Inleiding

Inleiding
Zoektocht naar God
Commentaar op een christelijke site
http://www.zoektocht.net/bladen/artikel13.html
Waarom geloof je niet?
Een evangelist klampt mij aan en richt heel persoonlijk bovenstaande vraag tot mij. Een
beetje een vreemde vraag natuurlijk, want waarom denkt deze man dat ik niet geloof?
Maar goed, we weten allemaal dat een evangelist iemand is die denkt dat de overgrote
meerderheid van de mensheid volkomen in de war is wat God betreft en zo iemand doet
niets liever dan de waarheid en alle details over God uit de doeken te doen; daar hebben
evangelisten van de christelijke pluimage zelfs 1690 (de nieuwste bijbel) goddelijk
geïnspireerde onfeilbare antieke bladzijden voor. En met zulk een gedetailleerde
geloofsinvulling kun je er natuurlijk inderdaad bijna zeker van zijn dat degene tegen wie je
praat niet geheel gelooft volgens diezelfde richtlijnen. Zelfs het doorlezen van zo'n
baksteen is voor vele mensen tenslotte al een te zware taak. Wanneer ik dit tegen hem zeg
zie ik zijn gezicht opklaren, en ik begrijp meteen waarom: een evangelist is iemand die er
van geniet om het aan mensen in een notendop uit te leggen. Je hoeft de bijbel in feite
nooit te lezen. Je hoeft uit dat dikke boek maar drie plaatjes in je hoofd te hebben: Kijk
daar is een mooie berg, daar zit jij in je miezerig en droevig bestaan. Triest hè. En kijk dan
naar de overkant, daar heb je God op een berg zitten. Ook zo alleen. En het allerberoerdste
is nog wel dat er tussen die twee bergen een peilloze afgrond is. Je kan helaas niet naar die
berg van God, heel vervelend. Sommigen, om eerlijk te zijn miljoenen van alle tijden,
hebben natuurlijk wel geprobeerd met menselijke tienerovermoed armetierige bruggetjes te
bouwen -de evangelist glimlacht meewarig- maar denk je nu ooit dat je daarmee tot aan de
heiligheid van God kan komen? Kijk nou eens naar al die rotzooi hier op aarde, is het niet
verschrikkelijk? Maar let op, nu komt dat mooie derde plaatje. Uit de hemel komt zo een
houten kruis naar beneden vallen. En let op, dat kruis past precies stevig tussen die twee
bergen. En nu kan je er mooi op lopen, veel plezier op je weg naar God! De evangelist
leunt achterover en kijkt triomfantelijk naar de toehoorder. De slaperige niet-gelover stelt
een vraag en hup, daar rolt een bijbeltekst over de lippen van de evangelist. De Heilige
Geest? Wel, dat is als een stekker in het stopcontact steken; je zult toch wel begrijpen dat
er zonder stroom geen informatie op je computer kan verschijnen. Ja, maar hoe zit het dan
met die kloof? O, daar woont de Satan, die laten we er nu liever maar buiten, daar kun je
later nog wel eens wat over lezen, maar hij is wel een realiteit hoor, houd je er maar verre
van, brrr.
...en hup, daar komt met de snelheid van een pentium computer een volgende bijbeltekst.
Maar goed, deze keer komt de evangelist mij tegen. Ik ben een heel lastig geval. Iemand
die tientallen jaren zo ongeveer alles wat de evangelist maar brouwde braaf heeft
aangenomen voor waarheid, er zelfs voor gestudeerd heeft het ook zo te zeggen. Maar er
gebeurde iets met mij. Ik begon te denken! Heel vervelend voor mezelf om toe te geven
natuurlijk, want wat voor een persoon ben je dan als je boven de veertig pas begint met
1
denken... Maar ik heb het dan ook grondig gedaan nu, en zal de evangelist op zijn vraag
een boeklang van repliek dienen. Maar laat ik hem eerst zelf eens aan het woord laten en
hem in dit inleidend hoofdstuk slechts in het kort antwoord geven:
“Als we deze vraag zouden stellen aan de doorsnee student aan een van onze universiteiten
dan is het heel goed mogelijk, dat het antwoord ons lelijk in de kou laat staan. Als gelovig
christen ontdek je dan, dat je je eigen geloofsleven opnieuw moet definiëren. Dat je de
argumenten, waarom je een christen bent, opnieuw moet toetsen en aanscherpen. Het lijkt
er heel even op alsof je met heel je christelijke geloof op drijfzand staat en je voelt je
wegzakken. Even lijkt er nergens houvast. Want waar de moderne mens het christelijk
geloof de rug heeft toegekeerd, heeft hij dat ook fundamenteel gedaan en met
steekhoudende redeneringen omkleed. Die redeneringen praat je niet zo maar even onder
de tafel.”
Zo begint de evangelist. Een inleiding die door haar openhartigheid en eerlijkheid winst
beoogt te boeken, maar juist daarom meteen de rest van het artikel overbodig maakt. Het
antwoord is door de evangelist namelijk al meteen gegeven en is afdoende. Wat zou ik er
nog aan moeten toevoegen? Het zou een volstrekt absurde gedachte zijn dat het hierna tóch
nog mogelijk zou zijn aan te tonen dat God op één of andere ondubbelzinnige wijze via een
boek dat de evangelist voorstaat tot een ieder van ons zou spreken. Absurd om te stellen
dat je na steekhoudende redeneringen maar even geen houvast meer lijkt te hebben. Is dit
een soort gegoochel met taal? O, waarom begreep ik dit vroeger toch niet...
Het antwoord is natuurlijk dat geloof zich niet met denken maar met gevoel in stand houdt.
Wellicht was ik onder de indruk van zijn zelfverzekerdheid en zijn beloften. Ik was jong en
had slechts vragen. De evangelist blijft maar met dat boek stevig in zijn handen lopen -een
boek dat blijkbaar met onzichtbare goddelijke draden van boven wordt vastgehouden om
hem overeind te houden. Het schijnt God goed te lukken zo. De tanden van de evangelist
zijn goed gepoetst en hij heeft een stropdas om. "Zij zijn netter" heeft een atheïst eens
opgemerkt, en je ziet hun gezicht dat menige klap op de wang heeft moeten doorstaan,
meteen opklaren wanneer ze het horen. Alweer gelijk! De bijbel leert het ze zo:
"...opdat u onberispelijk en rein bent, onbesproken kinderen van God temidden van een
krom en verdraaid geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld" (Fil. 2).
Een tiener ziet de kwalijke arrogantie van dit denken niet; hij krijgt de rekening pas jaren
later gepresenteerd. En overal om me heen waren mensen die maar aan me zaten te
trekken. En ik voelde mezelf erdoor aangetrokken; ik genoot van hun gemeenschapszin.
Wanneer je erbij hoort, ben je nooit meer alleen. Sterker nog, het zal je bijna onmogelijk
worden je er ooit nog aan te onttrekken en ooit in je leven nog een stap alleen te nemen;
maar ook dit ontgaat de tiener...
Maar waarom was ik niet wat rationeler, bedacht ik me vroeger niet wat iemand al meer
dan 200 jaar geleden uitsprak: Waarom inderdaad, zou ik geloof hechten aan boeken die
zogenaamd eeuwenlang geleden door een engel aan een mens werden overhandigd (boek
van Mormon, Koran)? Het was een openbaring aan twee mannen, en daar houdt het dan
mee op. Als zij er aan geloven, dat is dan tot daar aan toe, maar het kan onmogelijk een
openbaring zijn voor anderen. En wat de bijbel betreft, waarom zou ik geloof hechten aan
een boek waarin men een grote verzameling aantreft van de meest absurde wonderen, van
sprekende slangen, mensen die met vurige wagens getrokken door al even vurige
2
wonderpaarden naar de hemel worden vervoerd, overledenen die tijdens de begrafenis met
de beenderen van een profeet in aanraking komen en weer levend worden, tot godmensen
die vuur uit de hemel kunnen bestellen of door slechts een paar woorden uit te spreken een
storm kunnen bedwingen, of met de suggestie het net aan de andere kant van het
vissersbootje uit te werpen een menigte vissen kunnen vangen? Wilt u, beste evangelist,
mij naar de middeleeuwen terugbrengen? Wilt u ook dat ik geloof schenk aan de volgende
in de war zijnde man die in de 2500 jaar lange rij staat om ons mensen pathetisch 'Het
einde is nabij!' toe te roepen? (bent u er zelf zo één?) Denkt u echt dat ik mijn leven ga
verontreinigen door te gaan geloven in duivels en demonen, in bloedoffers, in goden die af
en toe zegenen en dan weer eens straffen? Ach, het was dat mooie glimmende derde
plaatje; er straalde blijkbaar zoveel glans van af dat ik al de vragen die er aan christelijk
geloof vastkleven maar nonchalant van tafel veegde. Dat is de val waar miljoenen mensen
in gevallen zijn. En doet het er wat toe dat die mensen met zo'n christelijk pokémon
superkaartje in hun handen staan? Wat geeft het als ze daarmee zich gelukkig voelen?
