Wat is een Processie - Muziekvereniging Crescendo Muiden

advertisement
Nieuw op de lessenaar
bij de fanfare (8).
Hierbij de beschrijvingen van de muziek die we op dit moment op de lessenaar hebben staan.
-
De Gaastmar, Mids de Marren, van Carl Wittrock, een uitgave van: www.dehaske.com
-
-
Tijdsduur: 00:09:30
Luistervoorbeeld op: http://www.youtube.com
Zoeken op: “De Gaastmar”. (Het nummer is nog vrij nieuw. Er zijn 2
uitvoeringen beschikbaar.
Jaar van uitgave: 2012
Niveau: 4e divisie
Beschrijving: Deze compositie over het mooie Friese dorp Gaastmeer (de Gaastmar)
bestaat uit vier in elkaar overlopende delen – elk met een geheel eigen sfeerbeeld.
Het langzame eerste deel beschrijft de opkomende zon en het ontwaken van de
natuur in de omgeving. In het tweede deel brengen de vele toeristen de nodige bedrijvigheid met zich mee:
het wordt steeds drukker op het meer, de wind staat goed en de zeilboten halen hoge snelheden. Het
derde deel brengt weer wat rust. De zon schijnt, de boten dobberen op het water en de mensen genieten
van het fraaie uitzicht. In het vierde en laatste deel is het feest – na een enigszins aarzelend begin wordt er
volop gedanst. En zo wordt het werk in een uitbundige sfeer afgesloten.
De Gaastmar, Mids de Marren is geschreven ter gelegenheid van het honderdjarig jubileum van Christelijke
Muziekvereniging Concordia Gaastmeer in 2011.
Biografie componist: Over Carl Wittrock heb ik al eerder geschreven, o.a. bij de Baron
of Dedem.
Daarom deze keer een kort verhaal over de streek waar dit muziek stuk over gaat*.
Kampeerboerderijen, campings bij boerderijen, vakantiewoningen, een gezellige
herberg met terras aan het water en een restaurant met prachtig uitzicht zorgen voor
extra bedrijvigheid. Een supermarkt, een viskraam voor vers gerookte paling, een VVVmini-agentschap en een paar jachtwerven met havens maken het beeld van
Gaastmeer compleet.
Gaastmeer biedt vooral de rust zoekende vakantieganger vele mogelijkheden. Het leent zich uitstekend
voor het maken van kano- of sloepentochten over de vele poelen en plassen rond Gaastmeer zoals het
Gaastmeer, de Ringwiel, het Zandmeer en de Idzegaaster Poelen. Al varende ontdekt u de schoonheid van
de omliggende natuur.
Voor fietsers en wandelaars is het eveneens een goede startplaats voor verrassende tochten in de
omgeving. Zo is de fietsroute door het Heidenskip naar Workum (met het Jopie Huisman museum) uniek te
noemen, waarbij de pontbaas u bij de Inthiemasloot overzet met zijn fietsveer.
Sportvissers vinden hier hun ideale visstekjes aan de talrijke poelen en plassen. Het heldere water van het
watergebied rondom Gaastmeer staat garant voor een goede vangst. Gezeten langs de oevers is het voor
de sportvissers die van ruimte houden goed toeven. Menig visser zal dan ook 's avonds kunnen genieten
van zijn eigen gevangen maaltje.
*Tekst van de website van de Gaastmar... www.degaastmar.nl
The Second Walz (uit Jazz Suite n° 2) van Dmitri Shostakovitsj, gearrangeerd door
Marten Grond, een uitgave van: Musikverlag Hans Sikorski Hamburg, vertegenwoordigd in
Nederland door www.bronsheim.nl
-
Tijdsduur: 00:03:43
Luistervoorbeeld op: http://www.youtube.com
Diverse uitvoeringen van verschillende orkesten zijn te vinden.
Voor fanfare zoeken op: “Second Walz fanfare”.
Jaar van oorspronkelijke uitgave: 1995
Niveau: 4e divisie
Beschrijving: Iedereen kent dit nummer, welke (o.a)
door het orkest van Andre Rieu tot over de gehele
wereld bekend is geworden. De grote doorbraak
van André Rieu en zijn orkest was in 1994/1995 waarbij hij o.a. optrad in
de rust van de halve finale voetbal van de Champions League in 1995 van
Ajax-Bayern München, hij speelde het stuk……………… The Second Waltz.
