Rapport - Doorbraak.eu

Platform "Stop de inburgeringsplicht"
Postbus 901
7400 AX Deventer
website: www.stopdeinburgeringsplicht.nl
mail: [email protected]
De Wet Inburgering moet van tafel!
Een kritische analyse van het voorstel voor de Wet
Inburgering
Rapport ter aanbieding aan de fracties van de Tweede Kamer
d.d. 12 juni 2006
Inhoud
Inleiding
3
Hoofdstuk 1.
Argumenten tegen de inburgeringsplicht
4
Hoofdstuk 2.
Het manifest tegen de inburgeringsplicht
8
Bijlage:
Ondertekenaars van het "Manifest tegen de inburgeringsplicht.
Voor kosteloze en vrijwillige taallessen"
10
2
Inleiding
Binnenkort gaat uw Kamer het kabinetsvoorstel voor de Wet Inburgering (WI) behandelen. Het kabinet
wil deze wet, die ingrijpende gevolgen gaat hebben voor honderdduizenden burgers van Nederland, per
1 januari 2007 invoeren.
Samengevat komt de WI erop neer dat grote groepen burgers met een buitenlandse afkomst
gedwongen zullen worden tot het volgen van inburgeringscursussen en het behalen van een examen
binnen een bepaalde termijn, op eigen kosten en op straffe van boetes en verblijfsrechtelijke sancties.
Ter voorbereiding van de wetsbehandeling heeft uw Kamer het bedrijf BMC de opdracht gegeven om de
uitvoeringsrisico’s van de WI in beeld te brengen. Op 16 mei 2006 heeft BMC de resultaten van zijn
analyse, weergegeven in het rapport Risicoanalyse met betrekking tot de uitvoering van het voorstel
voor de Wet Inburgering, aangeboden aan uw Kamer. Het rapport wijst met name op de risico’s op
praktisch, juridisch en financieel vlak.
In het onderhavige rapport, De Wet Inburgering moet van tafel! Een kritische analyse van het voorstel
voor de Wet Inburgering, willen wij, het platform "Stop de inburgeringsplicht", onze argumenten tegen
de WI aan u voorleggen. Dit platform bestaat uit een tiental anti-racistische (zelf)organisaties en heeft al
diverse acties tegen de WI op zijn naam staan. Onze argumenten zijn eerder verwoord in en gebaseerd
op het door ons platform opgestelde "Manifest tegen de inburgeringsplicht. Voor kosteloze en vrijwillige
taallessen" dat door ruim 1.800 individuen en 120 maatschappelijke organisaties is ondertekend. Dit
manifest en een lijst met ondertekenaars (organisaties en individuen) kunt u verderop in dit rapport
vinden. Deze informatie is ook na te lezen op onze website www.stopdeinburgeringsplicht.nl.
In het voorliggende rapport gaan wij niet inhoudelijk in op de analyse van BMC of mogelijk aanvullende
uitvoeringsrisico’s. Onze analyse is een alternatieve analyse. Wij zijn namelijk van mening dat de WI
nooit aangenomen en uitgevoerd mag worden. De WI moet compleet van tafel. Het platform "Stop de
inburgeringsplicht" probeert alleen consequente en principiële anti-racistische kritiek op de
inburgeringsdwang te formuleren, en geen argumenten te gebruiken die op termijn ingezet zouden
kunnen worden bij de verfijning, perfectionering en uitbreiding van de inburgeringsplicht. Dat zijn in onze
ogen argumenten die wijzen op technische tekortkomingen van het stelsel, argumenten die betrekking
hebben op de gekozen doelgroep, die benadrukken dat gedwongen inburgering niet zal werken en geen
goede resultaten zal afwerpen of die gericht zijn op een betere cursusinhoud.
Dit rapport bestaat uit twee hoofdstukken. In hoofdstuk 1 geven wij bondig onze argumenten tegen de
WI en de inburgeringsplicht weer. In hoofdstuk 2 hebben wij het betreffende manifest opgenomen, met
in de bijlagen de namen van de organisaties en personen die dit document hebben ondertekend.
