds geweest, in alle genera es en is er ook nu. In liefde werken aan een menswaardige wereld. Het apostolisch genootschap als een plaats voor religieus‐humanis sche zingeving. Hierin horen we nog het ‘Wij zijn er voor God, dat is voor de mensen’ in de verte meeklinken…. Een geloof dat met je meetrekt. Ons geloof in verhalen Credo Werkvorm Beeldbank Film Muziek Zandstra Voorwerp Weekbrief Kerstspel Verhaal De kracht van de verbeelding Ons geloof in verhalen De kracht van de verbeelding Mensen hebben op kruispunten in hun leven rituelen nodig om gevoelens, belo es, en overgangen naar een nieuwe fase, vorm te geven. Het Apostolisch Genootschap hee ook symbolen en rituelen. Vele daarvan hebben christelijke wortels. Denk aan de zondagse eredienst, de gebeden, de Bijbel op de dientafel, ouwels en wijn bij de rondgang. Rituelen en symbolen geven uitdrukking aan onze iden teit als gemeenschap: zo zijn onze manieren. We geven elkaar veelvuldig een hand, noemen elkaar broeder en zuster, gaan staan als de voorganger op zondagochtend de zaal binnenkomt, we zingen drie keer amen na het laatste gebed. In bepaalde periodes gaven we aan veel zaken een symbolische betekenis. Geen bloemstuk was alleen maar mooi, er werd een symbolische betekenis aangegeven. Enveloppen werden beschilderd, mappen voorzien van een betekenisvolle a eelding op de voorzijde. In de huidige periode is er meer eenvoud op dit gebied. Maar de rituelen die we hebben, geven we inhoud, zoals bijvoorbeeld de rondgang die elke week de mogelijkheid gee om een nieuwe start te maken. Er is waarschijnlijk geen enkele apostolische die bij de symbolen van ouwel en wijn, en bij de vorm van de rondgang, geen associa e krijgt met de waarden van vergevingsgezindheid en een nieuw begin. We hebben rituelen bij grote overgangen in het leven: de doop, de huwelijksbeves ging, de confirma e, het sluiten van het levensboek, alle eenvoudig vormgegeven, maar of juist daardoor met diepe betekenis en oprechtheid uitgevoerd. De kunst zal al jd blijven om zelf de inhoud bij het ritueel te voegen en te beleven. Dan geef je het ritueel kracht! Ons geloof in verhalen De kracht van de verbeelding Werkvorm Beeldbank Muziek Zandstra Voorwerp Weekbrief Film Verhaal Zie je wat ik vertel? Ons geloof in verhalen Zie je wat ik vertel? Foto’s en films kunnen van grote waarde zijn in een ontwikkeling en het behoud van de band met ons verleden. Een bekend voorbeeld uit de apostolische historie is de foto van de apostel die in veel huiskamers een prominente plaats kreeg. In de huidige jd is dat niet gebruikelijk meer. In deze jd van internet spelen beelden en films een grote rol in de communica e, in de westerse samenleving en in ons genootschap. Kijk maar eens naar de foto’s in onze gebouwen, de beamers die overal geplaatst zijn, de korte filmpjes die jdens de kringsamenkomsten gebruikt worden. In de erediensten nu tonen verzorgers beelden en teksten. Maar ook in onze geloofsbeleving speelt zien een grote rol. Ons ideaal is dat we laten zien waar we in geloven, dat we de theorie van liefde transformeren naar de prak jk. Jezus zei: ‘Wie mij ziet, ziet de vader’. We zeggen tegen elkaar: ‘Laat woord en daad één zijn’. En ook de uitspraak: Zie hoe lief zij elkaar hebben, getuigt van deze zienswijze. Daarom spreken we over ons Werk, al dan niet met een hoofdle er. Het vraagt bewust ac ef bezig zijn, elke dag, om waar te maken waarin we geloven. Veel liederen roepen ons ertoe op. ‘Oh God, dat ik het leven iets blijvends schenken mag, dat is mijn s lle bede bij elke nieuwe dag.’ O ewel in woorden van deze jd: Walk your talk! Leef je ideaal, ons ideaal! Zie je wat ik vertel? Ons geloof in verhalen Werkvorm Beeldbank Muziek Zandstra Voorwerp Weekbrief Film Verhaal Apgenera on Ons geloof in verhalen Apgenera on In de 70 jaar van het Apostolisch Genootschap is al jd met heel veel toewijding gewerkt aan het overbrengen van het gedachtegoed op nieuwe genera es. Heel veel broeders en zusters zijn betrokken geweest, en velen nu, bij de jeugdverzorging. Mooi om foto’s en beelden te zien hoe dat door de jaren heen gegaan is. Foto’s met hele grote groepen kinderen, op lengte opgesteld, kinderen rond de tafel, luisterend naar de oom die een verhaal vertelt. Kijkt u maar eens in het boek ‘Lichtsporen’. Luisteren, gehoorzaamheid en lief zijn waren belangrijk. Een zinnetje uit een kinderlied: “k ben toch een apostelkindje en dien u toch zo graag.’ Het jeugdwerk werd, soms geleidelijk en soms schoksgewijs, vernieuwd. Een duidelijke, prominente verandering was die in 1972, toen in een turbulente maatschappelijke periode, duidelijk werd dat luisteren en gehoorzaamheid niet meer voldeden. Na het eerste jeugdonderzoek werden de catechisa es omgevormd in jeugdkringen en jongste jeugdverzorging. In kringbijeenkomsten werden meer gesprekken gevoerd, zusters werden ook aangewezen als jeugdverzorgers. Er kwamen richtlijnen die inhoud meegaven voor de bijeenkomsten, elk jaar weer nieuwe; heel veel jd en energie werd hieraan besteed. Per kring was er een apart leidend thema. De tweede jeugdkring ging bijvoorbeeld over onze en de Bijbelse geschiedenis. In latere jaren werden ook onderzoeken gedaan, aan de hand waarvan de werkwijze werd aangepast. Na richtlijnen, kwamen werkbladen, gevolgd door het werken met een curriculum in de vorm van themabladen. Hoe ziet het jeugdwerk er nu uit? Kringbijeenkomsten, eerste‐ en tweede kringdiensten, meer integra e met de gemeenschap, de uitgaansdag en het kerstspel, kindereredienst, de jaarlijkse jeugdconferen e, zomerkampen, Zoefweken, de Expedi e en kinder‐ en jeugdkoren. Ook nu nog steeds veel toewijding, liefde en aandacht, maar ook veel zel ewustzijn en inbreng van jonge mensen zelf. Alles met de inten e om hen een waardevolle en waardenvolle opvoeding te geven en in de hoop dat er steeds weer mensen zijn die aan ons apostolische werk willen bijdragen. Apgenera on Ons geloof in verhalen Werkvorm Beeldbank Kers eest Zandstra Muziek Film Voorwerp Weekbrief Beeldbank Verhaal In s lle trouw Ons geloof in verhalen In s lle trouw Trouw, een kernbegrip in het apostolische gedachtegoed. Een begrip dat door de jd heen in een ander licht is komen te staan, maar steeds van grote waarde is. In de jaren van wederopbouw was trouw‐zijn aan de apostel een bron van kracht. Het woord werd vaak luid uitgesproken vanaf de verhoging. De overgang van Hersteld Apostolische Zending Gemeente naar het Apostolisch Genootschap was spannend, wie koos voor welke ‘kant’?* Trouw betekende in die jaren, ook meedoen aan het vormen van een zeer hechte gemeenschap met vele ac viteiten, drie diensten in de week, intensieve verzorging van jeugd, ouderen, pioniersarbeid en heel fysiek aan het gebouw. Meehelpen met nieuwbouw, orgelbouw, tuinaanleg, onderhoud, kokosma en kloppen! Zoveel is er gewerkt met elan! De inhoud van trouw veranderde geleidelijk aan naar trouw zijn aan de waarden waar je voor gekozen hebt. Dit uit zich natuurlijk ook in betrouwbaar gedrag, maar het was niet meer helemaal gestoeld op de heersende normen. De confirma ebelo e doe je ten overstaan van de apostel, maar het is in wezen een afspraak met jezelf. De apostel beloo je al jd ter zijde te zullen staan. Ook al is er veel veranderd, het genootschap zou niet bestaan als er geen mensen zijn die trouw willen blijven aan hun belo e, ook als het tegen zit in het leven. Dat geldt eveneens in materiële zin. De liefdesaanbieding is een vorm waarin we onze dankbaarheid uiten en omdat deze trouw gebracht is door heel velen is het genootschap financieel gezond. We lezen elkaar niet de les over trouw, je wilt zèlf betrouwbaar zijn. Het kan inspirerend zijn om een gesprek met elkaar aan te gaan: wat betekent trouw voor jou? * De Duitse stamapostel Bischoff was het niet eens met de keuze van apostel Van Oosbree om broeder L. Slok als zijn opvolger aan te wijzen. De stamapostel erkende de keuze niet en na zijn roeping hee broeder Slok