Lijden, God waarom Rom. feb16

1
#HILL, februari 2016
God, waarom?
Over het lijden in deze wereld en een goede God
Lezen: Romeinen 8:18-28 (NBV)
Een van de moeilijkste vragen die het christelijk geloof op zijn bordje krijgt, is de vraag naar
het lijden.
En je kunt niet om die vraag heen.
Lijden komt elke dag op je af.
Op een schaal die nauwelijks te bevatten is.
In het uur dat wij hier zitten bv, zijn er ergens op de wereld al vijf kinderen gestorven aan
misbruik of geweld. Dat is meer dan 100 kinderen elke 24 uur.
Per dag sterven er duizenden mensen door verkeersongelukken en kanker.
Elk maand een middelgrote stad. Van de kaart geveegd.
En dan heb ik de slachtoffers door natuurgeweld nog niet eens genoemd.
Deze vraag moet dus gesteld worden.
Waarom is er zoveel ellende in deze wereld, als er een God is, die volgens de Bijbel goed is en
en alle macht heeft?
Het is voor velen het grootste struikelblok om te kunnen geloven in een God.
En voor veel christenen is het een constante aanvechting van hun geloof.
Verwacht van mij vanmiddag geen oplossing van deze immense vraag.
Dat is nog nooit iemand gelukt.
Wat ik wil doen is: ik wil je een aantal dingen aanreiken die je helpen om overeind te blijven
als pijn en lijden jou treffen.
Xxx
Wat we eerst dan moeten doen is: eerlijk worden.
Erkennen dat lijden en onrecht in de wereld voor iedereen probleem is.
Natuurlijk, als je gelooft dan snap je hier niets van.
Waarom stopt God het kwaad niet, als Hij het wel kan?
Maar ook als je niet in een god gelooft, kom je er niet uit.
Want stel dat we God er buiten laten.
Je zegt: Dit is gewoon het leven.
Soms heb je geluk, soms heb je pech.
Accepteer dat er geen God is, dat is lastig misschien, maar aan één kant wel bevrijdend ook.
Want dan hoef je jezelf niet te vermoeien met de zin van alles wat je overkomt.
Je moet er gewoon het beste van proberen te maken.
Dat is een manier om lijden om te gaan, zeker, maar is het probleem van het lijden daarmee
nu ook weg?
Wordt de tragedie van het kwaad er niet alleen maar groter door en onbegrijpelijker?
2
Want in wat voor wereld leven we dan?
Als er geen God is of een hogere macht die beslist wat goed is en wat kwaad, dan is zelfs een
aanslag als die van Anders Breivik in Utoya niet eens meer slecht te noemen.
Want wie bepaalt dat dan?
Wie beslist wie er gelijk heeft om iets te beoordelen als goed of slecht, als er geen God is?
Filosofen en andere denkers hebben dit punt al aangeraakt.
Iemand als Sartre zei (ik parafraseer): ’Als God niet bestaat, dan is alles geoorloofd’.
Daarin heeft hij helemaal gelijk.
Zonder God, zonder een hogere macht leven we in een keiharde en kille wereld.
De wereld waar het recht van de sterkste geldt.
En waar je ook niet moet piepen over lijden.
In zo’n wereld wil niemand leven.
Wat ik hiermee wil zeggen: lijden, onrecht, een tragedie in je leven, het is een probleem voor
iedereen.
Niemand ontkomt aan de pijnlijke vraag: waarom gebeurt dit?
Wat is de betekenis hiervan?
Xxx
Maar als je God er wel in betrekt, hoe ga je dan met het lijden om?
Nou, het wordt het niet makkelijker op.
Maar wat je veel hoort uit de mond van gelovigen is dit:
‘God zal er wel een reden voor hebben. Het past allemaal in zijn plan. Dus leg je er maar bij
neer.’
Dat klinkt heel vroom, maar het klopt het niet.
Het gaat uit van de gedachte: alles wat gebeurt, is Gods wil.
Maar niet alles wat gebeurt in de wereld, kun je op rekening van God schuiven.
Iemand die dronken achter het stuur gaat zitten om vervolgens iemand dood te rijden, die
voert niet Gods plan uit.
God heeft heel vaak verdriet in de bijbel.