Wij hopen dat u onze argumenten en zienswijze zult betrekken bij de beraadslagingen over de WI.
Platform "Stop de inburgeringsplicht"
Postbus 901
7400 AX Deventer
E [email protected]
W www.stopdeinburgeringsplicht.nl
T 071-512 7619 (maandag t/m vrijdag 14.00-17.00 uur)
3
Hoofdstuk 1. Argumenten tegen de inburgeringsplicht
De inburgeringsplicht is nationalistisch
De inburgeringsplicht dwingt niet-westerse allochtonen om zich aan te passen aan “de Nederlandse
cultuur”, die echter niet bestaat. Er bestaat wel een hele reeks conservatieve en liberale normen en
waarden die de overheid wil opleggen aan allochtonen. Het gaat daarbij om een cultuur van
arbeidsethos en consumentisme, van gezinsdenken, individualisme en eigen verantwoordelijkheid, en
gehoorzaamheid aan de autoriteiten. Dat politici en bestuurders zo'n beschavingsoffensief nodig
achten, geeft al aan dat veel inwoners van Nederland - allochtoon en autochtoon - er een heel andere
levenshouding op na houden. In werkelijkheid bestaan er in elk land - ook in Nederland - vele zich
continu ontwikkelende subculturen, en iedereen maakt in verschillende levensfasen deel uit van
meerdere daarvan. Subculturen hangen meestal samen met maatschappelijke posities, en nauwelijks
met nationaliteiten. Zo zullen bijvoorbeeld twee arbeiders uit verschillende landen veel meer met elkaar
gemeen hebben dan elk van hen met zijn eigen baas.
"De Nederlandse cultuur" zou superieur zijn aan die van niet-westerse landen. Door problemen, zoals
bijvoorbeeld religieus fanatisme, vrouwenonderdrukking en antisemitisme, eenzijdig aan andere
culturen te koppelen, probeert men "de Nederlandse cultuur" er goed vanaf te laten komen. Maar met
de Nederlandse driekleur in de hand zijn juist altijd vrouwenonderdrukking, kolonialisme, slavernij,
racisme en uitbuiting rechtgepraat. De Nederlandse geschiedenis is er echter ook een van verzet
daartegen.
De inburgeringsplicht is racistisch
De inburgeringsplicht geldt specifiek voor niet-westerse allochtonen tussen de 16 en 65 jaar met een
verblijfsvergunning en voor bepaalde groepen genaturaliseerde Nederlanders in die leeftijdscategorie.
Het voorstel voor een inburgeringsplicht getuigt niet van een kabinet dat zijn burgers gelijk wil
behandelen. Immers, ook onder autochtonen bestaan omvangrijke lagen die onvoldoende (kunnen)
participeren in de samenleving. Onderzoek heeft aangetoond dat 10% van de volwassen autochtonen
functioneel analfabeet is. Middels grootscheepse campagnes probeert het kabinet deze groep weer in
de schoolbanken te krijgen, op vrijwillige basis en zonder kosten voor de deelnemers. Datzelfde kabinet
wil oudkomers, die gewone burgers zijn van dit land, echter via wetgeving dwingen tot deelname aan
inburgeringscursussen die ze ook nog eens zelf moeten bekostigen.
Wij vinden het zeer verontrustend dat deelname aan en succesvolle afronding van
inburgeringscursussen gezien kunnen gaan worden als een voorwaarde om te mogen participeren in de
samenleving. Met deze plannen draagt het kabinet bij aan de totstandkoming van een legitimatie voor
openlijke discriminatie. Het is bijvoorbeeld goed denkbaar dat werkgevers sollicitanten met een
buitenlandse afkomst gaan afwijzen op grond van het feit dat zij hun inburgeringsexamen (nog) niet
hebben gehaald.
De inburgeringsplicht is onredelijk
De voormalige gastarbeiders uit Marokko, Turkije en andere niet-westerse landen en hun kinderen, de
zogenaamde tweede generatie, hebben een groot aandeel in de opbouw van de welvaart van onze
samenleving. Op uitnodiging van Nederland hebben zij zich hier gevestigd en hard gewerkt aan de
4
ontwikkeling van dit land, onder erbarmelijke omstandigheden en vooral in de sectoren met de zwaarste
en smerigste banen. Decennialang heeft de overheid geen oog gehad voor de situatie van deze
immigranten en onvoldoende gezorgd voor mogelijkheden om de taal te leren en te participeren:
'Werken, werken, en nog eens werken' was de boodschap.
