Charter voor een veiliger verkeer

Staten-Generaal van de Verkeersveiligheid 2007
Charter voor een veiliger verkeer
Verkeersveiligheid is een basisrecht en een belangrijke maatschappelijke doelstelling. Iedereen heeft
recht op mobiliteit in een intrinsiek veilige verkeersomgeving. Elk verkeersongeval is er één te veel, en
alles moet in het werk worden gesteld om slachtoffers te voorkomen.
Op de Staten-Generaal voor de Verkeersveiligheid van 22 februari 2002 stelden de Belgische
regeringen zichzelf tot doel om het aantal verkeersdoden te halveren tegen 2010. Dit engagement
werd op 12 maart 2007 aangevuld met een nieuwe doelstelling, namelijk het aantal verkeersdoden in
België reduceren tot maximum 500 tegen 2015.
Om deze ambitieuze doelstellingen te realiseren is een verregaande mobilisatie en samenwerking
nodig van alle actoren die rechtstreeks of onrechtstreeks met verkeer en mobiliteit te maken hebben.
De ondertekenaars van dit charter verbinden er zich toe om de doelstellingen en de 8
actiepunten van de Staten-Generaal voor de Verkeersveiligheid actief te
ondersteunen, en door hun engagement een actieve bijdrage te leveren aan het
voorkomen van verkeersongevallen of het verminderen van de gevolgen ervan.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Een nieuwe, duidelijke doelstelling. Alle politieke, economische en maatschappelijke actoren
mobiliseren om tegen 2015 minder dan 500 verkeersdoden per jaar te betreuren.
Beter meten. De bestaande indicatoren en meetinstrumenten verder verbeteren om een snel,
accuraat en representatief beeld te krijgen van de evolutie, en het beleid daarop te kunnen
afstemmen.
Vereenvoudigen en verduidelijken. De verkeerswetgeving verder vereenvoudigen en
verduidelijken voor alle verkeersdeelnemers, om zo tot een transparante en duidelijke wetgeving
te komen die door iedereen gekend is.
Verkeersveiligheidsonderwijs. Verkeerskennis en -gedrag moeten structureel in het onderwijs
ingebed worden.
Problemen gericht aanpakken.
a. Gedrag van weggebruikers. De belangrijkste problemen inzake gedrag eerst
aanpakken, en de aanpak prioritair richten op de plaats en het tijdstip waar de problemen
zich concentreren.
b. Infrastructuur. Voor elke weggebruiker een eigen, veilige plaats in het verkeer voorzien.
Recidivegedrag nog actiever opsporen en bestraffen. Vermijden dat risicobestuurders
anderen in gevaar brengen. Op parketniveau moet er werk gemaakt worden van een eenvormig
opsporings- en vervolgingsbeleid.
Iedereen betrekken. Alle actoren, inclusief de individuele weggebruikers, aansporen om zélf in
actie te komen.
Slachtofferhulp. Initiatieven ontwikkelen en ondersteunen om de hulp aan slachtoffers van
verkeersongevallen te optimaliseren.
Deze 8 actiepunten zijn gebaseerd op de aanbevelingen van de Federale Commissie voor de
Verkeersveiligheid, die integraal deel uitmaken van dit charter.
Opgemaakt in Brussel, op 12 maart 2007
SP.a – spirit
vertegenwoordigd door Dhr. F. KONINCKX
Volksvertegenwoordiger
Open Vld
vertegenwoordigd door Dhr. G. DE PADT
Volksvertegenwoordiger
GROEN!
vertegenwoordigd door Mevr. F. PIRYNS
CD&V- N-VA
vertegenwoordigd door Dhr. J. VAN DEN BERGH
Volksvertegenwoordiger