Pedagogisch dossier Mariano Pensotti 2017

PEDAGOGISCH DOSSIER
Mariano Pensotti /
Grupo Marea
ARDE BRILLANTE EN LOS BOSQUES DE LA NOCHE
inleiding
Wil je het thema van de (on)gelijkheid tussen man en vrouw bespreekbaar maken in de klas? Ben je op zoek
naar een originele invalshoek voor de progressieve (en feministische) ideeën uit de Russische Revolutie
van 1917? Wil je het hebben over de invloed die ze nog altijd op ons hebben? Dan is Arde brillante en los
bosques de la noche de ideale activiteit voor jou en je leerlingen.
In mei 2017 presenteert de Argentijnse regisseur Mariano Pensotti Arde brillante en los bosques de la
noche, een theatervoorstelling die het verhaal van drie vrouwen in drie verschillende artistieke expressievormen giet: marionettentheater, theater en film. In de voorstelling komen thema’s aan bod als de
genderproblematiek, de bevrijding van het lichaam en het verzet tegen de hedendaagse consumptiemaatschappij.
Wat te doen? is de titel van een essay dat Lenin schreef in de beginjaren van de 20e eeuw, en dat in 1917
het vuur aan de lont stak en de Russische Revolutie deed losbarsten. Honderd jaar na die belangrijke
historische gebeurtenis vraagt de Argentijn Mariano Pensotti zich af wat er van het socialistische ideaal
is overgebleven.
Pensotti is een opmerkelijke regisseur die internationaal gewaardeerd wordt om zijn inventieve theatervoorstellingen en zijn keuze om elementen uit de filmtaal in het theatrale discours te integreren. In
zijn laatste voorstelling ontgint hij nieuwe narratieve methodes door marionettenspel, theaterscènes
en film met elkaar te laten afwisselen. Arde brillante en los bosques de la noche omvat drie met elkaar
vervlochten verhalen van hedendaagse vrouwen die de Russische Revolutie in hun leven voelen natrillen. Verhalen krijgen vorm binnen andere verhalen, zoals bij een Russisch popje. Op die manier worden
de geheimen van de Geschiedenis stapsgewijs ontvouwd. Vanuit zijn interesse voor de utopieën van de
avant-garde laat Pensotti de tijd een circulaire beweging maken en onderstreept hij de afgrond tussen
zij die de Geschiedenis schrijven en zij die haar bevolken. Zullen de drie protagonisten verlossing vinden
in de vlammenzee van de revolutie?
Omdat wij geloven in de educatieve maar ook ludieke kracht van dit project, organiseren we een schoolvoorstelling op dinsdag 23 mei om 11u. We nodigen u van harte uit en bieden u een voordelig schooltarief
aan (zie ook de praktische informatie op p. 9).
Arde brillante en los bosques de la noche is een kwalitatief hoogstaande voorstelling die je op verschillende manieren in de klas kan bespreken. Er worden immers belangrijke maar weinig evidente
thema’s aangeboord. Wij gaan ervan uit dat deze activiteit interessant is voor leerlingen vanaf het
4e secundair (15-16 jaar), maar zelf schat je je leerlingen natuurlijk het best in!
Dit pedagogisch dossier bevat algemene informatie over de voorstelling, de context waarin ze tot stand
kwam en de historische gegevens waarop ze is gebaseerd. Je vindt er ook een aantal ideeën voor ludieke
activiteiten, die je in de klas kan gebruiken.
de voorstelling
ARDE BRILL ANTE EN LOS BOSQUES DE L A NOCHE
In Arde brillante en los bosques de la noche volgen we het verhaal van drie vrouwen in het hedendaagse
Argentinië. Alle drie prediken ze de revolutie, zonder er echter in te slagen ze ook echt te voeren. Alle drie
maken ze deel uit van een vrije, moderne maatschappij, maar hebben toch het gevoel ergens vast te zitten.