Ja, het doet er wat toe. Want dit mooie superkaartje is slechts een glimmend onderdeel van
een spel dat we Gianthero zouden kunnen noemen. Nu ik na jaren eindelijk alle
ontbrekende plaatjes van dit christelijk gezelschapsspel heb verzameld zal ik ze één voor
één de revue laten passeren. Geen wonder dat de evangelist zich dan voelt wegzakken in
drijfzand. De evangelist komt niet vaak in aanraking met iemand die de hele verzameling
in huis heeft. Steek uw glimmende derde plaatje maar eens in uw zak, en ga er eens voor
zitten om dit album te bekijken. Ga ditmaal eens een echt gesprek aan met
andersdenkenden. Het zal een lang gesprek worden, want aan de opsomming van
absurditeiten van uw geloof zal moeilijk een eind komen, want uw God leeft inderdaad.
Voortdurend gooit hij oude kaartjes in de prullenmand en laat hij nieuwe kaartjes drukken
met nieuwe absurditeiten. Uw geloof is zelfs geen drijfzand, het is stinkend moeraswater,
een omgeving waarin het zelfs voordat je erin verdrinkt een ramp is om te ademen. Hoe ik
dat zo stellig kan zeggen? Lees door lezer, lees nog dagenlang door. De vraag van de
evangelist werd gesteld in 1995, en ik ben al tenminste sinds die tijd bezig met denken.
“Het ongeloof heeft vaste voet gekregen in onze samenleving. Dat ongeloof gaat de
samenleving steeds meer inkleuren. Voor de meeste mensen zijn de vragen van geloof en
ongeloof zelfs geen vragen meer. Men is dat station allang voorbij. Het antwoord
interesseert ze ook niet meer. Misschien hebben ze er ooit een keer over nagedacht. Maar
dat was al lang geleden. Nu staat het vast. Als anderen willen geloven is dat best, maar niet
voor hen. Niet dat de christelijke religie voor hen niet iets romantisch zou hebben. Dat wel.
Immers, onze antieke kunstschatten, onze prachtige kathedralen en onze
cultuurgeschiedenis vertellen van dat aloude christendom. Daarom moet het niet weg.
Religie is zelfs een modetrend in de reclame geworden. De christelijke symbolen, zoals
een gouden kruisje aan een gouden kettinkje om de hals doen het goed. Toch is het
christelijk geloof, met zijn vaste lijnen en hechte fundamenten, zo ongeveer het meest
afschrikwekkende wat de moderne mens zich kan voorstellen.”
De evangelist heeft een ongelofelijk klein gezichtsveld. Ten eerste kwam hij met een
onnozele vraag 'Waarom geloof je niet'?, terwijl zo ongeveer de gehele wereld wel
religieuze overtuigingen heeft. En dit vervolgt hij nu met een zin als 'Het ongeloof heeft
vaste voet gekregen', iets wat ook bepaald niet het geval is. Hij bedoelt er natuurlijk slechts
mee dat zijn kerk leeg is. En omdat hij de ervaring heeft dat mensen niet meer van zijn
antwoord willen horen trekt hij de conclusie dat mensen zich niet meer interesseren voor
het antwoord.
3
Mijn observering is dat men over het algemeen geen moeite heeft met God, maar slechts
met de invulling van dit begrip. Overal kom ik mensen tegen die geloven in de God van de
Schepping, of, indien men dit niet zo durft uit te spreken, in het besef leven van de
overweldigende grootsheid van het bestaan dat respect afdwingt, dat een mens nederig
maakt en hem aanzet tot het dienen van het geheel. Waar mensen terecht grote moeite mee
hebben is te geloven in antieke geschriften die zogenaamd van God afkomstig zouden zijn,
maar in werkelijkheid God inkleuren op de manier dat kleuters met tekenen bezig zijn. Om
kort te zijn, wat men in onze moderne wereld gedaan heeft is bijgeloof uit de wereld
helpen. En daar ben ik tientallen jaren, en u nog steeds, jammergenoeg in blijven steken.
Dit is de reden waarom u zoveel mensen tegenkomt die om u glimlachen of zich liever niet
met u ingeven. Het christendom is namelijk eeuwenlang de officieel erkende vorm van
bijgeloof geweest. Achteraf bezien was het een grove vorm van antiek heidendom met een
sausje joodse opvattingen. Terugkijkend zien we niet veel opfleurends, maar voor het
merendeel barbarisme, fanatisme en onweten. Het maakte van God een karikatuur, een
uitvergrote arabische man, en verduisterde ons zicht op de Schepper volkomen. En het
maakte van het leven een armetierige vertoning. Overal boze geesten, beschermengelen,
wonderen, macht van satan, ongewassen heiligen die zich ergens opsluiten om heilig te
zijn, God zegent hier, God straft daar, bloed, angst, gestrengheid, gehoorzaamheid aan
autoriteiten, mooie plaatjes, fanatieke rechtzinnigheid, eelt op de biddende knieën. Is het
een wonder dat zoveel mensen met 'afschrikwekkende' gedachten over het christendom
zitten, als u dit alles een 'hecht fundament' noemt? Heeft u wel eens boeken gelezen over
de christelijke geschiedenis, een ander been van dat hechte fundament? Natuurlijk heeft u
dat, u hemelt zelfs onze cultuurgeschiedenis op. Maar heeft u ook de tijdbom die Edward
Gibbon in zijn boek "Verval en ondergang van het Romeinse Rijk" (1776-1788) instelde,
gelezen? In dit boek werd voor het eerst een beeld gegeven van de ware vruchten van het
christelijk geloof, dwz van zijn oneindige rij van immorele en onnozele heiligen, pausen en
geestelijken. Wie kan na het lezen van dit boek het nog in zijn hoofd halen om het
christendom te noemen als te hebben bijgedragen aan cultuur en civilisatie? En dan
worden we nog bespaard voor de volgende vijfhonderd jaar christelijke geschiedenis,
waarin de ergste taferelen zich nog gaan afspelen. Eerder heeft het christendom de
vooruitgang 1500 jaar vertraagd. Aangezien ik deze trots dan ook niet begrijp ben ik
eigenlijk van mening dat uzelf de man bent aan wie gevraagd moet worden: Waarom
gelooft u niet in God, de Schepper van deze wereld zoals die is, maar liever in onmogelijke
mythen zoals van een zondeval, en in alle andere primitieve uitingen en uitleg van het
bestaan van het antieke menszijn? Waarom blijft u liever staan op drijfzand van ons
verleden, waarom leeft u liever in navolging van een woestijncultuur? Waarom blijft u zich
blindstaren op een stukje papier dat zijn waarde in onze cultuur heeft verkregen met behulp
van de terreur van het zwaard, dwang en gruwelijke bedreigingen? Waarom moeten
christelijke kathedralen zo bijzonder zijn? Bent u nooit ergens anders wezen kijken? En
wat moet uw geloof met antieke kunstschatten? Zijn die niet de allergrootste belediging
aan het adres van de man die de inspiratie voor uw geloof was?
Ik zal u zeggen wat er aan u scheelt, want ik leed aan dezelfde ziekte. Uw hang naar het
christelijke verleden en de behoefte aan christelijke zekerheden is een uiting van ongeloof.
