Inhoud: - Digischool

Inhoud:
Inleiding
Hades
Het ontstaan van Hades
-De schepping
-Kronos, vader van Hades
-Strijd der Titanen
-De loting
-Stamboom van de Griekse Goden
Het verhaal van de helm van Hades
Persephone
-Het verhaal
Osiris
Mictlantecuhtli
-De herschepping van de Mens
De onderwereld
-De Hades
-De Doeat
-De Mictlan
-De algemene onderwereld
Afsluiting
-Het Hades Clublied
Inleiding:
Dit werkstuk gaat over de God van de Onderwereld.
We hebben het over 3 verschillende geloven welke alle drie hun eigen god
hebben met hun eigen verhalen.
De geloven die wij hebben uitgezocht zijn : de Romeinen/Grieken, de
Egyptenaren en de Azteken
De reden dat we de Romeinen en de Grieken bij elkaar hebben gevoegd is dat
de Romeinen veel van de Grieken hebben afgekeken op geloofsgebied en de
verhalen dus bijna identiek zijn, op de namen na dan.
Wij geven een beschrijving van elke god en hebben er van elke god een verhaal
uitgepikt waar hij in voorkomt.
Ook bespreken we de Onderwereld zelf.
Hierin geven we eerst een beschrijving van de onderwerelden zoals deze in de
drie godsdiensten beschreven zijn.
Daarna geven we nog een algemene beschrijving van de Onderwereld.
Dus over dingen die in elk verhaal staan.
Wij wensen jullie veel plezier bij het lezen van dit werkstuk over de Grootste, de
coolste, de beste, maar vooral de god waar je heel moeilijk een werkstuk over
kan maken, de God van de Onderwereld.
Maarten van den Outenaar & Jesse de Jong
Hades:
Hades is Griekse God van de Onderwereld, ook wel "Tartarus"
genoemd.
Zijn Romeinse naam is Pluto of Dis.
De naam Hades betekend “de onzichtbare”, deze bijnaam kreeg hij
omdat hij, na de strijd met de titanen, een helm kreeg waarmee hij
onzichtbaar kon worden.
Het ontstaan van Hades
Het Schepping:
Voor de schepping van de wereld bestond alleen de Chaos.
Dat was een vormloze massa waarin de elementen aarde, water, lucht en vuur door een
woelden.
Van alles wat nu bestaat en leeft lagen de kiemen in die massa verscholen, zoals zaad in dat
de donkere aarde ligt.
Toen gebeurde het wonder, dat scheppende krachten in de Chaos gingen werken.
Aarde en water werden van elkaar gescheiden, de hemel spreidde zich boven de aarde, sterren
en planeten vormden zich in de hemel.
Langzamerhand werden alle verborgen kiemen tot leven gewekt.
Aarde en Hemel heetten bij de Grieken Gaia en Ouranos en zij werden door hen gezien als
een machtig godenpaar, dat bij het begin van de schepping heerste over het heelal.
Gaia, Moeder Aarde, bracht vreemde reuzenkinderen ter wereld, de Titanen en de eenogige
Kyklopen.
De vader zelf was bang voor hun enorme kracht en wierp zijn zoons en dochter meteen na hun
geboorte in de Tartarus, de ergste plek van de Onderwereld.
Kronos, de vader van Hades:
De reuzen raasden en tierden opstandig in de diepte waar ze, geboeid door Ouranos, lagen.
Uiteindelijk kon hun moeder het niet langer verdragen.
Ze slaagde erin af te dalen in de gevangenis van haar kinderen en hitste ze op om hun vader
van zijn heerschappij te beroven.
Maar alleen de jongste Titan, Kronos, waarde zijn moeders plan te gaan uitvoeren.
Door zijn moeder werd hij bevrijd en met een zeis in zijn hand ging hij zijn vader Ouranos te
lijf.
Hij overmeesterde hem en sloeg zijn vader op zijn beurt in de boeien.
Zo maakte Kronos zich meester van de heerschappij over het heelal, in de verwachting deze
eeuwig te zullen behouden.
Maar zijn vader vervloekte hem en voorspelde dat hem hetzelfde lot zou treffen, door zijn
zoon van de troon gestoten te worden.
Lange tijd was Kronos bewind voorspoedig.
Hij had zijn broers en zussen ook bevrijd en iedereen een taak gegeven.
Kronos nam zijn zuster Rhea tot zijn vrouw.
