30 maart 2013 , pag. 14 et een simpel vingerprikje is uit te zoeken of een patiënt bloedarmoede heeft. Een te laag aantal rode bloedcellen in het bloed (aangeduid met Hb) duidt op anemie, Grieks voor bloedloosheid. Bij vrouwen moet de waarde van de bloedtest hoger ligger dan 7,5 en bij mannen 8,7. De symptomen van het tekort aan rode bloedcellen zijn redelijk vaag en algemeen. Een bleek gezicht, witte randen aan de binnenkant van het oog, snel vermoeid, koud en duizelig; het zijn allemaal aanwijzingen voor bloedarmoede. Rode bloedcellen zijn belangrijk voor het zuurstoftransport in het lichaam. Zij nemen zuurstof op uit de longen en geven die waar nodig af in de weefsels. Bij een tekort aan rode bloedlichaampjes moet de rest van het lichaam harder werken en ontstaat bij inspanning kortademigheid of zijn er hartkloppingen, omdat het hart sneller moet pompen. "Het is niet zo dat na dat vingerprikje een ijzerpil de eenvoudige oplossing is", zeggen prof.dr. Hanneke Kluin-Nelemans en dr. Joost de Wolf van de afdeling hematologie van het UMCG. Sterker nog, dat kan zelfs gevaarlijk zijn. "Te veel ijzer stapelt zich op in de lever en het hart." Belangrijker is om er zo snel mogelijk achter te komen waar het tekort aan rode bloedcellen vandaan komt. De aanmaak van die cellen gebeurt in het beenmerg. Die productie kan behoorlijk worden verstoord als een tekort aan bouwstoffen ontstaat, zoals bij te weinig ijzer, vitamine B12 of foliumzuur. Of als er afwijkingen zijn in het beenmerg door de aanwezigheid van verkeerde cellen, bijvoorbeeld door kankeruitzaaiingen en er geen ruimte meer is voor de aanmaak van rode cellen. Ook extreem bloedverlies bij een operatie, tijdens de menstruatie of bij een bloedende kanker in het maag-darmkanaal kan het tekort verklaren. En dan is er nog de variant van het te hard afbreken van rode bloedcellen door genetische defecten. Deze erfelijke aandoening komt veel voor rond de Middellandse Zee en in Afrika. Tijdens het leven kunnen ook antistoffen ontstaan tegen de eigen rode bloedcellen die daardoor afbreken, aldus de hematologen. Patiënten met een ernstige vorm van bloedarmoede krijgen donorbloed toegediend. Een kwart van het bloed dat in het UMCG wordt gebruikt, gaat via de afdeling hematologie naar patiënten waar de beenmergfunctie is uitgeschakeld, door leukemie of chemotherapie en na stamceltransplantatie. Door bloedtransfusie is veel mogelijk, maar de hematologen weten ook dat er veel angst en onwetendheid bestaat over de veiligheid van bloed. De Wolf: "De overdracht van aids door bloedproducten in de jaren tachtig staat iedereen nog helder voor de geest en daarom is er nu maximale veiligheid ingebouwd. Met als gevolg dat we het bloed extra testen op allerlei virussen, ook als de kans op infectie 1 op 2 miljoen is en niet eens dodelijk. Daarvoor trekken we met z’n allen zo’n 10 miljoen euro extra uit." M ¬ Een witte oogrand is een aanwijzing voor bloedarmoede. ’’ De overdracht van aids door bloedproducten in de jaren tachtig staat iedereen nog helder voor de geest De hematologen prof.dr. Hanneke Kluin-Nelemans en dr. Joost de Wolf houden dinsdag een lezing voor de Medische Publieksacademie in het UMCG. De lezing is volgeboekt. De volgende afleveringen van de voorjaarsreeks gaan over heupfractuur (voorpublicatie 6 april) en darmziekten (20 april). Epo en rundbloed Als behandeling voor bloedarmoede is epo een veelgebruikt medicijn. Epo is een eiwit dat in de nieren wordt aangemaakt en dat het beenmerg stimuleert om rode cellen aan te maken. "Het wordt als geneesmiddel voor bloedarmoede gebruikt, maar je schijnt er ook hard door te kunnen fietsen", zegt hematoloog De Wolf. "Epo werd al jaren in het profwielerpeloton gebruikt voordat het geregistreerd werd als medicijn voor nierpatiënten. Zij krijgen na een nierspoeling epo toegediend om bloedarmoede te voorkomen." Een nieuwe ontwikkeling voor ernstige bloedarmoedepatiënten is het gebruik van rode bloedcellen waarvan de bloedgroepen als het ware worden gestript, zodat ze voor uiteenlopende patiënten geschikt zijn. Een andere therapie is het gebruik van rundbloed, waarbij een hemoglobineoplossing dient voor zuurstoftransport. Bij zeshonderd patiënten werd deze behandeling toegepast. Deze zuurstofdrager is geschikt voor patiënten die Jehova’s getuigen zijn en uit geloofsovertuiging geen menselijk bloed mogen krijgen toegediend. Minder bloed ¬ De hematologen prof.dr. Hanneke Kluin-Nelemans en dr. Joost de Wolf. Foto’s: Jan Zeeman In het Universitair Medisch Centrum Groningen werd de afgelopen 10 jaar 60 procent minder bloed gebruikt. En dat terwijl het aantal ingrepen toeneemt. Hematoloog dr. Joost de Wolf zette zich met de Bloedtransfusie commissie jaren in om artsen meer inzicht te geven. "We zijn afgestapt van de standaardbestelling bloed voor een operatie, want er werd veel te vaak onnodig bloed gebruikt, maar ook weggegooid na afloop van een ingreep", zegt De Wolf. "Ook zijn de standaardwaardes aangepast. Aldus wordt per jaar 4,5 miljoen euro bespaard. Artsen opereren ook veel gerichter op vermindering van bloedverlies. Behalve besparingen levert dat ook een sneller herstel voor de patiënten op." ... De aanmaak van die cellen gebeurt in het beenmerg. Die productie kan behoorlijk worden verstoord als een tekort aan bouwstoffen ontstaat, zoals bij te weinig ijzer, vitamine B12 of foliumzuur ...