Nu worden deze oudkomers, vaak mensen op leeftijd, als het aan het kabinet ligt geconfronteerd met
een inburgeringsplicht. Oudkomers worden wettelijk verplicht om op eigen kosten de Nederlandse taal
te leren. Ook moeten zij binnen vijf jaar een examen halen en daarmee aantonen de taal voldoende te
beheersen. Lukt dit niet binnen deze termijn, dan dreigt een bestuurlijke boete. Dat is volgens ons
werkelijk stank voor dank!
Overigens kunnen bepaalde groepen, zoals uitkeringsgerechtigden, in de plannen van het kabinet
‘volstaan’ met het betalen van een eigen bijdrage voor hun inburgeringstraject, maar de overige
verplichtingen blijven ook voor deze groepen gelden.
De inburgeringsplicht is overbodig
De inburgeringsplicht is overbodig. Dat is nog een reden waarom dit voorstel onmiddellijk van tafel
moet. Al jarenlang bestaan er in de grote steden wachtlijsten voor Nederlands taalonderwijs die
aantonen dat de vraag naar taalonderricht groter is dan het aanbod. Waarom oudkomers bij wet
dwingen tot inburgering als de belangstelling ervoor zo groot is? Zo groot zelfs dat de overheid de vraag
niet aankan.
De inburgeringsplicht zal de schuldenproblematiek doen toenemen
Beslist niet onbelangrijk: de inburgeringsplicht brengt zware financiële lasten met zich mee voor
oudkomers. Als het aan het kabinet ligt moeten zij de zeer hoge kosten van een inburgeringstraject
(ongeveer € 6.000,-) zelf betalen, eventueel via een lening. Een deel van de gemaakte kosten
(maximaal € 3.000,-) kan weliswaar teruggekregen worden wanneer de inburgeraar het examen binnen
drie jaar haalt, maar dit neemt niet weg dat dit stelsel hoe dan ook een onacceptabele aanslag betekent
op de portemonnee van een kwetsbare groep mensen met een toch al geringe draagkracht en een
relatief hoge mate van schuldenproblematiek, en daarmee leidt tot een cumulatie van financiële
problemen.
Sommige groepen inburgeraars krijgen een cursusaanbod van de gemeente. Zij kunnen ‘volstaan’ met
het betalen van een eigen bijdrage van € 270,-. Veel mensen kunnen echter ook dit bedrag niet zomaar
missen.
De inburgeringsplicht is vrouwonvriendelijk
Vaak wordt gesteld dat de inburgeringsplicht goed zal uitpakken voor niet-westerse allochtone vrouwen
die anders van hun echtgenoten niet naar een inburgeringscursus mogen. Dat argument wordt er met
de haren bijgesleept. Zulke vrouwenonderdrukking komt namelijk in zowel allochtone als autochtone
kringen voor. Het is racistisch om dan een dwangmiddel in te zetten dat uitsluitend niet-westerse
allochtonen treft. Zulk beleid staat in een lange paternalistische traditie. Al in de koloniale tijd beweerde
de Nederlandse staat beschaving te brengen in Indonesië door bevrijding van de vrouwen uit de handen
van hun gewelddadige mannen. Dat destijds vrouwen in Nederland ook nog zwaar werden
achtergesteld - zeker binnen het huwelijk -, lieten de koloniale overheersers buiten beschouwing.
