Staatsinrichting Officiële Naam Republiek Nicaragua Staatsvorm Presidentiële democratie Uitvoerende Macht Staatshoofd: President Enrique Bolaños Geyer (sinds januari 2002; termijn 5 jaar) Regeringsleider: President Enrique Bolaños Geyer (sinds januari 2002; termijn 5 jaar) Kabinet: Ministerraad wordt benoemd door de president Wetgevende Macht Nationale Assemblee heeft 92 leden, die via evenredige vertegenwoordiging worden gekozen voor een termijn van vijf jaar. Constitutie 9 januari 1987, met hervormingen in 1995 en 2002 Hoofdstad Managua Bestuurlijke Indeling Volgens de Nicaraguaanse grondwet is autonomie een van de beginselen met betrekking tot de gemeenten. In de grondwet is vastgelegd dat de gemeenten recht hebben op een “voldoende” percentage van de rijksbegroting. De gemeentewet bakent de autonome bevoegdheden af door te bepalen dat de gemeentelijke autonomie niet in strijd mag komen met de bevoegdheden van de centrale overheid. Bovendien schrijft die wet voor dat bij de uitvoering van de gemeentelijke bevoegdheden de economische en ruimtelijke planning van de staat moet worden geëerbiedigd. In de gemeentewet worden twee bestuursorganen voorgeschreven: de gemeenteraad en de burgemeester. Het aantal gemeenteraadsleden voor de hoofdstad Managua is wettelijk vastgesteld op 20. De regionale hoofdsteden hebben 10 raadsleden. Voor alle andere gemeenten is het aantal inwoners bepalend. Is dat meer dan 20.000, dan telt de raad 10 leden. Bij minder dan 20.000 inwoners bedraagt het aantal raadsleden 5. 1 Volgens de herziene gemeentewet van 1997 is de gemeenteraad het hoogste orgaan van de gemeente. De raad komt tenminste één keer per maand bijeen. De meeste grote gemeenten werken met een beperkt aantal raadscommissies. De gemeenteraad stelt het beleid vast en heeft het budgetrecht. De burgemeester (en vice-burgemeester) is de hoogste uitvoerende macht binnen de gemeente. Beiden worden rechtstreeks gekozen door de bevolking voor een periode van 4 jaar. Er zijn geen wethouders; wel persoonlijke adviseurs van de burgemeester. Deze persoonlijke adviseurs kunnen een vrij grote invloed hebben op het beleid van de gemeente. De burgemeester vervult in Nicaragua de functies die in Nederland door zowel het college van burgemeesters en wethouders als door de burgemeester worden vervuld. Hij voert het personeelsbeleid en geeft leiding aan de tenuitvoerlegging van de gemeentelijke bevoegdheden. Hij zorgt voor de gemeentelijke coördinatie en waakt over de doelmatigheid. De burgemeester moet zijn plannen ter goedkeuring voorleggen aan de gemeenteraad en achteraf verantwoording afleggen. Ten minste twee maal per jaar komt volgens de wet in de gemeente de Volksvergadering bijeen. Zo’n volksvergadering is geen bestuursorgaan van de gemeente, maar een bijeenkomst waaraan alle ingezetenen van de gemeente kunnen deelnemen. Behalve de twee voorgeschreven bijeenkomsten kan de burgemeester ook extra Volksvergaderingen bijeenroepen, bijvoorbeeld om zaken te bespreken waarvan de inwoners willen dat zij in het openbaar worden behandeld. Ook het bijstellen van het gemeentelijk beleid en de deelname van de bevolking aan de oplossing van problemen zijn onderwerpen die in zo’n extra Volksvergadering aan de orde kunnen worden gesteld. Onder de huidige regering is in 2003 politieke consensus bereikt over de noodzaak van verder decentraliseren. Het model van decentraliseren is nog onderwerp van debat. Het decentralisatiebeleid zal worden vastgelegd in een wetsvoorstel en in 2005/2006 ter goedkeuring worden voorgelegd aan het nationale parlement. Bron: Van der Hijden, R., Lokaal Bestuur in Nicaragua, LBSNN & VNG International, 1999 Activiteiten van de VNG in Nicaragua Sinds de jaren ’80 bestaan er vele intensieve contacten tussen gemeenten in Nicaragua en gemeenten in Nederland. Destijds ontstaan vanuit een solidariteitsgevoel bij Nederlanders met