De voorstelling vangt aan met het verhaal van Estela, dat door marionetten wordt uitgebeeld. Estela is
professor aan de universiteit van Buenos Aires en geeft les over de Russische Revolutie van 1917. Ze heeft
zich gespecialiseerd in de figuur van Aleksandra Kollontaj, een feministische sovjetmilitante. In haar
lessen besteedt Estela veel aandacht aan de rol van de vrouw in de Russische Revolutie. Jammer genoeg
is haar privéleven niet zo revolutionair als de theorieën die ze onderwijst …
Daarna is het theatrale deel aan de beurt, over het leven van Tanja. Die komt terug thuis en ziet haar
gezin terug na een reis naar Colombia, waar ze zich heeft ingezet in een antikapitalistische guerillabeweging. Ze beseft dat er munt geslagen wordt uit haar verhaal en dat ze een icoon van de Colombiaanse
revolutie is geworden.
In het laatste, filmische deel van de voorstelling volgen we Claudia, een jonge en ambitieuze journaliste.
Om een promotie te vieren maar ook om haar persoonlijke problemen te vergeten, vergezelt ze twee
collega’s naar Misiones, waar ze in contact komt met migranten uit de Russische diaspora, die er als
sekswerker aan de bak komen …
E XPLICIETE SCÈNES
In Arde brillante en los bosques de la noche komen een aantal naaktscènes, seksueel getinte en gewelddadige scènes voor. Het gaat niet om een gratuite keuze van de regisseur: deze scènes zijn zinvol voor de
problemen die in de voorstelling aan de kaak worden gesteld. We zijn ervan overtuigd dat ze niet schadelijk zijn voor jongeren vanaf 15 jaar. Toch is het goed om je leerlingen te waarschuwen. Aarzel niet om
contact met ons op te nemen als je vragen hebt in dit verband.
context
Arde brillante en los bosques de la noche speelt zich af in het Argentinië van vandaag maar is gebaseerd
op de ideeën van Aleksandra Kollontaj, een fervente feministe van wie het ideeëngoed opgang maakte
tijdens de Russische Revolutie.
In februari 1917 breekt de Russische Revolutie uit en wordt het tsaristische regime ten val gebracht. In
oktober van datzelfde jaar grijpen de bolsjewieken de macht en voeren ze een communistisch regime in.
Daarop breekt een burgeroorlog uit, waar bolsjewieken en Witten tegenover elkaar staan en die tot de
instorting van de Russische economie leidt. De bolsjewieken komen als winnaars uit de strijd en leggen
de basis voor het communistische Rusland. De Russische Revolutie blijft tot op vandaag een van de
belangrijkste en meest becommentarieerde historische gebeurtenissen uit de Moderne Tijd.
Aleksandra Kollontaj (1872-1952) is een communistische politica en een feministische sovjetmilitante.
Ze is de eerste vrouw die lid wordt van een regering (in 1917). Kollontaj veroordeelt het feminisme uit
haar tijd, dat ze als ‘burgerlijk’ bestempelt. Binnen de communistische beweging zet ze zich in voor de
emancipatie van de vrouw.
Twee van Kollontajs ideeën komen in de voorstelling aan bod:
Vrije liefde / liefde-kameraadschap
Dat drie elementen – liefde, seksualiteit en trouw – onlosmakelijk met elkaar verbonden worden,
beantwoordt volgens Kollontaj enkel aan een burgerlijke behoefte en een liberale levensvisie. In die
tijd is liefde slechts legitiem in het kader van het huwelijk, dat volgens Kollontaj op louter economische
belangen berust: het huwelijk moet vermijden dat het familiekapitaal over eventuele ‘bastaardkinderen’
verdeeld wordt. Kollontaj stelt dat het huwelijk (dat ze als een ‘liefdesgevangenis’ bestempelt) zal verdwijnen. Ze pleit voor een nieuwe liefdesmoraal: de ‘liefde-kameraadschap’.