Biografie componist: Dmitri Dmitrijevitsj Sjostakovitsj , geboren in Sint-Petersburg, op 25 september 1906,
overleden in Moskou op 9 augustus 1975, was een Russisch componist en pianist. In het Nederlands wordt
zijn familienaam ook vaak als Shostakovich of Schostakowitsch geschreven.
Sjostakovitsj was een muzikaal wonderkind, als pianist en componist. Als zestienjarige speelde hij piano in
filmhuizen en theaters om in het levensonderhoud van zijn familie te voorzien.
Hoewel velen deze achtergrond als 'kenmerkend' voor de latere Sjostakovitsj zien,
keek hij er zelf met afschuw op terug. Op 19-jarige leeftijd vierde hij triomfen bij de
première van zijn 1e symfonie, waarmee hij met lof afstudeerde aan het
Conservatorium van Sint-Petersburg, waar hij studeerde bij Alexander Glazoenov en
Maximilian Steinberg. Hoewel duidelijk een jeugdwerk, bevat deze 1e symfonie
reeds alle kenmerken die de rijpere Sjostakovitsj later zouden karakteriseren:
meesterlijke orkestratie, bizarre contrasten en stekelige dissonanten.
Na zijn periode aan het conservatorium werd Sjostakovitsj opgenomen in de
kunstzinnige kringen rond maarschalk Toechatsjevski, onder wiens patronage hij zich
aanvankelijk in alle rust kon ontwikkelen. In deze periode ook sloot hij de
legendarische weddenschap af met de dirigent Nikolaj Malko, dat hij het populaire
Tea for Two in minder dan een uur een betere orkestratie zou kunnen geven dan de oorspronkelijke versie
van Vincent Youmans. Onnodig te zeggen dat Sjostakovitsj de weddenschap won, in 45 minuten. In deze
vroege periode kwamen onder andere zijn 2e en 3e symfonie tot stand, modernistische muziek die
typerend is voor de overgangsfase waarin de Russische kunst zich bevond en de relatieve vrijheid in de
nadagen van Lenins Nieuwe Economische Politiek. Met de komst van Stalin zou dit drastisch veranderen.
Achteraf beschouwde Sjostakovitsj deze twee werken als zijn minst geslaagde symfonieën.
Biografie arrangeur: Over Marten Grond kan , op dit moment, helaas niets verteld worden. Ook bij
uitgever Bronsheim heeft men geen informatie.
Royal Processional geschreven door John J. Morrissey, een uitgave van:
www.tierolff.nl
Tijdsduur: 00:04:06
-
-
-
Luistervoorbeelden in vele orkest samenstellingen op:
http://www.youtube.com
Zoeken op: “Royal Processional”.
Jaar van oorspronkelijke uitgave: 1968
Niveau: 4e divisie
Beschrijving: Er is geen tekst beschikbaar over dit nummer. Of dat komt omdat dit
nummer oorspronkelijk is uitgegeven in Amerika en via een aantal omzwervingen
uiteindelijk uitgegeven is in Nederland door Tierolff is niet duidelijk geworden. De inhoud zou een Processie
(zie hieronder) kunnen beschrijven. De naam zegt het eigenlijk al, “Royal Procesional/Koninklijke
Processie”. Gestart wordt met een statige opening door de trompetten en overgenomen door het zware
koper, waarna de saxofoons en de bugels met hun partij de leiding in een vlot tempo overnemen. Na een
aantal wisselingen in instrumentatie eindigt dit muziekstuk zoals het begon: statig.
Biografie componist: John J(oseph) Morrissey, geboren in New York City op 9 november 1906 en
overleden in 1993, was een Amerikaans componist, muziekpedagoog en dirigent.
Morrissey studeerde aan het Columbia-universiteit leraren college in New York City en
behaalde aldaar zowel zijn Bachelor of Music alsook zijn Master of Music. Vervolgens
werd hij voor vijf jaar docent aan deze instelling. Daarnaar werd hij docent aan de
muziekafdeling van de Tulane universiteit in New Orleans. Verder was hij directeur van
de harmonieorkesten en later hoofd van de muziekafdeling aan dit instituut. Tijdens
en kort na de Tweede Wereldoorlog werkte hij ook als dirigent van het Army Service
Forces Radio Orchestra, met wie hij een hele reeks van plaatopnames maakte. In 1968
ging hij met pensioen. Naast vele bewerkingen van klassieke werken voor
harmonieorkest heeft hij ook vele composities voor deze orkesten op zijn naam staan.
