Vinger aan de pols. (Overzichtelijk maken van de kosten in de

Vinger aan de pols.
(Overzichtelijk maken van de kosten in de gezondheidszorg te Curaçao en het achterhalen van
ontwikkelingen daarbinnen) Een verhaal, dat smeekt om commentaar.
§1
De afgelopen jaren zijn er enkele rapporten geschreven over de kosten van de gezondheidszorg (verder
afgekort als KvG) op de Nederlandse Antillen. Deze rapportage was meestal ad hoc en onvolledig.
Afkomstig van een van de belanghebbende in de KvG, of geschreven door een deskundige van buiten,
die gedurende enkele maanden bij de diverse belanghebbenden, interviews heeft afgenomen.
Sinds kort is Curaçao, een autonome eenheid (land) en moet het mogelijk zijn om een jaarlijkse
rapportage te maken van de KvG alhier. Deze rapportage zal een inzicht moeten geven in waar het geld
naartoe gaat en door het jaarlijkse karakter kunnen laten zien waar de groei / krimp zit en wat er voor
de komende jaren te verwachten valt.
De verwachting is dat door ontgroening/vergrijzing meer mensen gebruik gaan maken van de zorg en
dat door de introductie van nieuwe technieken en medicatie de kosten zullen toenemen.
De toename van de kosten is aldus een vaststaand gegeven. Echter, we willen zien in welke sectoren en
in welk gebied van de zorg de kosten toenemen en in welke mate. Om dit te bereiken moeten de kosten
in begrijpelijke gebieden worden opgesplitst, de procedure van gegevens verzameling moet worden
geprotocolleerd en op een jaarlijkse basis worden uitgevoerd.
§2
De ziektekosten verzekeraar op Curacao zijn erg divers. Er bestaan allerlei mengvormen van premies,
betalingen van de overheid en eigen bijdrage van verzekerden. Of men nu wil komen tot een A.Z.V,
zoals op Aruba of tot een verplichte verzekering voor een basispakket, zoals in Nederland, een vereiste
is dat men weet wat de KvG per jaar zijn om tot een reële premiestelling te kunnen komen.
In dit verhaal wil ik de mogelijkheden van bovenstaande onderzoeken en aangeven waar de
moeilijkheden zich kunnen voordoen.
§3
In Nederland is door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) gegevens verzameld
over de KvG, ingedeeld naar aandoeningen waarvoor zorg verlangd wordt.
Het lijstje van aandoeningen zag er als volgt uit:
• Infectieziekten en parasitaire ziekten
•Nieuwvormingen (kanker)
•Endocriene, voedings en stofwisselingsziekten
•Bloed en bloedvormende organen
•Psychische stoornissen
•Zenuwstelsel en zintuigen
•Hartvaatstelsel
•Ademhalingswegen
•Spijsverteringsstelsel
•Urogenitaal systeem
•Zwangerschap, bevalling en kraambed
•Huid en subcutis
•Bewegingsstelsel en bindweefsel
•Congenitale afwijkingen
•Aandoeningen perinatale periode
•Symptomen en onvolledig omschreven ziektebeelden
•Ongevalsletsel en vergiftigingen
•Nog niet toegewezen of niet ziektegerelateerd
Deze indeling is zeer overzichtelijk en kan duidelijk laten zien waar het geld naar toegaat en waar groei
/ krimp zich voordoet. Het is als zodanig een soort van verslag over “Hoe gezond is de bevolking”. Het
geeft ook een mogelijkheid om preventiebeleid op te baseren. Deze indeling was mogelijk omdat de
zorg in NL geautomatiseerd is en ingedeeld volgens de hoofdstukindeling van de negende editie van de
International Classification of Diseases, injuries and causes of death (ICD, WHO 1977) Bovenstaande
indeling wordt alhier slechts op beperkte schaal toegepast en als het wordt toegepast is het maar de
vraag in hoeverre de kosten daarin zijn meegenomen.
§4
Hoe kunnen we alhier de kosten achterhalen en tevens een indeling maken naar aandoeningen zoals
hierboven geschetst?
Mijn voorstel is om een indeling aan te houden, die alhier in de facturering van de zorg goed
gedocumenteerd is, namelijk een indeling naar specialismes.
Ziekenhuisopnames, diagnostiek, chirurgische ingrepen, fysiotherapie etc. worden aangevraagd door
een specialist en is als zodanig in de facturering te herkennen. Als de specialisten bereid zijn om inzage
te geven in hun facturering dan kan men een heel eind komen in de uitsplitsing van de KvG.
