Nieuw op de lessenaar bij de fanfare (8). Hierbij de beschrijvingen van de muziek die we op dit moment op de lessenaar hebben staan. - De Gaastmar, Mids de Marren, van Carl Wittrock, een uitgave van: www.dehaske.com - - Tijdsduur: 00:09:30 Luistervoorbeeld op: http://www.youtube.com Zoeken op: “De Gaastmar”. (Het nummer is nog vrij nieuw. Er zijn 2 uitvoeringen beschikbaar. Jaar van uitgave: 2012 Niveau: 4e divisie Beschrijving: Deze compositie over het mooie Friese dorp Gaastmeer (de Gaastmar) bestaat uit vier in elkaar overlopende delen – elk met een geheel eigen sfeerbeeld. Het langzame eerste deel beschrijft de opkomende zon en het ontwaken van de natuur in de omgeving. In het tweede deel brengen de vele toeristen de nodige bedrijvigheid met zich mee: het wordt steeds drukker op het meer, de wind staat goed en de zeilboten halen hoge snelheden. Het derde deel brengt weer wat rust. De zon schijnt, de boten dobberen op het water en de mensen genieten van het fraaie uitzicht. In het vierde en laatste deel is het feest – na een enigszins aarzelend begin wordt er volop gedanst. En zo wordt het werk in een uitbundige sfeer afgesloten. De Gaastmar, Mids de Marren is geschreven ter gelegenheid van het honderdjarig jubileum van Christelijke Muziekvereniging Concordia Gaastmeer in 2011. Biografie componist: Over Carl Wittrock heb ik al eerder geschreven, o.a. bij de Baron of Dedem. Daarom deze keer een kort verhaal over de streek waar dit muziek stuk over gaat*. Kampeerboerderijen, campings bij boerderijen, vakantiewoningen, een gezellige herberg met terras aan het water en een restaurant met prachtig uitzicht zorgen voor extra bedrijvigheid. Een supermarkt, een viskraam voor vers gerookte paling, een VVVmini-agentschap en een paar jachtwerven met havens maken het beeld van Gaastmeer compleet. Gaastmeer biedt vooral de rust zoekende vakantieganger vele mogelijkheden. Het leent zich uitstekend voor het maken van kano- of sloepentochten over de vele poelen en plassen rond Gaastmeer zoals het Gaastmeer, de Ringwiel, het Zandmeer en de Idzegaaster Poelen. Al varende ontdekt u de schoonheid van de omliggende natuur. Voor fietsers en wandelaars is het eveneens een goede startplaats voor verrassende tochten in de omgeving. Zo is de fietsroute door het Heidenskip naar Workum (met het Jopie Huisman museum) uniek te noemen, waarbij de pontbaas u bij de Inthiemasloot overzet met zijn fietsveer. Sportvissers vinden hier hun ideale visstekjes aan de talrijke poelen en plassen. Het heldere water van het watergebied rondom Gaastmeer staat garant voor een goede vangst. Gezeten langs de oevers is het voor de sportvissers die van ruimte houden goed toeven. Menig visser zal dan ook 's avonds kunnen genieten van zijn eigen gevangen maaltje. *Tekst van de website van de Gaastmar... www.degaastmar.nl The Second Walz (uit Jazz Suite n° 2) van Dmitri Shostakovitsj, gearrangeerd door Marten Grond, een uitgave van: Musikverlag Hans Sikorski Hamburg, vertegenwoordigd in Nederland door www.bronsheim.nl - Tijdsduur: 00:03:43 Luistervoorbeeld op: http://www.youtube.com Diverse uitvoeringen van verschillende orkesten zijn te vinden. Voor fanfare zoeken op: “Second Walz fanfare”. Jaar van oorspronkelijke uitgave: 1995 Niveau: 4e divisie Beschrijving: Iedereen kent dit nummer, welke (o.a) door het orkest van Andre Rieu tot over de gehele wereld bekend is geworden. De grote doorbraak van André Rieu en zijn orkest was in 1994/1995 waarbij hij o.a. optrad in de rust van de halve finale voetbal van de Champions League in 1995 van Ajax-Bayern München, hij speelde het stuk……………… The Second Waltz. Biografie