Liefde

Liefde
Liefde is de bindende/aantrekkende kracht tussen
onderscheidbare eenheden. In onze wereld is deze liefde
in vele gedaantes manifest. De tegenhanger van liefde is
haat en ook de haat, net als de liefde, is op vele
manieren manifest. Anders gezegd, liefde en haat zijn
tegenpolen.
Reeds in de oudheid was het bij de mystici bekend dat
alles permanent verandert en dat deze veranderingen
cyclisch zijn. Dit wordt ook wel verwoord door het
gezegde “Alles trilt, alles beweegt tussen twee polen,
van de pool met een bepaalde eigenschap naar de pool
die deze eigenschap juist niet heeft en weer terug.” Dit
kan toegepast worden op elke tegenstelling, dus ook op
de tegenstelling liefde-haat. Als men hieraan wil
ontkomen dient men de tegenstelling liefde-haat op te
heffen. Alleen dan als binnen de perceptie van liefde en
haat de essentie van deze tegenstelling gezien, ontdekt
kan worden, zal men in staat zijn de eenwording van die
dualiteit te realiseren. Dit zal dan pas succes hebben als
de scheiding tussen de objecten, waarin de liefde-haat
polariteit bestaat, vervalt, dus als de objecten een geheel
vormen zal de slingering tussen liefde en haat vervallen
en zal er evenwicht bestaan.
Voor iemand die een bepaald aspect in zijn wezen mist
is alles wat dit aspect wel heeft aantrekkelijk. Pas als het
gemis opgelost is dan zal het verlangen tot rust komen,
verstillen, verdwijnen. Dit kan op twee manieren
plaatsvinden namelijk door hetgeen dat gemist wordt te
verwerven of door het inzicht te veranderen betreffende
het aspect dat gemist wordt. Dit laatste houdt een
structurele verandering in de beleving door alternatieven
te vinden of zich te realiseren dat het gemiste aspect
eigenlijk niet nodig is voor het bestaan of het
“geluksgevoel”. Dus door de aantrekkingskracht tot het
gemiste op te heffen.
Hoe is dit uit te voeren? Dat is voor ieder verschillend
immers iedereen heeft door zijn verleden een eigen
wereldbeeld ontwikkeld. Dus iedereen heeft daardoor in
detail verschillende wensen, noden en denkt dus andere
aspecten te missen dan een ander. Er zijn verlangens die
veel op elkaar lijken, maar de kracht waarmee die
verlangens gevoeld worden hangt van veel factoren af.
Ook de invloed van de omgeving heeft op deze
gevoelens zijn inwerking. Als iemand door foutieve
informatie zich een bepaald beeld vormt dan is het zeer
wel mogelijk dat uit het gevormde beeld misplaatste
verlangens ontstaan. Hierdoor kan men dan dingen gaan
verlangen die niet realiseerbaar zijn, waaruit onvrede
ontstaat en men haat ontwikkelt tegen de krachten die
het onderhavige individu schijnbaar tegenwerken. De
eerste stap is dan ook onderzoek te doen naar de grond
van de verlangens naar een bepaald gegeven. Alleen op
deze manier kunnen krachten tot hun ware proporties
teruggebracht worden.
Het getuigt dus niet van inzicht door te zeggen dat “men
van elkaar moet houden”. Het zou beter zijn om te
zeggen “als niet van een ander houdt is het goed om te
onderzoeken waarom je niet van die persoon houdt”. In
het eerste geval wordt iemand gedwongen om zijn
innerlijk te forceren naar een houding die niet past
waardoor krachten blijven werken, die weliswaar
onderdrukt kunnen worden maar ondergronds blijven
doorwoekeren. Vroeg of laat barsten die krachten los
met onvoorspelbare gevolgen. In het tweede geval
transformeert men zijn innerlijk naar een stabiel en
harmonisch beleven en worden de haatgevoelens
geneutraliseerd of volledig opgeheven door begrip. Het
hoeft geen betoog dat de tweede manier verre weg te
verkiezen is voor een stabiele samenleving.
Als we nu de vrede beschouwen kunnen we op
soortgelijke het probleem benaderen. Vrede kan, net zo
min als liefde, afgedwongen worden. Vrede kan ook
alleen verworven worden door inzicht. Er zal nooit
vrede zijn als de mensen die er bij betrokken zijn geen
vrede in hun hart kennen.
In het dagelijks leven wordt liefde vaak opgevat als de
erotische aantrekking tussen twee mensen, deze
verwarring veroorzaakt veel onheil. Als men verliefd
wordt, overigens een heerlijke beleving, vergeet men
vaak te onderzoeken waar men verliefd op is. Hierdoor
komt men na enige tijd, als de eerste vlammen van de
hartstocht gedoofd zijn, tot de ontdekking dat het
onderwerp van de liefde helemaal niet is te vergelijken
met dat wat men nodig heeft voor een gelukkige en
stabiele relatie.
Liefde en haat zijn krachten die heftige emoties kunnen
oproepen. Door zelfinzicht kunnen deze krachten
gereguleerd en geharmoniseerd worden. Als de mens
bereid is om deze taak, het verwerven van zelfinzicht,
op zich te nemen zullen we in staat zijn om de wereld te
verbeteren en kunnen hopen op vrede in de wereld.
Houd goede moed