Nieuwsbrief van de Vakcommunity Filosofie 1 juli MMX Inhoud Redactioneel De Vrije Gedachte: het blijft niet bij denken alleen Boek over feministen in Scandinavië en Nederland Zomerlectuur: Verlichting onder vuur Redactioneel Geachte leden van de vakcommunity filosofie, De centrale filosofie-examens voor havo en vwo zijn weer achter de rug en er heeft nogal wat kritiek geklonken op het havo-examen, waarbij vooral vraag 3 en het juiste antwoord daarop volgens het correctievoorschrift het moesten ontgelden. Vakinhoudelijk en toetstechnisch rammelde er van alles aan de vraag en vanzelfsprekend zou zoiets eigenlijk niet mogen vóórkomen. Het is echter goed om deze misser te bezien in het juiste perspectief. Iedere fout in een examenopgave is er één teveel, maar deze evidente misser bij het havo-examen filosofie valt in het niet bij de storm van kritiek die er woedt over de examens voor Nederlands. Volgens docenten Nederlands zijn deze examens de laatste jaren beneden peil. Ook de antwoordmodellen zijn slecht, dubbelzinnig soms of zeer in het nadeel van kandidaten die ervan blijk geven de tekst goed begrepen te hebben. “Het is van groot belang dat we als docenten Nederlands een vuist maken tegen de absurde manier waarop examens worden samengesteld.” stelt zo’n docent. Vergeleken met al deze commotie gaat er bij het centraal examen voor fillosofie gelukkig nog altijd heel veel goed. Ondertussen maakt alle discussie over de centrale examens tevens duidelijk dat de waarde van centrale examens niet altijd is verheven boven elke twijfel. Er bestaan critici van de schoolexamens, zoals prof. Jaap Dronkers, die doen alsof de centrale examens de maat vormen van alle dingen en die insinueren dat scholen bij de schoolexamens massaal hun leerlingen matsen omwille van hogere slagingspercentages. Zulke mensen zouden er goed aan doen om hun standpunt eens grondig te nuanceren. Walfred Haans communitymanager 1 De Vrije Gedachte: het blijft niet bij denken alleen De Vrije Gedachte is een vereniging met zo’n zeshonderd leden die zich ten doel stelt het vrijdenken te bevorderen . De Utrechtse wetenschapsfilosoof en milieufilosoof Floris van den Berg is bestuurslid van deze vereniging. Hij verdedigt het verlichtingshumanisme en onder meer het pamflet Hoe komen we van religie af? en Filosofie voor een betere wereld verschenen van zijn hand. Hij liet zich door mij interviewen. Dan zou ik denken aan religiekritiek, atheïsme en humanisme, maar ook aan kritiek op alle vormen van irrationalisme, zoals deze voorkomt bij pseudowetenschappen zoals astrologie en homeopathie. Hoewel ik zelf ook filosofie doceer aan de Universiteit van Utrecht, ben ik wel wat huiverig voor het vak filosofie in het voortgezet onderwijs, want veel moderne filosofie is postmodern angehaucht. Ik geloof echter niet dat je jongeren een dienst bewijst als je hen lastigvalt met het denken van Derrida, Heidegger of Latour. Wat wel zin heeft is om hen te laten nadenken over wetenschapsfilosofie, ethiek of over democratie. Leer scholieren bijvoorbeeld over de filosoof Peter Singer. Wat is De Vrije Gedachte voor een vereniging? Het is een vrijdenkersvereniging. Dat wil zeggen dat wij uitgaan van het atheïstisch humanistisch gedachtegoed. Wij vinden dat rede en rationaliteit de houding vormen waarmee de werkelijkheid moet worden onderzocht. Dat betekent enerzijds een kritiek op religie en anderzijds dat wij een zo groot mogelijke vrijheid van expressie nastreven. Wat voor activiteiten organiseert De Vrije Gedachte zoal? Wij organiseren lezingen en symposia, we geven een maandblad uit en organiseren jaarlijks de Anton Constandse-lezing die is vernoemd naar de belangrijke Nederlandse vrijdenker. De literatuurwetenschapper August Hans den Boef hebben we uitgeroepen tot Vrijdenker van het Jaar 2010, onder meer in verband met zijn hertaling van Multatuli’s ideeën over religie. Daarnaast spelen we ook een politieke rol. Zo hebben we kortgeleden bij de Tweede Kamer een petitie ingediend voor het recht op vrijwillige euthanasie. Ook bepleitten we de afschaffing van de wetgeving rond Godslastering. Zulke activiteiten zijn ingegeven door onze visie op de vrijheid voor het individu. We hebben al veel bereikt, maar er blijven kleinere punten waar wij nog voor strijden. Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat wij aan ons succes bijna ten onder zijn gegaan. Hoe kijkt U aan tegen het huidige vwoexamenonderwerp Rede en religie? Dat boek van Leezenberg heb ik gelezen en vond ik niet best. Mijn stelling is dat filosofie begint met atheïsme, ook al denken tal van filosofen daar anders over. Religie is dan ook geen filosofisch probleem. Ik zou bij dit onderwerp dan ook liever de aandacht gericht op werk van Bertrand Russell (Why I Am Not a Christian), Richard Dawkins (God als misvatting) en Herman Philipse. Dat zou wel moeilijk erdoor zijn gekomen in ons nog altijd verzuilde onderwijs. In het algemeen keuren wij daarom ook artikel 23 van de Grondwet sterk af. Wij vinden het immoreel om kinderen onderwijs te geven op religieuze scholen. Wij zijn dan ook voor seculier onderwijs. Organiseert Uw vereniging ook activiteiten die in het bijzonder meewaarde hebben voor filosofiedocenten? Bijvoorbeeld onlangs organiseerden wij een onderwijsdag. Hierbij bespraken wij onder andere met Bas Haring over de manier waarop seculier onderwijs gestalte moet krijgen. In het algemeen hebben onze symposia het nodige te bieden voor filosofiedocenten. Een volgend examenonderwerp op vwo wordt de vrije wil. Heeft De Vrije Gedachte ook daarover bijzondere opvattingen? Wij nemen de wetenschap en naturalisme als uitgangspunt. Ik denk dat je dat je dan uitkomt bij de manier waarop denkers als Daniel Dennett en Steven Pinker het hebben over “Free Will”. Ik ben echter bang dat het uitnodigt tot theologische of metafysische debatten, zoals over de kwestie van predestinatie en dan denk ik: kom op, er Wat zijn volgens U kernproblemen die U graag bij het schoolvak filosofie aan bod zou zien komen? 2 bestaan echt belangrijkere problemen om je mee bezig te houden. Denk maar aan milieuproblematiek of aan de bio-industrie. Interviewer: Walfred Haans Boek over feministen in Scandinavië en Nederland Wie zich verdiept in boeken over de geschiedenis van de filosofie krijgt vaak de indruk dat vrijwel alleen mannen een zinvolle bijdrage daaraan hebben geleverd. Wie zich verdiept in boeken over de wijsgerige antropologie, krijgt vaak de indruk dat bij uitstek mannen mensen zijn. Wie zich echter verdiept in boeken over feminisme, krijgt vaak de indruk dat dit vrijwel uitsluitend een aangelegenheid voor vrouwen is. Dat ook dit laatste beeld onjuist is, wordt helder bij lezing van een boek dat onlangs van de persen rolde. Feministische mannen. Nederland in de schaduw van Scandinavië luidt de titel van het boek dat de econoom Henk Misset en de analytisch filosofe Else Barth schreven. In dit boek verdedigen zij dat mannen een onmisbare bijdrage leverden aan de emancipatie van vrouwen. Zij maken een vergelijking tussen de manier waarop dit is geschied in Scandinavië en in Nederland. In Scandinavië betreft het onder meer de Deense volkstheoloog Nicolai Grundtvig (1783-1872), de Zweedse dichter Carl Almqvist (1793-1866) en de Noorse toneelschrijver Henrik Ibsen (1828-1906), die aan de emancipatie van vrouwen hebben bijgedragen. In Nederland gaat het onder anderen om de schrijvers Gerrit Paape (17521803) en Multatuli (1820-1887) en de politicus Floor Wibaut (1859-1936). Misset en Barth constateren dat Scandinavië vanaf de 19de eeuw voorop kwam te liggen in de discussie over sociale en culturele gelijkberechtiging van vrouwen. In Nederland en in de rest van Europa concentreerde de discussie zich vooral op de politieke gelijkheid van mannen en vrouwen. Bijzonder in Nederland was ondertussen wel de politiek van geboortebeperking. Het boek heeft een biografisch, politiekmaatschappelijk en literatuurhistorisch accent, maar voor filosofen zijn vooral gedeelten interessant waarin wordt ingegaan op de kwalijke invloed die Rousseau, Kant en Kierkegaard hebben uitgeoefend op het denken over vrouwen. Henk Misset en Else Barth Feministische mannen. Nederland in de schaduw van Scandinavië. Uitgeverij Eburon, Delft, 2010. Prijs: € 16,50 . Zomerlectuur: Verlichting onder vuur In 2006 verscheen van Jonathan Israel Enlightenment Contested. Philosophy, Modernity and the Emancipation of Man, een boek over de verdeeldheid onder de 17de- en 18de-eeuwse Verlichtingsdenkers tussen een gematigd en een radicaal kamp. Inmiddels is een vertaling verschenen onder de titel Verlichting onder vuur. Ruben Buys, TinaRuijs en Peros Samara maakten deze vertaling. Met 1184 bladzijden vormt het prima vakantielectuur. 3