Verslag muziekgesprek gages en partages

Verslag muziekgesprek gages en partages
Algemene opmerking: Het traject dat Vlaamse groepen in het landschap afleggen is de laatste jaren
gewijzigd. Vandaag speelt men eerst in clubs dan op festival en pas daarna pas in CC’s. Een van de
mogelijke verklaringen waarom de prijzen stijgen maar de groepen minder volk trekken. Toch blijft de
vraag naar deze groepen in CC’s hoog, zowel van het publiek uit als van de lokale politiek. Voor de
en blijft het voor de artiest zelfs nog steeds interessant om theatertournees te doen. Andere groepen
verkiezen slechts een beperkt aantal keer te spelen waardoor ze voor de CC’s
onbereikbaar/onbetaalbaar worden.
Bijkomstige kosten
De concertorganisatoren merken op dat bijkomstige kosten zoals Sabam, technische fiches, onkosten op
riders steeds hoger oplopen.
1. Toenemende eisen in verband met de rider of het contract
Vb. vraag naar Whisky, Win for Life, Champagne, maquillagedoekjes, sigaretten, …
Vnl. door rockarteisten
Algemene reactie: de organisatoren verzorgen graag hun onthaal van de artiesten maar er zijn
grenzen. Dit soort onverwachte kosten van luxeproducten en allerlei extra’s kunnen op jaarbasis flink
oplopen. Bovendien komen ze ook terecht in de molen van de gemeentelijke bureaucratie.
Voor grotere centra is dat niet zo’n probleem maar kleinere centra kunnen dat moeilijk verantwoorden.
Wat de programmatoren vooral stoort is dat deze dingen vaak worden gevraagd om gewoon mee
naar huis te nemen. In geval van een buitenlandse groep kan men er in komen, die mensen zijn immers
lange periodes onderweg. Vlaamse artiesten daartegenover zijn nooit ver van huis.
Hetzelfde geldt voor de catering. Niet alle organisatoren hebben eigen catering in huis dus is er
zelden flexibiliteit mogelijk. In de meeste centra krijgen zelfs de eigen technici geen eten.
Wat de programmatoren verbaast is dat artiesten niet altijd op de hoogte zijn van de vereisten in hun
riders. Men merkt ook op dat deze soms kopieën zijn van deze van buitenlandse groepen. Daaruit
blijkt dat het vaak een keuze van de manager of boeker is en dus niet van die artiest zelf.
Hoe gaat men ermee om? Reacties en tips van collega’s







Gewoon doen wat men vraagt zodat de artiesten zeker tevreden zijn en wrevel vermeden
wordt.
Een gulden middenweg zoeken. Het belangrijkste is dat artiesten zich goed voelen en het
creëert een goede band.
Als de extra’s in het voorgestelde contract staan kan men ze schrappen.
Het gevraagde klaarzetten maar niet in de loges zodat de artiesten het enkel krijgen wanneer
ze ernaar vragen.
De flessen openen zodat men ze niet zomaar kan meenemen.
De artiesten voor een bepaald bedrag een eetbon geven.
Toch telkens een beetje verlies incalculeren.
2. Technische fiches
Met technische fiches hebben de meeste programmatoren weinig ervaring dus vindt men het nogal
moeilijk om er met de boeker over te discussiëren.
Vermits deze kosten pas bekend gemaakt worden na het onderhandelen over de gage en daaraan
gekoppeld de beraming van de ticketprijs, kunnen deze kosten onverwacht voor problemen zorgen.
Het gebeurt dat groepen liever zelf hun p.a. meebrengen terwijl achteraf blijkt dat ze dat extra
materiaal amper nodig hadden. Of dat ze extra mankrachten vragen terwijl dat niet noordzakelijk is.
In geval van een grote p.a. houdt dat ook in dat een aantal plaatsen niet kan verkocht worden weegns
de plaats die daarvoor nodig is.
Bovendien vragen groepen voor de huur van bijvoorbeeld dezelfde piano in het ene centrum soms tot
3x meer dan in een ander centrum.
Hoe gaat men ermee om? Reacties en tips van collega’s