Een dergelijke liefdesrelatie berust op drie principes:
a. Vrouw en man zijn gelijk
b. De partners bezitten elkaar niet en erkennen elkaars individuele rechten
c. In beide richtingen is er empathie en bezorgdheid voor de partner (Kollontaj vindt dat die eigenschap
binnen het huwelijk enkel van de vrouw geëist wordt)
Kollontajs denken kreeg felle kritiek van Trotski en Lenin en is een voorloper van het moderne concept
van de meervoudige liefde.
Afschaffing van de prostitutie
Kollontaj ijvert voor de afschaffing van de wetten die prostitutie verbieden. Ze hekelt de regelgeving van
haar tijd als een geheel van hypocriete voorschriften die vooral de zwakste vrouwen treft, want “voor de
rijke prostituees nemen zowel de politie als de regelgever beleefd hun hoed af”. Kollontaj ziet prostitutie,
net als het huwelijk, als een vorm van economisch-seksueel verkeer. Volgens haar “verkoopt twee derde
van de vrouwen uit de burgerij zich aan hun wettige echtgenoot”. Ze is gekant tegen een bestraffing
van de prostitutieklant, omdat die volgens haar moeilijk te definiëren valt: “Een klant, is dat iemand
die betaalt om de gunsten van een vrouw te genieten? In dat geval kan men de mannen van vele wettige
echtgenotes schuldig verklaren.”
Volgens Kollontaj zal het einde van de prostitutie “er komen door een gelijke deelname van vrouwen en
mannen aan de collectieve arbeid en door een gelijke verdeling van de geproduceerde goederen, waardoor
geen enkele vrouw nog de noodzaak zal voelen om zich aan mannen te verkopen in ruil voor geld”. Op die
manier komt er dus gelijktijdig een einde aan het (burgerlijk) huwelijk en aan de prostitutie.
De strijd die Kollontaj samen met haar vrouwelijke kameraden gevoerd heeft, verschafte de vrouw onder
meer actief en passief stemrecht, recht om te scheiden met wederzijdse instemming, recht op onderwijs,
recht op gelijke beloning, recht op abortus (in 1920) …
Hoewel Argentinië het Latijns-Amerikaanse land is waar de Europese cultuur vandaag het sterkt aanwezig is, draagt het nog de sporen van de militaire dictatuur (1976-1983), een periode waarin 30 000 mensen vermist raakten, en van de economische crisis (2001), die maatschappelijke chaos en sociale onlusten
in de armste wijken teweegbracht.
Mariano Pensotti wordt in 1973 geboren en groeit op tijdens de militaire dictatuur. Zijn vader is een
militante tegenstander van het regime. Als kind leeft Pensotti dan ook in een wereld die deels voor de
overheid verborgen gehouden wordt. Dat gegeven van twee gescheiden maar in elkaar verweven levens
loopt als een rode draad door zijn werk. In zijn voorstellingen creëert Mariano Pensotti alles zelf: niet
alleen schrijft hij de teksten en verzorgt hij de regie, hij denkt ook aan de scenografie, de kostuums enzovoort. De regisseur vertrekt van anekdotes en ‘kleine verhalen’ om het grote verhaal van de Geschiedenis
te vertellen. Ook verwijzen een aantal elementen naar zijn privéleven.
aan de slag
TER VOORBEREIDING OP DE VOORSTELLING
Vaak vergelijkt men de klassenstrijd – die de inzet is van de Russische Revolutie – met de genderstrijd.
De voorstelling die jullie zullen bijwonen, gaat vooral over de rol (en de ongelijke behandeling) van de
vrouw in de maatschappij. De regisseur vertrekt van de ideeën van Aleksandra Kollontaj, een revolutionaire feministe.
Hoe zit het met de (on)gelijkheid tussen vrouwen en mannen in de hedendaagse Brusselse maatschappij?
Hieronder vinden jullie enkele voorbeelden van ongelijkheid die recent in de media werden becommentarieerd en het debat kunnen voeden.
