inspraaknotitie voor nota Strategisch Evenementen Beleid

inspraaknotitie voor nota Strategisch Evenementen Beleid
raadscommissie Beheer en Verkeer 8 oktober 2014
Groningen moet een bruisende stad zijn en blijven, dat vindt de actiegroep Feesten uit Balans ook.
In onze stad vinden jaarlijks honderden kleine en grote evenementen plaats. Alleen al op de
Evenementenkalender 2014 worden meer dan 200 evenementen vermeld. Voor alle duidelijkheid: al
die evenementen kunnen wat ons betreft gewoon door gaan om Groningen een bruisende stad
laten zijn.
Alleen voor een heel kleine categorie van die evenementen (minder dan 10% !), n.l muziekfestivals
(met harde muziek), moet een maximaal aantal worden vastgesteld en verplichte spreiding over
meerdere locaties in verband met de overlast die dergelijke evenementen veroorzaken. Daarover
gaat deze inbreng in uw vergadering
M.b.t. punt 4 van de nota:
het is onterecht dat de geluidsoverlast met name gekoppeld wordt aan dance- en housefeesten. Het
gaat om juist alle festiviteiten die gepaard gaan met “aanmerkelijk geluid” een eufemisme voor
harde muziek en niet alleen door de bastonen. En van de overlast meldingen gaat het overgrote deel
over geluidsoverlast en niet over zwerfafval, fout geparkeerde fietsen enz.
Verreweg de meeste overlast ontstaat door geluidsoverlast en die ontstaat niet alleen door danceen housefeesten, maar kan in principe door alle muziekevenementen / muziekfestivals met
aanmerkelijk geluid worden veroorzaakt, ongeacht het aantal toehoorders, dus het beperken van
alleen het aantal dance-feesten biedt onvoldoende zekerheid voor het verminderen van de
geluidsoverlast.
Dus: er moet onderscheid gemaakt worden tussen muziekfestivals en muziekfestivals met
aanmerkelijk geluid. En aanmerkelijk geluid ontstaat als er meer dan 65 db(A) wordt
“geproduceerd”
Wat moet er dan wel gebeuren om overlast terug te dringen:
Het maximumaantal muziekfestivals per locatie moet worden verlaagd:
Wij hebben in de voorbesprekingen en op de informatieavonden gesteld dat het aantal
muziekfestivals dat in 2013 en 2014 in de bruisende stad Groningen zijn gehouden voldoende is om
Groningen bruisend te houden. Op de inspreekavonden bleek niemand, ook de huidige
organisatoren niet, enig belang te hebben bij een grote uitbreiding van het aantal muziekfestivals
omdat het alleen maar meer van het zelfde is en de werkgelegenheid in Groningen er niet mee wordt
gediend omdat “de grote jongens uit de randstad” de gaten zullen gaan opvullen. In de nota worden
weer 12 muziekfestivals per locatie toegestaan zoals dat nu ook is vastgelegd in Feesten in Balans 2.
Helemaal onbegrijpelijk is dat de noodzakelijke beperkende maatregel van de burgemeester, de
overlast viel mee in 2014, naar de prullenmand wordt verwezen en de mogelijkheid tot het
organiseren van muziek evenementen wordt buitensporig sterk uitgebreid, m.a.w. er kunnen nog
veel meer overlast gevende muziekfestivals worden georganiseerd.
Er zal slechts geprobeerd worden via locatieprofielen te spreiden zodat de overlast feitelijk
misschien wel minder zouden kunnen worden en dat alles zonder enige verplichting richting de
organisatoren.
Wij hebben daar geen enkel vertrouwen in en kunnen ons niet aan het idee onttrekken dat deze
nota alle ruimte biedt voor organisatoren en ondernemers, maar dat de omwonenden van de diverse
locaties met een kluitje in het riet gestuurd worden en dat hun stem na 2 jaar protesteren door het
college niet wordt gehoord!
DUS wat te doen: uit de beleidsregel moet worden verwijderd de zinsnede dat op iedere locatie 12
(muziek)evenementen met een geluidsopbrengst van 85db(A) en 100 db(C) mogen plaatvinden.
In de beleidsregel vergunningen evenementen moet een maximum aantal evenementen voor
(harde) muziek worden vastgelegd op basis van een reële koppeling aan de huidige werkelijkheid.
Waardoor het huidige aanbod op peil blijft!
Dit maximum wordt bepaald door te inventariseren hoeveel muziekfestivals er jaarlijks zijn
geweest in de voorbije jaren. Het (gemiddelde) aantal per jaar wordt gedeeld door het aantal
geschikte locaties en het getal wat daaruit voortkomt is het maximum. (dan kom je grofweg op 3 a
4 per locatie.)
Dat maximum per locatie wordt in de beleidsregel en, daar waar het kan, in het bestemmingsplan
vastgelegd. Gezamenlijk is dat overigens aanzienlijk meer dan er in de afgelopen jaren aan
muziekfestivals in onze bruisende stad zijn gehouden .