Bij de geboorte van hun eerste kind, Hades, kwam de vervloeking van zijn vader weer naar
boven en uit angst at hij zijn pas geboren kind op.
Dit deed hij ook met alle andere kinderen die zijn vrouw hem schonk, totdat Rhea en list
verzon.
Toen zijn Zeus ter wereld bracht wikkelde zij een grote steen in doeken en gaf die aan haar
man.
Zonder te kijken wat hij kreeg verslond Kronos dit, net zoals hij met al zijn vorige kinderen
had gedaan.
Intussen liet Rhea haar kind buiten het bereik van Kronos verzorgen en opgroeien.
Toen Zeus groot en sterk genoeg was viel hij zijn vader Kronos aan en stootte van de troon.
De voorspelling van zijn grootvader Ouranos kwam uit.
Hij gaf Kronos een drankje waardoor hij al zijn kinderen, dus de broers en zussen van Zeus,
weer uitbraakte.
Als godenwoonplaats schiep Zeus een paleis in de hemel, op de hoge top van de berg
Olympos in het noorden van Griekenland.
De Strijd der Titanen:
Voordat Zeus zijn heerschappij echter voorgoed gevestigd was, moest hij en zijn broers en
zusters, waaronder Hades, nog een zware strijd voeren tegen de Titanen.
De Titanen waren namelijk niet van plan zich aan de Goden te onderwerpen.
Bovendien had Gaia, Moeder Aarde, nog meer reuzen voortgebracht, de Giganten.
Zeus beval Hades die Kyklopen, die nog altijd in de Tartarus zaten opgesloten, te bevrijden.
Hij stelde wel de voorwaarde dat de Kyklopen een onoverwinnelijk wapen voor hem zouden
maken.
De Kyklopen waren namelijk knappe wapen makers.
Zo kreeg Zeus de beschikking over de
bliksemschichten, waarmee hij voortaan
angst en ontzetting bij zijn tegenstanders
teweeg kon brengen.
Allereerst in de strijd om de heerschappij
van de wereld, die nu was ontbrand.
Om de Olympos te bestormen stapelden de
Titanen en de Giganten daar vlakbij 2
bergen op boven op elkaar.
Maar Zeus smeet ze vanaf zijn bergtop
met zijn bliksem neer.
Lange tijd duurde deze strijd, maar
uiteindelijk wonnen de Olympische goden.
De Titanen, die zich niet onderwierpen,
werden weer in de Tartarus opgesloten.
Zo hebben de zonen en dochters van
Moeder aarde, ondanks hun geweldige
oerkrachten, plaats moeten maken voor het nieuwe godengeslacht die onder leiding van de
Oppergod Zeus troonden op de Olympos.
Hades kreeg na de Strijd der Titanen van de Kyklopen een helm waarmee hij onzichtbaar kon
worden.
Dit was uit dank dat hij hen had bevrijd uit de Tartarus.
De loting:
Na de overwinning op de Titanen en de Giganten was het eerste wat Zeus gedaan had ,met
zijn beide broers Poseidon en Hades de Heerschappij van de aarde te verdelen.
Dit gebeurde door middel van loting.
De wateren werden het rijk en de woonplaat van Poseidon, Zeus kreeg de oppermacht over de
hemel en aarden en Hades kreeg de onderwereld, waar de doden wonen.
De Onderwereld lag in het verre Westen, aan de rand van de wereld.
Hades is het meest bekend door de mythe van de ontvoering van Persephone, die uiteindelijk
zijn vrouw werd.
Hades is twee keer verliefd geweest.
De een was zijn vrouw Persephone, de ander waar hij verliefd op werd was Minthe, een
Nimf, welke besliste of iemand naar de hemel of naar de hel ging.
Toen Persephone erachter kwam werd zij verschrikkelijk jaloers en veranderde Minthe in een
kruid dat men "mint" noemt.
Hades verliet nauwelijks de Onderwereld en mocht nooit op Olympus komen.
Hij is een verschrikkelijk god maar zeker geen
kwaadaardige.
Stamboom van de Griekse Goden:
Het verhaal van de helm van Hades:
Hades kreeg zijn helm na het bevrijden van de Kyklopen welke door Kronus in de
Onderwereld waren gevangen gezet.
Hij hield zijn helm niet alleen voor zichzelf, maar leende hem ook wel eens uit.