Fictie
a. Film
In april 2016 publiceerde The Pudding de resultaten van een doorlichting van de dialogen van 2000
Hollywoodfilms, die volgens leeftijd en geslacht werden geordend. De resultaten staan online, in de vorm
van een interactieve website: http://polygraph.cool/films/index.html
b. Kinderliteratuur
Midden maart 2017 publiceerden Elena Favilli en Francesca Cavallo het boek Good night stories for rebel
girls. Ter promotie van het boek deelden ze een Youtubefilmpje, dat een experiment toont waarin de
verhouding tussen mannelijke en vrouwelijke helden in de kinderliteratuur pijnlijk duidelijk wordt.
Zie https://www.youtube.com/watch?v=DeEf35wQqJY
Non-fictie
a. Politiek
De rol van de vrouw in de politiek blijft tot op vandaag de geesten beroeren. Janusz Korwin-Mikke, een
behoudsgezinde Poolse volksvertegenwoordiger had het op 1 maart 2017 in het Europese Parlement over
de maatschappelijke rol van de vrouw. Zijn woordenwisseling met het Spaanse parlementslid Iraxte
Garcia Perez werd gefilmd en massaal gedeeld op de sociale media.
Zie https://www.youtube.com/watch?v=40hhc0cjYyg
Op 21 januari 2017 hebben duizenden mensen overal ter wereld deelgenomen aan de ‘women’s marches’,
om te reageren op de verkiezing van Donald Trump als president van de Verenigde Staten.
Oefening:
Donald Trump komt op 24 en 25 mei 2017 naar Brussel. Beeld je in dat je die dag deelneemt aan de
vrouwenmars of aan de tegenbetoging. Je maakt een spandoek dat je tijdens de betoging zal gebruiken.
Welke slogan zal je erop aanbrengen (gerelateerd aan de maatschappelijke positie van de vrouw)?
Inspiratie kan je vinden op de volgende website https://www.theguardian.com/lifeandstyle/gallery/
2017/jan/21/womens-marches-around-the-world-in-pictures
Wanneer de spandoeken klaar zijn, stellen de leerlingen ze tentoon. Elke leerling kiest vervolgens een
slogan van een klasgenoot, en legt uit waarom de boodschap hem raakt.
b. Dagelijks leven
In landen als Iran, Japan, Maleisië, India of Egypte is het heel gewoon dat (een deel van) een bus, trein
of metro voor vrouwen voorbehouden is. In Europa is zoiets ondenkbaar.
Debat in de klas:
Als het Brussels openbaar vervoer zou voorzien in aparte coupés voor vrouwen of mannen, zou je er dan
gebruik van maken? Waarom (niet)?
Bron http://www.terrafemina.com/article/ces-pays-ont-teste-les-transports-special-femmes-cela-a-t-ilstoppe-le-harcelement_a284555/1
c. Woordvoerders
In 2016 was slechts 25% van de deelnemers aan de Brusselse publieke debatten en conferenties een vrouw.
Daarom kwam in maart 2017 een groep vrouwen bijeen om een ‘Brussels Binder’ te promoten – een lijst
van vrouwelijke experts in diverse thema’s –, waardoor het excuus ‘we vinden geen vrouw om over dit
onderwerp te praten’ vandaag niet langer van tel is.
Zie https://www.growfunding.be/en/bxl/brusselsbinder
In Kollontajs denkwereld staat het lichaam ten dienste van een revolutie tegen een politiek systeem. Dat
gegeven is een goede aanleiding om met de leerlingen te praten over de ‘strijd om het lichaam’. Beslissen
we echt over wat we met ons lichaam doen? Of worden we gemanipuleerd, zoals de marionetten in Arde
brillante en los bosques de la noche? Zijn we het slachtoffer van een maatschappelijk en politiek systeem
dat onze persoon overstijgt?
— Hoe vertalen mensen hun politieke opvattingen in hun lichaamshouding? Of in hun kleding (denken
we maar aan de hoofddoek)?
— Kan je in Brussel doen wat je wil met je lichaam? Zou je bijvoorbeeld om het even waar in de stad een
bikini kunnen dragen?
— Kan het ‘gevaarlijk’ zijn om je op een bepaalde manier te kleden? Zou je bijvoorbeeld problemen krijgen
als je een bivakmuts of minrok droeg? Welke problemen?