Nicaragua. Na de beëindiging van de dictatuur heeft de Nederlandse overheid het wederopbouwproces in Nicaragua gesteund. In 1981 verkreeg Nicaragua voor een periode van vijf jaar de status van wederopbouwland. De samenwerking concentreerde zich op drie sectoren: landbouw, gezondheidszorg en havenverbetering. In de afgelopen jaren zijn diverse activiteiten van gemeenten mede mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van VNG International uit het programma GSO-LOGO South. Hieronder volgt een voorbeeld van een activiteit onder LOGO South. Van 16 mei tot 5 juni 2004 vond een werkbezoek aan Nederland plaats waaraan 19 bestuurders en ambtenaren van zes Nicaraguaanse gemeenten deelnamen. De uitvoering heeft in nauwe samenwerking met het Landelijk Beraad Stedenbanden Nederland Nicaragua (LBSNN) plaatsgevonden. Aanleiding voor het werkbezoek waren de recente ontwikkelingen in Nicaragua van het nationale decentralisatie- en deconcentratiebeleid in relatie tot de lokale economische ontwikkeling; de ontwikkeling van het ‘gemeentefonds’ in relatie tot het benutten van het eigen belastingpotentieel (vooral de onroerendzaakbelasting). In 2002 en 2003 hebben de Nederlandse gemeenten en/of particuliere stedenbandorganisaties uit Maastricht, Rijswijk, Helmond, Gennep en Doetinchem - via het LBSNN – technische en financiële steun verleend aan hen respectievelijke partnersteden Rama, Condega, San Marcos, San Pedro de Lovago en La Libertad voor het realiseren van enerzijds het participatief opstellen en vaststellen door de gemeenteraad van een strategisch ontwikkelingsplan voor de lokale ontwikkeling en anderzijds voor het aanzienlijk doen verhogen van de inkomsten uit de onroerendzaakbelasting (met ruim 20%). De belangrijkste doelen van het groepswerkbezoek aan Nederland waren het opstellen van een plan van aanpak voor middelencoördinatie op basis van strategische ontwikkelingsplannen, het opstellen van een plan van aanpak voor het (verder) benutten van het potentieel aan gemeentebelastingen, het bevorderen van samenwerking en dialoog en deskundigheidsbevordering in kennisoverdracht tussen Nicaraguaanse en Nederlandse gemeenten. 2 Nicaragua kent ook een vereniging van gemeenten. In 1994 is door de grotere gemeenten in Nicaragua de Asociación de Municipios de Nicaragua, AMUNIC, opgericht. Bij veel gemeenten bestond de behoefte aan een eigen platform. De organisatie heeft zich ontwikkeld tot de belangenbehartiger van de gemeenten bij regering en parlement. AMUNIC heeft een belangrijke rol gespeeld bij het opstellen van de herziene gemeentewet van 1997. Er is sprake van een intensieve samenwerking tussen AMUNIC, LBSNN, VNG international en het Instituto Nicaraguense de Fomento Municipal (INIFOM), instituut ter versterking van de gemeenten. Vanuit deze samenwerking is door het LBSNN in opdracht van VNG International het LOGO South landenprogramma Nicaragua 2005-2008 onder LOGO South ontwikkeld. Het landenprogramma richt zich op strategische planning en lokale belastingheffing. Voor meer informatie hierover kunt u contact opnemen met: VNG International Tel: 070 373 8774 [email protected] of LBSNN Tel: 020 552 2757 [email protected] Bron: VNG International Verkiezingen Bij de verkiezingen in 1996 kwam de rechtse president Alemán aan de macht. Hij draaide aanvankelijk versneld een aantal hervormingen uit de jaren tachtig terug. In 1999 hebben de twee politieke hoofdstromingen van het land, te weten de Sandinisten (met als leider Daniel Ortega) en de Liberalen (met als leider Arnoldo Alemán) een politiek pact gesloten. Een niet geringe prestatie in een land dat tien jaar lang het strijdtoneel was van de twee grootmachten en werd verscheurd door een bloedige burgeroorlog. Niettemin was er veel kritiek op het Pact omdat het de democratische rechten van derden zou kunnen belemmeren en het gevaar in zich draagt dat (opnieuw) een kleine