Onder andere aan Perseus, welk Medusa wilde verslaan, hij kreeg van Athena zijn schild, van
Hermes zijn vleugelschoenen en zwaard en van Hades zijn toverhelm.
Om te weten te komen waar Medusa was moest Perseus eerst naar de Graiai, dit waren
namelijk drie heksen welke met zijn drieën een oog en maar een tand deelden.
Perseus bond zijn gevleugelde schoenen om en vloog zijn avontuur tegemoet.
Helemaal in het Noorden vond het de Graiai in hun grot.
Hij deed zijn helm op waardoor hij onzichtbaar werd en daalde neer in de grot.
De heksen waren aan het ruziemaken om het enige oog dat zij bezaten.
Op een goed moment wist hij het oog te van de heksen stelen en waardoor hij de heksen in
zijn macht had.
Hij zette zijn helm af en werd weer zichtbaar en zei tegen hen dat hij het oog alleen maar
terug zou geven als zij hem vertelde waar Medusa woonde.
Omdat ze geen andere keus hadden deden de heksen wat Perseus vroeg en Perseus, op zijn
beurt, gaf het oog aan hen terug.
Toen Perseus Medusa vond moest hij een list bedenken om haar blik te vermijden want anders
zou hij in steen veranderen.
Hij pakte Athena's schild en ving het spiegelbeeld op van drie afschuwelijke monsterlijke
vrouwen. Op hun hoofd kronkelde slangen en zij lagen te slapen.
Met het spiegelbeeld van Medusa in zijn schild, pakte hij zijn zwaard en sloeg het
hoofd af van de monsterlijke vrouw.
Persephone:
De Griekse koningin
van de onderwereld.
Zij was de vrouw
van Hades.
Persephone was de
mooie dochter van
Zeus en Demeter,
de godin van de
aarde.
Uit bezorgdheid
voor haar veiligheid
verborg Demeter
Persephone op
Sicilië, maar de god
van de onderwereld,
Hades, wist haar
schuilplaats te
vinden.
Het verhaal:
Toen Persephone nog erg jong was, stemde Zeus zonder Demeter te raadplegen toe in haar
huwelijk met Hades, de koning van de onderwereld.
Enkele jaren later was Persephone met de dochters van Oceanus bloemen aan het plukken.
Toen zij bukte voor een prachtige narcis, spleet de grond uiteen en kwam Hades tevoorschijn,
in een wagen getrokken door blauwzwarte hengsten.
In een oogwenk had hij haar te pakken en voerde haar mee naar zijn sombere koninkrijk.
Toen Demeter had vernomen dat haar dochter was verdwenen, begon zij een speurtocht over
de aarde met twee brandende fakkels in haar handen.
Zij wilde evenals Persephone, die wegkwijnde in de onderwereld, en niet wilde eten nog
baden.
Planten verwelkten, dieren verkommerden en de mensen stierven.
Uiteindelijk kwam Demeter de aardgodin Hecate tegen, en Hecate over de ontvoering
vertelde.
Hecate bracht Demeter naar de zonnegod Helios, die vertelde dat Persephone koningin van de
Onderwereld was.
Demeter kwam pas tot bedaren na ingrijpen van Zeus, die haar opdroeg het huwelijk te
aanvaarden.
Na overleg kwamen ze tot de volgende oplossing:
Net zoals het koren moest Persephone de ene helft van het jaar naar de onderwereld, een
andere naam voor Persephone is ook Kore, naar haar man
Hades, waardoor haar moeder zo ongelukkig werd dat alles
verdorde en de dieren zich niet meer voortplanten.
De andere helft van het jaar mocht Persephone naar de
Bewoonde wereld, waarna haar moeder weer gelukkig was en
alle planten weer begonnen te bloeien en de dieren zich weer
gingen voortplanten.
Dit geeft een verklaring voor de jaargetijden.
De mythische verklaring voor de gedwongen terugkeer van
Persephone naar de Onderwereld was dat Hades haar, voordat
ze de Onderwereld mocht verlaten, een granaat appel liet
eten, wat bekend stond als voedsel voor de doden, waardoor
ze gedwongen was elk half jaar naar de onderwereld terug te
keren.
Zo is Persephone de vrouw van Hades geworden en de Koningin van de Onderwereld
Osiris:
We hebben het tot nu toe alleen maar gehad
over de Griekse/ Romeinse god van de
onderwereld.
Maar er zijn natuurlijk meer volkeren die een
god van de onderwereld hadden.