De vraag "Waarom geloof je niet" moet dan ook aan u gesteld worden: u bent in de diepste
zin van het woord ongelovige, dwz iemand die het godgegeven leven niet kan pruimen en
het liever omruilt voor wat anders. Iemand die niet kan geloven dat God ieders leven in
zijn hand heeft en dat iedereen automatisch als geboorterecht kind van God is. U leeft in de
vreemde waan dat u Hem iedere dag een handje moet helpen en God aan mensen uit moet
leggen. U leeft in de waan dat God vertoornd is op de mensheid. U leeft in de waan dat Hij
met een bloedoffer genoegdoening moet krijgen. U gelooft liever in een obscure stamgod
4
die één man uitpikt om er een uitverkoren volk van te maken waarover hij vervolgens altijd
ontevreden is, om uiteindelijk een boek door te geven waar alles in staat. Om daarmee
uiteindelijk de gehele mensheid te vergiftigen door ze zo voor eeuwig het zwaard van de
verdeeldheid te geven en de mensheid op te delen in twee kampen, zij die de juiste
godsdienst aanhangen en behouden worden, en zij die het bij het verkeerde eind hebben en
goddeloos zijn. U behoort tot het verwrongen menszijn waar onze mensheid al sinds
onheuglijke tijden mee gekweld wordt -van Qumran tot David Koresh, de mensheid die
zich terugtrekt in de woestijn, of zich opsluit in kloosters, of in enge gedachtenwerelden,
om als enigen op de wereld maar gelijk te hebben en de ware godsvrucht ten toon te
stellen.
O, u durft uw hand in het vuur te steken voor uw godsdienstige overtuigingen en uw
onfeilbare bijbel? Wel, zo’n geloof is dom, gebaseerd op tienerovermoed en redeloosheid,
zoals dit boek zal aantonen. Het is zelfs zo absurd dat men zal kunnen voorspellen dat u uw
hand dan volkomen verbranden zult en zulk geloof daarom nutteloos is. Bovendien puilt de
wereld al uit van duistere sekten en hebben we al genoeg bizarre verhalen om ons mee te
vermaken. Waarom zoekt u niet liever naar een geloofwaardig geloof? Een geloof zó
geloofwaardig dat u er nooit uw hand voor in het vuur behoeft te steken, zó geloofwaardig
dat u dit niet behoeft rond te bazuinen, omdat het voor ieder denkend mens duidelijk is?
Wat wij mensen juist nodig hebben is een geloof dat helemaal geen evangelisten nodig
heeft. Elke evangelist is namelijk een belediging aan het adres van God, want de ware
Schepper van het heelal heeft natuurlijk helemaal geen ambassadeurs nodig, want Hij is
per slot van rekening God, en zijn Schepping zegt al alles over Hem. Hoe zou het mogelijk
zijn dat God aan de man gebracht zou moeten worden? Een absurde gedachte! O, waarom
heb ik zo'n eenvoudige zaak vroeger niet begrepen?
Lang geleden, ja, hebben vele briljante geesten zich met uw geloof beziggehouden. Ik
noemde er al één, en nu u zich -net als ik- eindelijk eens verdiept in zo'n 18e eeuws
geschrift, maar zich toch nog steeds verbaast dat mensen het station van geloof en ongeloof
allang voorbij zijn, lees erachteraan de tijdbom van David Hume, "Gesprekken over de
natuurlijke godsdienst" (1779). Het lijkt er inderdaad op dat u nooit kennis hebt genomen
van hun bevindingen. Geen wonder, want zoals u kunt lezen op de site over het boek van
Hume, was de christelijke wereld er één die het hem belette zijn boek tijdens zijn leven te
publiceren. En tegenwoordig is het in veel christelijke kringen niet anders. Als gelovige
liep ik ook tientallen jaren rond in gelukzalige onwetendheid van kritiek aan het adres van
het christelijk geloof. Het werd me voortdurend afgeraden hiermee kennis te maken, want
wie gaat er nu wroeten in die kloof tussen die twee bergen als we al zo'n mooie houten
brug hebben? Indien het u ook zo vergaan is in het leven dan speciaal voor u, voor het eerst
sinds 200 jaar in het nederlands vertaald, deze uitnodiging: Thomas Paine. U zult aan het
bijgevoegde commentaar ook kunnen zien wat de oorzaak was voor mijn en uw
onbekendheid met het boek van Paine en u vervolgens meteen af kunnen vragen wat de
uitvinding van het internet deze eeuw wel niet voor gevolgen zal hebben voor de toekomst
van uw religie. Voorwaar, trek uw geestelijke wapenrusting aan. U staat namelijk oog en
oog met het geestelijke zwaard van de moderne wereld dat al het verborgene, de
bedoelingen en gedachten van uw godsdienstige hart, blootlegt, door merg en been van uw
bijgeloof zal dringen en scherper zal snijden dan welk tweesnijdend zwaard dan ook waar
u in uw gianthero-spel mee vertrouwd bent.
“De ontwikkeling van de wetenschap, die christelijk begon, maar die steeds meer ging
langs de lijnen van het autonome denken van de mens, heeft al meer dan twee eeuwen haar
5
sporen getrokken. De wetenschapsbeoefening zelf werd autonoom, los van haar wortels in
de Schepper van de hemel en aarde. Ze werd goddeloos in de meest letterlijke betekenis
van het woord. De wetenschap werd de hoogste autoriteit op aarde. In een grafschrift op de
grafsteen van de engelse wetenschapper, Sir Richard Gregory, dat hij zelf opstelde voor
zijn dood, staat het even triest als treffend verwoord: "Mijn grootvader predikte het
evangelie van Christus, mijn vader predikte het evangelie van het socialisme, ik predikte
het evangelie van de wetenschap". Voor de gewone man in de straat heeft de wetenschap
de godsdienst overbodig gemaakt. De godsdienst heeft daarom zijn tijd gehad en die
opvatting wordt - vooral door de media, die per definitie meningsbevestigend opereren alom versterkt. Immers, zo is de gedachtengang, de wetenschap is modern, de godsdienst is
ouderwets en onwetenschappelijk. In die doorsnee mening is een christen altijd iemand, die
de werkelijkheid ontkent en wegvlucht voor de feiten van de wetenschap. Iemand zei: "De
wetenschap ontkent God niet, zij maakt Hem overbodig." Die opvatting over de
wetenschap komt van goddeloze wetenschappers. Het zijn de mensen erachter, die
bepalend zijn. In hun goddeloosheid is er ook een grenzeloze arrogantie.”
Nu komt de aap uit de mouw. U kunt niet tegen de zin “De wetenschap ontkent God niet,
zij maakt Hem overbodig.” U begrijpt niet dat de zin eenvoudig betekent: De wetenschap
zal nooit het bestaan van God ontkennen, zij stelt slechts onze armetierige denkbeelden
over God aan de kaak. Van Thomas Paine tot Albert Einstein zult u geen kwaad woord
over God horen! Zelfs Nietzsche heeft niets anders dan goeds te zeggen over de God die
ons het bestaan gegeven heeft. De wetenschap maakt uw bijbel overbodig. Ik begrijp dat u
evangelist bent, en uw christelijke boodschap uw broodwinning is, maar het zal u toch
duidelijk moeten zijn dat het ontkennen van de christelijke God niet automatisch
goddeloosheid inhoudt? Integendeel, goddeloos is wat u doet: willens en wetens de
resultaten van de wetenschap negeren omdat ze niet stroken met de opvattingen van uw
bijbel. Want zoiets heeft niets met God te maken maar alles met hardnekkigheid en het
bedroevend misleiden van mensen. Wat u doet is slechts het vereren van tekst op papier,
niet het eren van God. Hier voor u iets om te overdenken: Niet de wetenschap, maar uw
christelijk geloof, en uzelf als verbreider ervan, is verantwoordelijk voor het gevoel waar
de gewone man in de straat nu mee zit dat God overbodig is. Want uw geloof heeft ons
eeuwenlang aangeleerd God als een synoniem te zien voor denkbeelden die de mensheid
uit de brons- en ijzertijd hadden.
