a- De Dijle Levend door Leuven. Deel 2: Het eiland van Groot Begijnhof Etienne Franckx Onze stad is sinds het begin van de 13de eeuw verbonden met de begijnen (fig. 2). Zij voorzagen in hun onderhoud door spinnen, weven en bleken van lakens. Hierdoor hadden ze nood aan veel water en bleekweiden. Ze vestigden zich daarom op de buitenoever van de eerste zijarm van de Dijle waar ze eerst een kapel en nadien in 1305 de huidige kerk bouwden (fig. 3). Plaatsgebrek genoodzaakte hen om uit te breiden waardoor ze de ruimte tussen beide armen inpalmden en het ‘Eiland’ begonnen te bevolken. Met prestigeuze huis van Chièvres (fig. 3). De grootste groei kende het Begijnhof op het einde van de 17de eeuw wanneer ze weer uit plaatsgebrek de overzijde van de echte Dijle gingen bebouwen. D’Aborg werd het nieuwe deel van het Begijnhof. Hetgeen daar als een pleingebied begon werd later helemaal dichtgebouwd. Nadien werden de centrumwoningen weer afgebroken en ontstond het huidige ‘Spaanse Kwartier’ (fig. 5). De Dijle speelt dus een centrale rol in het wel en wee van het Begijnhof. Het water deed er dienst als was-, drink-, brouw- en spoelwater voor hun ‘gemakken’, de toenmalige toiletten. Allemaal tegelijk, wel te verstaan. Als dat niet ‘De Dijle Levend door Leuven’ is! Na de Franse Revolutie ging het bergaf met de begijnengemeenschap. Ze eindigden in stilte in 1988 met het overlijden van hun laatste Leuvense begijn. Het Hof zelf was sinds diezelfde revolutie een deel van de Openbare Onderstand geworden en diende als goedkope huisvesting. In 1962 nam de universiteit het geheel over en restaureerde het. Sinds 1998 is het UNESCO-werelderfgoed. Fig Fig Fig Fig Fig 1: 2: 3: 4: 5: Dijle in Groot Begijnhof -Leuvense Prentenatlas Begijn - foto archief SAL Het huis van Chièvres - Fotoarchief SAL Kerk Begijhof Het Spaans kwartier - Fotoarchief LHG-EF 29