Vakantie Kome de tijd waarin niets moet. En de oeroude zaligheid

advertisement
Vakantie
Kome de tijd waarin niets moet. En de oeroude zaligheid daarvan. Geen haast. Geen plan. Geen
inpakken en wegwezen. Maar alles laten liggen waar het ligt. Een tijd die ruimte biedt om te zeggen: ik
speel even niet mee. Ik ga ergens in een hoekje zitten, om op een korenhalm te zuigen. En geen gedreun
meer of gedraaf. Gewoonweg proeven van een weergaloze rust, waarin je het gras kunt horen groeien.
En kijken, zoals een kind kan kijken. Met een hoofd vol vragen waarop het antwoord echter overbodig
is. Omzien naar wat je in jaren niet meer hebt gezien. Naar een kever op een stengel en naar wat
voorbijkomt. Of in goed gezelschap aanmeren op een terrasje, vanwaar je onschuldig gewriemel van
mensen kunt gadeslaan. Zulke momenten om met al je zintuigen te genieten van dat onverstoorbaar hier
en nergens anders moeten zijn, zoals de koeien doen, die traag de tijd herkauwen in de weelderige
luwte van een boom. Vakantie is bedoeld om ons eraan te herinneren waarvoor we leven.‘Om schoonheid
te ontdekken’, volgens Gibran. Het enige essentiële. Want al het andere is slechts ‘een vorm van wachten’.
Kom, we zijn weg, zei Jezus.
En Hij voer met zijn leerlingen
het meer over naar een eenzame plek
om daar alleen te zijn en wat uit te rusten...
Zo staat het in het evangelie.
Jezus' voorstel om vakantie te nemen is heel bescheiden.
Alsof Hij wilde zeggen: verwacht daar ook niet alles van.
Vakantie is geen wonderrecept
dat plotseling alles herstelt en alles geneest.
Vakantie is maar een valies,
alles hangt af van: wat steek je erin?
Kom, we zijn weg!
De zorgen, de drukte en de eentonigheid
van het alledaagse werk achter zich laten.
Een andere plek opzoeken,
vertrouwd of onbekend,
maar altijd verfrissend splinternieuw.
Geen mierenhoop van mensen
waar iedereen weer niemand is.
Een plek waar je de ander van ver ziet aankomen,
waar je alleen bent
en ruimte vindt om er voor elkaar te zijn
in een verhaal zonder woorden.
Kom, we zijn weg, zegt Jezus,
vakantie is een tijd om ook eens dicht bij Mij te zijn.
naar Manu Verhulst
AKKOORD, daar zit muziek in!
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – juni 2017, week 44
Vakantie is vertragen.
Van de dagelijkse draf
- bij sommige tweevoeters
onder ons een koers in galop terugschakelen
op een gezapig stapvoets tempo.
Niet elke minuut hoeft gevuld,
benut te worden.
Die ledigheid
die uit dit ritme voortkomt
is niet noodzakelijk des duivels.
Integendeel
het komt je functioneren en efficiëntie
juist ten goede.
Een gezonde dosis
(dolce) far niente
zet je geest en zintuigen
opnieuw op scherp.
Door even te dralen,
een paar passen achteruit te zetten
maak je een ander,
beter zicht mogelijk;
het levert je een frisse blik op.
Datgene waarvoor je
in doordeweekse tijden
ogen en oren tekort hebt
- of waarvan je je
noodgedwongen afschermt krijg je plots in de gaten.
Zoals de zon
die door de wolken priemt
na een lange mistroostige ochtend.
Je appetijt en nieuwsgierigheid
worden weer gewekt.
Met en in de ruimte die je
vrijgemaakt hebt
ontdek je nieuwe plekken,
leer je nieuwe mensen kennen,
ontkiemt er nieuw leven.
Zo verzamel je brandstof,
ontmoetingen en ideeën
om er nadien weer volop
tegenaan te gaan.
Ludwig Vanderbeken
AKKOORD, daar zit muziek in!
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – juni 2017, week 44
Lof komt U toe, O Heer
in al uw schepselen,
vooral in broeder zon.
Door hem verlicht U ons.
Hij draagt uw beeld van Licht.
In zuster maan en alle sterren
lacht U ons toe, in Liefde.
Lof waait U toe
door broeder wind,
met lucht en wolken.
Ze geven ons uw Adem.
Zo zuster water,
bron van Leven.