De wetenschap heeft de sluier weggenomen die op onze schepping lag, en geeft ons juist
voor het eerst zicht op het majestueuze van God. Een ieder die in de bijbelse god blijft
geloven is iemand die liever met een donkere zonnebril rondloopt dan de zonovergoten
werkelijkheid die God geschapen heeft wil zien en doorgronden. Hoe is het mogelijk dat u
stelt dat iemand die in wetenschap gelooft arrogant is? Slechts een dwaas zal tegen een
berg zeggen “hef u op en verplaats u” omdat de mogelijkheid hiertoe ons in antieke teksten
gegeven wordt. Ligt de zaak niet eerder precies andersom: het toppunt van arrogantie en
hardgekooktheid is te beweren dat een antiek geschrift -dat op elke bladzijde in strijd is
met onze hedendaagse (dwz al vierhonderd jaren lange) bevindingen aangaande de
werking van de natuur- ons zicht op God kan schenken!
“Voor Dr. Bertrand Russell, heeft de wetenschap goddelijke eigenschappen. Hij ontkende
alle absolute vooronderstellingen en stelde, dat de ethiek niet op absolute normen
gebaseerd dient te zijn. Wat het individu goed vindt is zijn zaak, anderen vinden wat
anders en dat is hun zaak. Goed en kwaad zijn gekoppeld aan strikt persoonlijke
waardeoordelen zo vond Russell. Hij geloofde vast in de almacht van de wetenschap en
schrijft in zijn boek Waarom ik geen christen ben: "De wetenschap kan onze kinderen in
6
staat stellen van een goed leven te genieten door ze kennis te geven, zelfbeheersing en
karakter, die meer harmonie dan conflict voortbrengen." In de overtuiging van Russell en
van velen is de wetenschap geworden als een godheid, die in alles voorziet.”
Wel, wat is er vanzelfsprekender en evidenter dan deze opvatting van Russell dat ethiek
niet op absolute van boven gegeven waarden kan berusten, en de tweede opvatting van
hem over wat de wetenschap voor ons mensheid kan doen? U verdraait de zaken trouwens
enigszins. Waarom zegt u van iemand die ons juist wil bevrijden van dwaze godsdienstige
opvattingen dat hij een religie aanhangt? Waarom zegt u oneerlijk dat Russell de
wetenschap tot een godheid maakt en bestempelt u zijn wetenschap als almachtig? En
indien het niet een oneerlijke insinuatie van u is, leeft u dan soms in het dwaze denkbeeld
dat wetenschappers zich iedere morgen op hun knieën neerbuigen om zegen af te smeken
van His Royal Majesty Science? De wetenschap geeft ons heel eenvoudig slechts de grond
onder de voeten van ons denken. Ik neem toch aan dat u ook liever gebruik maakt van
inentingen dan van bidden om een bepaalde ziekte maar niet te krijgen. U zult uzelf dan
toch ook niet meteen tot aanbidder van een afgod bestempelen? Bent u wellicht jaloers op
iemand die vaste grond onder zijn voeten heeft en er eeuwenlang op kan bouwen om er een
groot bouwwerk dat de gehele wereld omspant en tot in de hemel reikt mee op te bouwen?
Kunt u er niet tegen dat deze grond steviger is dan het drijfzand van geloof waar u zich in
weet? Kunt u er niet tegen dat slechts een enkele medische uitvinding al meer mensen het
leven heeft gered dan alle goden uit alle tijden ooit voor elkaar hebben gekregen? Moet u
daarom boos worden en mensen die stevig staan en ons oproepen tot wetenschap
beschuldigen van arrogantie? Ook deze beschuldiging is trouwens ongegrond, want het is
juist de wetenschap die altijd bereid is foutieve uitspraken en theorieën recht te zetten en
ze eenvoudig toe te geven, wanneer op een later tijdstip inzichten vergroot worden. Het is
juist de wetenschap die ons bevrijdt van naieve godsdienstige denkbeelden die het gehele
heelal inclusief God om de arrogante mens laten draaien. Het is de boekgodsdienst die ons
arrogantie heeft geleerd: zij deelt ons eerst de resultaten, normen en zogenaamde feiten
mee, en zal daarna nooit en tenimmer kunnen toegeven dat ze ongelijk heeft. Het enige
waar boekreligie toe in staat is, is opnieuw en opnieuw te zeggen dat ze altijd gelijk heeft
(hoogstens geeft men na eeuwen schoorvoetend toe dat 'sommige vroegere aanhangers' de
waarheid 'wellicht' 'enigszins' verkeerd interpreteerden).
Ach wat bent u verdwaald in een onontwarbare kluwe van negatief denken over het leven!
En dat allemaal om de uitspraken van een antieke cultuur te verdedigen! Waarom klimt u
niet zelf op de vaste wal? Maar het is geen wonder natuurlijk dat u in negativiteit beland
bent, want wat was nog maar het eerste plaatje dat u in uw hand had? Dát is de wortel van
uw waanwereld.
Maar nu de ethiek, waar Russell het over heeft. Waarom hebt u ‘goddelijke openbaringen’
nodig, die via een antiek geschrift tot u komen om u duidelijk te maken wat goed en kwaad
is? Heeft God u geen rede gegeven? Is ethiek niet net zo’n basisbegrip in uw leven als uw
wijsvinger? Hoe kan goed en kwaad ergens anders op berusten dan op wat wij goed en
kwaad vinden? Indien ik bijvoorbeeld van mening ben dat doden kwaad is, hoe kan ik in
vredesnaam aanvaarden dat wanneer God de doodstraf voor ons mensen eist dit opeens
goed is? Wanneer ik in mijn hart vind dat het offeren van dieren -laat staan het offeren van
een mens- om God een plezier te doen absurd is, hoe zou het voor mij mogelijk zijn opeens
te geloven dat het goed is, omdat een of andere oude antieke tekst dit stelt? Indien ik van
mening ben dat martelen God geen eer aandoet, hoe zou ik in vredesnaam kunnen geloven
dat God er een hel op nahoudt, al zouden tientallen heilige teksten dit beweren? Indien ik
van mening ben dat God de wereld geschapen heeft, hoe zou ik het in mijn hoofd kunnen
7
halen te stellen dat deze schepping in de ban van een satan ligt, al zou een derde deel van
de wereldbevolking dit van mening zijn? Indien ik God wil eren, die mij gemaakt heeft,
hoe zou ik het in mijn hoofd kunnen halen te denken dat ik zondig ben, hoewel anderen mij
hiervan proberen te overtuigen? In het kort, hoe zou het mogelijk zijn dat de waarheid er
voor mij anders uitziet dan zoals ik het met mijn rede in alle eerlijkheid kan bevatten? Is
dit voor u soms wel mogelijk? Bent u wellicht ook van mening dat God perfect is, maar
gelooft u toch in ‘verdoemenis’ omdat zoiets nu eenmaal door uw held in een antieke tekst
onderwezen wordt? In dat geval zult u er niet van moeten opkijken wanneer u dan
psychische moeilijkheden in uw leven ervaart. Perfect en verdoemenis kunnen slechts in
oneerlijk of dom denken samengaan. Het is inderdaad in alle christelijke tijden mogelijk
geweest een 'absolute' wet van God te hebben die zegt Gij zult niet doden, en toch maar als
christen de oorlog in te gaan. Is er een beter bewijs voor de onzin van 'absolute normen'?
Uw geloof staat er nog droeviger voor. Zelfs uw eigen god houdt zich niet aan zijn eigen
geboden. Geen wonder dat mensen niet naar u willen luisteren en zich slechts kunnen
verwonderen over uw optreden. Wij moderne mensen zoeken liever eerlijkheid in ons
denken dan te gehoorzamen aan antieke teksten, want een ethiek te volgen die niet groeit
uit ons eigen denken, onze eigen inzichten, maar die van boven opgelegd wordt, heeft
volgens ons niets met godsdienst te maken, eerder met het verduisteren van God en het
beschadigen van onze psyche.
“Hoe zouden onze jonge mensen vandaag nog kunnen geloven? We zijn er immers mee
akkoord gegaan, dat ook in een groot deel van ons christelijk onderwijs de leugen van de
evolutie als ‘bewezen waarheid’ wordt gedoceerd, compleet met mooie -maar volstrekt
gefantaseerde- tekeningen van de zogenaamde tussenvormen tussen mens en aap. Geen
enkel bewijs voor zo'n tussenvorm, of wat er ook maar enigszins op lijkt, is ooit gevonden.