In de locatieprofielen wordt vastgelegd wat er op die specifieke locatie wel en niet mogelijk is,
waaronder het maximale aantal db(A) en db(C). Daarover straks meer….
Voor de burgemeester wordt een afwijkingsbevoegdheid gemaakt op grond waarvan zij /hij in,
bijzondere omstandigheden, één extra evenement per locatie kan toewijzen.
De spreiding van muziekfestivals wordt verplicht en het Evenementen
Management regelt dat:
VOORAF: Spreiding is alleen zinvol als er tevens een maximum wordt gesteld aan het aantal
muziekfestivals, immers de vraag van organisatoren , ook uit de randstad, neemt toe.
B&W schrijft: “ we stimuleren dat grote evenementen met een aanmerkelijke geluidsproductie
worden georganiseerd op locaties … aan de rand van de stad” Hier wordt weer de denkfout gemaakt
dat alleen grote evenementen veel geluid kunnen produceren. Het tegendeel is waar. Geluid heeft
niet met aantallen mensen te maken, maar met hoeveel decibellen er uit de geluidsboxen knalt.
Voorbeeld Kei-feestje op 14 augustus in Stadspark op veld naast de Verzetsstrijderslaan.
Ongelooflijke herrie en een paar 100 mensen. Dus het moet niet gestimuleerd worden, maar
evenementen, ongeacht de omvang, die aanmerkelijk geluid veroorzaken moet worden verplicht om
naar rand van de stad te gaan.
DUS; het EM zorgt er bij het toewijzen van aanvragen voor dat niet alle aantrekkelijke locaties
meteen maximaal gevuld zijn, maar realiseert een evenwichtige spreiding over de stad
De geluidsnorm, tenminste buiten de diepenring, moet omlaag.
In 2010 werd er , net als nu, ook een beleidsregel besproken in raadscommissie en raad. Het voorstel
van het toenmalige college van B&W was 70 db(A) opnemen in de regel. Een meerderheid van de
toenmalige raad besloot toen in haar vergadering dat dat best 85 db(A) kon worden en alzo werd
nog diezelfde avond beslist. Zonder enige vorm van onderzoek naar de effecten op het woon – en
leef klimaat van de stadjers. Terwijl in diezelfde beleidsregel werd vastgelegd dat je bij 45 tot 50
db(A) in je kamer de TV niet meer kunt horen en geen normaal gesprek meer kan voeren. En dat is
wel de bedoeling vindt ook de Raad van State.
En van de 85 db(A) op de gevel komt meer dan 65db(A) in het huis, maar helaas die berekening werd
die avond niet gemaakt .
Feitelijk heeft deze norm als effect dat alle stadjers die omwonenden zijn van plaatsen waar
muziekfestivals worden gehouden gedwongen worden om in het voorjaar en de (na)zomer
gedurende minimaal 8 uur op een dag hun deuren en ramen gesloten te houden en niet meer hun
normale bezigheden in huis, laat staan buiten, kunnen doen. En dat 12 keer per jaar, maar daarover
straks.
Nu heeft het College in de nota SEB de norm van 85 db(A) heilig verklaard, omdat de Raad dat zo
(ooit) heeft gewild en verschuilt zich daar comfortabel achter. Verder wordt er door het College
beweerd dat het een “normale norm” is. Even zoeken op internet leidt in 10 minuten tot zeker tien
steden die een (veel) lager norm hebben. En tot overmaat van ramp heeft dit College de 85-norm
zonder enige nuance maar op de gehele gemeente van toepassing verklaard. Je moet heel lang
zoeken op internet om een stad te vinden die dat ook zo doet. Verreweg de meeste steden
nuanceren de norm en relateren die aan het karakter van de wijk waar het evenement wordt
gehouden en het tijdstip van de dag / avond en in en buiten het weekend.
We kunnen dus feitelijk vast stellen dat 4 jaar lang ontzettend veel onrust en gedoe in alle
geledingen van de samenleving / wijken van deze stad, tot en met de Gemeenteraad toe, over de
ellende van geluidsoverlast - veroorzaakt door nog geen 10% van alle feestjes die in de stad worden
gevierd - tot helemaal niets heeft geleid!
DUS: het is nu tijd om de historische vergissing van de Raad om de maximale geluidsnorm van 70
db(a) buiten de diepenring te verhogen naar 85 db(a) ongedaan te maken In de beleidsregel wordt
een afwijkingsmogelijkheid opgenomen waardoor, als uit het locatieonderzoek blijkt dat hogere
decibelwaarden mogelijk zijn zonder het woon-en leefklimaat van omwonenden onevenredig te
verstoren, een hogere norm kan worden gebruikt echter maximaal 85 db(A) / 100 db(C)
(en dat is misschien wel extra werk, maar het stadsbestuur zit er niet alleen om efficiënt te
besturen maar ook om de belangen van de omwonende stadjers te behartigen en daarvan is nu
geen sprake en let wel : 70DB(A) tot algemene norm verheffen hoeft niet te leiden tot minder
festivals , maar wel tot meer sturing op voorkoming van overlast, immers je kunt makkelijker iets
weigeren wat niet mag dan verbieden wat wel mag!