De meest bekende is waarschijnlijk wel
Osiris, de Egyptische god van de
onderwereld.
Osiris, de egyptische tegenhanger van Hades, een zoon van de Egyptische goden Geb en Nut,
was oorspronkelijk een natuurgod die de kringloop van de vegetatie symboliseerde.
Later werd hij de god van de doden.
Bij zijn geboorte kreeg hij de titel, alomvattende heerser.
Osiris, een rijzige, knappeverschijnig, werd koning van Egypte en zijn vrouw Isis werd
koningin.
Hij leerde de mensen brood en wijn te maken en zag toe op de bouw van de eerste tempels.
Ook bouwde hij steden en zorgde hij voor rechtvaardige wetten.
Toen Egypte aldus een beschaafd land was geworden, ging Osiris op reis en bracht overal
waar hij kwam de beschaving.
Zijn succes kwam grotendeels voort uit zijn geweldige charisma.
Bij zijn terugkeer in Egypte werden er vele feesten te zijner ere gehouden.
Osiris jongere broer Seth werd intussen hoe langer hoe jaloerser op hem en beraamde een
boosaardig plan.
Hij nodigde Osiris uit voor een feest, waar hij de gasten een prachtige sarcofaag presenteerde,
wie erin zou passen, zou hem krijgen.
Osiris probeerde de kist en meteen spijkerde Seth het deksel dicht.
Hij smeet de sarcofaag in de Nijl en uiteindelijk spoeldede kist in Byblos aan land.
Volgens andere varianten doodde Seth Osiris nadat hij zichzelf in een krokodil dan weleen
stier had veranderd.
Toen Isis vernam wat er met haar man en broer was gebeurd, spoorde ze zijn lichaam op.
Ze bracht het terug naar Egypte en verborg het in een moeras.
Maar Seth vond het en hakte het in veertien stukken.
Isis zocht de stukken, zette ze weer in elkaar en blies met behulp van een magisch ritueel
Osiris nieuw leven in.
Osiris was evenwel zo teleurgesteld in zijn broer, dat hij zich terugtrok uit het leven en over
de doden in de onderwereld ging regeren.
Isis, de vrouw van Osiris, kreeg een zoon, Horus genaamd.
Zij moest vluchten voor Seth, want die wilde Horus vermoorden.
Als je goed naar Horus kijkt, zie je dat zijn linkeroog beschadigd is.
Dit komt door een gevecht dat Horus met Seth heeft gehad.
Om in het dodenrijk te komen, moest je eerst naar Osiris.
Hij besliste samen met 42 rechters over je lot.
Er werden vragen over je leven gesteld.
Bijvoorbeeld "Heb je iemand vermoord ?" of "Heb je iemand bedrogen ?"
Je moest antwoorden met "ja" of "nee".
Ondertussen werd je hart gewogen op een weegschaal.
Aan de ene kant van de weegschaal lag je hart, en aan de andere kant de "veer van de
waarheid"
Als je loog tegen Osiris, raakte de weegschaal uit balans.
Als dat gebeurde, werd je opgegeten door Ammit, een vreselijk monster met de kop van een
krokodil, het lijf van een leeuw en poten van een nijlpaard.
Zij werd ook wel de Godin van de Onderwereld genoemd.
Alle antwoorden die je gaf, werden opgeschreven door Thoth.
Als de weegschaal in balans bleef en je had goed geleefd, mocht je naar de "eeuwige velden",
anders werd je opgegeten door Ammit.
Anubis bediende de weegschaal en bracht je naar Osiris.
Mictlantecuhtli (Miek-tlan-tee-koehw-tli):
Mictlantecuhtli, de Azteekse god van de
Onderwereld.
Hij is de derde die wij beschrijven.
Hij doet, als je naar het plaatje kijkt denken aan de
Egyptische Ammit, maar hij is toch weer een heel
ander persoon.
Mictlantecuhtli, 'God van de Dood', regeerde over Mictlan, de Onderwereld.
Deze verdeeld was in negen lagen.
Een reis door Mictlan was zeer gevaarlijk en deze die een natuurlijke dood gestorven
waren werden dikwijls vergezeld door een hond.
Mictlantecuhtli werd vaak omringt door vleermuizen met mensenhoofden in hun klauwen.
Zelf heeft hij alleen een schedel als hoofd.
De god werd aanbeden door middel van offers.