Verdriet over wat mensen verkeerd doen.
Hoe kan God verdriet hebben, als alles volgens zijn plan gaat?
Maar als je God niet als grote regisseur van alle gebeurtenissen moet zien, hoe werkt Hij
dan in deze wereld?
Daarvoor ga ik naar een belangrijke tekst: Romeinen 8:28.
‘En wij weten dat voor wie God liefhebben, alles bijdraagt aan het goede’.
Alles in mijn leven, dus ook die ziekte, dat ongeluk, dat verlies, dat draagt bij aan het goede.
Dat betekent niet: eigenlijk is het goed wat er gebeurt, eigenlijk is die vreselijke ziekte een
zegen, want het heeft mij zoveel gebracht.
Dat hoor je gelovigen nog wel eens zeggen.
3
Het wordt als toppunt van geloof gezien dat je positief spreekt over de rampen die jou
treffen.
Maar dat is niet wat de Bijbel zegt.
Een verlies blijft pijn doen. Een ongeneeslijke ziekte blijft verschrikkelijk.
De Bijbel zegt : alles wat er gebeurt in je leven, alle mooie en alle slechte dingen, die worden
door God gebruikt om er iets goeds uit te laten voortkomen.
Hoe vaak zeggen mensen niet:
‘Die zware periode in mijn leven, toen ik die klap te verwerken kreeg, is achteraf een van de
meest kostbare perioden in mijn leven geworden.
Het heeft mij compleet veranderd.
Ik ben een ander mens door geworden.
Het heeft mijn leven verrijkt.
En hoe gek het ook klinkt, ik had het niet willen missen’.
Dat is Romeinen 8:28 in de praktijk.
Doe één ding nooit met deze Bijbeltekst: zeg op grond van Romeinen 8:28 nooit: ‘Het is voor
je bestwil dat dit gebeurt in je leven. God heeft er vast een bedoeling mee.’
God geeft ons geen inkijkje in zijn redenen waarom Hij dingen toelaat in ons leven.
Hoe precies alles bijdraagt aan het goede, aan mijn toekomst.
Dat weet God alleen.
Dit is geen tekst om anderen mee te troosten, dit is vooral een tekst om zelf te gebruiken.
Om je vertrouwen te laten groeien in God.
Xxx
Zijn we er nu?
Zeg je: dank je wel, nu kan ik die grote vraag van vanmiddag aan.
Nou, ik weet niet hoe groot jouw geloof is, maar ik heb nog wel wat meer nodig dan dat God
op de een of andere manier mijn leven naar een goed einde stuurt.
En dat Hij alles onder controle heeft.
Ik heb ook iets tastbaars nodig, zodat ik Hem ook echt kan vertrouwen.
Een teken van zijn bewogenheid met mij.
Nou een tastbaar teken van hoe God is, vind je al in dit boek.
In het eerste deel van de Bijbel, staat hoe geweldig begaan God is met de mensen die lijden.
Hij is een vader voor de vaderlozen, een echtgenoot voor de weduwen, Hij komt op de
armen en voor de verschoppelingen.
Maar hij doet nog meer.
Het meest schokkende teken van Gods bewogenheid vind je in het tweede deel van de
Bijbel.
Het christelijk geloof heeft namelijk als enige een God die zelf het lijden instapte.
Gods antwoord, zijn reactie op alle ellende en kwaad in de wereld, is niet dat Hij vanaf
veilige afstand alles blijft besturen en ons in het ongewisse laat.
Nee, Hij komt zelf naar ons toe.
4
Hij gaat niet alleen naast ons staan, maar Hij laat zich aan een Kruis spijkeren en zakt weg in
de diepste put van eenzaamheid.
En die eenzaamheid zo angstaanjagend dat zelfs Hij zegt: waarom God?
Waarom, ik?
Dat is de God van de Bijbel.
Dat is een God die voelt wat wij voelen.
En die weet wat het is om iemand te verliezen van wie je zielsveel houdt.
Dat is nog steeds geen antwoord op het waarom.
Ik weet nog steeds niet waarom God al het kwaad en ellende in de wereld, in mijn leven,
toelaat.
Maar ik weet nu in ieder geval wat het antwoord niet is.
Het antwoord is niet: God laat dit gebeuren, omdat Hij niet van ons houdt.