Werkelijke emancipatie kan helemaal niet via overheidsdwang tot stand komen, maar slechts via strijd
5
van onderop. Dat sommige niet-westerse allochtone vrouwen niet naar taalles gaan zou daarbij wel
eens veel minder veroorzaakt kunnen worden door hun echtgenoten dan door de materiële
omstandigheden waaronder ze moeten leven. Misschien zijn veel van de vrouwen moe van het zware
en slecht betaalde werk dat ze naast hun huishouden moeten doen om het hoofd boven water te
houden. Misschien is er geen goede en betaalbare kinderopvang. Misschien zijn de taallessen te ver
weg. Wie deze vrouwen werkelijk wil steunen moet daar eveneens iets aan verbeteren. Daarbij zou
dwang uitoefenen op vrouwen die mogelijk ook al onder druk van hun man staan, hun positie nog
verder kunnen verslechteren en hun zelfvertrouwen nog kunnen verminderen.
De WI is veel minder positief voor vrouwen dan wordt gesteld. De wet is eerder vrouwonvriendelijk.
Huwelijksmigranten krijgen in deze wet namelijk geen zelfstandige verblijfsvergunning zolang zij het
inburgeringsexamen niet hebben behaald. Dat maakt vrouwen zeker niet onafhankelijker.
De inburgeringsplicht gaat religieus fundamentalisme niet tegen
Religieus fundamentalisme moet bestreden worden, zowel onder allochtonen als onder autochtonen.
Maar dat kan alleen via een linkse en feministische bevrijdingsstrijd van onderop, en via solidariteit met
progressieve bewegingen die door fundamentalisten worden onderdrukt. De Nederlandse overheid lijkt
weinig moeite te hebben met het christenfundamentalisme, want met het wapen van de inburgering richt
men zich uitsluitend tegen moslims. In feite is bestrijding van het terrorisme er met de haren bijgesleept
en is het geen serieus doel van de inburgering. Bij velen, ook bij de overheid, is het bekend dat
inburgeringscursussen nauwelijks invloed zullen hebben op moslimfundamentalisten. Het zijn meestal
geen nieuwkomers en ze zijn over het algemeen al prima bekend met wat men "de Nederlandse
cultuur" noemt. Een inburgeringscursus zal hen daarbij ook nauwelijks van hun politieke geloof
afbrengen. Niet zozeer de inhoud van de cursussen zal blijven hangen, maar vooral het paternalisme
van het gehele inburgeringsprogramma. Het stellen van inburgeringsvoorwaarden om er werkelijk bij te
mogen horen, zal hen nog meer het gevoel geven niet welkom te zijn.
De activiteiten van de IB-Groep bij de uitvoering van de inburgeringsplicht zullen leiden tot
stigmatisering
De IB-Groep gaat een landelijke databank aanleggen met daarin zowat alle niet-westerse allochtonen
(het Bestand Potentiële Inburgeringsplichtigen) waarmee gemeenten inburgeringsplichtigen kunnen
opsporen. Daarnaast gaat de IB-Groep ook een gigantische databank opzetten waarin men voor de
gemeenten de vorderingen van alle inburgeraars gaat bijhouden (het Informatiesysteem Inburgering).
Via deze computersystemen worden hele groepen inwoners van Nederland gebrandmerkt als personen
die nog niet volwaardig kunnen deelnemen aan de samenleving, als een soort tweederangsburgers die
hun lesje integratie nog niet hebben geleerd.
Nederlands leren en participeren is ook zonder dwang mogelijk
De kwestie van het Nederlands spreken is sinds enige jaren ten onrechte volledig opgeklopt. Politici en
opiniemakers doen tegenwoordig alsof de slechte maatschappelijke positie van niet-westerse
allochtonen veroorzaakt wordt doordat ze de taal niet goed zouden kunnen spreken. Racisme en
uitbuiting worden niet meer genoemd, laat staan bestreden. Zo krijgen de niet-westerse allochtonen zelf
de schuld van hun achtergestelde positie.
Wanneer het kabinet het heeft over participatie in de samenleving wordt in feite participatie op de
arbeidsmarkt bedoeld. Want genaturaliseerde allochtonen met een baan hoeven volgens de WI niet in
te burgeren. Participatie zou echter veel progressiever uitgelegd moeten worden. Het is inderdaad
6
handig als mensen elkaar onderling kunnen verstaan, maar dan vooral ook om samen een vuist te
kunnen maken voor gelijke rechten en niet tegen elkaar uitgespeeld te kunnen worden. Samen strijden
is de beste integratie. En aangezien hier het meest Nederlands gesproken wordt, is het wel erg
belangrijk om die taal te leren. Daarom zou de overheid voor voldoende goede, kosteloze en vrijwillige
taalcursussen moeten zorgen. Participatie betekent verder ook een einde aan de segregatie via zwarte
scholen en arme wijken, en een einde aan het racisme op de arbeidsmarkt, maar daar wordt nauwelijks
over gesproken.