De eigen technici laten contact opnemen met de technici van de groep.
Op voorhand een maximaal bedrag voor de kosten overeenkomen
Begrijpen dat het voor de technici van de groep niet altijd eenvoudig is zich elke dag te
moeten aanpassen aan een nieuwe zaal met ander materiaal.
Investeren in een goede basis aan eigen materiaal, hoewel dit frustrerend kan zijn als blijkt dat
die niet zo veel gebruikt wordt: in vergelijking met de huurprijs valt een aankoop toch mee.
(Lijkt vooral interessant voor wereldmuziek)
3. Sabam
De bedragen die door Sabam worden aangerekend verschillen van streek tot streek. Het systeem is
niet transparant.
Het zou wenselijk zijn moest VVC iets ondernemen om er verandering in te brengen. Zo heeft de
vereniging van muziekfestivals ook een overeenkomst met Sabam onderhandeld.
Wat bijvoorbeeld wanneer de Sabamfactuur op basis van de gages wordt berekend waarin
vervoerskosten zijn opgenomen. Of wanneer er gefactureerd wordt op basis van de ticketinkomsten
terwijl er een partagedeal aan vast zit.
Tips

De facturen goed te controleren!
---
Losse nota’s van de namiddag
Ter aanvulling voor Sandra
CC maakt geen winst. Wordt enkel gesubsidieerd voor huisvesting en personeel.
Managers berekenen een commissie van 15% die zelden hoog genoeg is om de reële werktijd te
vergoeden.
De meesten boekingskantoren zijn niet gesubsidieerd. Alle middelen zijn eigen middelen. Wanneer men
subsidies vraagt is het antwoord dat de activiteit commercieel interessant genoeg is om economisch
overleefbaar te zijn.
Wat boekingen betreft lukt het vandaag redelijk goed. Voor een platenfirma gaat dat wel anders.
De prijs van een groep wordt bepaald door vraag en aanbod. Groepen en hun entourage hebben
ook hoge kosten. En het liefst streeft men naar een eerbaar loon voor de artiest. Om die correct te
kunnen verlonen heeft men eigenlijk 200 à 250.000€ nodig. Door het combineren van festivalconcerten
en theatertournees kan dat soms eens lukken.
Boekers en managers beschouwen CC’s als partner in een verhaal
Het is aan de CC’s om te laten weten waar de limieten liggen maar blijkbaar kunnen sommigen onder
die cc’s er toch hoog boven springen.
Men moet dus eerst overleggen met de boeker en zien wat realistisch is
Vb: een CC vraagt naar een grote groep, de boeker antwoordt dat een cc dat niet kan betalen
gezien de capaciteit van de zaal, toch gaat de programmator er op in…
Theatertournees zijn op vraag van de CC’s ontstaan. In het begin bleek daarvoor voldoende geld voor
beschilbaar te zijn. Nu heeft men het gevoel dat artiesten het onderste uit de kan willen halen. Maar
de artiest moet er ook zin programma voor aanpassen. Voor een zittend publiek spelen is niet het
zelfde als een festival of clubconcert.
De meeste CC’s hebben geen BTW
Men kan met de artiesten niet elk jaar fulltime bezig zijn dus op het moment dat ze toeren moet men
voorzien dat er ook periodes van rust komen tijdens de welke er weinig inkomsten zullen zijn.
Filip Kowlier is een zelstandige met een goed draaiende zaak. Maar die gaat niet meer verdienen
dan een goeie bakkerszaak.
Opmerking van de CC’s: de prijs voor gages is lager in clubs dan in CC’s
Antwoord: de prijzen worden op dezelfde manier bepaald: hoeveel kan me vragen voor een ticket en
hoeveel denkt men er te kunnen verkopen? Tel daarbij de kostprijs van pa, techniek en licht en men
komt aan een rechtmatige prijs.
Voordelen van een theatertoernee:
De groep bereikt daarmee een nieuwe groep mensen die niet naar clubs of festivals gaan.
De concerten in CC’s zijn ook belangrijk voor de spreiding.
Boekers hebben geen zicht op hoeveel het publiek bereid is om aan een ticket uit te geven en hoeveel
het nog wil buiten komen om aan cultuur te doen.
Boekers bieden oplossingen om een tantje bij te steken als de verkoop niet goed loopt: vb. benaderen
van een mediasponser vor de gehele toernee
Besluit van VAKAS: blijkbaar is er een gebrek aan cumunicatie tussen boeker en programmator
Partages: er bestaat geen eenduidige regeling voor maar het is aan de CC’s om voor de boekers in
kaart te brengen wat de kosten zijn om vervolgens samen de partagedeal te bekijken.
Meest gangbare regeling: inkomst tickets - sabam en dan een verdeling van 80%/20%
Opmerking van marc: vooral boekers nodigen uit tot onderhandelen
Wil dat zeggen dat zij meer marge hebben?