Het offer voor Mictlantecuhtli waren huiden van gevilde mensen.
Natuurlijk had Mictlantecuhtli ook een vrouw.
Zij heette Mictlantecihuatl maar verder is er vrij weinig over haar bekend.
Een verhaal waar Mictlantecuhtli in voorkomt is het verhaal van de wedergeboorte van de
mensen.
De wedergeboorte van de mens:
Een mythe zegt dat Quetzalcoatl verantwoordelijk was voor de terugkeer van de mens op
aarde.
Daarvoor moest hij eerst afdalen naar de Onderwereld, om de resten van hun voorgangers uit
de Vierde Zon op te sporen.
De beenderen die in handen waren van de sluwe, bezitterige Mictlantecuhtli.
Toen hij daarin geslaagd was, ging Quetzalcoatl met zijn buit
naar de mythische plaats Tamoanchan, het "Land van de Mistige
Hemel".
Daar vermaalden de andere goden de beenderen als maïs fijn.
Daarna bevochtigden ze het beendermeel met hun eigen bloed en
van het kleverige deeg boetseerden ze mensen.
De jonge mensen werden in Tamoanchan door de goden
verzorgd tot ze groot genoeg waren om op eigen kracht naar het
aardoppervlak te vertrekken.
De Onderwereld:
De onderwereld is in elk
geloof anders.
Maar in elk verhaal zijn er
wel overeenkomsten.
Wij zullen de drie
onderwerelden in de drie
geloven apart behandelen.
De Hades, de Doeat en de
Mictlan.
Uiteindelijk zullen we
proberen een algemene
onderwereld schetsen.
DE HADES:
De Griekse onderwereld.
Deze lijkt staat Model voor de Onderwereld
die wij het beste kennen.
Het meest opmerkelijk is de naam van de
Onderwereld.
Deze is namelijk dezelfde als de naam
van de God die over de Onderwereld heerst.
De onderwereld noemen de Grieken de Hades.
Je kan de onderwereld bereiken via o.a. de middelste zuidkaap van de Peloponnesos en ook in
het uiterste westen, voorbij de Straat van Gibraltar.
Alleen Hermes, die de zielen van de doden van de aarde naar de onderwereld brengt, heet zijn
eigen weg.
Wanneer iemand dood gaat word bepaald door de Graiai, eerder besproken bij het verhaal
over Perseus.
Dit zijn 3 heksen zuster die met zijn drieën een oog en een tand delen.
Zij hebben van ieders leven een draad.
Als ze deze draad door knippen zal diegene dood gaan.
Iedereen is afhankelijk van de Graiai, zelfs Zeus kan doodgaan als zij zijn levensdraad
doorknippen.
Maar de Graiai zijn Zeus goed gezint.
Door een donkere gang voert Hermes de schimmen naar de schemerige oever van de Styx, de
breedste rivier van de Onderwereld.
Styx betekent: de afschuwwekkende, of: Haat.
Een paar vertakkingen van deze rivier zijn Acheron, Phlegeton en Cocytus.
Zij betekenen smart, branden en klagen.
De veerman Charon brengt de doden naar de overkant .
Voor zijn diensten moet hij worden betaald met een obool, een Griekse munt die men bij de
doden onder de tong legt.
Als iemand geen obool had of niet was begraven mocht Charon hem niet naar de overkant
brengen.
Deze schimmen bleven dan eeuwig langs de oever van de Styx zwerven en vinden nooit rust.
Cerberus, een driekoppige hond met een giftige slang als staart, bewaakt de poort.
Met zijn woeste geblaf en zijn stinkende adem zorgt hij ervoor dat niemand durft te
ontsnappen en geen levende naar binnen durft te gaan.
Zijn de schimmen eenmaal binnen de poort van de Hades, dan moeten ze voor de drie
Rechters komen.
Dit zijn Mino, Rhadamanthys en Aiakos, zonen van Zeus, die wijze koningen op aarde waren
en nu oordelen over het aardse bestaan van de doden.
Wie niet goed of slecht heeft geleefd, en dat is bij de meeste het geval, word verwezen naar de
Asphodelos weiden.
Ze leiden er een vreugdeloos bestaan en kunnen niet meer denken en niet meer voelen en
weten ook niets meer van hun leven op aarde.
Dit komt omdat ze moeten drinken van de rivier de Lethe, de rivier van Vergetelheid.