— In een kapitalistisch en liberaal systeem als het onze wordt het lichaam vaak ingezet in reclame. In
sommige reclamespots wordt het lichaam opzettelijk onthuld of bedekt. Bespreek enkele voorbeelden.
Oefening:
Als leerkracht schrijf je woorden op stukjes papier, die je vervolgens op drie stapels legt: ‘ik ben’, ‘plaats’
en ‘kleding’. Elke stapel moet zoveel papiertjes bevatten als er leerlingen in de groep zijn. De oefening
bestaat erin dat iedereen een papier uit elke stapel trekt en zo een situatie creëert (personage + plaats
+ kleding). Er wordt besproken of de situatie al dan niet problematisch is. Kan je door het personage te
wijzigen (geslacht, leeftijd, maatschappelijke status) de problemen verhelpen? Probeer een personage te
vinden voor wie de situatie altijd comfortabel zal zijn.
— Ik ben: een man, een vrouw, een klein meisje, een kleine jongen, een oude vrouw, een oude man
— Plaats: op school, in het zwembad, in het park, op straat, in het theater, op het werk, in een religieus
gebouw, op een modeshow, op een trouwfeest, op de Oscaruitreiking, thuis …
— Kleding: een bivakmuts, zwemkledij, een short, een maatpak, een jurk, bloot bovenlijf, een boerka,
pantoffels, sportschoenen, een jogging, helemaal naakt, kleding met gaten, een hoed, een doorzichtig
kledingstuk, een minirok, naaldhakken, een pyjama …
TIJDENS DE VOORSTELLING
Arde brillante en los bosques de la noche is een veeleisende voorstelling: er gebeurt heel veel op het
podium, de acteurs wisselen vaak van rol en er komen een heleboel historische feiten aan bod. Stel de
leerlingen gerust: je hoeft echt niet alles te volgen en te begrijpen!
Om het begrip van de voorstelling te vergemakkelijken, stellen we voor om van twee specifieke invalshoeken te vertrekken:
1. Gebruik van verschillende media
Arde brillante en los bosques de la noche is meerlagig en opgebouwd als een Russisch popje: de voorstelling start als marionettentheater (het verhaal van Estela), gaat over in een toneelvoorstelling (het verhaal
van Tanja) en verandert vervolgens in een film (het verhaal van Claudia), waarna opnieuw de omgekeerde
weg wordt afgelegd. Vraag aan je leerlingen om tijdens de voorstelling een antwoord te formuleren op
een aantal vragen:
— Waarom kiest de regisseur een ander medium voor elk verhaal?
— Waarom zijn sommige scènes gemakkelijker/moeilijker uit te beelden in een welbepaalde kunstvorm?
— Probeer voor elke kunstvorm een metafoor te vinden die verband houdt met het verhaal. Bijvoorbeeld
“Het leven van Estela is als dat van een marionet, omdat …”
2. Naaktscènes
In meerdere scènes zien we seks, naakte lichamen en fysiek geweld. Dat is niet gratuit, het is belangrijk
na te gaan welke functie deze scènes hebben in het verhaal.
— Wordt het lichaam ‘gebruikt’? Door wie? Waarom?
— Wordt het lichaam ‘gecommercialiseerd’? Hoe?
— Zit in deze scènes kritiek op de hedendaagse maatschappij vervat? Wat wordt er juist bekritiseerd?
NA DE VOORSTELLING
Na de voorstelling nodigen we je uit om een aantal thema’s verder uit te werken in de klas:
1. Vrije liefde
Zijn jullie het eens met de visie van Aleksandra Kollontaj op de liefde en met de drie principes die ze
vooropstelt (zie: context op p.3)? Is dat voor jullie een ‘moderne’ visie, ook al is ze meer dan honderd jaar
oud? Waarom (niet)?
2. Prostitutie
— Zou prostitutie verboden moeten worden? Waarom (niet)?
— Waarom is prostitutie taboe?
— Is prostitutie anders voor mannen dan voor vrouwen? Waarom (niet)?
