Centrale bypass - Nij Smellinghe

Friesch Dagblad, 19 september 2016, pagina 16.
Centrale bypass
Dokter in Drachten
Martijn Möllers, chirurg in Nij Smellinghe
O
nderweg naar mijn werk
in Drachten heb ik de
afgelopen jaren de aanleg
van de Centrale As dagelijks op de
voet gevolgd. Met diep respect voor
alle werklieden die in weer en wind,
en soms bij nacht en ontij, keihard
hebben gewerkt om de weg op tijd
klaar te krijgen.
En het resultaat mag er zijn.
Volgende maand kunnen we, na
jarenlange plan- en besluitvorming,
informatiebijeenkomsten, aanbestedingstrajecten en onteigeningsprocedures eindelijk over de As van
Dokkum naar Nijega rijden. Voor
mij persoonlijk betekent deze weg
een groot verschil: ik kan dan tijdens een dienst naar huis en vanuit
daar oproepbaar zijn. Ik hoef niet
meer in het ziekenhuis te blijven
terwijl mijn fysieke aanwezigheid
daar niet nodig is. De kortere reistijd maakt het verschil tussen op
tijd zijn bij een noodsituatie of net
te laat.
Ik woon nu al geruime tijd in
Noordoost-Fryslân en in de oude
verkeerssituatie ergerde ik me
dagelijks aan de traagheid van de
lange stroom auto’s die zich een
weg zocht langs dorpen, stoplichten
en rotondes. Zeker in de donkere
maanden, als het ook nog eens glad
was of ijzelde, moest ik in de auto
vaak aan mijn collega vaatchirurgen
denken. De eindeloze stroom rode
lichtjes achter elkaar leken in mijn
ogen af en toe net rode bloedcellen,
op weg naar een verder gelegen doel
dat soms wel, soms niet op tijd
bereikt kon worden.
Eigenlijk is ons bloedvaatstelsel
goed vergelijkbaar met het wegennet. Onze cellen kunnen niet zonder zuurstof en voedingsstoffen. Het
bloed heeft als functie deze belangrijke stoffen naar onze cellen te
transporteren. Voortgestuwd door
de pompfunctie van ons hart fungeren de slagaderen als de snelwegen
van ons lichaam, waarna de bloedcellen (die het zuurstof transporteren) via kleinere wegen hun uiteindelijke doel bereiken. In een gezond
vaatstelsel lukt het de bloedcellen
om op tijd op de plaats van bestem-
De eindeloze stroom
rode lichtjes achter
elkaar leken in mijn
ogen af en toe net
rode bloedcellen
ming te komen. Maar als er vernauwingen zijn, zoals door vaatverkalking of vernauwing door roken, dan
lukt dat soms niet en krijgen onze
cellen het moeilijk. Met alle risico’s
van dien.
Vaatchirurgie is wat dat betreft
een simpel vak: als de oorspronkelijke weg van A naar B niet meer
voldoet, dan moet die weg worden
verbreed (dotteren noemen we dat)
of er moet een nieuwe weg aangelegd worden: een bypass. Dat kan
door eigen aderen te gebruiken en
die op de slagaderen te hechten,
maar tegenwoordig zijn er ook
allerlei soorten kunststof buisjes die
goed voldoen.
Een goede doorstroming maakt
voor een patiënt met bijvoorbeeld
vaatproblemen in een been vaak het
verschil tussen blijven lopen of een
amputatie. Zo verbetert de veiligheid en leefbaarheid voor die patiënt. De Centrale As heeft ook tot
doel de veiligheid en leefbaarheid te
verbeteren en ik hoop van harte dat
er na oktober veel vers ‘bloed’ naar
en door Noordoost-Fryslân mag
gaan stromen.