Jabu Mashinini: ‘Wat er nu gebeurt kunnen we niet langer delegeren naar politici. De hele gemeenschap is erbij betrokken.’ Yasmeen Rubidge: ‘Juist het aangaan van intense conflicten biedt het antwoord op de maatschappelijke uitdagingen van vandaag.’ 10 oktober 2016 Lokaal bestuurskracht interview Jabu Mashinini en Yasmeen Rubidge Leren omgaan met conflictrijke en controversiële thema’s doet een samenleving groeien Politiek van machtsvertoon werkt niet meer. De problemen waar we vandaag voor staan, moeten we samen oplossen. We moeten kijken naar wat ons scheidt, naar wat ons bindt en naar wat er onder het oppervlak van het conflict zit. Dat zeggen Jabu Mashinini en Yasmeen Rubidge, ervaren facilitators in conflictbemiddeling uit Zuid-Afrika. Dit interview vond plaats in Johannesburg op 23 maart, de dag na de aanslagen in Brussel. tekst leen van lindt en ria verlinden beeld leen van lindt J abu Mashinini en Yasmeen Rubidge begeleiden overheden, wijken, gemeenschappen en bedrijven in Zuid-Afrika in het leren omgaan met de dynamiek en de complexiteit van diversiteit. Jabu Mashinini, zelf afkomstig uit Soweto, zet in de townships van Johannesburg ook conflictpreventieprogramma’s op en begeleidt sinds kort de universiteit van Pretoria in een bemiddelingstraject. Al geruime tijd zijn er zware onlusten aan de universiteiten in Zuid-Afrika. Inzet van de conflicten zijn de taalkwestie, het opschorten van de lessen, de agressie en het geweld. De leiders van de universiteit doen al maanden verwoede pogingen om de situatie onder controle te krijgen, onder meer door gewelddadige studenten te schorsen of van de campus te verwijderen. Jabu Mashinini: ‘Dat is een typisch antwoord van leiders die handelen vanuit macht en controle. Maar daarmee raken ze niet aan de essentie van het probleem. Integendeel, de toestand blijft escaleren. Twee weken geleden hebben we met alle betrokkenen een dialoog opgezet vanuit de vraag: hoe springen we hier samen met deze situatie en uitdaging om? We creëren ruimte zodat de studenten samen met de rector, de docenten, de ouders en de politieke leiders diepgaand met elkaar kunnen praten. Maar eerst moet iedereen bij zichzelf te rade gaan: “Wat vind ik belangrijk? Waar lig ik zelf mee in de knoop? Wat heb ik nodig?” Dat is een fundamenteel andere manier om met conflictrijke situaties om te gaan. Wij zetten eerst een stap terug.’ Yasmeen Rubidge: ‘Vanuit de Deep Democracy geloven we sterk in het samenbrengen van alle stemmen van een gemeenschap in één ruimte. Alle geledingen van de gemeenschap nemen naar best vermogen deel aan de ontwikkeling die nodig is. Jabu Mashinini: ‘Na een intense dag converseren beseffen zowel de leiders als de studenten dat ze nog nooit zo met elkaar gesproken hebben. Ze ontdekken meer gemeenschappelijks dan gedacht. Niet dat alle meningsverschillen van de baan zijn, maar de taalkwestie of andere problemen vormen niet de essentie. De gesprekken transformeren gaandeweg naar een hoger niveau. Ze praten over specifieke thema’s en niet zozeer over de problemen. De betrokken partijen leren inzien wat voor de anderen van belang is. De leiders vinden de eisen van de studenten opeens niet zo onredelijk, ze willen zelfs de schorsing van studenten herbekijken. Bij de studenten groeit de bereidheid om agressie en geweld te staken. De leiders zijn er zich van bewust geworden dat zij niet degenen zijn die de problemen moeten oplossen.’ Ook bij ons worden leiders uitgedaagd. De aanslagen en de instroom van vluchtelingen doen de gemoederen hoog oplaaien. Politici worden ter verantwoording geroepen. Jabu Mashinini: ‘Politieke leiders hebben de verantwoordelijkheid gekregen om voor hun gemeenschap te zorgen. Bij toenemende spanningen en conflicten verwachten burgers een antwoord of een oplossing van hun politieke leiders. Dikwijls geloven de politici dat zelf ook, ze denken dat zij het antwoord moeten hebben. Ze worstelen met een oude vorm van leiderschap die gebaseerd is op machtsvertoon en controle. In het verleden werkte dat, maar onze huidige wereld is te complex en te divers. Het is onmogelijk om de eigen, vertrouwde ruimte te vrijwaren van externe Lokaal oktober 2016 11 bestuurskracht interview Jabu Mashinini en Yasmeen Rubidge ‘Er is een grote behoefte aan plekken en ruimtes in de lokale gemeenschap waar politieke leiders, civiele samenleving en professionals elkaar kunnen ontmoeten om samen te praten en te onderzoeken wat we te doen hebben.’ invloeden. Je kunt mensen niet langer met machtsvertoon verwijderen, omheinen of verplaatsen.’ Yasmeen Rubidge: ‘Voor politici moet die druk overweldigend zijn. Vaak is hun reactie er een van machtsvertoon, maar dat is één stem van leiderschap. Er is ook de stem van leiders die uitreiken en willen verbinden. De dominante stem is nog vaak deze van controle en behoud: “het zijn de anderen die moeten veranderen”. Daarmee dreigen de verbindende stem en de wijsheid die daarbij hoort, verloren te gaan.’ Jabu Mashinini: ‘Als er angst heerst in de samenleving, geraken ook de politici besmet. Ze verzetten hemel en aarde om te doen alsof ze alles onder controle hebben. Maar dan begint de instabiliteit. Ze houden geen rekening met de angst die ze zelf ervaren. Ze zijn niet meer eerlijk tegenover zichzelf, ze gedragen zich alsof ze leiders van vroeger zijn. Maar we betalen op termijn een zware prijs voor de angst die systematisch onderdrukt wordt. Angst zoekt altijd een uitweg. Daardoor nemen jonge mensen sneller de wapens op en reageren ze met agressie en geweld.’ Hoe kunnen politieke leiders anders omgaan met dergelijke conflictrijke situaties? Jabu Mashinini: ‘Dit is niet alleen het probleem van leiders en politieke verantwoordelijken. Het is een zaak van iedereen, van politici, burgers, bedrijfsleiders, jongeren, vluchtelingen, politie en maatschappelijk werkers. Het is ons gezamenlijk probleem. We kunnen het niet langer delegeren naar politici. De hele gemeenschap is betrokken. Er is een grote behoefte aan plekken en ruimtes in de lokale gemeenschap waar politieke leiders, civiele samenleving en professionals elkaar kunnen ontmoeten om samen te praten en te onderzoeken wat we te doen hebben: welke gemeenschap willen wij samen creëren? Hoe willen wij als mensen hier samenleven?’ Yasmeen Rubidge: ‘De aanslagen in België en Europa zijn ingrijpende, drastische gebeurtenissen die een sterk appel doen op ons allen, individueel en collectief. We staan op een breuklijn, zowel politieke leiders als burgers en collectieve gemeenschappen worden uitgedaagd om te onderzoeken welke ontwikkeling er nodig is. Deep Democracy biedt een duidelijke structuur, praktische methoden en technieken om binnen een veilige omgeving met die uitersten om te gaan. Juist door die intense conflicten te onderzoeken krijgen we een antwoord op de maatschappelijke uitdagingen van vandaag.’ De geschiedenis leert ons dat de cyclus van geweld en machtsvertoon terugkeert. Kan het niet anders? 