“Zorgen dat mensen blijer naar hun werk gaan”

Transfergroep
Economie &
Management
Post-hbo-opleidingen,
advies & onderzoek
Astrid Mersmans, zelfstandig ondernemer en begeleidingskundige:
“Zorgen dat mensen blijer naar hun werk gaan”
Ze zit nooit lang op dezelfde plek, want op de winkel passen is niets voor haar. Ze is
een ontwikkelaar, ze wil bouwen. Maar al haar functies hebben één ding gemeen:
ze draaien om mensen en arbeid. Astrid Mersmans volgde bij Hogeschool Rotterdam
Transfergroep de master Begeleidingskunde en startte per 1 januari haar eigen bedrijf
INFINIO. “Ik reik mensen een andere bril aan, zodat ze anders naar zichzelf gaan kijken.”
“In al mijn banen was de relatie tussen mensen en werk het belangrijkste
thema. De ontwikkeling van mensen vind ik enorm boeiend. Bij verschillende werkgevers, waaronder ABN Amro en Randstad, heb ik jaren gewerkt,
maar wel elke paar jaar voor een ander project. Ik ben een ontwikkelaar, ik
wil iets opzetten. Als dat niet kan, verlies ik mijn belangstelling en word ik
ongedurig.”
Niet weten
Astrid Mersmans
(1962, Rotterdam)
Astrid Mersmans begon haar carrière
als intercedente en projectmanager
bij de Randstad Holding. Vervolgens
werd ze projectmanager bij Van
Lanschot Bankiers en bij ABN Amro,
waar ze tien jaar bleef. Ze werkte
voor het Employability Center van
ABN Amro en zette verschillende
projecten op, van mobiliteitsbeleid tot
reorganisaties. Na een jaar als seniorbeleidsmedewerker bij het ROC WestBrabant stapte ze over naar fondswerving voor de verslavingszorgkliniek Vrienden van de Hoop, waarvoor
ze een bedrijvennetwerk opzette.
De afgelopen vier jaar was Astrid projectmanager bij opleider KPE en KPE
Academy. Per 1 januari 2013 startte ze
haar eigen bedrijf, INFINIO, learning
performance.
“Vorig jaar heb ik de master Begeleidingskunde bij Hogeschool Rotterdam
Transfergroep afgerond. De opleiding heeft me geholpen om betekenis te
geven aan bedrijfsprocessen, door steeds alles ter discussie te stellen en
te onderzoeken. Dat was even wennen, want ik kwam uit een wereld waar
‘weten’ vereist is. En op de opleiding werd me verteld dat ‘niet weten’ juist
goed is. In het begin had ik een les van lector Bert Coenen en ik was het
niet eens met zijn stelling. Ik verwachtte een discussie, maar Bert zei: ‘Ja, zo
kun je het ook bekijken. Misschien heb jij gelijk.’ Ik dacht: wat is dit? Jij bent
de docent, jij hoort het te weten. Maar inmiddels heb ik geleerd dat ‘niet
durven weten’ een gigantische rijkdom is. Je moet er sterk voor zijn, want
niet weten zorgt dat je onderzoekt en je openstelt, zonder te oordelen.”
Co-creatie
“De afgelopen vier jaar was ik projectmanager bij KPE Academy. Ik verzorg
daar verandertrajecten en talentontwikkeling bij bouwbedrijven. Ook daar
speelt het ‘niet weten’ een grote rol. De bouw is enorm in verandering.
Jaren gaven bedrijven leiding vanuit overvloed, maar nu is er schaarste.
Medewerkers hadden nauwelijks een stem en moesten gewoon doen wat er
gezegd werd. Nu wordt opeens een beroep gedaan op hun loyaliteit, verantwoordelijkheidsgevoel en betrokkenheid. Dat werkt niet. Bedrijven wilden
van mij horen hoe het moest. Dat weet ik niet, ik heb geen kant-en-klaar
antwoord. Ik werk vanuit co-creatie: gezamenlijk tot een gedragen oplossing
komen. Ik luister en bekijk samen met mensen waar kansen liggen. Zo krijg
je boven tafel wat er speelt in een bedrijf.”
Wat is je grootste inspiratiebron?
“Voor mij is contact maken, de relatie met de Ander, de grootste inspiratiebron. Mensen echt zien. Dat zit
al in hele kleine dingen, bijvoorbeeld
als je op straat iemand goedendag
zegt. Zien en gezien worden, dat
vind ik heel belangrijk. De Afrikaanse
filosofie Ubuntu, die draait om relaties tussen mensen, past heel goed
bij mij: ‘ik ben, omdat wij zijn’.”
Angst veranderen in ambitie
“Begin dit jaar ben ik voor mezelf begonnen. Mijn bedrijf INFINIO richt zich
op het begeleiden van cultuur- en gedragsveranderingtrajecten. En daar
horen ook de ontwikkeling van talent en persoonlijk meesterschap bij. Veel
mensen waren enthousiast over mijn stap, maar anderen reageerden in
de trant van ‘wat dapper in deze tijd’ en ‘dat je nu je vaste baan opgeeft’.
Dat is de angst die bij veel mensen en bedrijven speelt en zo belemmerend
werkt. Ik probeer angst te veranderen in ambitie. Weg met die bangheid;
geloof in jezelf! Je staat echt zelf aan het roer. Ik wil het verborgen lijden
in organisaties zichtbaar maken en de situatie verbeteren. Zodat mensen
blijer naar hun werk gaan en blijer weer thuiskomen. Ze moeten door een
andere bril naar zichzelf gaan kijken en ik reik hen die bril graag aan.”
Gelijkwaardigheid
“Als zelfstandige kan ik mijn eigen normen en waarden hanteren. Ik moest
altijd rekening houden met de belangen van mijn werkgever, die van mezelf
en die van de klant. Nu kan ik me helemaal op het belang van de klant richten. Ik heb veel ervaring, ben nieuwsgierig en ik zie snel hoe een bedrijf in
elkaar zit. Zo leg ik vlug de vinger op de zere plek. Bovendien vind ik gelijkwaardigheid heel belangrijk. Het maakt mij niet uit bij wie ik aan tafel zit.
Want als je voelt dat je gelijkwaardig bent aan je gesprekspartner, valt er
zoveel weg. Dan is er ruimte om jezelf echt te laten zien.”
De bouw is enorm in verandering. Jaren gaven bedrijven leiding
vanuit overvloed, maar nu is er schaarste. Jaren hadden medewerkers nauwelijks een stem en moesten ze gewoon doen wat er gezegd
werd. Nu wordt opeens een beroep gedaan op hun loyaliteit, verantwoordelijkheidsgevoel en betrokkenheid. Dat werkt niet.