Tom van Grootheest Klas 3a Schooljaar 2012/2013 Inhoudsopgave Belangrijke gegevens Aantal bladzijden Druk + jaar Eventuele prijzen/nominatie Over Willem Frederik Hermans Uitgever Samenvatting Verdieping Hoofdpersonen Genre Titelverklaring Mijn mening 3 3 3 3 3 3 4 5 5 5 6 6 Belangrijke gegevens Dit boek heeft 48 bladzijden. De eerste druk van dit boek kwam uit in 1951. Dit boek heeft voor zo ver ik heb kunnen vinden geen prijzen gewonnen of nominaties gekregen. Willem Frederik Hermans werd op 1 september 1921 geboren in Amsterdam. Hij leefde in een onderwijzersgezin. Zijn vader vond hem een nietsnut in vergelijking met zijn zus Corry aan wie hij niet kon voldoen. In 1940 pleegde zijn zus zelfmoord, Willem Frederik Hermans was toen 18. Dit heeft zijn leven drastisch veranderd en ook de Tweede Wereldoorlog die toen uitbrak heeft zijn sporen nagelaten bij Willem Frederik Hermans. Hij heeft er een pessimistische kijk op de wereld en de mensheid aan overgehouden. Hij beschrijft in zijn werk vaak de chaos in beiden. Deze negatieve kijk heeft hem ook veel kritiek op zijn werk opgeleverd. Ook las ik dat hij als schrijver tijdens depressieve buien erg productief was. Van zijn vader moest hij sociale geografie gaan studeren maar hij stapte over op fysische geografie. In 1950 trouwde hij met een Surinaamse vrouw en samen kregen ze één zoon. In 1973 vertrok Willem Frederik Hermans naar Parijs en werd daar fulltime schrijver. Naast schrijven was fotografie zijn grote hobby. Willem Frederik Hermans overleed op 27 april 1995 te Utrecht. De uitgever van dit boek is De Bezige Bij uit Amsterdam dat in 1944 startte met het drukken van illegale krantjes Samenvatting Een Nederlandse soldaat is bij de Duitsers ontsnapt en vecht nu aan de kant van de Partizanen. Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog ergens in Oost-Europa. De hoofdpersoon kan alleen een paar woorden wisselen met een Spanjaard die wat Frans spreekt. Als de Partizanen een stadje hebben veroverd, moet de ik-figuur op zoek naar boobytraps. Het stadje is verlaten, de bewoners zijn gevlucht of geëvacueerd. De ik-figuur ziet een huis waarvan de voordeur open staat en hij gaat naar binnen. Hij verlangt ernaar om weer in een echt huis te zijn en neemt er zijn intrek. Hij doorzoekt het hele huis en één kamer blijkt op slot te zijn. Hij hoort of ziet niemand en doet alsof hij thuis is. Hij neemt een bad, eet en slaapt. Als er plotseling een Duitse kolonel op de stoep staat, doet hij zich voor als de eigenaar van het huis. Er worden Duitse officieren ondergebracht in het huis en niemand heeft argwaan. De oorlog verdwijnt naar de achtergrond voor de hoofdpersoon. Na enige tijd verschijnt de echte eigenaar van het huis met zijn vrouw. Beide worden door de hoofdpersoon vermoord. Ook blijkt in de afgesloten kamer een oude man te zitten, de vader van de eigenaar, die gek is op zijn aquaria met vissen. De oude man leeft in zijn eigen wereld en is voor de Duitsers. De Duitse kolonel brengt hem vervolgens het nieuws dat ze zijn ingesloten door de bolsjewisten. De hoofdpersoon trekt zijn oude uniform aan en sluit de kolonel op. De oude man probeert hij duidelijk te maken dat hij zich niet meer vóór de Duitsers moet uitspreken. Hij gaat op weg om zich bij zijn leger aan te sluiten. Hij komt de Spanjaard weer tegen die op zoek is naar een vrouw. De hoofdpersoon neemt hem mee naar het huis maar de andere Partizanen volgen hen ook. Zij vernielen vervolgens op grove het hele huis , vermoorden de Duitse kolonel op gruwelijke wijze en ook de oude man die ze vervolgens allemaal ophangen in de tuin. De hoofdpersoon legt zelf de laatste hand aan de definitieve afbraak van het huis door er een granaat in te gooien. Wat een veilig en behouden huis leek is weer getroffen door de waanzin van oorlog , inwendig vol afbraak en vuiligheid. Verdieping De hoofdpersonen Het verhaal wordt in de ik-vorm verteld door een Nederlandse soldaat. Hij is al vier jaar niet in Nederland geweest omdat hij door de Duitsers gevangen was genomen. Hij wist bij de Duitsers te ontsnappen en is lopend richting het oosten gegaan. Daar heeft hij zich aangesloten bij een groep Partizanen die tegen de Duitsers vochten. Hij kan met één Spanjaard een paar woorden in het Frans wisselen, de rest van de Partizanen kan hij niet verstaan. Voor de oorlog begon, heeft hij op een technische school gezeten. Verdere gegevens over de ik-vorm ben ik niet tegen gekomen in dit boek. De Spanjaard is afkomstig uit Spanje waar