Cicade. Algemeen Cicaden of spuugbeestjes. Cicaden of

Cicade.
Algemeen
Cicaden of spuugbeestjes.
Cicaden of spuugbeestjes zijn kleine insecten met een snavel waarvan er wereldwijd zo’n
40.000 beschreven zijn. In Nederland komen ongeveer 20 verschillende soorten voor in
vaak de meest fraaie kleuren.
Op de afbeelding hiernaast zie je de bloedcicade op
de afbeelding er onder een ander fraai exemplaar.
De Nederlandse soorten zijn 3 tot 10 mm groot.
Van de kleur zie je vaak weinig omdat cicaden zich
ineen soort spuug wikkelen om zich te beschermen
tegen vijanden.
Uit de eitjes, zo’n 600 per seizoen, komt na ongeveer
zes weken een nimf* die zes keer vervelt.
Soorten.
Cicaden worden verdeeld in twee groepen, de lantaarndragerachtigen (Fulgoromorpha) en
de zingcicadeachtigen (Cicadomorpha). Deze laatste groep is het bekendst vanwege de
harde geluiden die de mannetjes maken.
Lichaamsbouw.
Cicaden hebben net als alle insecten een in drieën verdeeld lichaam, bestaande uit een
kop, een borststuk of thorax en een achterlijf of abdomen . Het borststuk draagt drie paar
poten aan de onderzijde en twee paar vleugels aan de bovenzijde, net als alle gevleugelde
insecten. De vleugels bestaan uit twee verharde dekvleugels, welke aan de bovenzijde zijn
gelegen en de voorvleugels worden genoemd. Hieronder zijn de achtervleugels aanwezig,
die vaak doorzichtig en vliezig zijn en bij de meeste soorten kunnen worden gebruikt om
mee te vliegen.
Actief.
- Cicaden zijn in het voorjaar actief tot begin zomer.
Schade.
- De nimfen van veel grotere cicades graven zich
in de bodem en zuigen aan plantenwortels, ze
bevinden zich vaak op een diepte van enkele
decimeters.
- Ze kunnen zich soms jarenlang ondergronds ophouden voordat ze ontwikkeld zijn.
- Ze voeden zich met plantensappen maar scheiden net als luizen een zoete stof af.
- De schade is over het algemeen gering.
- Bepaalde soorten kunnen schade geven doordat ze virussen overbrengen of
doordat ze via hun speeksel tijdens het zuigen toxische stoffen in de plant brengen
die misvormingen veroorzaken; kromtrekken van scheuten, bobbelig worden van
bladeren en bloemen raken misvormd.
- Cicaden leven van plantensappen. En zuigen daarvoor aan bladeren en soms ook
aan vruchten (paprika). De leeggezogen cellen vullen zich met lucht en krijgen
daardoor een witgrijze kleur.
- De vlekjes doen denken aan voedingsstippen van mineervliegen. De stippen
kunnen verspreid voorkomen, maar ook in strepen. Wanneer de cicaden worden
gestoord of op zoek gaan naar nieuwe voedselbronnen springen de volwassen
dieren vaak weg.
Natuurlijke bestrijding.
- Sommige roofwantsen zuigen de nimfen uit door het schuim heen, en graafwespen
zoeken gericht naar spuug en nemen de larve
mee naar het hol voor het nageslacht.
- Een aantal soorten die als nimf in planten leeft
wordt beschermd door mieren. Net als bladluizen scheiden cicadennimfen suikers af terwijl
mieren hier juist dol op zijn. De mieren blijven
bij de cicades in de buurt en steeds als de cicade een druppel honingdauw afscheid wordt deze opgenomen door de mier.
- Cicaden hebben een hekel aan de geur van lavendel.
- Het schuim met water wegspoelen waarna de
nimf ook wegspoelt of een prooi wordt voor
belagers.
- Cicaden worden door allerlei dieren gegeten,
en hebben daarnaast te leiden onder verschillende ziekteverwekkers en parasieten.
- De meeste cicaden worden gegeten door insecteneters die tot heel verschillende groepen
kunnen behoren.
Ze vallen ten prooi aan onder andere kleine Schuim met net uitgetreden larf.
zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën.
- Ook vele ongewervelde dieren jagen op cicaden zoals spinnen, wantsen en
sluipwespen. Deze laatste groep parasiteert op zowel de eieren, de nimfen en de
volwassen cicaden.
Geraadpleegde lectuur.
Wikipedia
Beeldenbank.
Praktische encyclopedie voor ongedierte en ziekten.