Onderzoek: 14 Titel Engels: Single Nucleotide polymorphisms

Onderzoek:
Titel Engels:
14
Single Nucleotide polymorphisms in genes involved in the metabolism of
drugs used in the treatment of children with osteosarcoma
Titel Nederlands:
De invloed van genetische factoren op de werking van medicijnen bij de
behandeling van osteosarcoom
Centrum:
UMC St. Radboud Kinderziekenhuis Nijmegen
Startjaar:
2008
Looptijd:
3 jaar
Afgerond in:
2012
Totale kosten/bijdrage KiKa: € 301.204
Introductie
Osteosarcomen zijn de meest voorkomende bottumoren die met name voorkomen bij kinderen in de pubertijd. Sinds de jaren zeventig is de
overleving van kinderen met osteosarcomen sterk verbeterd van 10% naar ongeveer 60%. Dit komt met name door de invoering van
preoperatieve en postoperatieve chemotherapie. Ondanks deze duidelijke verbetering reageert nog steeds een groot deel van de patiënten niet
goed op de behandeling en overlijdt. Meer inzicht in de mechanismen die leiden tot ongevoeligheid voor de behandeling en de genetische
factoren die daarbij een rol spelen zou kunnen leiden tot een effectievere behandeling van patiënten die niet goed reageren op de huidige
behandeling. In het onderzoek wordt daarom gekeken naar mogelijke risicofactoren die van invloed zijn op de uiteindelijke overleving.
Stand van zaken
Uit onderzoek van de tot nu toe behandelde patiënten bleek dat bij kinderen, waarbij na de eerste kuren nog veel levende tumorcellen aanwezig
waren, de kans op genezing klein is. Van deze kinderen hebben is er erfelijk materiaal (DNA) verzameld. Dit wordt momenteel vergeleken met
DNA van kinderen die wel goed op de chemotherapie hebben gereageerd. De verschillen worden tot in detail in kaart gebracht.
Uit het eerste deel van het onderzoek bleek dat jonge kinderen, met name onder de achttien jaar, een betere overlevingskans hebben dan
volwassenen (>20 jaar). Als het mogelijk is een meer aangepaste behandeling voor de individuele patiënt te ontwikkelen, wordt het hopelijk
mogelijk een nog betere overleving voor zowel kinderen als volwassenen te kunnen bewerkstelligen.
Conclusie
In totaal is de DNA code van de twee verschillende groepen (kinderen die wél of niet goed op de chemotherapie reageren) met elkaar
vergeleken. In totaal was er DNA van 145 patiënten. De verschillen op 384 specifieke plekken in de DNA code is onderzocht. Deze 384 plekken
Stichting Kinderen Kankervrij werft fondsen voor onderzoek naar kinderkanker in Nederland
in het DNA zijn gelegen in genen die een rol spelen in de werking van een aantal medicijnen (cisplatinum, doxorubicine en methotrexaat). Deze
medicijnen worden al langdurig gebruikt voor de behandeling van osteosarcomen.
Uit ons onderzoek blijkt dat de DNA code van kinderen met osteosarcomen die wel goed reageren op de medicijnen cisplatinum en
doxorubicine op 3 van de 384 plekken duidelijk verschilt van de DNA code van kinderen die niet goed reageren op deze medicijnen. De
verschillen in DNA code van kinderen die wel of niet reageren op de het medicijn methotrexaat moeten nog onderzocht worden.
De 3 gevonden verschillen in DNA code liggen in genen die mogelijk een rol spelen bij de werking van deze medicijnen. In de toekomst zal het
onderzoek zich daarom richten op de functie van deze genen.
Stichting Kinderen Kankervrij werft fondsen voor onderzoek naar kinderkanker in Nederland