HET EINDE VAN DE TIJDEN OF EEN NIEUW BEGIN

HET EINDE VAN DE TIJDEN OF EEN NIEUW BEGIN?
18 november - drieëndertigste zondag (Maleachi 19-20 - Lucas 21,5-19)
----------------Het is geen rooskleurig evangelie dat vandaag wordt gelezen! De mensen staan rond Jezus naar die
schitterende pracht van de tempel van Jeruzalem te kijken, zoals nu toeristen de kathedraal van Chartres
of de Agia Sofia in Istanbul bewonderen.
Maar Jezus geniet er niet van. Hij zegt dat die grandioze onovertroffen tempel verwoest zal worden.
Er zal geen steen op de andere blijven. Voor de Joden was dit het einde.
En wel het einde van de tijden. Daarom vragen ze aan Jezus wanneer dat zal gebeuren.
En dan gaat Jezus verder en spreekt over de tekenen die dat einde aankondigen.
Oorlogen en revoluties. Gevangenneming en verraad, zelfs door ouders, broers en bloedverwanten.
Haat en dood omwille van zijn naam.
Hevige aardbevingen, hongersnood en pest, schrikwekkende dingen en aan de hemel geweldige tekenen.
-------------------Als we nu, na tweeduizend jaar, deze tekst lezen, had de eindtijd al lang geleden moeten gebeuren.
Want al deze voortekenen hebben we eeuw na eeuw gehad. We kunnen er trouwens ook nu de krant en
het tv-journaal naast leggen. Hoeveel oorlogen en onlusten zijn er niet in onze wereld nu? Door
waanzinnige bewapening wordt hier of daar weer een catastrofe voorbereid. Hoeveel hongersnood,
verwoesting, terrorisme en vervolgingen zijn er niet? Aids is de moderne pest. Ze halveert soms een hele
bevolking. Rampzalige natuurcatastrofen nu hier dan daar. Onlangs de zoveelste aardbeving, nu in Peru.
En wat door de natuur zelf niet wordt geteisterd, wordt door de mens zelf vergiftigd: lucht, water,
voedselverontreiniging. En er zijn altijd opnieuw bepaalde sekten die al die rampen zien als tekenen dat
het einde van de wereld nabij is. Doemdenkers, zoals de getuigen van Jehova, die dreigende taal spreken
van deur tot deur en angst aanjagen. Anderen zoeken het in de sterren en gaan naar astrologen, of
zoeken naar de toekomst met horoscopen, of gaan naar helderzienden of waarzegsters die in een
magische kristallen bol naar de toekomst speuren. Het gaat dan wel telkens over hun toekomst, op
financieel, materieel of amoureus gebied en over welk nummer ze moeten kiezen voor de lotto. Ze zijn
alleen bekommerd om zichzelf, maar hoe het met de slachtoffers van oorlogen, epidemieën, hongersnood
en natuurrampen afloopt, zal hun een zorg wezen. Ze liggen daar niet van wakker!
Moeten wij, christenen daar wél van wakker liggen? In zekere zin: Ja! Er zijn zelfs christenen in LatijnsAmerika en Afrika die het, omwille van Jezus, opnemen voor de armen en zwakken en worden
aangehouden, gefolterd en neergekogeld. Daarom zegt Jezus: het zal voor jullie uitlopen op het geven
van getuigenis. Dat is het enige juiste antwoord op al die vragen naar het einde van de wereld en de
voortekenen daarvan: puzzel daar niet over. God had het eerste woord, hij zal ook het laatste hebben.
Vertrouw op hem, maar geef getuigenis van christelijk leven. Lig daar van wakker! Stel de vraag hoe
intens je begaan bent met het komende godsrijk hier en nu. Blijf daar standvastig mee bezig, dan zal je
het redden. Jezus eindigt dit evangelie niet met dreigende dondertaal. Hij geeft ons hoop. Jezus zelf
heeft nooit een datum gegeven van het einde van de wereld. In ieder geval staat het niet voor de deur,
zoals de eerste christenen geloofden. Als we echt geloven, verzetten we ons tegen een geschiedenis als
een voortdurende catastrofe. Dan is er, als we aan de toekomst denken, een uitkomst: een uitkomst op
alle vragen naar geluk, vrede en heil voor allen. Ja, … maar… niet zonder de komst van dat ‘getuigenis.’
Op vandaag is dat een getuigenis dat ingaat tegen vervlakking, onverschilligheid, banalisering,
overconsumptie, onrecht, vereenzaming van mensen, armoede. Een getuigenis van dynamische groepen.
Vooral van jonge enthousiaste christenen. We hebben de indruk dat er niet veel zijn. Mensen van ‘Artsen
zonder grenzen’, ‘Green Peace’ ‘Vredeseilanden’ en vredesactivisten lijken soms méér gemotiveerd en
schudden ons wakker. Christenen hebben op vandaag een nieuw elan nodig. Wat ging er destijds niet uit
van een beweging zoals de KAJ van Cardijn! Men acht dit vandaag niet meer mogelijk. Wel kleine
groepen die een aanstekelijk getuigenis geven vanuit het evangelie. Lange tijd waren de groepen van het
Marialegioen wereldwijd bekend . Vanuit gezamenlijk gebed gingen ze twee aan twee op apostolische
tocht. Ook de Gelovige Gezinsgroepen waren voor velen bron van christelijk leven. Nu zijn ze ook meestal
vergrijsd en zoeken naar nieuw leven. De ’groeigroepen in geloof’ proberen tot geloofsverdieping te
brengen.
Het christendom is begonnen met kleine groepen: met de kleine groep apostelen en leerlingen rond
Jezus, met de eerste christenen in de catacomben en met de martelaren, later met de huiskerken. Met
keizer Constantijn, in de vierde eeuw, kwam een einde aan de vervolgingen en werd het christendom
massaal. De kwantiteit steeg ten koste van de kwaliteit. Gelukkig kwamen daarna de vele kloosterorden
en allerlei religieuze groepen die zorgden voor een ‘nieuwe evangelisatie.’ Dit is ook nu weer het
ordewoord.
We kunnen het einde van de tijden niet voorspellen. We moeten ieder nieuw begin van het koninkrijk van
God, hoe klein ook, verwelkomen. Daar draait het om. Dat is dringend. Daar moeten we naar uitkijken.
Het einde van de wereld is ook onze zorg. We weten dat de mens vandaag deze wereld kan vernietigen
door een nucleaire ramp. We moeten ons verzetten tegen alle atoombewapening, maar ook tegen alles
wat het milieu beschadigt. De ecologische bekommernis is nog te weinig tot ons doorgedrongen. Zolang
de wereld bestaat, zou het een goede wereld moeten zijn waar mensen vredig, gezond en gelukkig
kunnen leven. Ja, ooit zal die wereld vergaan. De zon is volgens de astrofysici op de helft van haar
energie. Nog 4,5 miljard jaar en het is gedaan met ons zonnestelsel en dus ook met onze planeet. Maar
op Gods Liefde staat geen tijd. Zijn geestkracht overstijgt onze wereld en ons heelal. Zolang we leven in
deze wereld, moeten we Gods blijvende Liefde zichtbaar maken door goedheid en gerechtigheid. En als
ons einde komt en uiteindelijk ook het einde van deze wereld, worden we opgenomen in Gods
eeuwigheid. Zo mogen we vertrouwvol geloven.
Rob Moens, dominicaan, Genk