Cholera uit Wikipedia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie:
Cholera
Cholerabacteriën onder de EM
Cholera is een infectieziekte veroorzaakt door de bacterie Vibrio cholerae. Het belangrijkste
kenmerk van de ziekte is ernstige diarree en uitdroging. De incubatietijd van de bacterie kan
variëren van zes uur tot twee dagen.
Besmetting
De ziekte wordt overgebracht via besmet water, dat kan door het drinken van besmet water
maar ook door het eten van rauwe vis die in vervuild water heeft gezwommen of door het eten
van groente die in besmet water is gewassen. Ook door contact met ontlasting of braaksel van
een patiënt kan men besmet worden. Om de ziekte te voorkomen moet men hygiënisch te
werk gaan, oppassen met rauw eten, onzuiver water en ijs. Binnen dertig minuten deelt de
bacterie zich in het menselijke lichaam. Hierdoor wordt het menselijke immuunsysteem in de
war gebracht, waardoor het niet alle indringers onschadelijk kan maken. De incubatietijd van
de bacterie varieert van zes uur tot twee dagen.
Verloop
In 85 procent van de gevallen verloopt de ziekte zonder symptomen. Maar als de symptomen
zich wel voordoen, kan de ziekte ernstige gevolgen hebben. De eerste verschijnselen die na
besmetting optreden zijn misselijkheid, braken, buikpijn en plotseling opkomende waterige
diarree. Omdat er zeer veel vocht verloren gaat door deze symptomen, is de belangrijkste
oorzaak van de dood uitdroging. Na 24 uur kan een cholerapatiënt al uitgedroogd zijn. De
meeste (dodelijke) slachtoffers vallen onder zuigelingen en bejaarden. Deze twee groepen zijn
het kwetsbaarst omdat hun immuunsysteem nog niet voldoende is ontwikkeld c.q. in mindere
mate functioneert.
Dat het stadium van uitdroging aangebroken is, is onder andere te zien aan een droge mond,
minder traanvocht, diepliggende ogen, extreme vermoeidheid en een visachtige geur van de
ontlasting. Als cholera in deze fase niet of niet afdoende behandeld wordt, kunnen
levensbedreigende complicaties optreden. De uitdroging kan een shock tot gevolg hebben,
tijdens een shock daalt de bloeddruk snel en ernstig, belangrijke organen krijgen daardoor
onvoldoende bloed en kunnen niet meer goed werken.
Behandeling
Met een snelle en juiste behandeling is de kans op overlijden gering, rond de 1%. De
behandeling bestaat in het eerste stadium uit het toedienen van vocht om zo uitdroging te
voorkomen. Naast het toedienen van vochtoplossingen of ORS, via de mond of via een infuus
als de patiënt niet in staat is om de oplossing op te drinken, kunnen er antibiotica toegediend
worden.
Herkomst van de bacterie
Vibrio cholerae is afkomstig uit India, de besmettelijke ziekte zou zijn oorsprong hebben in
een grote epidemie die in 1817 in India uitbrak waarbij achteraf de rivier de Ganges als
besmettingshaard werd aangewezen. Veertien jaar later, in 1831, bereikte de ziekte Europa.
Ook in Nederland maakte de ziekte in de 19e eeuw slachtoffers, de eerste keer gebeurde dat in
1833, toen overleden er 5.000 mensen aan cholera.[1] Hoewel in 1844 in een roman al verband
was gelegd tussen cholera en besmet drinkwater, werd dit verband pas in 1849 voor het eerst
in de medische wereld onderkend, door de Britse arts/wetenschapper John Snow (essay on the
Mode of Communication of Cholera). In 1855 werd de tweede versie uitgegeven. Daarin staat
een gedetailleerd onderzoek naar de invloed van besmet water uit een waterpomp op
Broadstreet op de epidemie die in 1854 in Londen plaatsvond. Mensen die dicht bij die
waterpomp woonden (en hun water dus daar haalden) raakten veel vaker besmet dan elders.
In vooral de industrialisatie waren er in Engeland veel infecties van Cholera. Dit had er mee te
maken dat mensen onder hele slechte omstandigheden leefden, zo waren er geen
waterleidingen of rioleringen en de uitwerpselen van mensen en dieren kwamen direct in
beerputten terecht. Als iemand in de familie cholera kreeg was diarree een gevolg, door de
diarree kwam uitdroging voort. Mocht iemand dan drinken uit de vieze tonnen of dergelijke
werden ze nog zieker. Pas aan het einde van de industrialisatie liet de Engelse regering
waterleidingen en rioleringen aanleggen.
Epidemieën

In 1849 heerste er cholera in het bedelaarsgesticht te Veenhuizen; van de 332 zieken
overleden er 176..

In 1866 maakte een epidemie in Nederland 21.000 slachtoffers. In de stad
Amsterdam waren, ondanks de 10 jaar eerder begonnen distributie van duinwater, 1151 doden
te betreuren.

van 1881 tot 1896 maakte volgens dr. A. J. Wall de Cholera epidemie 250.000
slachtoffers in Europa en minstens 50.000 in Amerika. Cholera eiste 267.890 levens in
Rusland (1892);[6] 120.000 in Spanje[7]; 90.000 in Japan en 60.000 in Perzië. In Egypte eiste
cholera meer dan 58.000 levens. De uitbraak van 1892 in Hamburg, Duitsland doodde 8.600
mensen. Hoewel algemeen schuldig bevonden aan het om zich heen grijpen van de epidemie
bleef het stadsbestuur grotendeels onveranderd. Dit was de laatste ernstige uitbraak van
Cholera in Europa.

In 2008 en 2009 maakte een cholera epidemie in Zimbabwe minstens 4.000
slachtoffers.
In 2010 en 2011 is er een uitbraak van cholera in Haïti. Half november zouden
hierdoor al 3000 mensen zijn overleden.


In 2011 is er opnieuw een uitbraak van cholera in de Dominicaanse republiek. Er
waren ca. 500 gasten ingevlogen voor een trouwfeest. Ze hadden onder andere kreeft te eten
gekregen die besmet was met cholera die even daarvoor in Pedernales Haïti was gevangen
waar in 2010 de cholera was uitgebroken.