Of omdat ons leven Hem niet interesseert.
Dat kan ik niet meer zeggen als ik naar het Kruis kijk.
God houdt zoveel van mij en Hij haat het kwaad en het lijden zo erg, dat Hij naar beneden
komt, zelf het lijden instapt en zo onze puin opruimt.
Het is een signaal uit het verre verleden, dat weet ik.
We zijn 2000 jaar verder sinds Jezus .
Maar als je hebt ontdekt dat Jezus ook voor jouw pijn en leed daar hing, dan is het een
kracht in je leven die je enorm kan helpen.
Xxx
En dit is nog niet alles.
Want we hebben nog wat nodig, denk ik.
Niet alleen de geruststelling dat God erbij is in je donkerste dagen en dat Jezus zelf dat teken
is van Gods aanwezigheid.
Dat is een hele troost.
Maar we moeten ook weten dat onze pijn, ons lijden niet voor niets is.
De brandweermannen en reddingswerkers die omkwamen in de Twin Towers, daarvan kun
je zeggen: ze hebben hun leven gegeven voor anderen.
Hun dood was niet voor niets.
Maar hoe vaak lijkt dat wel zo.
Dat er mensen sterven, dat iemand een ziekte krijgt en zomaar weg zijn.
Dat is het toch wat we het meest onverteerbaar vinden?
Waar wij het moeilijkste mee om kunnen gaan?
Als het lijden gewoon lijden is.
Niemand wordt er beter van.
Het is nergens goed voor.
Daarom moeten we niet alleen weten, God is erbij, maar we hebben van Hem ook een
hoopgevend signaal uit de toekomst nodig.
En dat signaal is er.
5
De Bijbel zegt in Romeinen 8:18: geen enkel lijden is zonder hoop.
‘Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister
die ons in de toekomst zal worden geopenbaard’ .
Er komt een wereld aan, zegt deze tekst, een toekomst, die al het lijden van nu overtreft.
Hier moet je een weegschaal voor je zien.
Aan de ene kant jouw pijn, jouw verdriet, jouw vragen, aan de andere kant een leven dat
nog veel en veel zwaarder weegt.
En dat is de toekomst waarin het kwaad wordt rechtgezet.
En waar wordt goedgemaakt wat ik hier aan pijn en mijn lijden heb moeten meemaken.
Niet dat ik een antwoord krijgen op al mijn vragen straks.
Maar meer zo: wat ik hier allemaal tekort gekomen ben, dat wordt straks helemaal
gecompenseerd.
Hoe?
De Bijbel gebruikt hiervoor de termen opstanding, een nieuwe hemel en nieuwe aarde.
Dat is revolutionair.
Want het betekent: we krijgen maar niet een eeuwige verlenging van ons leven, een abstract
hiernamaals, waar we als geesten verder leven/zweven.
Nee, opstanding betekent: we krijgen dit leven terug , maar dan compleet vernieuwd,
helemaal volmaakt.
Onze zieke lichamen, onze kapotte levens, de verliezen die we hier hebben geleden.
Het zal straks allemaal worden goedgemaakt, want God vergeet mijn tranen niet.
In opstanding van Jezus Christus maakt God dit toekomstbeeld nu al waar.
Aan Jezus zie je: is er niet alleen leven na de dood, maar mijn leven dan weer terug, maar
nog veel mooier, rijker, intenser.
God zal mijn tranen van verdriet, voorgoed veranderen in tranen van vreugde.
Dat is de hoop van de Bijbel.
Een unieke hoop, die je overeind houdt als onbegrijpelijk lijden jou treft.
Xxx
Dat is mooi, zeg je, als je dat geloof hebt.
Maar wat nou als je dat niet hebt?
Nou het bijzondere van deze hoop is, dat zelfs als je zegt ‘ik wou dat het waar was’, dat in
dat verlangen al heel veel kracht zit.
Het verandert je leven.
Het duwt de wanhoop weg.
Want áls het waar is, dan is het de meest hoopvolle boodschap die er is.
Al die verschrikkelijke ziektes, onbegrijpelijke ongelukken, wrede natuurrampen, al die
mensen die ik moet verliezen.
Ze hebben - God zij dank -niet het laatste woord.
6