12 oktober 2016 Lokaal Jabu Mashinini: ‘Gandhi zei: “We proberen geweldloosheid voor één week en zeggen dat het niet werkt om vervolgens terug te keren naar systemen die al eeuwen niet blijken te werken.” Het doet er niet toe of je gelooft dat een alternatief systeem, dat niet gebaseerd is op geweld en macht, kan werken. De essentie is dat er iets in jezelf verandert, dat jij de dingen anders doet. In plaats van de samenleving te observeren word je dan een actieve, betrokken deelnemer. Je erkent dat je zelf een deel van het probleem bent dat je wilt oplossen. Zo niet, val je steeds terug in het beschuldigen van wat anderen niet goed doen.’ Yasmeen Rubidge: ‘Wanneer je onder vuur ligt, is het heel moeilijk in te zien dat je zelf ook een deel van het probleem bent. Voor politici is dat bijna onmogelijk. Wanneer wij allemaal erkennen dat we ook een deel van het probleem zijn, dan verandert ons handelen. In plaats van een oplossing voor het probleem te eisen, worden we zelf een deel van de oplossing. Het is niet iets dat ons overkomt. We co-creëren samen wat gebeurt. Dat vereist wel dat ieder van ons bereid moet zijn tot zelfreflectie. Als ik het voor mezelf duidelijker heb, heb ik een sleutel om betekenisvol bij te dragen aan het geheel. Als ik mezelf niet kan zien als een deel van het probleem, dan kan ik onmogelijk zien wat mijn bijdrage kan zijn.’ Wat betekent dat concreet voor een politicus? Jabu Mashinini: ‘Als ik als politiek leider begrijp dat ik mee de samenleving maak, kan ik me concentreren op dingen waarop ik daadwerkelijk invloed kan uitoefenen. Ik verlies me niet langer in pogingen om grote problemen op te lossen, maar houd me bezig met wat ik kan beïnvloeden. Dan beginnen de dingen te veranderen. Maar dat lukt pas als ik zelf bereid en bekwaam ben om naar mijn strijd te kijken in plaats van te praten over wat ik denk dat goed of nodig is. Alles begint met je eigen innerlijke werk: Wat maakt mij bang? Wat zijn mijn verlangens? Waar zit mijn pijn? Sprekend en handelend vanuit je kwetsbaarheid verandert je communicatie en wordt je stem helder en authentiek. Zo ontwikkel je een houding van diepe rust in je innerlijke wereld en word je je innerlijke ervaringen in wisselwerking met anderen beter gewaar. Je thuis voelen in jezelf is een groot voorrecht. Dan blijf je in relatie met de ander, dan handel je niet alleen vanuit reactie of controle. Dit is nodig om leiderschap weer de basis te geven die noodzakelijk is: het dienen van het gemeenschappelijk belang.’ Yasmeen Rubidge: ‘Hoe verhoud ik me tot alle geledingen van mijn lokale gemeenschap, ook met de verstorende of ‘Door alle stemmen van een gemeenschap in één ruimte samen te brengen kunnen alle geledingen naar best vermogen deelnemen aan de ontwikke‑ ling die nodig is. Als leider geef je hun de enorme kans om hier mee deel van uit te maken.’ bedreigende? Durf ik met hen de dialoog aan te gaan vanuit mijn kracht én onmacht? Ben ik bekwaam om een relatie aan te gaan met andere, vreemde groepen in mijn gemeenschap om in een gelijkwaardige dialoog oplossingen te creëren? Leren omgaan met conflictrijke en controversiële thema’s doet een samenleving groeien.’ Jabu Mashinini: ‘Politici zijn meestal niet getraind om met zulke complexe situaties om te gaan. Ze hebben niet de ruimte om te reflecteren en te praten over hoe ze deze prangende situaties zelf ervaren. Ze lopen een groot risico verlamd te worden door de angst en de schrik om het fout te doen. De angst die in het systeem circuleert, beïnvloedt ook hen en maakt het almaar moeilijker om nog controle te houden. Met als gevolg dat velen verkrampen en zich schrap zetten.’ Yasmeen Rubidge: ‘Deep Democracy maakt het voor leiders mogelijk een veilige ruimte te creëren waarin ze de andere stemmen kunnen laten horen en delen, en waar ze de projectie van de machtige leider en zijn rol niet in stand hoeven te houden.’ In onze democratie geldt de macht van de meerderheid. Maar wat gebeurt er met de minderheid? Jabu Mashinini: ‘De manier waarop we met elkaar omgaan is diepgaand gevormd en beïnvloed door macht en rangorde op grond van geld, scholing, afkomst, klasse. Meestal onzichtbaar voor wie de macht heeft, maar zeer voelbaar en tastbaar voor wie erbuiten valt. De meerderheid is zich niet bewust van de privilegies die daar automatisch uit voortvloeien. Elke groep heeft een soort mainstreampositie en subtiele afspraken van wat goed is en wat niet. Andere waarden en verschillen worden gemarginaliseerd en dus nooit onderzocht. We ervaren dit pas als we geconfronteerd worden met de andere. Ik voelde me pas zwart tussen een witte meerderheid.’ Yasmeen Rubidge: ‘In de klassieke democratie beslist de meerderheid over de geldende waarden en normen. Ideeën of voorstellen die ingaan tegen het meerderheidsstandpunt krijgen geen ruimte. Vroeg of laat wringt dat. We hopen dat het vanzelf overwaait, maar het tegengestelde is waar. Mensen roepen steeds harder, plegen meer verzet. Minderheden die zich niet gehoord voelen, protesteren, werken tegen of brengen hun ideeën met geweld tot uitdrukking.’ Jabu Mashinini: ‘De meerderheid moet diepgaand luisteren naar de stemmen aan de buitenkant en zich bewust worden van de manieren waarop hun mainstreamwaarden en -regels anderen systematisch buiten houden – én ook zelf bereid zijn te veranderen. Voor minderheden kan het nuttig zijn te leren hoe ze met de meerderheid kunnen communiceren. In tegenstelling tot onze democratie, waarin weinig tot geen rekening wordt gehouden met de wil van de minderheid, stelt Deep Democracy dat iedere deelnemer een essentiële bijdrage kan leveren aan het grotere geheel. Elk perspectief telt en de kwaliteit van de dialoog en de besluiten is veruit het grootste wanneer zowel de meerderheids- als de minderheidsstem wordt gehoord. Enkel dan wordt de wijsheid van de groep ten volle benut.’ Leen Van Lindt en Ria Verlinden zijn coaches en trainers vanuit gestalten systemisch werk. Voor de VVSG begeleiden ze dit najaar workshops binnen het leertraject politiek leiderschap. De wijsheid van de minderheid Deep Democracy is een krachtig instrument voor besluit‑ vorming en conflictoplosssing binnen groepen met een zeer grote diversiteit. Uitgangspunt is dat de effectiviteit en de kwaliteit van besluiten in een groep groeit, als alle stemmen actief gehoord worden – ook als deze afwijkend zijn. Tegen‑ stellingen worden niet beschouwd als belemmering, ze vor‑ men de start van een creatief proces. Deep Democracy laat elke betrokkene in een conflict aan het woord en erkent dat de visie van minderheden essentieel is. Zo wordt de wijsheid van de groep optimaal benut. Deep Democracy werd ontwikkeld door Arnold Mindell vanuit de process oriented psychology. De filosofie en methodiek werden verder uitgewerkt in Zuid-Afrika, in eerste instantie om raciale spanningen in bedrijven te overbruggen. Ondertus‑ sen wordt Deep Democracy wereldwijd toegepast. Brussel 16 november 2016 Normen en waarden: hoe verschillen overbruggen, ontmij‑ nen, waarderen? Lezing van Jabu Mashinini en Yasmeen Rubidge Leuven 21 november 2016 Speciaal voor burgemeesters en schepenen organiseert de VVSG met Jabu Mashinini en Leen Van Lindt een masterclass onder het motto: Hoe bruggen bouwen in een migratiesa‑ menleving? Yasmeen Rubidge en Ria Verlinden begeleiden op hetzelfde moment een masterclass voor verantwoorde‑ lijken sociale diensten en sociaal beleid, vrije tijd, veiligheid en samenleven. www.vvsg.be/opleidingen Lokaal oktober 2016 13