Maar voor onze tieners wordt het als hoog verheven waarheid voor het ontstaan van de
wereld onderwezen. Het godsdienstonderwijs in veel christelijke middelbare scholen is een
opsomming van informatie over religies en godsdiensten, waarin het christelijk geloof vaak
als karikatuur wordt neergezet. Menig leraar is o zo bang ook maar de schijn te wekken om
het christelijk geloof aan de leerling op te dringen. Die moet zelf maar kiezen, dertien of
veertien jaar oud. ”
Volgens mij spreekt men overal en altijd over de ‘evolutietheorie’. Dit woord laat al
afdoende zien dat men beseft dat het over een theorie gaat. Maar wanneer iemand in de
theorie gelooft verschilt hij toch niet van de gelovige die in zijn religieuze theorieën
gelooft -compleet met mooie maar volstrekt gefantaseerde plaatjes- en waarover u zich niet
opwindt. De enige mogelijke verschillen zijn de aanwijzingen die voor de juistheid van de
theorie op tafel worden gelegd, en hierover zou men toch heel openlijk op scholen moeten
kunnen praten. U zult dan moeten toegeven dat geen christen ooit spreekt over zijn
geloofstheorie. Nee, juist mensen zoals u spreken zich altijd uit alsof ze de waarheid in
pacht hebben. Wat onmiddellijk opvalt bij mensen die niet in evolutie en wel in schepping
geloven is dat ze dat geloven omdat dat hen in hun geloof goed uitkomt. U speelt hetzelfde
spelletje als de meest verbeten atheïstische evolutionist. Wij gezonde mensen houden ons
echter liever op afstand van beiden.
Het bewijsmateriaal om de evolutietheorie als ‘leugen’ te bestempelen is trouwens veel
moeilijker op tafel te leggen dan een opgetekend verhaal dat Petrus door een engel uit de
gevangenis werd bevrijd als leugen op te vatten. Wilt u de 13- 14-jarigen in alle ernst dit
verhaal op school vertellen?
"-Zijn twee ketenen die verbonden waren aan twee schildwachten knapten zo maar los, net
8
zoals dat gaat in tekenfilms. Ja daar kijken jullie even van op hè, maar voor God is dit
natuurlijk een koud kunstje. Hij heeft tenslotte ook het Andromeda sterrenstelsel
geschapen, gewoon door even uit te spreken dat het er moet zijn, waarschijnlijk ergens in
het midden van het eerste vers van Genesis 1.
-Maar hoe is het mogelijk dat de schildwachten noch daar noch van het verblindende
engelenlicht wakker werden?
(Hè, wat zijn ze weer pienter vandaag, die rekels...) -Wel, je zult toch wel begrijpen dat
God ze in een heel diepe slaap had gedompeld, gebruik je verstand, jongen. Maar laat me
uitspreken. Vervolgens liep Petrus rustig de deur van de gevangenis uit zonder dat 'de
eerste wacht' en 'de tweede wacht' die voor diverse deuren stonden er ook maar iets van
bemerkten (zij stonden dus klaarwakker in slaap of waren door God ziende blind gemaakt
en horende doof, met zoiets vermaakt Hij zich wel vaker in de bijbel), en tot slot zag hij
nog eens de zware ijzeren stadspoort geheel uit zichzelf opengaan. Echt waar, geloof dit nu
maar, het is opgetekend in het onfeilbaar woord van God en dus is het echt gebeurd. Is het
niet geweldig jongens, hoe God werkt! Hij kan het ook voor jullie doen!"
Maar indien de leraar bang is om zulk een bijgeloof in spannende verhalen en
ontknopingen op te dringen, om zo jonge mensen er zoveel mogelijk maar voor te
behoeden een eventuele zure ervaring in het leven met valse verwachtingen tegemoet te
gaan, of wanneer hij denkt dat ze buiten school zich toch al wel genoeg in virtuele
fantasiewerelden bevinden en hij bovendien God niet wil verlagen tot een Hollywoodfilm
of het niveau van een naief computerspelletje, of wanneer hij om zich heen van week tot
week ziet hoe sommige mensen, via rare ideeën over Gods bijstand en Gods wil, zelfs tot
terroristenakties kunnen overgaan, geef ik hem een pluim voor zijn grote wijsheid. Nee, de
mensen die een karikatuur maken van het christendom zijn de miljoenen christenen zelf die
angstvallig talloze onderwijzingen en absurde zaken in de bijbel verzwijgen en in hun
denken omzeilen, en de wereld erin willen doen laten geloven dat ze iets ethisch
hoogstaands aanhangen. Maar wat uw 'goddeloze' Nederland betreft, het heeft toch maar
het gif van die verhaaltjes vrijuit over mij heen kunnen strooien en mijn wereldbeeld naar
gelieven op de christelijke lagere school mogen vormen. En op de christelijke middelbare
school had niemand ook maar enig flauw benul van Gibbon, Hume, en Paine, laat staan dat
men hun schrijven verplicht onder mijn neus drukte. En van Nietzsche wist men niets
anders te vertellen dan slechts één woord: godmoordenaar; zoiets hóefde je zelfs nooit
open te slaan om er kennis mee te maken, want wie gaat er nu mest eten.
Geen wonder dat het voor mij tientallen jaren duurde om volwassen te worden in mijn
geloof. En aangezien u oproept tot teruggaan tot die wereld van vroeger klim ik nu in mijn
pen om mijn verhaal te vertellen. Laat ik, om het ook voor christenen die niet verder dan
deze inleiding zullen komen duidelijk genoeg te maken, aan de hand van uw internetsite
eerst eens een beeld geven van wat u onze jeugd zou willen geven, zo ongeveer de wereld
die mij als klein kind geschonken is. Stel dat ons schoolbestuur erg onder de indruk van uw
evangelisatie is. We komen nu allemaal tot bekering en nemen het ware geloof aan. Om
ons nu op te bouwen voor de wereld en het leven stuurt u ons dankzij de opbrengst van een
collecte de geweldige anonieme prediker uit Amerika die met behulp van 'uitdaging 7' onze
jeugd op zal voeden in de wijsheid Gods. Let op wat deze vriend van u -of zullen we hem
maar gewoon de heilige geest noemen, of Jezus, want dat wil hij zelf graag- onze jeugd
allemaal vertelt:
"Ik verzoek jullie het hoofd te buigen in gebed. Laat ieder hoofd gebogen en alle ogen in
gebed gesloten zijn. Dat lied, gezongen door Norma Zimmer, is volkomen juist: 'Geloof
9
alleen'...
Onze Vader en onze God, wij bidden U dat de Heilige Geest moge spreken terwijl ik
spreek en het woord van God gebruik, dat levend en krachtig is en scherper dan enig
tweesnijdend zwaard. Mogen vele mensen zich vanavond bewust zijn van Jezus, niet van
de spreker....
Beste jongelui.
De profeet Elisa verkeerde eens in groot gevaar. De koning van de Arameeërs wilde hem
laten gevangen nemen en stuurde een sterk leger, dat 's nachts de stad Dothan, waar Elisa
was, omsingelde. In de vroege morgen zag zijn bediende dat, en deze kwam heel
opgewonden en van streek en verschrikt binnen; hij riep uit: "0 mijnheer! Wat moeten wij
doen?" Elisa bleef om zo te zeggen doodkalm in zijn schommelstoel zitten, en zei: Wees
niet bang, want zij die bij ons zijn, zijn talrijker dan zij die bij hen zijn." Ook bad Elisa:
“Heer, open toch zijn ogen, opdat hij het ziet." En de Heer opende de ogen van de knecht
en hij zag en zie, de berg was vol vurige paarden en wagens rondom Elisa. De Arameeërs
werden op een gebed van Elisa met blindheid geslagen, en sindsdien kwamen hun benden
niet meer in het land van Israël (2 Koningen 6).
