Visie De betekenis van de HLS De afkorting HLS doet denken aan de Hoge Snelheidslijn (HSL), het desastreus verlopende project om sneller reizen per trein mogelijk te maken. Allemaal goede bedoelingen voor treingebruikers, maar nog steeds weinig concreet resultaat. HLS staat echter voor High Level Structure en het voorlopige resultaat van een omvangrijk project binnen ISO om managementsysteemnormen anders te structureren en het voor gebruikers van die normen gemakkelijker te maken. En hopelijk gaat de HLS binnenkort wel tot goede resultaten leiden. Elders in deze KAMNieuwsbrief bent u uitgebreid geïnformeerd over achtergrond, inhoud en toepassing van de nieuwe High Level Structure en identieke kerneisen voor ISO-managementsysteemnormen. Het afgelopen jaar is dit concept uitgezet onder de aanduiding ISO Guide 83, maar na de bekrachtiging door ISO-TMB zal die niet als aparte Guide blijven bestaan, maar onderdeel worden van alle ISO-managementsysteemnormen. In dit artikel geef ik mijn visie op de betekenis van deze ontwikkeling voor bedrijven en hun stakeholders. Ik doe dit in het licht van de uitdagingen waarvoor bedrijven zich gesteld zien nu en in de komende jaren en waarvoor goed functionerende managementsystemen een noodzakelijk hulpmiddel zijn. Deze uitdagingen heb ik niet zelf bedacht, maar zijn zo benoemd door Strategic Advisory Group die ISO heeft geadviseerd de managementsysteemnormen volgens het ‘plug-in model’ in te gaan richten. Ik kom tot de conclusie dat belangrijke stappen in de goede richting zijn gezet, maar verdere uitwerking en verdieping van de onderliggende concepten in de High Level Structure wel gewenst zijn. Dick Hortensius, Clustermanager NEN Managementsystemen Tekortkomingen en uitdagingen In 2007 is door de Technical Management Board van ISO een strategische adviesgroep ingesteld met daarin ervaren gebruikers van managementsysteemnormen uit het hogere management van bedrijven in diverse landen. Deze groep heeft zichzelf de volgende drie vragen gesteld: 1.Wat zijn de tekortkomingen van de huidige ISO-managementsysteemnormen? 2.Wat zijn de belangrijkste uitdagingen voor bedrijven in de komende 10 jaar waarop managementsystemen moeten inspelen? 3.Hoe moet het managementsysteem er in de toekomst uitzien? Als belangrijkste tekortkomingen werden gezien: • Teveel aparte normen zonder een gemeenschappelijk onderliggend model die niet uitnodigen om geïntegreerd te worden toegepast; • Bij implementatie van de normen blijkt dan ook dat er weinig onderlinge integratie is; dat binnen bedrijven vaak de afzonderlijke vakdisciplines (kwaliteit, arbo, milieu) als eilandjes blijven bestaan en dat er onvoldoende vertaling plaatsvindt van KAM-aspecten naar ‘business risks’; • Dat betekent dat de deelsystemen niet zijn ingebed in de ‘governance’ van de organisatie en er geen sprake is 14 van integraal risicomanagement. De belangrijkste uitdagingen voor bedrijven op managementgebied in de komende jaren zijn volgens de strategische adviesgroep: • Integraal risicomanagement en maatschappelijk verantwoord ondernemen; • Afleggen van verantwoording aan stakeholders; • Compliance management; • Goede balans tussen toepassing voorzorgprincipe/ risicomijding en tonen van ondernemerschap; • Ketenmanagement; • Innovaties en technologische ontwikkeling; • (Human) resource management. Voor de toekomst heeft de strategische adviesgroep twee belangrijke aanbevelingen gedaan: 1.ISO moet alleen nieuwe normen voor managementsystemen ontwikkelen als er een duidelijke en aangetoonde maatschappelijke behoefte is. 2.Managementsystemen moeten worden ontwikkeld volgens een zogenoemd ‘Plug-in model’ (zie voor een uitleg het artikel op pagina 6). Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van de High Level Structure, die moet leiden tot goed geintegreerde systemen Visie waarmee bedrijven de uitdagingen van vandaag en morgen aan kunnen gaan. De hoofdonderdelen van de High Level Structure In de kerneisen voor ISO-managementsystemen die in februari 2012 zijn vastgesteld zijn mijns inziens de volgende vijf essentiële elementen van ‘goed management’ of ‘corporate governance’ te onderscheiden: 1. Leiderschap (paragraaf 5) 2. Risicomanagement (paragraaf 4.1, 4.3, 6.1, 8.1, 9.1 en 10.1) 3. Compliance management (paragraaf 4.2, 4.3, 6.1, 8.1, 9.1 en 10.1) 4. Verbetermanagement (paragraaf 6.2, 9 en 10) 5. Borging en aantoonbaarheid (paragraaf 4.4, 5.4 en 7) Risico- en compliance management impliceren ook oriëntatie op eisen, wensen en zorgen van stakeholders van de organisatie en zijn daarmee de basis voor stakeholder- en ketenmanagement. Daarmee bieden de kerneisen een complete basis voor een breed scala aan managementsysteemnormen en een goed uitgangspunt om die goed te integreren in ‘het’ managementsysteem van een bedrijf. Ik licht de belangrijkste componenten hieronder kort toe. Leiderschap Alom wordt erkend dat de succesvolle implementatie van een managementsysteem staat of valt met commitment van het (top)management van de organisatie. In de HLS wordt KAMNieuwsbrief 1 / 2012 dit benadrukt door een aparte paragraaf over ‘leiderschap’ op te nemen. Bekende elementen in de bijbehorende kerneisen zijn dat de directie verantwoordelijk is voor het vaststellen van het beleid, het inrichten van de managementstructuur en het beschikbaar stellen van de benodigde middelen. Nieuw is dat de directie moet zorgen dat het managementsysteem aansluit bij de strategische richting van de organisatie en wordt geïntegreerd in de bedrijfsprocessen (zeg maar in hét algemene managementsysteem, de ‘governance’ van de organisatie). Risico- en compliance management Een ander facet dat in de HLS veel meer aandacht krijgt dan in de meeste huidige managementsysteemnormen, is de oriëntatie op de externe context waarin de organisatie opereert. Die oriëntatie is het beginpunt van risicomanagement, compliance management, stakeholdermanagement en maatschappelijk verantwoord ondernemen. In de bijbehorende kerneisen 4.2 wordt vereist dat een organisatie de interne en externe issues bepaalt die effect hebben op het behalen van de doelen die met de toepassing van het managementsysteem worden beoogd. Dat zijn dus risicofactoren, volgens de definitie uit ISO 31000. Volgens 4.2 moeten van de stakeholders van een organisatie hun eisen en verwachtingen worden vastgesteld. Ook dat leidt tot inzicht in risico-aspecten en acceptabele risiconiveaus. Door identificatie van relevante eisen als onderdeel van 4.2 wordt ook de eerste stap in compliance management gezet. Volgens paragraaf 4.3 moet de scope van het manage- 15 Visie mentsysteem aansluiten bij de te beheersen risico’s en de eisen waaraan de organisatie moet voldoen. In de kerneisen van 6.1 vindt een verdiepingsslag plaats op basis van de uitkomsten van de externe oriëntatie. De organisatie moet de risico’s (en kansen) analyseren die samenhangen met de geïdentificeerde issues en eisen van stakeholders en bepalen hoe die risico’s en eisen in het managementsysteem worden behandeld. Volgens 8.1 moeten risicobeheersingsmaatregelen worden getroffen waarvan de effectiviteit volgens 9.1 moet worden gemonitord en geëvalueerd. Dit zijn allemaal basiselementen van risicomanagement die ook in ISO 31000 worden beschreven. Aansluiting bij corporate governance Belangrijk uitgangspunt bij de nieuwe basisinhoud en -structuur voor managementsysteemnormen is dat die beter moet aansluiten bij de in organisaties gangbare besturingsmodellen, ofwel de wijze waarop ‘corporate governance’ vorm krijgt. Met het PDCA-model van ISO 14001 en het procesmodel van ISO 9001 is dat onvoldoende gelukt. Als we de paragrafen van de HLS en bijbehorende kerneisen in vogelvlucht langslopen, lijken die betere aanknopingspunten te bieden. Basisinhoud moet beter aansluiten bij de gangbare besturingsmodellen. Paragraaf 4 gaat over de externe oriëntatie van een organisatie in het licht van haar missie/visie (‘purpose’ in de terminologie van de HLS). Paragraaf 5 gaat over leiderschap (met expliciete aandacht voor de koppeling met de algehele strategie en bedrijfsprocessen van de organisatie). Paragraaf 6 gaat vervolgens over de analyse van de externe context en, daaraan gekoppeld, de vertaalslag naar te realiseren doelen en daarvoor benodigde programma’s. De daaropvolgende paragrafen gaan over ondersteunende processen, beheersing van de operationele processen, prestatiebeoordeling en verbetermechanismen. Daarmee beschrijft de HLS alle belangrijke elementen van het besturen van een organisatie. Belangrijk is dat volgens HLS paragraaf 