dominante elite in Nicaragua de beschikbare middelen verdeelt. Bij de burgemeesters- en gemeenteraadsverkiezingen in november 2000 behaalden de Sandinisten in bijna alle grote steden van Nicaragua de meerderheid. Op nationaal niveau blijven in 2001de Liberalen na verkiezingen aan de macht. Onder leiding van de nieuwe president, Dr. Enrique Bolaños, is een belangrijke start gemaakt met de strijd tegen de omvangrijke corruptie in de nationale politiek in Nicaragua. Verscheidene voormalige politieke kopstukken, waaronder de ex-president Alemán (en zijn partijgenoot) zijn gearresteerd en in afwachting van een proces. Het lijkt te gaan om een serieus initiatief, waarmee de regering een duidelijk signaal afgeeft zowel naar de eigen burgers als naar de internationale donoren Bron: Landelijk Beraad Stedenbanden Nederland-Nicaragua Geschiedenis In 1821 wordt Nicaragua, als deel van een Centraal-Amerikaanse Federatie, onafhankelijk van Spanje. In 1838 wordt het land een onafhankelijke staat. De soms bloedige strijd tussen conservatieven en de meer vooruitstrevende liberalen, die zelfs de hulp van Amerikaanse huurlingen inroepen (o.m. William Walker), bepaalt het politieke landschap. De liberaal en verlicht despoot José Santos Zelaya, die in 1893 aan de macht komt, voert hervormingen door, zoals de scheiding van Kerk en Staat, gratis onderwijs en investeringen in infrastructuur. Ook bevordert hij de integratie van het Oostelijk Caraïbische deel van Nicaragua binnen de natie. Zijn weigering in te stemmen met de aanleg van een kanaal van de Atlantische oceaan naar de Stille oceaan brengt hem in conflict met de VS, die tegenkrachten steunen en mariniers naar Bluefields sturen (1910). De militaire aanwezigheid van de VS zal, met een korte onderbreking, tot 1933 duren. Door eerlijke verkiezingen en het instellen van een beroepsleger, de Nationale Garde, willen de VS een verbetering van het politiek klimaat bevorderen, hetgeen door het steeds weer oplaaien van de strijd tussen conservatieven en liberalen mislukt. Vanaf 1925 voert de socialistisch geïnspireerde revolutionair Augusto C. Sandino, die landhervorming wil doorvoeren, met een guerrillaleger strijd tegen de Amerikaanse mariniers en de Nationale Garde. In 1934 wordt hij op bevel van de opperbevelhebber van de Nationale Garde, 3 Anastasio Somoza, vermoord. Zijn naam wordt later verbonden aan een van de belangrijkste politieke bewegingen in Nicaragua. De familie Somoza voert tot 1979 het bewind over het land en vergaart daarbij aanzienlijke rijkdommen. Na een jarenlange en bloedige burgeroorlog, geleid door de Sandinistische beweging, raakt het bewind van president Somoza zowel nationaal als internationaal steeds meer geïsoleerd. In 1979 delft zijn Nationale Garde na een felle strijd het onderspit, waarna Somoza het land ontvlucht. Een vijfkoppige Junta, waarin naast Sandinisten ook de weduwe van de vermoorde hoofdredacteur van de oppositiekrant 'La Prensa', Violeta Chamorro, zitting heeft, neemt de leiding van het land over. Het leger komt in handen van de Sandinisten. De tegenstelling tussen de politieke doelstellingen van de Sandinisten, politiek georganiseerd in het FSLN ('Frente Sandinista de Liberación Nacional') dat eigen massaorganisaties opricht, en de andere politieke stromingen worden echter steeds duidelijker. Na een verkiezingsoverwinning van de Sandinisten in 1984 wordt Daniel Ortega president en krijgt Nicaragua een parlement. Bij de opbouw van het nieuwe Nicaragua krijgt het land veel internationale financiële steun. Vrijwilligers uit het buitenland helpen bij de wederopbouw. Het beleid van de Sandinisten is gericht op vermindering van ongelijkheid en armoede en ontwikkeling van de bevolking. Toch leidt het centralistisch georiënteerde ontwikkelingsmodel, ondanks de positieve resultaten op het vlak van alfabetisering, onderwijs en gezondheidszorg, niet tot economische