De inburgeringsplicht maakt Nederland minder leefbaar voor (allochtone) burgers
De kabinetsplannen voor een inburgeringsplicht vormen de meest omvangrijke en meest verstrekkende
aanval op de rechten en positie van migranten in veertig jaar tijd. De WI vormt samen met andere
ingrepen een totaalpakket van maatregelen gericht tegen de rechten en verworvenheden van etnische
minderheden. Zo zijn naast het wetsvoorstel voor de invoering van de inburgeringsplicht de leges voor
verblijfsvergunningen drastisch verhoogd, is de identificatieplicht uitgebreid en is met de invoering van
de Wet Inburgering Buitenland het recht op gezinsleven ernstig ingeperkt. Het is juist deze
opeenstapeling van maatregelen, gecombineerd met een migrantvijandig klimaat, die Nederland steeds
minder leefbaar maakt voor allochtonen en op zorgwekkende wijze het gevoel van ‘wij en zij’ versterkt.
7
Hoofdstuk 2. Het manifest tegen de inburgeringsplicht
Onderstaand manifest, dat is opgesteld door het platform "Stop de inburgeringsplicht", is door 120
maatschappelijke organisaties en ruim 1.800 individuen ondertekend. Onder de organisaties bevinden
zich onder meer migrantenverenigingen, vrouwen- en jongerenorganisaties, anti-racistische groepen,
politieke partijen en gemeenteraadsfracties. De individuen die het manifest steunen, vormen eveneens
een zeer diverse groep: mannen en vrouwen, bekende Nederlanders en minder bekende Nederlanders,
jong en oud, allochtoon en autochtoon uit heel het land. Een volledige weergave van deze organisaties
en individuen is opgenomen in de bijlage.
Manifest tegen de inburgeringsplicht
Voor kosteloze en vrijwillige taallessen
Vanuit het perspectief van migranten en hun nakomelingen begint het beleid van het kabinetBalkenende steeds zorgwekkendere vormen aan te nemen. Met minister Verdonk in de voorste
linie voert dit kabinet de ene aanval na de andere uit op de rechten en verworvenheden van
etnische minderheden. De inburgeringsplicht die zij wil invoeren voor oudkomers - migranten
die al langere tijd in Nederland wonen - is daarvan de meest ingrijpende en onredelijke. In dit
manifest willen wij, ondergetekende maatschappelijke organisaties en individuen die zich zorgen
maken over de toon en inhoud van het kabinetsbeleid, ons afkeuren uitspreken over deze
plannen voor een op dwang gebaseerd inburgeringsstelsel.
De voormalige gastarbeiders uit Marokko, Turkije en andere niet-westerse landen en hun kinderen, de
zogenaamde tweede generatie, hebben een groot aandeel in de opbouw van de welvaart van onze
samenleving. Op uitnodiging van Nederland hebben zij zich hier gevestigd en keihard gewerkt aan de
ontwikkeling van dit land, onder erbarmelijke omstandigheden en vooral in de sectoren met de zwaarste
en smerigste banen. Decennialang heeft de overheid geen oog gehad voor de situatie van deze
immigranten en onvoldoende gezorgd voor mogelijkheden om de taal te leren en te participeren:
'Werken, werken, en nog eens werken' was de boodschap.
Nu worden deze oudkomers, vaak mensen op leeftijd, als het aan het kabinet ligt geconfronteerd met
een inburgeringsplicht. Dit houdt in dat oudkomers wettelijk worden verplicht om op eigen kosten de
Nederlandse taal te leren. Ook moeten zij binnen vijf jaar een examen halen en daarmee aantonen de
taal voldoende te beheersen. Lukt dit niet binnen deze termijn, dan dreigt een bestuurlijke boete. Dat is
volgens ons werkelijk stank voor dank!