— In het begin van de 20e eeuw omschrijft Aleksandra Kollontaj prostitutie als «een daad van geweld die
een vrouw zichzelf oplegt om aan geld te geraken». Zijn jullie het daarmee eens?
— In België is er maar één officieel erkende gigolo (hij heet Charles). Je kan hem niet zomaar ontmoeten:
er is een wachtlijst en er gaat een gesprek aan vooraf. Mannelijke prostitutie is veel minder bekend
en verspreid dan vrouwelijke prostitutie. Vaak zegt men dat dat komt omdat een vrouw geen seksuele
diensten nodig heeft. Ze kan immers zelf gemakkelijk (en gratis) gezelschap vinden, bijvoorbeeld in
een bar. Zijn jullie het daarmee eens?
3. Pornografie
— Waarom is porno taboe?
— Is porno ‘goed’ of ‘slecht’? Moet porno verboden worden? Of moeten er regels worden ingevoerd?
Waarom (niet)?
— Kan porno ‘nuttig’ zijn? Waarom (niet)?
— Wat zegt het bestaan van porno over onze maatschappij? Of over de manier waarop we onze lichamen
‘gebruiken’ en ‘manipuleren’?
ROLLENSPEL
— Vraag aan je leerlingen om het verhaal van Claudia in hun eigen woorden en zo precies mogelijk na te
vertellen (de journaliste – het filmgedeelte). Wat is er juist gebeurd?
— Vraag hun om een schuldige aan te wijzen. Er gaat een proces van start. Wiens proces is het? Waarvan
wordt hij of zij beschuldigd?
— Verdeel je leerlingen in kleine groepen, in functie van de persoon die ze als schuldige hebben aangeduid (Claudia, Vlamidir (haar minnaar), de vriendinnen van Claudia, de Russische maffia, Diego (de
ex van Claudia), het diensthoofd van Claudia …). Elke groep redigeert een aanklacht, zoals een rechter
dat zou doen. Daarna leest elke groep zijn aanklacht hardop voor. Vervolgens start een debat.
— Elke groep keert terug naar zijn tekst. De rollen worden omgekeerd: alle vrouwen worden mannen en
alle mannen vrouwen. Opnieuw leest elke groep zijn aanklacht hardop voor. Het debat wordt voortgezet. Wordt de schuld van de personages anders ingeschat dan daarnet?
omkadering
Ter voorbereiding op de theatervoorstelling biedt het Kunstenfestivaldesarts een (gratis) inleiding aan
in de klas. Tijdens die ontmoeting met de leerlingen geven we uitleg over het toneelstuk, de regisseur
en het festival. Ook stellen we een aantal ludieke activiteiten voor (zie hierboven). We kunnen ook een
inleiding op maat van de klas aanbieden, door bijvoorbeeld uitleg te geven over de theatercodes. Op die
manier wordt de uitstap voor iedereen een aangenaam en ontspannend moment. Na de voorstelling bieden we eveneens een activiteit aan om dieper op de aangeboorde thema’s in te gaan. Die kan in de klas
georganiseerd worden.
De prijs van deze activiteiten is inbegrepen in het reductietarief voor scholen. Naast de toegangsprijs
worden er geen extra kosten aangerekend (zie ook: praktische informatie op p.9).
about
Mariano Pensotti (1973) is een Argentijnse toneelauteur en -regisseur. Hij studeerde film, theater en
plastische kunsten in Buenos Aires, Spanje en Italië. De afgelopen tien jaar schreef en regisseerde hij
meer dan vijftien theatervoorstellingen, zoals Cuando vuelva a casa voy a ser otro (2015), Cineastas
(2013) en El Pasado es un animal grotesco (2010). Pensotti prijkt op de affiche van theaterhuizen en
festivals in Europa en Noord- en Zuid-Amerika: HAU Hebbel am Ufer (Berlijn), Tempo Festival (Rio de
Janeiro), Under The Radar (New York) en On the Boards (Seattle).