Zien jullie wel? Er is een onzienlijke wereld om ons heen en er is een onzichtbare wereld
van blijdschap en geluk en vrede en veiligheid en levensvoldoening, die jullie nooit hebt
gevonden omdat jullie nooit deze geestelijke ervaring hebt gehad, deze ontmoeting met
Jezus Christus!...
De Heilige Schrift luidt in 1 Corinthiërs 2 : 14: "Een werelds mens wijst alles af wat van de
Geest van God komt. Het is dwaasheid voor hem; hij kan geen goed oordeel hebben zonder
hulp van de Geest." De wereldse mens is de natuurlijke mens, de mens zoals hij van nature
is.
In 2 Corinthiërs 4 : 4 zegt de bijbel: "Zij zijn in hun ongelovige denken zo verblind door de
god van deze tijd, dat zij geen oog meer hebben voor het licht van het evangelie, voor de
glans van Christus, die het evenbeeld van God is."
Er ligt dus een sluier uit een andere wereld over ons verstand en over onze geestelijke
ogen, en dat is de reden waarom iemand nooit langs louter verstandelijke weg tot Christus
of tot God kan gaan. Het evangelie is voor het menselijk begrip niet zinvol. U kunt het
nooit op logische wijze van stap tot stap verklaren, want de zonde heeft uw denkprocessen
aangetast. Uw gewone gedachtenkring heeft zich aangepast aan het materialistische,
geseculariseerde leven. Vandaar dat de bijbel het evangelie "dwaasheid" voor de
natuurlijke mens noemt. "De boodschap van het kruis lijkt namelijk dwaasheid voor hen
die hun ondergang tegemoet gaan." Het woord voor "dwaasheid" is hier in de
oorspronkelijke Griekse tekst een zeer interessant woord. Het betekent onnozelheid,
zwakzinnigheid. Dat ik hier voor u sta om te verkondigen dat Christus aan het kruis
gestorven is en uit het graf opgestaan, en dat dit uw leven kan veranderen als u het gelovig
aanneemt, is voor de gemiddelde mens onnozel, dwaas. En God heeft het opzettelijk zo
ingericht.
Ik zal u zeggen waarom Hij dat met opzet gedaan heeft. U weet wel dat in het Oude
Testament een generaal voorkomt met de naam Naäman. Hij was de legeroverste van de
koning van Aram, of Syrië, een krijgsheld, maar melaats. Hij vond geen genezing. Na een
tijd hoorde hij van de profeet Elisa, en met een stoet van paarden en wagens verscheen hij
voor Elisa's huis. De profeet stuurde een bode naar hem toe met de opdracht: Ga heen en
baad u zevenmaal in de jordaan. De grote generaal ging boos weg. Hij voelde zich diep
beledigd en zei: Zijn de rivieren van Damascus niet beter dan alle wateren van Israël?
Waarom zou ik zo iets onnozels doen? Het water van de Jordaan heeft geen genezende
kracht. Nee, Elisa had hem opgedragen iets heel dwaas en heel belachelijks te doen ... om
zijn geloof op de proef te stellen. Ziet u, hij moest door het geloof in dat water gaan. Hij
10
moest iets doen dat dwaas leek dwaas voor het natuurlijk verstand, maar niet dwaas voor
God. Gehoorzaamheid is van het hoogste belang. God leerde hem hier gehoorzaamheid.
Zijn dienaars spraken hem aan en konden hem overreden. Hij dompelde zich zevenmaal in
de Jordaan, en zijn lichaam werd weer gezond en hij was rein."
Zeer onder de indruk van deze goddelijke boodschap verklaart het bestuur na afloop van
deze preek ons allen voor onnozele zwakzinnigen en heft zij ons dwaas instituut school
meteen op. Dat, waar men zich slechts bezig houdt met ons dwaas natuurlijk verstand,
verdient het niet nog enige aandacht te krijgen, aangezien het ons slechts naar de
ondergang leidt. Het is slechts een bolwerk van de tegenstander van God, dat is nu
duidelijk, en er zal een bijbel- of koranschool voor in de plaats komen. Dat kan even duren,
want het moet eerst tussen die twee nog uitgevochten worden.
Maar nadat we bekomen zijn van deze bible-belt-preek, en onze ogen weer even stiekem
opendoen om te zien of de prediker inmiddels op het vliegtuig terug naar Texas zit, en we
weer mogen ademen, laten we weer teruggaan naar uw degelijke nederlandse preek:
“Onze tieners worden met een smak in het diepe water van het middelbaar onderwijs
gesmeten en menigeen verdrinkt in het geestelijk drijfzand.”
Nu we wat beter ingewijd zijn in uw gedachtenwereld leidt het geen twijfel meer dat deze
woorden eerder een verbluffend scherpe typering zijn van u, bijbelgetrouw christen.
Niemand zal het namelijk ontkennen dat het besef van de realiteit die de wetenschap voor
ons ontvouwt, een smak in het diepe water is. Het is allesbehalve een gemakkelijke en
sussende ervaring zoals 'Geloof alleen'. Er wordt via de wetenschap een beroep op het
uiterste van ons intellect gedaan, een beroep op onze hoogste menselijkheid en op onze
hoogste levensmoed en uiterste menselijke kracht in het leven aan de slag te gaan. De
wetenschap opent deuren en zet ons voor onvoorstelbaar grote nieuwe raadsels. Ze laat ons
zien dat er geen uiteindelijke antwoorden aan te wijzen zijn, maar laat ons geheel roeien
met de riemen die we in ons eigen broze menszijn vinden. Een enorme klus zo zonder hulp
van engelen. Vandaar dat menigeen liever verdrinkt in een drijfzand van christelijke of
islamitische bemoediging. Ach, het is te begrijpen. Ook ik heb in mijn leven zo geleefd en
ik waande me een tijd in een grote gelukzaligheid. Begrijpen doe ik u wel, zoals ik
drugsgebruikers kan begrijpen, maar ik kan het niet aanbevelen deze manier van leven op
iedereen over te brengen met evangelisatie. Onze wereld moet voortdurend uitgedaagd en
opgebouwd worden, niet in slaap gesust met kant en klare antwoorden.
“Plotseling merken de ouders, dat hun kind het geloof vaarwel heeft gezegd en die ouders
weten de oorzaak niet. De tiener zelf - nauwelijks tot praten bereid - kan en wil zich niet
verdiepen in de oorzaken van zijn of haar ongeloof. Waarom zou hij eigenlijk? Immers, het
van huis uit meegekregen geloof werd buitenshuis langdurig en systematisch ondermijnd
en onderuit gehaald, totdat de tiener geen been meer had om op te staan. “Hij had zijn
vader toch kunnen vragen”, zeggen soms ouders. Maar veel vaders zijn helaas niet of
nauwelijks in staat hun eigen geloof te verwoorden, laat staan het te onderbouwen en te
verdedigen voor hun kinderen. En in de kerk dan? Veel catechetisch onderwijs -het betere
daargelaten- houdt zich voornamelijk bezig met de geloofsleer, de dogmatiek, en gaat
voorbij aan die diep verborgen actuele geloofsvragen en geloofsstrijd in het hart van de
tiener.”
11
Is het u trouwens al opgevallen dat u uw broodwinning zou kunnen verdubbelen door
dezelfde preek met verwisseling van een paar woorden ook in de westerse moskee te
houden? Ouders zitten daar met dezelfde problemen. Indien u echt van mening bent dat
onze wetenschappelijk-technologische maatschappij inferieur is aan de maatschappij van
christelijke eeuwen of sharia-maatschappijen, geef ik u gelijk in uw trieste beeld van
'ondermijning'. Maar het vervelende voor u en alle traditioneel gelovigen is nu juist dat
onze scholen beweren jongeren juist benen te geven waarop ze staan. Wat al sinds Erasmus
op scholen onderuit gehaald wordt is het been van bijgeloof, de lof der zotheid, het been
waar onze wereld duizenden jaren onder te lijden heeft gehad (zie voor een kennismaking
Robert Ingersoll). En het verdwijnen van bijgeloof is nu juist waar u over klaagt. Waarom
doet u dat toch? Waarom zaagt u uw ketenen niet eens zelf door en opent u niet zelf eens
een paar deuren?