De volgende indeling kan dan ontstaan:
Preventie. Te denken valt aan vaccinaties, voorlichting campagnes, diëtiek, epidemiologie etc.
Sociale en arbeidsgeneeskunde kunnen hier ook onder vallen.
Hoewel de preventie gericht kan zijn op bepaalde sociale lagen van de bevolking kunnen we de kosten
het beste bij elkaar optellen en delen door de totale bevolking.
Huisartsen zorg. Hier is het van belang in welke mate deze zorg doorverwijst naar de specialistische,
farmaceutische en diagnostische zorg.
Specialistische zorg. Dit zal verreweg het kostbaarste gedeelte van de zorg zijn.
Deze kan worden uitgesplitst in de diverse disciplines.
1.Anaesthesie
2.Cardiologie
3.Algemene chirurgie
4.Dermatologie
5.Gastro-Enterologie
6.Gynaecologie (en obstetrie)
7.Kindergeneeskunde
8.Haematologie (incl. bloedbank)
9.K.N.O en Mond
10.Neurologie
11.Pulmologie
12.Orthopaedie (incl. Fysiotherapie)
13.Oftalmiatrie
14.Oncologie
15.Psychiatrie
16.Urologie
17.Tandartsen
18.Internisten
19.Diversen
Van elke discipline kan worden aangegeven in hoeverre de behandeling een chirurgisch ingreep betrof
en in welke mate de zorg niet aanwezig was en leidde tot uitzending naar het buitenland.
Indien mogelijk moet er naar gestreefd worden de betreffende discipline verder uit te splitsen naar
deelgebieden.
Farmaceutische zorg. Deze kan worden uitgesplitst in therapeutische groepen (ATC niveau 2).
Een goede manier om trends in de farmaceutische zorg te kunnen signaleren is het uitdrukken van het
gebruik in aantallen ddd waarden per 1000. Het aandeel van de nieuw op de markt verschenen
geneesmiddelen moet worden gesignaleerd en door te kijken naar de prijsontwikkeling van de top 300
geneesmiddelen kan men de prijsontwikkeling signaleren.
De via instituten (b.v: ziekenhuis) verstrekte geneesmiddelen vallen hier ook onder.
Traumatische zorg. EHBO en CEMS
Revalidatie kan hier ook bij worden ingedeeld.
Chronische zorg. Deze kan onderverdeeld worden in zorg in instellingen en in thuiszorg.
Verpleegmaterialen en hulpmiddelen kunnen hier ook bij worden ingedeeld.
Intensieve zorg. In de diverse instellingen en in het buitenland.
Ziekenhuis zorg. Hierbij gaat het om de verpleging.
Poliklinische behandelingen kunnen bij de diverse specialismes worden ingedeeld.
Diagnostische zorg. Verder onder te verdelen in diverse beeldvormende technieken, klinische chemie,
histologie en bacteriologie.
§5
Dankzij de hoge graad van de automatisering van, in ieder geval de facturering bij de diverse
zorgverleners moet het mogelijk zijn om gegevens te verkrijgen. Het spreekt vanzelf, dat de
verzameling van de gegevens de privacy van de patiënt niet mag aantasten. De verzamelaar moet ook
verplicht worden de gegevens van de individuele behandelaar geheim te houden.
Het is ook van essentiëel belang dat er gegevens verzameld worden bij ALLE verzekeraars hier ten
lande. Enerzijds kunnen de gegevens van de verzekeraars leemtes opvullen waar de zorgverlener door
een slecht functionerend automatiseringssysteem niet in staat is om gegevens te leveren. Anderzijds
zijn de gegevens van de verzekeraars een controle van de door de zorgverleners zelf aangedragen
gegevens.
Indien er een discrepantie is tussen de gegevens van de zorgverleners en die van de verzekeraars dan
moet dat eerst worden uitgezocht voordat de rapportage naar buiten gaat.
§6
Voor het verzamelen van de gegevens, kan een commissie worden ingesteld. In de commissie moeten
deskundigen zitten met kennis van farmacie / medicijnen op academisch niveau aangevuld met
personen, die verstand hebben van bedrijfsvoering/automatisering.
De commissie dient in deze medewerking te krijgen van de verzekeraars en de medische instellingen.
Om gezag te hebben en medewerking te verkrijgen moet de commissie geïnitieerd worden vanuit het
ministerie van Volksgezondheid en moet de rapportage openbaar zijn.
Om logistieke redenen is aansluiting van de commissie bij het C.B.S. Aan te bevelen.
Teunis Middelkoop, 27-10-10