besloten de lijn van apostel van Oosbree voort te ze en. Broeders, zusters en jonge mensen stonden voor de keuze om mee te gaan met apostel Slok of bij de Neuapostolische Kirche (in Nederland toen Hersteld Apostolische Zending Gemeente, later Nieuw‐Apostolische Kerk) te blijven. In 1951 rich e apostel Slok het Apostolisch Genootschap op. Het was een zeer spannende jd, waarin de verschillen in keuzes soms hele families verscheurden, wat veel verdriet veroorzaakte. In s lle trouw Ons geloof in verhalen Werkvorm Beeldbank Muziek Kerst Film Voorwerp Weekbrief Zandstra Verhaal Samen onderweg Ons geloof in verhalen Samen onderweg Hier vind ik vrede, voel ‘k mij verbonden. Op deze plaats heb ik mezelf zo vaak hervonden. Een lied, een woord, een blik, een klein gebaar, de gemeenschap, mensen bij elkaar.* Het woord ‘gemeenschap’ verwijst naar een fundamenteel gevoel van verbondenheid. In het Apostolisch Genootschap is de gemeenschap een belangrijke pijler voor de geloofsbeleving. We vieren in de gemeenschap de eredienst, waar we zoeken naar de verbinding met het Eeuwige. De plaats waar ons religieus gevoel wordt geraakt. De gemeenschap is ook een herberg: we ervaren geborgenheid en voelen ons thuis. De gemeenschap als oefenplaats: we leren met anderen om te gaan, samen te werken, te botsen, te vergeven en weer verder te gaan. Hij wordt gevormd door mensen die sterk van elkaar verschillen, mensen dus die elkaar kunnen aanvullen, scherp houden en inspireren. In de loop van de 70 jaar die achter ons liggen is de gemeenschap veranderd. In de eerste periode is de apostolische gemeenschap** te vergelijken met een bijenkorf, waarin van binnen ontze end veel gebeurt dat je buiten niet snel opmerkt. Iedereen deed overal aan mee. Elke avond was er iets te doen. Broeders, zusters en jeugd rich en hun leven in rond het gemeenschapsleven. Hechte banden, veel inspanningen, grootse belevenissen! De keerzijde was dat er ook sprake was van sociale druk en controle. Op den duur ging dat wringen. Er was behoe e aan erkenning van de individuele verschillen. Men ging kiezen, ac viteiten buiten de gemeenschap werden belangrijk. Het is van ‘leven om apostolisch te zijn’, naar ‘apostolisch zijn om te leven’. Met groter besef dat het belangrijk is wat we buiten de muren van de plaats van samenkomst doen. Hoogleraar Kees Schuyt*** gee in de Van Oosbreelezing van 2007 inzicht in hoe gemeenschappen zich in deze jd kunnen ontwikkelen van gesloten naar open. Enkele verschuivingen zijn: van een op mechanische gelijkheid gebaseerde gemeenschappen naar die waar verschillen tussen leden worden erkend en aanvaard; van een gemeenschap die alles wil omva en naar gemeenschappen die ruimte en vrijheid laten; van beperkende naar bevrijdende sociale bindingen. Ruimte voor diversiteit met toch de bewuste wil om samen dingen te doen, te werken aan de wereld. We willen de gemeenschap blijven ontwikkelen, zodat we de waarde ervan behouden: beleven van verbondenheid met het grote geheel, verbondenheid met elkaar, met de wereld, om steeds opnieuw de moed te hebben om in liefde te werken aan menswaardigheid. * Zangkoorlied ‘Anders en opnieuw’, H. Reinold, h p://intranet.apgen.nl/mondiaal/muziek/Muziekbibliotheek/ Lied 84 ** Een vonk die het hart raakt, lezingen bij het vij ig jarig jubileum van het Apostolisch Genootschap, Uitgave S ch ng Het Apostolisch Genootschap, Baarn 2001 *** C.J.M. Schuyt: Waar is de gemeenschap gebleven. Van Oosbreelezing, Voorburg 2008, Uitgeverij Eburon, Del Samen onderweg Ons geloof in verhalen Ons geloof in verhalen En dan nog dit Als je in mensen geloofd hebt die het af lieten weten: ga dan toch door te geloven. Als je op een wonder gehoopt hebt dat niet is gebeurd: ga dan toch door en blijf hopen. Als je een spoor van liefde wilde nalaten dat werd vertrapt: ga dan verder met liefde. Als je gedroomd hebt en daarna ontwaakt, droom verder tot aan de morgen! Uit :De Talmoed Ons geloof in verhalen Ons geloof in verhalen