componist: Dmitri Dmitrijevitsj Sjostakovitsj , geboren in Sint-Petersburg, op 25 september 1906, overleden in Moskou op 9 augustus 1975, was een Russisch componist en pianist. In het Nederlands wordt zijn familienaam ook vaak als Shostakovich of Schostakowitsch geschreven. Sjostakovitsj was een muzikaal wonderkind, als pianist en componist. Als zestienjarige speelde hij piano in filmhuizen en theaters om in het levensonderhoud van zijn familie te voorzien. Hoewel velen deze achtergrond als 'kenmerkend' voor de latere Sjostakovitsj zien, keek hij er zelf met afschuw op terug. Op 19-jarige leeftijd vierde hij triomfen bij de première van zijn 1e symfonie, waarmee hij met lof afstudeerde aan het Conservatorium van Sint-Petersburg, waar hij studeerde bij Alexander Glazoenov en Maximilian Steinberg. Hoewel duidelijk een jeugdwerk, bevat deze 1e symfonie reeds alle kenmerken die de rijpere Sjostakovitsj later zouden karakteriseren: meesterlijke orkestratie, bizarre contrasten en stekelige dissonanten. Na zijn periode aan het conservatorium werd Sjostakovitsj opgenomen in de kunstzinnige kringen rond maarschalk Toechatsjevski, onder wiens patronage hij zich aanvankelijk in alle rust kon ontwikkelen. In deze periode ook sloot hij de legendarische weddenschap af met de dirigent Nikolaj Malko, dat hij het populaire Tea for Two in minder dan een uur een betere orkestratie zou kunnen geven dan de oorspronkelijke versie van Vincent Youmans. Onnodig te zeggen dat Sjostakovitsj de weddenschap won, in 45 minuten. In deze vroege periode kwamen onder andere zijn 2e en 3e symfonie tot stand, modernistische muziek die typerend is voor de overgangsfase waarin de Russische kunst zich bevond en de relatieve vrijheid in de nadagen van Lenins Nieuwe Economische Politiek. Met de komst van Stalin zou dit drastisch veranderen. Achteraf beschouwde Sjostakovitsj deze twee werken als zijn minst geslaagde symfonieën. Biografie arrangeur: Over Marten Grond kan , op dit moment, helaas niets verteld worden. Ook bij uitgever Bronsheim heeft men geen informatie. Royal Processional geschreven door John J. Morrissey, een uitgave van: www.tierolff.nl Tijdsduur: 00:04:06 - - - Luistervoorbeelden in vele orkest samenstellingen op: http://www.youtube.com Zoeken op: “Royal Processional”. Jaar van oorspronkelijke uitgave: 1968 Niveau: 4e divisie Beschrijving: Er is geen tekst beschikbaar over dit nummer. Of dat komt omdat dit nummer oorspronkelijk is uitgegeven in Amerika en via een aantal omzwervingen uiteindelijk uitgegeven is in Nederland door Tierolff is niet duidelijk geworden. De inhoud zou een Processie (zie hieronder) kunnen beschrijven. De naam zegt het eigenlijk al, “Royal Procesional/Koninklijke Processie”. Gestart wordt met een statige opening door de trompetten en overgenomen door het zware koper, waarna de saxofoons en de bugels met hun partij de leiding in een vlot tempo overnemen. Na een aantal wisselingen in instrumentatie eindigt dit muziekstuk zoals het begon: statig. Biografie componist: John J(oseph) Morrissey, geboren in New York City op 9 november 1906 en overleden in 1993, was een Amerikaans componist, muziekpedagoog en dirigent. Morrissey studeerde aan het Columbia-universiteit leraren college in New York City en behaalde aldaar zowel zijn Bachelor of Music alsook zijn Master of Music. Vervolgens werd hij voor vijf jaar docent aan deze instelling. Daarnaar werd hij docent aan de muziekafdeling van de Tulane universiteit in New Orleans. Verder was hij directeur van de harmonieorkesten en later hoofd van de muziekafdeling aan dit instituut. Tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog werkte hij ook als dirigent van het Army Service Forces Radio Orchestra, met wie hij een hele reeks van plaatopnames maakte. In 1968 ging hij met pensioen. Naast vele bewerkingen van klassieke werken voor harmonieorkest heeft hij ook vele composities voor deze orkesten op zijn naam staan. Wat is een Processie Een processie is een godsdienstige plechtigheid binnen de rooms-katholieke, Oosters-katholieke, Oriëntaals-orthodoxe, Oosters-orthodoxe Kerken en Oosterse religies. Deze vindt plaats in de vorm van een optocht van geestelijken en andere gelovigen. In de rooms-katholieke traditie is de belangrijkste processievorm de sacramentsprocessie. Hierbij wordt het Allerheiligste Sacrament plechtig rondgedragen onder een baldakijn. Daarnaast bestaan er ook boeteprocessies (bijvoorbeeld in Veurne), paardenprocessies en jubelprocessies. Ook zijn er processies ter ere van heiligen, waarbij relieken worden meegedragen. Een zeewijding gaat vaak gepaard met een processie. In de Oosters- en Oriëntaals-orthodoxe kerken worden tijdens processies iconen, waaronder het Kruis, kerkvaandels en het Evangelieboek meegedragen. Tijdens een processie wordt altijd gezongen en wordt het Evangelie bewierookt. Processie in Laren. Patroonsfeest in Laren Dit wordt ieder jaar in juni gevierd. Na feestelijk klokgelui wordt het feest in de vooravond geopend met een plechtig lof; op de dag zelf met een vroege ochtendmis op het kerkhof, daarna een plechtige Hoogmis met Latijnse gezangen in De Basiliek, gevolgd door het hoogtepunt van het patroonsfeest: de Sint Jansprocessie. Het geheel wordt afgesloten met een plechtig sluitingslof. Eeuwenlang zijn de gelovigen uit Laren en omliggende Gooise dorpen, voor het feest van Sint Jan de Doper opgetrokken naar het Sint Janskerkhof. Op deze plek heeft de middeleeuwse kruiskerk gestaan waar dan op 24 juni feestelijk het patroonsfeest werd gevierd. In 1580 werd iedere vorm van katholieke eredienst verboden. De koppige Laarders bleven echter trouw aan hun geloof en trokken alleen of in kleine groepjes, vaak in de schemering of 's nachts, naar het kerkhof. Rond 1800 werd het weer mogelijk feestelijk naar buiten te treden. In 1806 werd de Broederschap van Sint Jan opgericht, belast met de organisatie van de bedetocht die steeds meer uitgroeide tot een echte processie. In 1886 (toen Sint Jansdag gelijk viel met Sacramentsdag) is deze gewijzigd in een sacramentsprocessie. De processie kreeg een nog plechtiger karakter. Vanuit deze tijd stammen ook de erepoorten, als uiting van religieus eerbetoon aan de Heer. Onder de Nederlandse wet waren processies gedurende lange tijd alleen toegestaan in plaatsen waar deze al in 1848 bestonden. Processies komen dan ook nog steeds met name voor in die plaatsen. Bij de grondwetsherziening van 1983, die in 1989 van kracht werd, verdween dit processieverbod. Van de opheffing van het processieverbod werd in Nederland voor de eerste maal gebruikgemaakt in het jaar 2002, toen in Utrecht een Willibrordprocessie werd gehouden, onder het motto "Geloven mag gezien worden". De processie was het initiatief van een van de pastores van de Binnenstadparochie Utrecht, pastor N.M. Schnell, de verantwoordelijke voor de Sint-Catharinakathedraal, waar zich een schrijn met relieken van St. Willibrord bevindt. Inmiddels is de Willibrordprocessie, waarin de reliekschrijn wordt meegedragen, een jaarlijks weerkerend evenement geworden. Wetenswaardigheid. De processierups dankt haar naam aan deze plechtigheid omdat deze rupsen ook in een lange stoet achter elkaar lopen. Veel muziek plezier! Tot de volgende keer. Koos Schipper