Overigens kunnen bepaalde groepen, zoals uitkeringsgerechtigden, in de plannen van het kabinet
volstaan met het betalen van een eigen bijdrage voor hun inburgeringstraject, maar de overige
verplichtingen blijven ook voor deze groepen gelden.
Discriminatie
Wij vinden de inburgeringsplicht discriminerend. De plicht geldt specifiek voor allochtonen tussen de 16
en 65 jaar die op basis van een verblijfsvergunning in Nederland wonen of zijn genaturaliseerd tot
Nederlander en niet gedurende acht jaar van de leerplichtige leeftijd in Nederland hebben gewoond. Het
voorstel voor een inburgeringsplicht getuigt naar onze mening niet van een kabinet dat zijn burgers
gelijk wil behandelen. Immers, ook onder autochtonen bestaan omvangrijke lagen die onvoldoende
(kunnen) participeren in de samenleving. Onderzoek heeft aangetoond dat 10% van de volwassen
autochtonen functioneel analfabeet is. Middels grootscheepse campagnes probeert het kabinet deze
8
groep weer in de schoolbanken te krijgen, op vrijwillige basis en zonder kosten voor de deelnemers.
Datzelfde kabinet wil oudkomers, die gewone burgers zijn van dit land, echter via wetgeving dwingen tot
deelname aan inburgeringscursussen die ze ook nog eens zelf moeten bekostigen.
Wij vinden het zeer verontrustend dat deelname aan en succesvolle afronding van
inburgeringscursussen gezien kunnen gaan worden als een voorwaarde om te mogen participeren in de
samenleving. Met deze plannen draagt het kabinet bij aan de totstandkoming van een legitimatie voor
openlijke discriminatie. Het is bijvoorbeeld goed denkbaar dat werkgevers sollicitanten met een
buitenlandse afkomst gaan afwijzen op grond van het feit dat zij hun inburgeringsexamen (nog) niet
hebben gehaald.
Ook is de inburgeringsplicht in onze ogen overbodig. Dat is nog een reden waarom dit voorstel
onmiddellijk van tafel moet. Al jarenlang bestaan er in de grote steden wachtlijsten voor Nederlands
taalonderwijs die aantonen dat de vraag naar taalonderricht groter is dan het aanbod. Waarom
oudkomers bij wet dwingen tot inburgering als de belangstelling ervoor zo groot is? Zo groot zelfs dat de
overheid de vraag niet aankan.
En beslist niet onbelangrijk: de inburgeringsplicht brengt zware financiële lasten met zich mee voor
oudkomers. Als het aan het kabinet ligt moeten zij de zeer hoge kosten van een inburgeringstraject
(ongeveer € 5.000) zelf betalen, eventueel via een lening. Een deel van de gemaakte kosten kan
weliswaar teruggekregen worden wanneer de oudkomer het examen binnen drie jaar haalt, maar dit
neemt niet weg dat dit stelsel hoe dan ook een onacceptabele aanslag betekent op de portemonnee
van een kwetsbare groep mensen met een toch al geringe draagkracht en een relatief hoge mate van
schuldenproblematiek, en daarmee leidt tot een cumulatie van financiële problemen.
Voor vrijwillige en kosteloze taallessen
De kabinetsplannen voor een inburgeringsplicht vormen de meest omvangrijke en meest verstrekkende
aanval op het evenwicht tussen rechten en plichten van migranten in veertig jaar tijd. Daarom roepen wij
eenieder, 'allochtoon' en 'autochtoon', op om zowel landelijk als lokaal initiatieven te ontplooien teneinde
te protesteren tegen deze kabinetsvoorstellen. Het is belangrijk om nu te strijden tegen dwang en
discriminatie. Een bijzondere verantwoordelijkheid is daarbij weggelegd voor zelforganisaties. Nú
moeten zelforganisaties hun rol als belangenbehartigers waarmaken, zowel middels voorlichting van
hun achterbannen als door middel van het mede opzetten van protestacties.
