Dag van de Aarde - Natuurpunt Gent

EDITORIAAL
Dag van de Aarde
Of de 11.500 inwoners van Tuvalu er nog mee geholpen zijn is meer
dan twijfelachtig. Hun land, een archipel in de Stille Zuidzee, is de laatste jaren bij
springtij al enkele keren tijdelijk onder de golven verdwenen. Waarschijnlijk
verdwijnt Tuvalu binnen afzienbare tijd gewoon van de aardbol en zullen de
inwoners noodgedwongen moeten emigreren, allicht naar Nieuw-Zeeland of
Australië. Zij zijn aldus het slachtoffer van de opwarming van de aarde.
JOHAN PIETERS
Z
owat alle klimatologen zijn het er
over eens dat die opwarming
het resultaat is van de activiteiten van de mens. Een aantal alarmkreten, die van verschillende kanten naar
voor kwamen, hebben ondermeer
geleid naar het verdrag van Kyoto.
Daarmee verbinden regeringsleiders er
zich toe om bepaalde normen te bereiken die de klimaatwijzigingen zouden
moeten temperen. Klimatologen over
de hele wereld achten de bereikte
normen onvoldoende en zijn zeer sceptisch over de mogelijke resultaten. Je
zou je afvragen of de overeenkomst
van Kyoto een schuchter stapje is in de
goede richting, dan wel een doofpotoperatie. Daarbij komt nog dat de USA
– op hun eentje met vier procent van
de wereldbevolking verantwoordelijk
voor bijna een kwart van alle broeikasgassen – de Kyoto-normen niet willen
onderschrijven om hun economie niet
te schaden, en weigeren om maatregelen te nemen. Logisch voor een
president die met het geld van de energielobby, de petroleumindustrie op kop,
(bijna) verkozen werd.
België heeft de norm wel onderschreven. In de praktijk werden echter nog
maar weinig maatregelen genomen die
de broeikasgassen kunnen terugdringen. Toch werpen sommige ministeriële excellenties op dat we, om de economie niet te schaden, de normen
wellicht niet kunnen waarmaken in
België en dan maar schone lucht moeten kopen, in Rusland bijvoorbeeld.
Daar val je toch van omver: die hebben er dus nog steeds niets, maar dan
ook niets van begrepen. Ofwel durven
ze geen beleid te ontwikkelen dat de
leefbaarheid van onze leefwereld op
termijn waarborgt. In feite doen ze
precies hetzelfde als Bush, alleen heeft
de verpakking een ander kleurtje.
De belangen van natuur en milieu
behartigen is niet zomaar een hobby
van mensen met groene vingers of
groene antennes op hun hoofd. Het is
voor iedereen – in de meest letterlijke
zin – van levensbelang. Dat we er
niets kunnen aan doen is struisvogelpolitiek. Het bannen van DDT heeft er
voor gezorgd dat bijvoorbeeld slechtvalken teruggekomen zijn. Voor de
wereldwijde opwarming liggen de
oplossingen niet zo voor de hand. Er
zullen radicale beleidsopties nodig zijn
die in het leven van ieder van ons
zullen ingrijpen en niet altijd op de
prettigste manier. Voor een politicus
natuurlijk geen gemakkelijke opdracht. Maar je mag toch visie en
beleid van ze verwachten?
Eén ding staat vast: als we willen dat
onze beleidsmakers, tot welke politieke
partij ze ook behoren, de noden van
natuur en milieu – die eigenlijk de
noden van iedereen zijn – ernstig nemen, dan dienen we onze stem te
laten horen en onze aanwezigheid te
manifesteren op 25 april in Mechelen.
Ga met Natuurpunt Gent mee
naar de Dag van de Aarde voor
slechts 4 euro! (zie p. 8)
In dit algemeen kader wil ik graag de
Dag van de Aarde, op zondag 25 april,
plaatsen. Verderop in deze Snep! vind
je meer tekst en uitleg over wat er
allemaal op het programma staat en
wat de praktische schikkingen zijn.
Snep! · 1ste trimester 2004
3