5.2 van het topmanagement wordt vereist dat die zorgt voor koppeling van het managementsysteem met de strategische richting van de organisatie en dat de managementsysteemeisen worden geïntegreerd in de gewone bedrijfsvoering (de ‘business processes’). Dit moet ervoor zorgen dat managementsystemen die slechts in de ‘zijlijn’ van de bedrijfsvoering bestaan, tot het verleden gaan behoren. Verbetermanagement, borging en aantoonbaarheid Dit betreft ‘bekende’ componenten van het managementsysteem. Verbeteringen lopen primair via het spoor: beleid, doelstellingen en programma’s, meten & monitoren, corrigerende maatregelen en verbeteracties. Op ‘metaniveau’ zijn interne audits en management review belangrijke schakels in het proces van continue verbetering. Borging Tekortkomingen managementsysteemnormen Resultaat HLS en identieke kerneisen (ISO Guide 83) Teveel aparte normen zonder gemeenschappelijk model Geen geïntegreerde implementatie Geen koppeling met corporate governance Gemeenschappelijke structuur en onderliggend concept voor de normen, identieke kern Gemakkelijker geïntegreerd te implementeren Betere aansluiting Uitdagingen op managementgebied Integraal risicomanagement en MVO Afleggen van verantwoording Compliance management Ondernemerschap Ketenmanagement Innovaties en technologische ontwikkeling (Human) resource management Tabel - Vergelijking analyse SAG-MSS met uiteindelijke resultaat 16 X X X X O O Visie en aantoonbaarheid hebben te maken met verankering in de organisatie (middelen, competenties, communicatie, beheersmaatregelen, procedures e.d.) en het bijhouden van documentatie (met inbegrip van registraties). Betekenis en perspectief van de HLS De impact van de HLS en bijbehorende identieke kerneisen op de bekende managementsysteemnormen zoals ISO 9001 en ISO 14001 zal groot zijn. De structuur en indeling veranderen en de basiseisen worden anders geformuleerd. Dat zal even wennen zijn. De voordelen zijn echter groot. Geïntegreerde toepassing van verschillende managementsysteemnormen in de gewone bedrijfsvoering (in het managementsysteem van de organisatie) zal veel eenvoudiger worden. Ook certificatie kan mijns inziens efficiënter worden en effectiever worden gericht op de ‘onderwerpspecifieke’ aanvullingen op het basismanagementsysteem. Ook moet de High Level Structure ervoor zorgen dat ISO-managementsystemen beter aansluiten op de strategie en ’governance’ van organisaties en onderdeel gaan uitmaken van ‘normale’ bedrijfsvoering. Hiermee kunnen de ISO-managementsysteemnormen van de toekomst werkelijk bijdragen aan de uitdagingen waar organisaties mee te maken hebben, zoals die werden benoemd door de Strategische Adviesgroep (SAG-MSS). In het kader van zullen uitmaken van formele (gecertificeerde) managementsystemen. In de tabel op de linkerpagina is aangegeven in welke mate mijns inziens de HLS en kerneisen voor managementsystemen tegemoetkomen aan de in het begin van het artikel genoemde tekortkomingen en uitdagingen. De grootste winst zit volgens mij in het grotendeels wegnemen van de tekortkomingen van de huidige normen in hun onderlinge samenhang en afstemming. Wat betreft de uitdagingen op managementgebied zijn denk ik goede stappen gezet, maar is het wel gewenst bijvoorbeeld risico- en compliancemanagement explicieter als elementen van het kernsysteem naar voren te laten komen. Ook is ketenmanagement te impliciet aanwezig. De beslissing binnen ISO om de toepassing van de HLS en de kerneisen verplicht te stellen, is een belangrijke en noodzakelijke stap voor de (door)ontwikkeling van ISO-managementsysteemnormen die in een maatschappelijke behoefte blijven voorzien en die relevant zijn voor organisaties en hun stakeholders. Een goede implementatie in het ISO-bouwwerk en verdere uitwerking en verdieping van de onderliggende concepten is naar mijn mening wel nodig om de potentiële voordelen optimaal tot hun recht te laten komen. Meer informatie De basiseisen worden anders geformuleerd, dat zal even wennen zijn. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Dick Hortensius, telefoon (015) 2 690 115, e-mail [email protected]. toezicht en handhaving vanuit de overheid is het belangrijk dat risico- en compliance management integraal onderdeel KAMNieuwsbrief 1 / 2012 17