SLZ9301 Gordelroos Herpes Zoster

Pijnpolikliniek
telefoonnummer 020 512 5101
Behandeling van Herpes Zoster
Gordelroos
DE PIJNPOLIKLINIEK
Voor de behandeling van uw aandoening
bent u doorverwezen naar de
pijnpolikliniek. De artsen die daar werken
zijn anesthesioloog.
Zij hebben zich daarnaast gespecialiseerd
in de behandeling van pijn.
ALGEMEEN
Gordelroos of herpes zoster is een
virusinfectie die wordt veroorzaakt door
het waterpokkenvirus.
De meeste mensen hebben het virus in
hun jeugd bij de waterpokken opgelopen.
Dit virus heeft de vervelende eigenschap
om zich in een zenuw te nestelen. Daar
blijft het inactief. Als de weerstand van
het lichaam om een of andere reden
afneemt kan het virus opnieuw actief
worden. Hierdoor treedt een
zenuwontsteking op. Ook bij ouderen kan
het virus weer actief worden.
In het huidgebied van de zenuw ontstaat
uitslag met roodheid, blaasjes, jeuk en
vaak hevige pijn.
De uitslag beperkt zich tot één helft van
het lichaam en kan overal op het lichaam
voorkomen. Meestal aan één zijde van
het lage deel van de rug en de buik,
vandaar de naam gordelroos.
In de meeste gevallen geneest de infectie
gelukkig vanzelf. Na het verdwijnen van
de huiduitslag is er een kans van 5 -15%
dat er, door een blijvende
zenuwbeschadiging, ernstige pijnklachten
blijven bestaan. We spreken dan van
postherapetische neuralgie. Vooral
ouderen boven de 60 jaar en mensen met
kanker hebben meer kans op het ontstaan
van een postherapetisch neuralgie.
DE BEHANDELING
De behandeling richt zich, naast het
verminderen van de zwelling in de zenuw
en het bestrijden van de pijn, vooral op
het voorkomen van een blijvende
zenuwbeschadiging.
SLZ9301/0214
Daarom is het belangrijk om, na het
uitbreken van de blaasjes, zo snel mogelijk
met de behandeling te beginnen. Een
blijvende zenuwbeschadiging kan jarenlang
pijnklachten veroorzaken.
De therapie bestaat uit medicijnen en een
epidurale injectie (ruggenprik).
Medicijnen
De medicatie bestaat doorgaans uit een
combinatie van verschillende soorten
medicijnen. Mogelijke medicijnen zijn:
• antivirale middelen b.v. aciclovir;
• pijnstillers zoals paracetamol en
diclofenac;
• anti-epilepticum zoals neurontin;
• antidepressivum zoals amitriptyline,
• pijnstillers/opiaten zoals tramal en
morfine.
Epidurale injectie
Nadat de huid plaatselijk verdoofd is, brengt
de anesthesioloog een naald via de rug tot in
de ruimte rondom het ruggenmerg.
Vervolgens dient de arts een hormoon
(corticosteroïd) en een lokaal
verdovingsmiddel toe.
Deze behandeling kan op verschillende
hoogten plaatsvinden: ter hoogte van de nek,
de borstkas, laag in de rug of bij het stuitje.
De behandeling is alleen zinvol binnen 6
weken na het uitbreken van de blaasjes.
De behandeling duurt ongeveer een kwartier
en is nauwelijks pijnlijk.
Bij gordelroos in het gezicht wordt een
ganglion stellatum blokkade verricht. Zie
hiervoor de folder Ganglion Stellatum
Blokkade.
BIJWERKINGEN
Na de blokkade kunnen de volgende
bijwerkingen optreden:
• Napijn in de nek of rug op de plaats waar
geprikt is. Hiertegen kunt u pijnstillers
nemen
• Een blauwe plek op de plek waar geprikt
is. Deze trekt vanzelf weg.
Het toegediende hormoon (corticosteroïd)
kan:
• bij de vrouw opvliegers veroorzaken
en de menstruatie korte tijd verstoren.
• bij patiënten met suikerziekte
gedurende een aantal dagen leiden
tot hogere bloedsuikers dan normaal.
MOGELIJKE COMPLICATIES
Hoewel de behandeling zorgvuldig wordt
uitgevoerd, bestaat er desalniettemin een
geringe kans op het optreden van
complicaties.
Mogelijke complicaties zijn:
Bij de behandeling kan het
ruggenmergsvlies worden aangeprikt.
Dit kan hoofdpijnklachten
veroorzaken. Deze gaan meestal
vanzelf over.
In zeldzame gevallen kan een infectie
optreden, waardoor een
hersenvliesontsteking of een
etter(pus)ophoping in de rug kan
ontstaan.
Ook kan er een bloeding optreden
waardoor zich een stolsel rond het
ruggenmergsvlies vormt.
Ophoping van pus of bloed kunnen
leiden tot verlammingsverschijnselen.
Wanneer daar sprake van is dient
deze ophoping, door middel van een
operatie, ontlast te worden.
HET RESULTAAT
Meestal merkt u gelijk na de prik dat de
pijn minder wordt. Soms pas na enkele
dagen. Als er toch sprake is van een
blijvende zenuwbeschadiging en uw pijn
aanhoudt, zal uw behandelend arts
andere medicijnen voorschrijven. In dit
stadium heeft deze behandeling meestal
geen zin meer.
ZWANGERSCHAP
Bij zwangerschap maken wij liever geen
röntgenfoto's. Wilt u ons laten weten als u
zwanger bent, of denkt te zijn? Als u
daaraan twijfelt, kan het helpen om te
weten dat u alleen de eerste 10 dagen na
de eerste dag van de menstruatie
zekerheid hebt dat u niet zwanger bent.
OVERGEVOELIGHEID
Bij dit onderzoek wordt soms een
jodiumhoudend contrastmiddel gebruikt. Als
u ooit een allergische reactie hebt gehad op
een contrastmiddel is het belangrijk om
vooraf contact op te nemen met de arts van
de pijnpoli. Laat ook weten als u allergisch
bent voor een lokaal verdovingsmiddel.
MEDICIJNGEBRUIK
Met bloedverdunnende medicijnen, zoals
Sintrom(mitis), Marcoumar, of Acenocoumarol dient u minstens vier dagen voor
de behandeling te stoppen. Voor Ascal,
Naprosyne, Voltaren, Aspirine e.d. is dat 5
tot 10 dagen voor de behandeling. Doe dit
altijd in overleg met uw behandelend arts.
Als uw bloed op de dag van de behandeling
te 'dun' is kan de behandeling niet doorgaan.
Overige medicijnen die u altijd gebruikt, mag
u gewoon innemen.
VERVOER
De verdere dag van de behandeling mag u
niet actief aan het verkeer deelnemen. Regel
daarom vooraf dat iemand u naar huis
brengt. U kunt bij het naar huis gaan ook bij
de receptie vragen om een taxi voor u te
bellen.
VRAGEN?
Indien u vragen hebt kunt u deze altijd met
uw behandelend arts bespreken.
U kunt ook tijdens kantooruren bellen naar
de pijnpolikliniek, tel: 020 – 512 5101.