En dan klaagt u ook nog over het zwakke en niet-onderbouwde geloof van de christelijke
vader? En dan klaagt u bovendien nog dat de kerk niet in staat is te helpen? Wel, wat
anders zijn deze uitspraken dan het sterkste bewijs voor het lek zijn van uw boot genaamd
christelijk bijgeloof? Het zwijgen van de jongeren is dan ook grote wijsheid maar geen
ruzie te maken met mensen die liever in een irrationeel kaartenhuis willen leven dan in een
huis van steen, omdat men weet dat deze mensen nu eenmaal niet meer vatbaar zijn voor
rede. Wat anders trouwens is de machteloosheid van de vader en mijn tientallen jaren
stilzwijgen dan op elk moment ervaren door het christelijke geloof als mens in tweeën te
worden uiteengerukt? Één deel leeft met ons modern verstand en een ander deel roept
voortdurend op tot het verachten ervan. Ik zou zeggen bedank de ongelovige kinderen eens
een keer dat ze zo’n geduld met uw opvattingen hebben. Bewonder ze dat ze in staat zijn
het psychisch te overleven hun ouders in zo’n verduisterde en gespleten wereld te zien
leven, en dat ze in staat zijn hun opvoeding in bijgeloof met veel moeite uiteindelijk te
boven kunnen komen. Bedank ze er ook voor dat ze tolerant kerken toestaan die hun
bedreigen met eeuwige verdoemenis omdat ze niet in een bepaald bizar geloof kunnen
geloven. Bedank onze goddeloze maatschappij er ook eens voor dat het op de scholen niet
verplicht is kennis te nemen van de boeken van Hume, Gibbon, Paine en Nietzsche. En
bedank de media -die tenslotte per definitie meningsbevestigend opereren- ervoor dat ze de
paus nog steeds zo serieus nemen dat ze het braaf vermelden wanneer hij weer eens een
herderlijk schrijven heeft gefabriceerd. En in acht genomen dat de kerken al tenminste
twee eeuwen slechts zitten te bekvechten over absurde dogma’s en vanwege slaafse
onderwerping aan een antieke tekst eeuwig voorbij gaan aan diep verborgen actuele
geloofsvragen en geloofsstrijd in het hart van de tiener, hoeveel eeuwen hebt u nog nodig
om in te zien dat de kerk nooit actueel zal kunnen zijn zolang de mensheid weet heeft van
wetenschap en slavernij in welke vorm dan ook niet meer accepteert? Het was de kerk die
als laatste inzag dat een absoluut koning niet door God is aangesteld, die als laatste toegaf
dat het maar beter was de slavernij af te schaffen, als laatste besefte dat de arbeider
uitgebuit werd en je daar op een fundamentele wijze iets aan moet doen, als laatste inzag
dat het kind met lijfstraffen verkeerd wordt opgevoed, en het zal de kerk zijn die als laatste
toegeeft dat de vrouw gelijkwaardig is aan de man en de homo ook volwaardig mens is. De
laatste aanhangers van de doodstraf en de laatste aanhangers van door angst ingegeven
bijgeloof zijn in onze maatschappij bijbelgetrouwe christenen. Wat zegt dat over uw
geweldig evangelie, de uitstorting van liefde? Hoeveel eeuwen heeft u nodig om in te zien
dat het christelijk geloof slechts geïnteresseerd is in haar eigen voortbestaan en nooit in de
waarheid over God of het bereiken van ons hoogste menszijn?
"Met enthousiasme en elan heeft de synode [van de nieuwe Protestantse Kerk
Nederland] zich in drie zittingen geconcentreerd op missionaire arbeid. De synode
12
koos voor zendingsprogramma’s in ons land, voor enthousiast getuigen en winnen
van mensen voor het evangelie. Er is een zeer brede overeenstemming dat het tijd is
om ons hierop te richten. Er is een algemeen gevoel van urgentie, gezien de staat van
het christendom in onze samenleving. Wij willen in de beweging staan van het
Woord om het te verwoorden en in daden om te zetten. We ervaren het als een
geweldige gave dat juist dit jaar de Nieuwe Bijbelvertaling uitkwam. Een
vernieuwde kerk met een woord dat God dichterbij brengt." (Verslag Theologisch
Symposium te Rotterdam, december 2004)
Hoelang zullen u en de kerken nog bezig zijn met het verduisteren van ons zicht op God
door God altijd maar te verbinden met absurditeiten uit uw teksten? Wanneer bekeert u
zich van deze goddeloosheid? Wanneer zal de wereld eindelijk verlost worden van het
heidendom van boekgodsdiensten en kan de wetenschapper zich eindelijk weer religieus
noemen?
“Toch moeten we niet wegvluchten voor de argumenten, die het moderne, intellectuele
ongeloof ons voor de voeten werpt. Ook de Kerk in ons land moet niet voor die vragen
weglopen. Er is altijd veel discussie over de geloofsleer en vooral ook veel strijd over
allerlei geloofszaken. Hete hoofden en koude harten is vaak het vervolg en de jongeren
moeten van die discussies helemaal niets hebben. Maar het zou toch verheugend zijn als
binnen de kerk en door kerkleiders in ons land er voor die dringende vragen, die het
intellectuele ongeloof aan ons stelt en waarmee onze jongeren worden geconfronteerd,
meer aandacht komt. Aandacht, met het oog daarop, dat die vragen ook concreet
beantwoord worden, opdat alle intellectuele bezwaren tegen het christelijk geloof worden
weggenomen (2 Cor. 10:5) en de harten van onze tieners en twintigers worden toegankelijk
gemaakt voor het Evangelie van de Here Jezus Christus. Dat zou toch ook van kerken, die
geloven en belijden, dat de Bijbel Gods onfeilbaar Woord is, verwacht mogen worden?”
U wilt niet wegvluchten voor argumenten: welkom op deze site Volwassen Geloof, leest u
het in zijn geheel door! U heeft een hekel aan de verhitte discussies over geloofszaken die
inherent zijn aan het christendom. Ik ook, ik werd er zó moe van, ik snak mijn hele leven al
naar godsdienst die God eer aan doet, godsdienst die een mens gewoon rustig in
verwondering en stil vertrouwen het bestaan laat ervaren, staande naast ieder ander mens.
U hebt gelijk, het christelijk geloof heeft al tweeduizend jaar hete hoofden, koude harten en
bittere verdeeldheid ten tonele getoverd.
"Nederland zou echter Nederland niet zijn, als we de eindstreep ongeschonden en
ongebroken gehaald hadden. Het ontstaan van de Hersteld Hervormde Kerk blijft een
treurige gebeurtenis, die nog steeds voelt als een pijnlijke wond. De relatie met deze
kerk en de gemeenten ter plaatse zal ons nog jaren bezighouden. Ook al proberen we
- geleerd door de lessen van 1834 en 1886 – de contacten nu al te leggen en tot
onderlinge afspraken te komen, het blijkt dat de psychologische en materiële
‘afwerking’ van een kerkscheuring tijd nodig heeft. De breuk is zo diep, de bitterheid
plaatselijk zo groot, dat we alle zeilen moeten bijzetten om het nog een beetje ‘goed
te houden’." (Verslag Theologisch symposium te Rotterdam, 18 december 2004)
De geschiedenis van alle boekgodsdiensten is één onophoudelijk verhaal van onderlinge
ruzies. Het begint nota bene al op de eerste bladzijden van de christelijke geschiedenis
(zoals we kunnen lezen in het Nieuwe Testament), onder de leiders van de kerk! En na
13
2000 jaar gekibbeld te hebben over alle denkbare zaken, hebben christenen nog het lef om
te beweren dat Gods Heilige Geest iets met hén te maken zou hebben!
Ziehier de waarheid over het optreden van gelovigen dat men leugenachtig verpakt als
zijnde het 'werk van de Heilige Geest': “[Wij moeten concrete antwoorden geven] opdat
alle intellectuele bezwaren tegen het christelijk geloof worden weggenomen (2 Cor. 10:5)
en de harten van onze tieners en twintigers worden toegankelijk gemaakt voor het
Evangelie van de Here Jezus Christus.” Bent u zo evangelist in hart en nieren dat u niet
meer in de waarheid geïnteresseerd bent? Gaat u de discussie niet aan omdat het u om de
waarheid van uw geloof te doen is, maar slechts om het gelijk aan uw kant te krijgen?