Mariano Pensotti behoort tot ’s werelds meest gewaarde experimentele toneelregisseurs en wordt gezien
als een van de briljantste talenten uit Latijns-Amerika. Pensotti en het gezelschap Grupo Marea, dat hij
oprichtte met scenografe Mariana Tirantte en muzikant Diego Vainer, zijn het hele jaar door op tournee
in het buitenland. Zijn oeuvre kan ingedeeld worden in twee soorten werken: enerzijds toneelopvoeringen waarvoor hij de literaire teksten schrijft en intens met de acteurs samenwerkt, en anderzijds performances in situ, die een contrast scheppen tussen verbeelding en realiteit, tussen fictie en openbare
ruimte.
Voor meer info http://www.marianopensotti.com/
Het Kunstenfestivaldesarts is een jaarlijks internationaal festival dat in de meimaand neerstrijkt in
een aantal Brusselse theaterhuizen en culturele centra. Op de affiche staan zorgvuldig geselecteerde
creaties van zowel Belgische als internationale kunstenaars. Zij gaan de dialoog aan met een publiek
dat bereid is een ruimer perspectief in te nemen en met een aparte visie op de hedendaagse wereld
geconfronteerd te worden. Het Kunstenfestivaldesarts is een tweetalig project dat wil bijdragen tot de
dialoog tussen de gemeenschappen in de stad. In 2017 vindt het festival plaats van 5 tot 27 mei.
Voor meer info www.kunstenfestivaldesarts.be
Het Théâtre National opende in november 2004 de deuren in hartje Brussel. Jean-Louis Colinet, directeur van 2005 tot 2016, streefde ernaar het theater op nationaal en Europees vlak te laten meetellen. Met
zijn glazen gevel gericht naar de stad, is het Théâtre National de ideale plaats voor voorstellingen die de
confrontatie durven aangaan met de realiteit van vandaag. Het treedt niet alleen de kunstenaars en het
publiek tegemoet, maar ook andere kunsttakken en culturen van hier en elders. In dit theater worden
ideeën gedeeld en komen ze met elkaar in botsing. De programmering is bestemd voor een ruim publiek
en biedt ruimte voor intelligente en veeleisende voorstellingen. Het Théâtre National wil een creatieve
broedplaats zijn voor even beroemde als bijzondere artiesten uit het Belgische en Europese theaterlandschap. Sinds 2016 wordt het theater geleid door Fabrice Murgia.
Voor meer info http://www.theatrenational.be
praktische informatie
CREDITS
Tekst en regie Mariano Pensotti
Spel Susana Pampín, Laura López Moyano, Inés Efrón, Esteban Bigliardi, Patricio Aramburu
Kostuums Mariana Tirantte
Muziek Diego Vainer
Lichtregie Alejandro Le Roux
WANNEER?
Vrijdag 19/05
Zaterdag 20/05
Zondag 21/05
Maandag 22/05
Dinsdag 23/05
20u30
20u30
18u00
20u30
11u00
20u30
Voorstelling 1
Voorstelling 2, gevolgd door een ontmoeting met Mariano Pensotti
Voorstelling 3
Voorstelling 4
Schoolvoorstelling
Voorstelling 5
In het Spaans, met Nederlandse en Franse boventiteling / Duur 1u40
PRIJS?
Voor scholen kost een ticket 8€/leerling (gratis voor de begeleiders).
De inleiding in de klas is in de prijs inbegrepen.
WA AR?
Théâtre National de la Communauté française
Émile Jacqmainlaan 111-115, 1000 Brussel
BEREIK BA ARHEID
Met de tram n°51 place de l’Yser – n°25 et 55 station Rogier
Met de metro lignes 2 et 6 station Rogier – lignes 1 et 5 station De Brouckère
Met de bus n°88 et n°47 place de l’Yser
Villostations Jacqmain/De Brouckère/Laeken
CONTACT & INFOS
Anne Watthee
Audience development & Programming Extra activities
Kunstenfestivaldesarts
Handelskaai 18, 1000 Brussel
[email protected]
+32 2 226 45 73 / +32 495 49 89 54