Wij willen benadrukken dat wij beslist niet tegen taallessen zijn. De Nederlandse taal is in onze visie een
belangrijk instrument om daadwerkelijke maatschappelijke participatie door migranten mogelijk te
maken. Echter, om redenen die wij hierboven hebben omschreven, keren wij ons tegen een stelsel dat
gebaseerd is op discriminerende aannames, dwang, sancties en hoge kosten voor deelnemers. Wij
pleiten voor een fatsoenlijk beleid, dat wil zeggen voor kwantitatief en kwalitatief voldoende, kosteloze
en vrijwillig volgbare taalcursussen.
9
Bijlage: Ondertekenaars van het "Manifest tegen de inburgeringsplicht.
Voor kosteloze en vrijwillige taallessen"
Het manifest is ondertekend door de volgende organisaties:
Organisatie
AKSI
Algemene Belangenvereniging Turkse Werknemers (ABTW)
Democratische Vereniging van de Turkse gemeenschap in Oss (ODTD)
Democratische Volksvereniging (DHD)
De Fabel van de Illegaal
Euro-Mediterraan Centrum Migratie en Ontwikkeling (Emcemo)
Federatie van Democratische Verenigingen van Arbeiders uit Turkije in
Nederland (DIDF)
Federatie van Turkse Democratische Verenigingen in Twente (FTDVT)
Komitee Marokkaanse Arbeiders Nederland (KMAN)
Marokkaans Initiatief
Samenwerkende Democratische Organisaties (SDO)
Stedelijke Marokkaanse Raad (SMR)
Stichting Aknarij
Stichting Buitenlandse Partner
Stichting Gökkuşağı
Stichting Yanyana
Werkgroep Vluchtelingen Vrij (WVV)
Press4all
Stichting Al Dawa Al Islamia
Stichting El Moslimen El Matakhine
Stichting Milli Görüş Utrecht
Stichting Islamitisch Onderwijs Utrecht (SIOU)
Democratische Vereniging van Arbeiders uit Turkije in Oldenzaal (OTDIB)
Multicultural Student Union Mosaic
Marokkaans Comité Kruiskamp
Vluchtelingenwerk Den Bosch
Stichting Marokkaans Activiteiten Centrum
Turkse Vrouwenvereniging Eindhoven (ETKB)
Alevitische Cultuur en Solidariteitsvereniging
Stichting Alevitische Cemevi
Alevitische Bektasi Culturele Vereniging Hilversum
Stichting Marokkaanse Ouderen Nijmegen
Stichting Contactgroep Allochtonen
Flexmens Magazine
Werkgroep Avenir
Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland
Samen Tegen Racisme
AFA-Nijmegen
Stichting Turkse Kunst en Kultuur
Plaats
Deventer
Deventer
Oss
Nijmegen
Leiden
Amsterdam
Amsterdam
Enschede
Amsterdam
Amsterdam
Enschede
Amsterdam
Amsterdam
Den Haag
Nijmegen
Amsterdam
Groningen
Franeker
Utrecht
Zeist
Utrecht
Utrecht
Oldenzaal
Eindhoven
Den Bosch
Den Bosch
Venlo
Eindhoven
Huizen
Huizen
Hilversum
Nijmegen
Helmond
Amsterdam
Haarlem
Amsterdam
Amsterdam
Nijmegen
Den Haag
10
Stichting Turks Cultureel Centrum Leidschendam
Werkgroep Vluchtalarm Maastricht
Stichting Turkse Ouderen Nijmegen
Stichting Hittiten Natuurschoon Millennium
Stichting Asielvragers Groningen
Arabische Oudercommissie Amsterdam
GroenLinks Arnhem
Stichting Duurzame Ontwikkeling en Solidariteit
Internationaal Cultureel Ontmoetingscentrum
GroenLinks gemeenteraadsfractie Oss
ROOD, jongeren in de SP
3C Uitgeverij