Voorwaar dit is het moeras waar u en uw geloof en ook het moslimgeloof deze nieuwe
eeuw in zullen stikken. Alle boekgodsdiensten hebben de allergrootste val opgezet waar
een mens maar in kan vallen: van tevoren de absolute, unieke waarheid bepalen.
“Is de angst voor andere en nieuwe dingen niet te groot? Zijn we zo vastgeroest in onze
bekende klanken op zondag, dat het ons alleen maar daarom gaat en laten we zo onze
tieners niet in de kou staan? Ik vrees, dat onze generatie juist op dit punt het ernstig heeft
laten afweten. Misschien ook wel, omdat de kerk geestelijk en van binnenuit is -en steeds
verder wordt- uitgehold. Zijn de vragen soms te moeilijk en te vermoeiend? Willen we
liever maar met rust worden gelaten en laat alles ons verder koud?”
U stelt de vragen maar schijnt niet in te zien dat u in de voorgaande tekst al ruimschoots
het antwoord gaf: Ja, u hebt angst dat uw geloof door de mand valt. U bent vastgeroest in
de bijbelteksten, u bent gehecht aan uw zondagen en kerkgangen. U vindt de vragen van
het bestaan te vermoeiend. Ze moeten via een tekst zwart op wit, eens en voor altijd,
beantwoord worden. En wat het leven betreft gaat u flink aan de slag om de 'verloedering'
op de TV te verminderen en om het leven in plaats daarvan te versieren met bijbelstudies
aangaande de immer spoedige komst van de Heer om een eind te maken aan de goddeloze
maatschappij. U wilt liever gelijk hebben en de werkelijkheid van het bestaan laat u koud.
Om in het voorbijgaan maar iets te noemen, u stelde net de vraag: "Hoe zouden onze
jongeren ook kunnen geloven omdat ze met de evolutieleer geïndoktrineerd zijn?" Maar
met het antwoord zinnig bezig zijn doet u niet. Terwijl het antwoord voor het oprapen ligt:
door het christelijk geloof de rug toe te keren, en ons geloof hogerop te schroeven: we
kunnen nu bijvoorbeeld door het inzicht van evolutie veel beter dan vroeger inzien dat we
geheel letterlijk verwant zijn aan alle levensvormen, en dat al het leven dus een schitterend
geheel is, heilig en te respecteren is, iets waarvoor de traditionele geloven met hun
primitieve bloedoffers volkomen blind waren.
“Prof. dr A.E.Wilder Smith schreef een boekje met de veelzeggende titel ‘Wie denkt moet
geloven’. Ons geloof is geen vlucht uit de werkelijkheid. Integendeel! In de
natuurwetenschap zijn er geen feiten, die het noodzakelijk zouden maken de
scheppingsgegevens uit de Bijbel als onjuist te beschouwen. Integendeel. Toch is dat wat
de meeste mensen wel geloven, ook veel christenen.
Als het begin van de Bijbel al niet klopt hoe zou je dan de rest wel kunnen geloven? Is ons
geloof te bewijzen? Is het Godsbestaan te bewijzen? Ik vraag dan altijd: Is het bewijs al
geleverd, dat Hij niet bestaat?”
Wat de uitspraak van professor Wilder Smith betreft geef ik -en miljoenen andere nietchristenen- hem volkomen gelijk. Maar om het te vervolgen met een pleidooi voor het
christendom is een vreemd staaltje van logica. Iemand die namelijk denkt kan nooit
14
uitkomen op de absurde dogma’s van het christelijk geloof, op duivels, wonderen,
bloedoffers en manna dat uit de hemel regent. Iets wat uw amerikaanse vriend hierboven
zojuist ook beaamde. Indien Wilder Smith dus een geloof op het oog heeft zal dit met
denken en feiten moeten worden ondersteund, niet met antieke teksten en blinde
onderwerping aan één of ander gebod of verzameling verhalen die onze rede dwaas
voorkomen. Inderdaad, het bewijs dat de God van de bijbel niet bestaat is al
eeuwenlang geleden geleverd: vanaf de tijd dat mensen begonnen zijn met denken is
deze God opgehouden te bestaan. Maakt u toch eindelijk eens kennis met de schat aan
kennis die de laatste vier eeuwen is opgebouwd. Dit zeg ik als iemand voor wie het zelf
een openbaring was na tientallen jaren op een christelijk dieet te hebben geleefd ermee
kennis te maken.
Je geloof aan antieke teksten ophangen is uiteraard vluchten uit de werkelijkheid. Wat
anders is het geloof dat God de aarde eens perfect geschapen heeft, maar dat alles wat ons
niet zint in ons bestaan een gevolg van een zogenaamde zondeval is, dan een vlucht uit de
werkelijkheid? Wat anders is het geloof dat iemand ooit eens is opgestaan uit de dood en
zogenaamd moest sterven voor onze zonden dan een vlucht voor eigen
verantwoordelijkheid? Wat anders is verachting voor de wijsheid van deze wereld dan een
vlucht in fantasieën? Wat anders is bidden om goddelijk bovennatuurlijk optreden dan het
blind zijn voor de werkelijkheid? Wat anders is geloof in hemel en hel dan het spannende
computerspelletje voor kinderen uit de grieks-romeinse tijd? Wat anders is de uitspraak
'Zie ik kom spoedig' rekken tot 2000 jaar, dan een bizarre vlucht voor de feiten? Wat
anders is bidden dat 'de Heilige Geest moge spreken terwijl ik spreek' dan ziekelijke
megalomanie?
“Maar de beoefenaar van de wetenschap moet leren zijn ongeloofstheorieën te verlaten om
in geloof te ontdekken, dat achter de werkelijkheid van het leven de Schepper van hemel
en aarde staat, die Zijn Zoon naar deze wereld zond om ook de wetenschapper te verlossen
van zijn zonden en van de macht van de leugen.”
Dat een wetenschapper via het ontwaren van de werkelijkheid een glimp kan opvangen van
Ultieme Grootsheid, is duidelijk. De wetenschap ontdekt meer en meer dat we met
onvoorstelbare complexiteit te maken hebben. Sommigen die daarmee geconfronteerd
worden zijn zelfs bereid het woordje God te gebruiken om het uit te drukken (Albert
Einstein bijvoorbeeld). Maar slechts een zeer onnozel iemand zou in één adem hieraan
kunnen toevoegen “die Zijn Zoon naar deze wereld zond om ook de wetenschapper te
verlossen van zijn zonden en van de macht van de leugen.” Indien iemand al verlossing
nodig heeft van de leugen is het wel de evangelist die denkt ‘God’ zó goed te kennen. Nee,
de God van de toekomst zal een God zijn die ons eerder volkomen sprakeloos maakt.
“De astronoom, Dr. David L. Block -tot dan ongelovig- kwam bij het zien en bestuderen
van zo veel ongekende schoonheid tot de slotsom: ‘Er moet een God zijn.’ Vandaag is hij
een belijdend en getuigend christen in de wereld van de wetenschap. Blaise Pascal heeft
gezegd: ‘In het hart van ieder mens zit een gat en dat gat heeft de vorm van God.’ Slechts
in Hem, de God van de Bijbel, vindt een mens zijn bestemming. Daarom die vraag:
Waarom zou je niet geloven.”
Ziehier het hoogtepunt van voortreffelijk christelijk denken. Wanneer iemand zegt ‘Er
moet een God zijn’, dan is dat dus het bewijs van de God van de bijbel en eindigt hij als
belijdend christen! Ongelooflijk dat sommige moderne mensen geen weet schijnen te
15
hebben van het denken van de afgelopen vier eeuwen. De mensen die in onze tijd in de
bijbel of koran blijven geloven zijn het moderne equivalent van de antieke mens die
afgodsbeeldjes vervaardigde en zich voor die neerboog of erop steunde. Wie evangeliseert
de evangelist, de vrome bijbelgelovige? Wie ontfermt zich over deze afgedwaalde
schaapjes van God?
Een goede zoektocht naar God toegewenst op deze site,
Albert Vollbehr, Finland, 17.10.2004
16