Voor buitengewoon edele burgers en dappere helden is een beter lot weggelegd.
Zij mogen naar de Elysion, een heerlijk land wat door Zeus zijn vaders , Kronos, word
beheerst.
Voor de boosdoeners was een ellendig lot
wegelegd.
Zij moeten naar de Tartarus en worden gestraft
door de Erinyen, de wraakgodinnen.
De Erinyen zijn Angstwekkende oude vrouwen
in grauwe gewaden met hun hoofd kronkelende
slangen en vleermuisvleugels op hun rug.
Een aantal Griekse helden probeerde in de
onderwereld te komen.
Eén van hen is Odysseus.
Hij zal er echter nooit arriveren, al slaagt hij er
wel in iets van de Hades te zien.
Wie wel afdaalt in de Hades is Orpheus, die
tevergeefs een poging waagt zijn geliefde Euridice terug te halen.
Ook Heracles zou twee keer de reis naar de onderwereld ondernemen.
In de Hades leven, afgezien van diverse gestorven helden uit de Griekse mythologie, monsters
en demonen: gevleugelde doodsgeesten en vampierachtige wezens.
De Doeat
De Doeat,
Dit is de Egyptische
onderwereld.
Er zijn bepaalde
overeenkomsten met de Hades.
Maar deze zullen vanzelf
duidelijk worden.
De Doeat is de Egyptische onderwereld.
Via de sterren kon je deze onderwereld betreden.
In Piramides zijn schachten te zien die precies op de sterren Orion, die staat voor Osiris, en
Sirius, die staat voor Isis, gericht stonden.
Een andere kanaal werd gericht op Alpha Draconis, een gebied dat toen de poolster was.
Dit was dus waarschijnlijk de weg om naar de Doeat te gaan.
De weg werd bewaakt door Akar.
Hij wordt voorgesteld als een smalle strook land waarvan de beide uiteinden een
mensenhoofd of een leeuwenkop vormen.
Hij wordt ook afgebeeld als twee leeuwen met de rug naar elkaar gekeerd, waarvan de ene
kop naar het westen richt, waar de zon ondergaat, en de andere naar het oosten kijkt, waar de
zon uit de duisternis opkomt.
Dit duidt aan dat Akar de in- en uitgang van de onderwereld bewaakt.
Van de doden werd het hart op een weegschaal gelegd en gewogen, zoals eerder verteld.
De farao’s in de Doeat hadden een andere rol.
In de Doeat kreeg de farao als een nieuwe Osiris zijn menselijke mogelijkheden terug en kon
de magische spreuken uitspreken die hem zijn plaats tussen de gestorvenen konden doen
innemen.
Maar eenmaal tot een Osiris geworden, had de dode farao nog een missie waar heel de
voortgang van de Egyptische cultuur van afhing.
Hij moest een nieuwe Horus verwekken, die op aarde zijn taak zou voortzetten en die Osiris
zijn dood zou wreken op de machten van het kwaad
Net zoals dat eens volgens de Egyptische mythologie met de dode Osiris was gebeurd, werd
de dode met een kunstmatige fallus getooid en bevruchtte zo langs de magische weg zijn
gemalin in de sterren.
Negen maanden later wezen de sterren dan de nieuwe Horus aan, die als het ware incarneerde
in zijn opvolger, dus bezit van hem nam.
Mictlan:
Ook de Azteken geloofden dat
er een wereld na de dood was.
En ook zei geloofden dat je naar
de Onderwereld zou gaan, de
Mictlan, je zegt Miek-tlan.
Toch is de onderwereld van de
Azteken heel anders als die van
de Grieken of Egyptenaren.
De Onderwereld van de Azteken heette de Mictlan.
Als een Azteek dood ging, werd er meestal ook een hond gedood, om de Azteek te begeleiden
naar de andere wereld. Ook werd er eten en drinken naast de dode Azteek gelegd, om te
overleven. De doden moesten namelijk de acht lagen van de onderwereld doorreizen om op de
eindbestemming te komen.
Elke deel van de Onderwereld zat vol met gevaren
Een bekende is de Wind van Messen, deze wind was zo hard dat hij het vlees van je botten af
kon scheuren.
Welgestelden konden zich beschermen met voorwerpen die hun familie hen meegaf om aan te
bieden aan de heer van de onderwereld.
Soms werden zelfs bedienden gedood, om eten aan de welgestelde te bereiden tijdens de reis.