Federatie van Arbeiders uit Turkije in Nederland (HTIF)
Nieuwe Democratische Jeugd (YDG)
Widad – Vlaanderen
Platform Buitenlanders Rijnmond
Muzikaal Poëtisch trio Trias Politica
Almawadda/buurtvaders
Stichting Avanço
Kleintje Muurkrant
PRIME
Arbeidersunie Oss (EBO)
Nijmeegse Alevietenvereniging (NAD)
Stichting Hertogenwijk
Stichting Ser – Ak
Turkse Islamitische Culturele Vereniging
Akorense Vereniging Nederland
SEVA
Platform Allemaal Anders, Allemaal Gelijk
Stichting UNITED for Intercultural Action - European network against nationalism,
racism, fascism
Ö.D.K. Özgürlük Dayanışma Koordinasyonu
Turkse Jongeren Vereniging DIYALOG
Socialistische organisatie Offensief
AmsterdamAnders/De Groenen
Buro Rehber
Talent Arbeidsmarktburo
Stichting Turkse Gemeenschap Tilburg
Stichting Bayanihan - Filippijnse Vrouwen Centrum
Landelijk Steunpunt Fiets
Steungroep Wessam
Werkgroep Turkse Ouderen
Stichting Allochtone Ouderen Almelo (SAOA)
Koerdische Studentenvereniging
Centrum Buitenlandse Vrouwen (CBV)
Politiek Infocentrum Wageningen
ASKV Steunpunt Vluchtelingen
Internationale Socialisten (IS)
Commission for Filipino Migrant Workers
Leidschendam
Maastricht
Nijmegen
Oss
Groningen
Amsterdam
Arnhem
Amsterdam
Arnhem
Oss
Rotterdam
Velp (Gld.)
Schiedam
Duisburg
Roeselare (B)
Rotterdam
Spijkenisse
Amsterdam
Rotterdam
Den Bosch
Den Haag
Oss
Nijmegen
Tiel
Nijmegen
Tilburg
Amsterdam
Den Haag
Amsterdam
Amsterdam
Amsterdam
Den Bosch
Amsterdam
Amsterdam
Deventer
Arnhem
Tilburg
Utrecht
Tilburg
Amsterdam
Enschede
Almelo
Nijmegen
Tilburg
Wageningen
Amsterdam
Amsterdam
Amsterdam
11
Stichting Turkse Ouderen
Turks-Nederlandse Mensenrechtenvereniging (TUHID)
Nederlands - Filippijnse Solidariteitsbeweging
Biseng Coordination & Roja Medya Actiegroep
Stichting Centrum Pakistaanse Gemeenschap in Nederland
Werkplaats Linkse Analyse Biopolitiek
GroenLinks Nijmegen
Amsterdams Comité Witte Illegalen
Iraanse Studenten Associatie - Holland
Galip Tiyazro Produktie
Socialistische Partij
GroenLinks gemeenteraadsfractie Spijkenisse
Turkse Arbeidersvereniging in Nederland (HTIB)
Socialistische Alternatieve Politiek (SAP)
Stichting Searchweb
Advocatenkantoor Dogan
Vereniging Brong Kyempem
Anti Interventie Komitee
Stichting het Inter-lokaal
Haags Vredesplatform
Internationaal Vrouwencentrum (IVC)
Onbegrensd
Marte Nostro
Stichting Minority’s
Stichting Irshad
Vluchtelingenwerk Vught
Allochtonen Weblog
Stichting Noemidia
Stichting Anoual
Advies, Onderzoek en Migratievraagstukken (AOM)
GroenLinks Tweede-Kamerfractie
Deeez!
Limburgse Islamitische Raad
Deventer
Rotterdam
Amsterdam
Den Haag
Amsterdam
Wageningen
Nijmegen
Amsterdam
Amsterdam
Rotterdam
Rotterdam
Spijkenisse
Amsterdam
Rotterdam
Amsterdam
Oosterhout (Gld.)
Den Haag
Den Haag
Nijmegen
Den Haag
Oss
Arnhem
Arnhem
Amsterdam
Ede
Vught
Amsterdam
Venlo
Westland
Haarlem
Den Haag
Amersfoort
Sittard
Kopieën van de lijsten met individuele ondertekenaars van het manifest worden op 12 juni 2006 aan
de Tweede Kamer aangeboden.
12