Praktijkverhaal Een psychische ziekte

Bekijk
de praktische
tips voor optimale
samenwerking
met mantelzorgers
mezzo.nl/zorgprofessional
GGZ-professional van grote betekenis voor mantelzorger
‘Een psychische ziekte is óók
zwaar voor de familie’
Toen de manisch-depressieve José Pollemans vrijwillig werd
opgenomen in de GGZ-instelling Mediant, hadden haar partner
René Wilting en hun kinderen van 17 en 15 er thuis al een periode
vol zorgen op zitten. Bij psycholoog Renate Weimer van de afdeling
Opname- en Kortdurende Behandeling (OKB) konden zij met al
hun vragen terecht.
tekst: Marloes Hooimeijer foto: Frank Uijlenbroek, ffu press agency
René: “Op een gegeven moment zat José alleen
nog maar depressief op de bank. Een knuffel of
een gesprekje, het ging niet meer. Maar toen
een opname ter sprake kwam, viel dat wel
even rauw op ons dak.”
Renate: “René was bij het opnamegesprek
aanwezig. Dat is belangrijk omdat je wilt
weten hoe de thuissituatie is, want daar gaat
de patiënt uiteindelijk weer naar terug. Ik zeg
altijd: een psychische ziekte is zwaar voor de
patiënt maar óók voor de familie. Ik licht toe
wat de bedoeling is van de opname, vertel wat
over de kliniek en geef nadere uitleg bij het
ziektebeeld.”
Mantelzorger, ik?
René: “Toen pas werd voor mij helder wat er
precies met José aan de hand was. Puzzel-
stukjes vielen op hun plaats. Daarvoor zat ik er
zo middenin dat het me nauwelijks opviel dat
de situatie steeds ernstiger werd. Ik zag mezelf
beslist niet als mantelzorger. Ik vind het heel
vanzelfsprekend dat je voor elkaar zorgt, ook al
dacht ik soms wel: pfff, nu even niet.”
Renate: “Zeker partners van cliënten in de GGZ
herkennen zich vaak niet in de term mantelzorger. Terwijl dat besef ze wel kan helpen
soms wat afstand van de situatie te nemen. Bij
Mediant is het betrekken van familie onderdeel
van het kwaliteitsbeleid, iedere professional
heeft er oog voor. Voor vragen en ondersteuning op dit gebied kunnen we terecht bij
Stichting Informele Zorg Twente (SIZT). Ik verwijs
mantelzorgers ook door naar SIZT voor extra
mantelzorgondersteuning als ik zie dat de
belasting te groot is of dreigt te worden.”
Luisterend oor
Renate: “Na de eerste opnameweek heb ik
een gesprek met René en de kinderen gehad.
Je vraagt hoe het thuis gaat, of ze het redden
met elkaar. Een van de kinderen had het best
moeilijk met de klachten van moeder, dan bied
je een luisterend oor en denk je mee.”
René: “Renate kan dat als professional veel beter dan ik als vader. Ze was heel open en eerlijk,
draaide nooit om de hete brij heen. Verkeerde
vragen bestaan in haar ogen niet. Uiteindelijk is
de opname voor ons allemaal een verademing
geweest. José kreeg de rust om aan zichzelf te
werken en de spanning verdween uit huis.”
Bespreekbaar
Renate: “Na zes weken opname volgde het
ontslaggesprek, René was daarbij. Ook al is er
sprake van een vervolgbehandeling, het is
spannend als de patiënt weer naar huis komt.
Daar moet het gezin op voorbereid zijn.”
René: “We waren bang dat we weer continu op
onze tenen moesten gaan lopen, maar Renate
benadrukte dat we vooral onszelf moesten blijven. De situatie thuis is verbeterd, bespreekbaar
geworden, en dat geeft rust.”
Werk jij al samen met mantelzorgers?
60% van de verpleegkundigen en verzorgenden gaat in gesprek met
mantelzorgers. 40% nog te weinig of helemaal niet, terwijl dat samenspel
in de toekomst steeds belangrijker wordt en álle partijen veel oplevert!
Doe de test en ontdek hoe jij samenwerkt met mantelzorgers
Start de test!
mezzo.nl/zorgprofessional