Met het vuur dat wij ontsteken
verlicht U onze nacht, Zegen.
Door moeder aarde voedt U ons.
Gewassen, kruiden, bloemen,
ze houden ons in leven.
naar Franciscus van Assisi
Het is alsof Franciscus
als eerste reisagentschap zijn tijd voor was.
Want wie kan beter beschrijven dan hij
wat er nodig is om volop te kunnen genieten.
Een zon die straalt en warmte geeft
en zo elke nieuwe dag maakt tot
een onuitputtelijke bron van mogelijkheden.
Een maan die na de warmte van de dag
aan de nacht een aanvulling van tijd geeft
om verder te genieten en te beleven.
Het water dat speels en bruisend
zowel binnenkant als buitenkant
van elke mens verfrist en verkwikt.
De wind die zacht het lichaam streelt
of met volle kracht de mens
in beweging en vervoering brengt.
Wie kan beter dan Franciscus
die aarde beschrijven waar jij en ik
van mogen genieten elke
vakantiedag opnieuw.
Ja hij krijgt er van ons een opdracht bij :
patroonheilige van de goede vakanties
en van de zalige herinneringen.
Antoon Vandeputte
AKKOORD, daar zit muziek in!
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – juni 2017, week 44
Vakantie is
even wegvluchten
uit al die drukke dagen,
herleven en weer vrij worden
voor jezelf en voor velen
om je heen.
Vakantie is
het dagelijkse levensritme
doorbreken,
anders leven dan voorheen
en zomaar blij zijn
dat het vakantie is.
Vakantie kan zijn
wegtrekken
uit je vertrouwde omgeving
en gast mogen zijn
in een vreemd land
en daar openkomen voor
mensen en dingen om je heen.
Vakantie kan zijn
zomaar wandelen
in Gods wijde natuur,
met je rug in het gras liggen
en met een grasspriet in de
mond kijken en luisteren.
Vakantie kan zijn
een dagtrip maken naar zee
of naar de bergen,
en even halt houden
bij een oude abdij
en daar de stilte proeven
van Gods aanwezigheid.
Vakantie kan zijn
gezellig zitten keuvelen met je
buur aan de overkant
en als de koele avond komt
late vogels horen fluiten
als een lied voor jou.
Vakantie kan zijn
wat meer naaste worden
voor naasten om je heen,
oude vrienden
weer eens gaan groeten
en deugd hebben aan oude
herinneringen die weer leven.
Vakantie kan zijn
vrijwilliger zijn waar nood is
om je heen,
beroep op je laten doen in
duizenden kleine dingen
en blij zijn
dat het zo gebeuren kan.
Vakantie kan zijn
weten dat het leven altijd
vakantie mag zijn,
als we deugd hebben
aan vele kleine dingen
en aan veel kleine mensen
om ons heen.
AKKOORD, daar zit muziek in!
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – juni 2017, week 44
God, wat ben Je groot!
Je bent in de adem van de wind.
Je bent in het water van de zee
en van elke bron.
Jij laat de regen vallen
en het gras groeien voor de dieren.
Jij laat tarwe, druiven en fruit
rijp worden voor de mensen.
Jij hebt de zon en de maan gemaakt,
dag en nacht,
en de aarde is vol van jouw grote daden.
Jouw adem schept nieuw leven.
Ik wil voor jou zingen, mijn God,
heel mijn leven lang.
Jij bent voor mij
een bron van vreugde.
Gezegend ben Jij,
God, mijn ziel, alleluja!
Erwin Roosen
Zomer is het pas,
als we buiten komen.
Zomer is deel hebben aan
meer dan de beslotenheid
van ons eigen huis.
Zomer, dat is
deel worden
van de natuur,
van groen en gras,
van boom en bos,
van licht en lucht.
Maar zomer, dat is
misschien ook wel
buiten komen voor elkaar.
Deel hebben aan meer
dan aan de beslotenheid
van onze ‘binnenkamer’.
Zomer, dat is
deel worden
van de mensheid.
Zomer, dat is ook
tijd maken voor elkaar:
een groet op straat,
een praatje over de haag,
een handje toesteken
in de tuin van de buur.
En veel tijd kunnen
verliezen en dus winnen,
omdat de zon ons toelaat
om buiten te blijven
hangen bij en met elkaar.
Mark Van de Voorde
AKKOORD, daar zit muziek in!
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – juni 2017, week 44
Download