Organisatoren worden verplicht tot het nemen van geluiddempende
maatregelen
Het college van B&W schrijft: dat organisatoren adviezen zullen meekrijgen bij de vergunning m.b.t.
de muziekinstallaties, de afstelling van de apparatuur en de inrichting van het terrein i.v.m.
geluidshinder. Dit gaat ons niet ver genoeg, is veel te vrijblijvend en niet te handhaven.
DUS Het college van B&W dwingt de organisatoren van evenementen met aanmerkelijk / hard
geluid , door het opnemen van voorwaarden in de vergunning, tot het nemen van
geluiddempende maatregelen zoals basspeakers rondom de bezoekers, demping van de bastonen
door nieuwe technieken en b.v. mobiele schermen enz.
Communicatie.
In de vergunningsvoorwaarden moet een plicht voor de organisator(en) worden opgenomen om
tijdig de omwonenden in te lichten over het te houden evenement, liefs voorzien van een sanctie b.v.
reductie van het geluid tijdens het evenement of een verbod in de toekomst iets te organiseren.
Het aantal klachten is overigens zeer onbetrouwbaar omdat de overlastlijn waar de meldingen
kunnen worden gedaan niet functioneert. Als voorbeeld: op 14 augustus was de herrie in het
Stadspark enorm. Er zijn veel klachten ingediend bij de gemeente. Als je al iemand aan de telefoon
kreeg dan wist hij te melden dat hij niets wist van een feest. Het evenement stond niet specifiek
vermeld in de Evenementenkalender (alleen Keiweek, maar vergunning was nog niet afgegeven).
Bovendien was de gemeente ‘s avonds telefonisch onbereikbaar, er was geen antwoordapparaat.
DUS: communicatie eisen moet zoveel mogelijk worden opgenomen in de
vergunningsvoorwaarden en de klachtenlijn moet nu eindelijk eens naar behoren gaan
functioneren.
Er moet een betere rechtsbescherming voor de omwonenden komen
In de nota wordt in dit kader gesproken over een goede en tijdige planning . En dan gaat het bij het
college om de wisselwerking tussen organisatoren en de gemeente. En opnieuw wordt er niets
gezegd over de omwonenden en de stadjers! Wat ons betreft moet de bekendmaking van grote
evenementen aan derden = omwonenden op een wijze te geschieden die het voor
belanghebbenden mogelijk maakt op een zorgvuldige wijze bezwaar en beroep aan te tekenen tegen
een afgegeven vergunning , zodat de door de landelijke wetgeving gegeven rechtsbescherming
daadwerkelijk geëffectueerd kan worden..
Uit de stukken blijkt dat het College juist het omgekeerde wil. Wat is er aan de hand?
Het college wil de APV veranderen en met name artikel 2.19 lid2 sub d APVGroningen helemaal
afschaffen terwijl daarin nu juist staat vermeld, dat bij grote evenementen (niet nader gedefinieerd )
de uniforme openbare voorbereidingsprocedure uit de Algemene wet bestuursrecht (Awb) moet
worden gevolgd en die voorziet in het vooraf ter inzage leggen van het concept-besluit en het
indienen van zienswijzen daartegen alsmede verplichte publicatie in huis-aan-huisbladen en /of op
b.v. de gemeentelijke website. En dat wordt in de nieuw APV vervangen door de burgemeester iets
met termijnen te laten regelen, maar dat is dus slechts de helft van het verhaal, ook het laatste
beetje rechtsbescherming verdwijnt uit de APV!
Wij vinden dat voor alle muziekevenementen, maar tenminste voor die met aanmerkelijk geluid ,
ongeacht de grootte en/of de meldingsplicht, een reële bezwaar- en beroepstermijn moet te
worden gehanteerd te weten de wettelijke termijn van 6 weken, en niet TWEE weken zoals het
College voorstelt, zodat voorafgaande aan het evenement bezwaar normaal kan worden gemaakt
en zo nodig een voorlopige voorziening bij de rechtbank kan worden gevraagd.
En vergeet niet voor het simpele omzagen van één boom heeft ditzelfde college een termijn van 14
weken vastgelegd en als de vergunning is afgegeven moet de aanvrager nog zes weken wachten
met kappen en zo hoort het!
Tenslotte:
Het is een goed uitgangspunt om op de locaties waar harde muziek ten gehore mag worden gebracht
het aantal te beperken tot 3 of 4 met een tussenpoos van 3 weken. Twee weken er tussen is te kort.
De maximale duur voor evenementen die vergund worden met aanmerkelijk / hard geluid mag niet
langer zijn dan 6 uren , dus niet 8 zoals voorgesteld, eventueel met uitzondering van 5 mei en 28
augustus; er kunnen geen meerdaagse evenementen met aanmerkelijk geluid vergund worden,
tenzij er sprake is van een bijzondere situatie. Dit wordt beoordeeld door de Burgemeester