er een burgeroorlog was. Hij is gepakt door de Fransen en gevlucht en is uiteindelijk in Rusland terecht gekomen. De tijd in Rusland beviel hem niet. Hij zegt communist te zijn. Hij spreekt een paar woorden Frans en kan zo iets praten met de ik-vorm. In Spanje is hij vroeger yesero geweest wat de ik-vorm heeft vertaald als gipsbrander (stukadoor). De Spanjaard ziet de ik-vorm als zijn kameraad De kolonel is een Duitser die een aantal officieren wil onderbrengen in het huis waar de ik-vorm z’n intrek heeft genomen. Hij gelooft dat de ik-vorm de eigenaar is van dit huis. Omdat de ik-vorm ziek is geeft de kolonel hem een bewijs dat hij in de stad mag blijven. Het is een man die heel stipt met alles omgaat, hij scheert zich bijvoorbeeld elke morgen om half zeven precies met warm water. Hij is inmiddels veertig jaar in dienst van het Duitse leger. Heeft de Eerste Wereldoorlog overleefd door zich te blijven scheren, volgens zijn eigen zeggen. Hij hecht veel waarde aan cultuur. Oorlog mag zijn cultuur niet vervagen. Als het huis door de bolsjewisten is omsloten, wil hij met de ik-vorm vluchten. Dat lukt niet meer en hij probeert nadat hij zich geschoren heeft met het scheermes zijn halsader door te snijden. De oude man is zesennegentig jaar oud en volgens zijn zeggen helemaal alleen is nadat zijn zoon en schoondochter door een granaat zijn getroffen. Hij is voor de Duitsers en spreekt de ik-vorm aan als Herr Hauptman. Hij lijkt doof te zijn en hij leeft in een afgesloten kamer in het huis. In deze kamer staan overal aquaria. De oude man bezit een unieke vissencollectie waar hij tachtig jaar aan heeft gewerkt. Hij kan niet zonder zijn vissen leven. Hij praat Hongaars tegen zijn vissen. Hij begrijpt niet dat de Duitsers verslagen zijn door de bolsjewisten. Hij wordt opgehangen in de tuin. De genre De genre van het boek is een novelle wat korter en eenvoudiger in elkaar zit dan een roman en toch ook weer langer is dan een kortverhaal. Een kortverhaal bevat ongeveer twintig bladzijden en dit boek bevat het dubbele. Deze informatie heb ik in het woordenboek gevonden. Het is een verzonnen verhaal dat over de oorlog gaat. De ik-figuur vecht in de Tweede Wereldoorlog met de Partizanen aan het oostfront. De tekst van het boek is goed leesbaar en het verhaal is goed te volgen vanuit de ik figuur. Titelverklaring De ik-figuur heeft na jaren gevochten te hebben behoefte aan rust. Als hij in het huis waar hij zijn intrek heeft genomen ook geen boobytraps vindt, geeft hij toe aan zijn vermoeidheid. Hij geniet intens van het leven in een onbeschadigd huis met alles er op en aan. De oorlog lijkt voor hem haast niet meer te bestaan. Het contrast met de waanzin van oorlog kan haast niet groter zijn. Hij gedraagt zich als eigenaar van het huis en stapt zo in het leven van de echte eigenaars. Maar de oorlog spaart dit huis en het rustige, vredige leven van de ik-figuur niet. De chaos en waanzin van de oorlog dringen zich weer op aan de ik-figuur en vernietigen alles. De ik-figuur gaat hierin mee en legt zelf de laatste hand in de totale verwoesting van het behouden huis. Een groter contrast met de titel van het boek is er niet. De rust die de ik-figuur gevonden dacht te hebben in het behouden huis wordt wreed verstoord door de oorlog en zuigt hem weer op. Mijn mening Dit is een boek wat ik zelf nooit uitgekozen zou hebben. Boeken over de oorlog spreken mij wel aan maar dan gaat het over mensen die goede daden in oorlogstijd verrichten. Dat mistte ik in dit boek. Het enige wat de hoofdpersoon geprobeerd heeft, is om de oude man te redden door hem een briefje te geven. Verder liet hij zich volledig mee trekken in het negatieve wat oorlog brengt. De schrijver heeft wel een gedetailleerd beeld gegeven van hoe de hoofdpersoon leefde en wat hij meemaakte. Dat leverde bij mij allemaal beelden op die ik gebruikt hebt voor het maken van een nieuwe omslag van het boek. Het karakter van de hoofdpersoon wordt niet in het boek verteld, daardoor kon ik mij ook niet echt in hem verplaatsen. Het blijven rare gebeurtenissen die de ik-figuur beschrijft. Sommige gebeurtenissen waren gewoon te vies om te lezen, ik vroeg mij toen af van wat wil de schrijver hiermee duidelijk maken? Je hoopt toch dat iemand die tot rust is gekomen zoals de ik-figuur tot andere keuzes komt. De negatieve kijk van de schrijver op waartoe de mens in staat is en de chaos van oorlog kwamen in dit boek goed naar voren. Ik miste het positieve erin en iets wat je ervan kan leren.