groei en welvaart. De Sandinistische regering kampt met een toenemende schuldenlast en hyperinflatie. De gewapende strijd tegen ex-leden van de Nationale Garde, 'contra's' genoemd, die gesteund worden door de VS, slokt steeds meer overheidsmiddelen en arbeidskrachten op. De Reagan-regering stelt een zeeblokkade in en verspert de haven van de stad Corinto met zeemijnen. De verkiezingen in 1990 worden, tegen de algemene verwachting in, gewonnen door de oppositie, verenigd in de UNO (Union Nacional Opositora). Violeta Chamorro wordt President en haar schoonzoon Lacayo premier. Tijdens de regeringsperiode Chamorro komt er een einde aan de binnenlandse gewapende conflicten, maakt het centralistisch bewind plaats voor democratisch bestuur, verandert de geleide economie in een vrije markt en wordt het leger onder burgerlijk gezag geplaatst. De sinds de onafhankelijkheid bestaande politieke polarisatie bepaalt ook de verkiezingen van 1996. Het FSLN met Daniel Ortega als presidentskandidaat wordt verslagen en de Liberale Alliantie, die met 51 procent een volstrekte meerderheid behaalt, levert ook de nieuwe president aan: de voormalige burgemeester van Managua, Arnoldo Alemán Lacayo. Alemán is president tot aan de nationale verkiezingen in november 2001. Deze verkiezingen, waar veel internationale en nationale waarnemers een oogje in het zeil houden, verlopen eerlijk en rustig en worden gewonnen door de Liberale Partij. Bron en extra info: Website Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden in Nicaragua Bevolking Populatie 5.465.100 (CIA Factbook 2005 ) Bevolkingsgroepen 69 procent van de bevolking is mestizo, 17 procent is blank, 9 procent van de bevolking is zwart en 5 procent Amerindiaans. Religie 85 procent van de bevolking is Rooms Katholiek, de overige 15 procent Protestant. Geografie Grootte total: 129.494 km2 (Ongeveer 4 maal Nederland) land: 120.254 km2 water: 9.240 km2 Landgrenzen Nicaragua grenst aan Costa Rica 309 km en Honduras 922 km Klimaat 4 Tropisch in de laaglanden, koeler in de hoogvlaktes Extra info Kranten El Nuevo Diaro La Prensa Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden in Nicaragua Ambassadeur is Z.E. drs. L.P.M. van Geel Colonial Los Robles, 3a Etapa De Plaza El Sol 1 cuadra al sur, 1½ cuadra al oeste Managua Postadres: Apartado Postal 3688 Managua Tel. 00-505-2704482/3/5/6 00-505-2704498 00-505-2704505/6 Fax 00-505-2700399 E-mail: [email protected] Bron en extra info: Website van het Koninkrijk der Nederlanden in Nicaragua Ambassade van de Republiek Nicaragua in Nederland Ambassadeur is Z.E. Carlos José Francisco Arguello Gómez Laan Copes van Cattenburg 84 2585 GD Den Haag tel: 070 3225063 fax: 070 3508331 Stedenbanden Eindhoven Particulier Initiatief Noord-Brabant Chinandega Rijswijk Gemeente Zuid-Holland Condega Delft Particulier Initiatief Zuid-Holland Esteli Zoetermeer Particulier Initiatief Zuid-Holland Jinotega Leiden Particulier Initiatief Zuid-Holland Juigalpa Den Haag Particulier Initiatief Zuid-Holland Juigalpa Doetinchem Particulier Initiatief Gelderland La Libertad Doetinchem Gemeente Gelderland La Libertad Utrecht Gemeente Utrecht León Utrecht Particulier Initiatief Utrecht León Amsterdam Particulier Initiatief Noord-Holland Managua Nijmegen Gemeente Gelderland Masaya Nijmegen Particulier Initiatief Gelderland Masaya Tilburg Particulier Initiatief Noord-Brabant Matagalpa 5 Tilburg Gemeente Noord-Brabant Matagalpa Diemen Particulier Initiatief Noord-Holland Nandaime Maastricht Particulier Initiatief Limburg Rama Haarlem Particulier Initiatief Noord-Holland Rivas Groningen Particulier Initiatief Groningen San Carlos Helmond Particulier Initiatief Noord-Brabant San Marcos Gennep Gemeente Limburg San Pedro de Lovago Gennep Particulier Initiatief Limburg San Pedro de Lovago Zutphen Particulier Initiatief Gelderland Villa Sandino Bron en extra info: Stedenbanden 6