Wat is een Processie
Een processie is een godsdienstige plechtigheid binnen de rooms-katholieke, Oosters-katholieke,
Oriëntaals-orthodoxe, Oosters-orthodoxe Kerken en Oosterse religies. Deze vindt plaats in de vorm van een
optocht van geestelijken en andere gelovigen. In de rooms-katholieke traditie is de belangrijkste
processievorm de sacramentsprocessie. Hierbij wordt het Allerheiligste Sacrament plechtig
rondgedragen onder een baldakijn. Daarnaast bestaan er ook boeteprocessies (bijvoorbeeld in Veurne),
paardenprocessies en jubelprocessies. Ook zijn er processies ter ere van heiligen, waarbij relieken worden
meegedragen. Een zeewijding gaat vaak gepaard met een processie.
In de Oosters- en Oriëntaals-orthodoxe kerken worden tijdens processies iconen, waaronder het Kruis,
kerkvaandels en het Evangelieboek meegedragen. Tijdens een processie wordt altijd gezongen en wordt
het Evangelie bewierookt.
Processie in Laren.
Patroonsfeest in Laren
Dit wordt ieder jaar in juni gevierd.
Na feestelijk klokgelui wordt het feest in de vooravond geopend met een
plechtig lof; op de dag zelf met een vroege ochtendmis op het kerkhof, daarna
een plechtige Hoogmis met Latijnse gezangen in De
Basiliek, gevolgd door het hoogtepunt van het
patroonsfeest: de Sint Jansprocessie. Het geheel
wordt afgesloten met een plechtig sluitingslof.
Eeuwenlang zijn de gelovigen uit Laren en omliggende
Gooise dorpen, voor het feest van Sint Jan de Doper opgetrokken naar het Sint
Janskerkhof. Op deze plek heeft de middeleeuwse kruiskerk gestaan waar dan op
24 juni feestelijk het patroonsfeest werd gevierd. In 1580 werd iedere vorm van
katholieke eredienst verboden. De koppige Laarders bleven echter trouw aan hun
geloof en trokken alleen of in kleine groepjes, vaak in de schemering of 's nachts,
naar het kerkhof. Rond 1800 werd het weer mogelijk feestelijk naar buiten te treden. In 1806 werd de
Broederschap van Sint Jan opgericht, belast met de organisatie van de bedetocht die steeds meer
uitgroeide tot een echte processie. In 1886 (toen Sint Jansdag gelijk viel met Sacramentsdag) is deze
gewijzigd in een sacramentsprocessie. De processie kreeg een nog plechtiger karakter. Vanuit deze tijd
stammen ook de erepoorten, als uiting van religieus eerbetoon aan de Heer.
Onder de Nederlandse wet waren processies gedurende lange tijd alleen toegestaan in plaatsen waar deze
al in 1848 bestonden. Processies komen dan ook nog steeds met name voor in die plaatsen. Bij de
grondwetsherziening van 1983, die in 1989 van kracht werd, verdween dit processieverbod.
Van de opheffing van het processieverbod werd in Nederland voor de eerste maal gebruikgemaakt in het
jaar 2002, toen in Utrecht een Willibrordprocessie werd gehouden, onder het motto "Geloven mag gezien
worden". De processie was het initiatief van een van de pastores van de Binnenstadparochie Utrecht,
pastor N.M. Schnell, de verantwoordelijke voor de Sint-Catharinakathedraal, waar zich een schrijn met
relieken van St. Willibrord bevindt. Inmiddels is de Willibrordprocessie, waarin de reliekschrijn wordt
meegedragen, een jaarlijks weerkerend evenement geworden.
Wetenswaardigheid.
De processierups dankt haar naam aan deze plechtigheid omdat deze rupsen ook in een lange stoet achter
elkaar lopen.
Veel muziek plezier!
Tot de volgende keer.
Koos Schipper
Download