De armen moesten zichzelf helpen, ze waren uitgerust met een kom water en enkele
bezittingen.
De reis duurt 4 jaar, dit is ook de tijd dat er om de doden gerouwd word.
Na vier jaar lopen en jezelf te hebben verweerd tegen de gevaren van de eerste acht lagen
kwam je bij de Mitclan, de negende en laatste laag.
Hier werd bepaald of je naar de Hemel of de Hel ging.
Bij de Azteken was de Onderwereld geen enge wereld vol
dood en verderf, maar leek het meer op het vagevuur van
de Christenen.
Je moest proeven ondergaan en dan werd of je schuld kwijt
gescholden en mocht je naar het paradijs, of je moest naar de hel.
De Algemene Onderwereld:
In de meeste verhalen over de onderwereld komen
bepaalde aspecten voor.
Deze zitten in alle onderwereld verhalen en zijn
kenmerkend voor de onderwereld.
In alle verhalen ziet de onderwereld zo uit:
-Hij is omringt door bergen:
Hier bevind zich meestal de ingang van de onderwereld.
Hij is omringt door bergen zodat er moeilijk mensen van buiten naar binnen kunnen komen.
-Een rivier met een boot met roeier:
De rivier scheid de aarde met de onderwereld.
De roeier brengt de doden naar de overkant en houd de overige mensen bij de onderwereld
vandaan.
-Poorten met wachters
Dit is de tweede hindernis die een levende moet nemen om in de onderwereld te komen.
Bij de Grieken is deze wachter Cerberus, bij de Egyptenaren Akar en bij de Azteken zouden
we de acht lagen die de doden moeten doorzwoegen kunnen beschouwen als een poort
waarbij de gevaren de wachters zijn.
-Een belangrijke boom (levensboom):
Een oud gebruik bij Christenen is het planten van een boom als er een kind word geboren.
De levensboom.
Ze geloofden dat als de boom dood ging, de persoon die met die boom verbonden was ook
dood zou gaan.
Je zou dit kunnen vergelijken met de Griekse Graiai.
De drie heksen zusters die van ieder levend wezen een draad hadden, de levensdraad.
Op het moment dat zij die draad doorknipten ging de persoon die met de draad verbonden was
dood.
Afsluiting:
Dit was ons werkstuk over de god van de onderwereld.
Alhoewel het naderhand beter de goden van de onderwerelden had kunnen heetten.
Maar ja, weet alles maar eens achter.
Het is een kunst als je alles achteraf weet.
Wij zijn er tijdens het maken van het werkstuk achter gekomen dat de god van de
onderwereld eigenlijk helemaal niet zo slecht was als wij dachten dat hij was.
Zeker Osiris was eigenlijk een goede man.
Wij hebben het werkstuk in ieder geval met redelijk wat plezier gemaakt.
Vooral omdat de verhalen die je te lezen krijgt, de mythen en sagen, af en toe gewoon de
rillingen over je rug laten lopen.
Wel moeten we er wel bij zeggen dat over de god van de onderwereld wel heel weinig te
vinden is.
Bij navraag aan Veldman zei hij dat het tussen de 20 en 25 pagina’s moest zijn.
We hopen dat het zo genoeg is
Vriendelijk groeten,
Maarten van den Outenaar
Jesse de Jong
Maar voordat we het helemaal afsluiten, dienen jullie eerst mee te zingen aan het lied van de
god van de onderwereld:
HADES
Clublied:
Als vuur in de hel door ons slecht karakter
Staan wij als club weer te saam
Om het beest in elk van ons te verlossen
En dat in Hades zijn naam
Hel en vagevuur (bewaar onze ziel)
Hel en vagevuur
Als goden en wezens uit oude mythen
zijn wij aan het feesten gewaagd
Zingen en fuiven als bacchanalen
opdat het Hades behaagt
Hel en vagevuur (bewaar onze ziel)
Hel en vagevuur
En als Hades ons roept onze naam doet weerklinken
Zijn wij altijd bereid
Om zijn naam en zijn eer overal te verbeiden
Als student voor de eeuwigheid
Hel en vagevuur (bewaar onze ziel)
Hel en vagevuur (bewaar onze ziel)
Hel en vagevuur
http://www.hades666.be/PersHost/ArnoVB/Hades.nsf/cf8852ff6ffb90c3412569ff003cc25d/c9
fed69debe7083d412569ff004228e1?OpenDocument