Arbowet nieuwe stijl Per januari 2007 Werkgevers en werknemers krijgen vanaf januari 2007 meer mogelijkheden om samen afspraken te maken over hoe werknemers zo veilig en gezond mogelijk hun werk kunnen doen. De nieuwe Arbowet, waar de Eerste Kamer mee akkoord is gegaan, geeft sociale partners ruimte om het arbobeleid goed aan te laten sluiten op specifieke werksituaties in sectoren of bedrijven. De overheid schrijft niet meer tot in detail voor aan welke eisen ondernemingen moeten voldoen. Wel zijn er zogenoemde doelvoorschriften, waarin staat wat het beschermingsniveau moet zijn. Bijvoorbeeld dat als een werknemer wordt blootgesteld aan een geluid van 85 decibel of meer, dan moet de werkgever beschermende maatregelen nemen. Werkgevers en werknemers kunnen per sector regelen hoe ze dat bereiken. In discotheken waar werknemers langdurig worden blootgesteld aan harde muziek, zullen partijen andere maatregelen nemen dan op werkplekken waar zo nu en dan met lawaaierige machines wordt gewerkt. In arbocatalogie leggen vakbonden en werkgeversorganisaties de afspraken vast die zij in de verschillende sectoren maken. Arbocatalogie: Daarin kunnen bedrijven opzoeken op welke manieren en met welke middelen zij hun werknemers voldoende kunnen beschermen. Het draagvlak voor het arbobeleid binnen de ondernemingen krijgt draagvlak omdat werkgevers en werknemers samen het arbobeleid moeten invullen. Het aantal arboregels is verminderd. Zie ook de website www.arbonieuwestijl.nl Hoofdindeling Arbowet Publieke domein: In het publieke domein zorgt de overheid voor een helder wettelijk kader met zo min mogelijk overbodige regels en zo weinig mogelijk administratieve lasten Private domein: In het private domein maken werkgevers en werknemers samen afspraken over de wijze waarop zij aan de door de overheid gestelde voorschriften willen voldoen. Deze afspraken kunnen zij vastleggen in zogenoemde arbocatalogi Wat verandert er? De belangrijkste veranderingen op een rijtje: Meer verantwoordelijkheid voor werkgevers en werknemers Invoering arbocatalogi Minder regels Andere controle door Arbeidsinspectie Overig Meer verantwoordelijkheid voor werkgevers en werknemers Werkgevers en werknemers krijgen meer verantwoordelijkheid voor het arbobeleid. De overheid stelt doelvoorschriften vast. Dat is het niveau van bescherming dat bedrijven moeten bieden aan de werknemers, zodat zij veilig en gezond kunnen werken. Deze doelvoorschriften worden zoveel als mogelijk concreet beschreven in de Arbowet, het Arbobesluit en de Arboregeling. Bijvoorbeeld het nemen van maatregelen als het gevaar bestaat om 2,5 meter of meer te vallen of het voorschrift dat het geluidsniveau op de arbeidsplaats niet hoger mag zijn dan 85 decibel. Daarna is het aan de werknemers en werkgevers om te bepalen op welke manier zij invulling geven aan deze doelvoorschriften. De werkgever voert overleg over zaken die het arbeidsomstandighedenbeleid van de onderneming aangaan met de ondernemingsraad of de personeelsvertegenwoordiging. Invoering arbocatalogi Werkgevers en werknemers stellen doorgaans binnen hun branche zogenoemde arbocatalogi op. Hierin staan de verschillende methoden en oplossingen beschreven die werkgevers en werknemers samen hebben gerealiseerd om te voldoen aan de doelvoorschriften die de overheid stelt. Bijvoorbeeld: beschrijvingen van technieken en methoden, goede praktijken, normen en praktische handleidingen. De verantwoordelijkheid voor de arbocatalogi ligt volledig bij de werkgevers en werknemers (of organisaties van werkgevers en werknemers, bijvoorbeeld binnen een bepaalde sector). Zodra werkgevers en werknemers een positief getoetste arbocatalogus hebben opgesteld voor een sector, worden de beleidsregels voor die sector ingetrokken. Drie jaar na de inwerkingtreding van het wetsvoorstel worden alle arbobeleidsregels ingetrokken. Minder regels Er komen zo min mogelijk Nederlandse regels boven op de regels van de Europese Unie. Alleen als het echt nodig is, blijven aanvullende regels bestaan; bijvoorbeeld bij het werken met professioneel vuurwerk. Controle Arbeidsinspectie De Arbeidsinspectie controleert. Zij gaat hierbij uit van de wet- en regelgeving, en de invulling daarvan door werkgevers en werknemers in arbocatalogi. De Arbeidsinspectie stelt ten behoeve van werkgevers en werknemers speciale branchebrochures op. In de brochure is informatie opgenomen over welke verplichtingen de werkgever heeft en hoe een bedrijfsinspectie verloopt. Ook zijn de belangrijkste arbeidsrisico’s in de branche uitgewerkt. Doorgaans zijn dit de belangrijkste aandachtspunten bij een inspectie. Bij misstanden treedt de Arbeidsinspectie hard op. De maximale boetes die de Arbeidsinspectie kan opleggen, worden verdubbeld. Overig Voor vrijwilligers gelden uitsluitend nog de regels uit het Arbobesluit als het gaat om ernstige arbeidsrisico’s, zoals valgevaar of het werken met gevaarlijke stoffen. Het arbeidsomstandighedenspreekuur als verplichte taak van de arbodienst vervalt. Het organiseren van een spreekuur is in beginsel een zaak tussen werkgevers en werknemers. Zij kunnen hier zelf vorm aan geven. Werknemers krijgen toegang tot een arbeidsdeskundige. Dit kan een deskundige van de arbodienst zijn, zoals een bedrijfsarts of een arbeidshygiënist, maar ook een preventiemedewerker. In organisaties met maximaal 25 werknemers mag de werkgever zelf als preventiemedewerker optreden. In de huidige wet mag dat alleen in een bedrijf met niet meer dan 15 werknemers. Als een RI&E instrument is afgesproken in een CAO en getoetst is door een deskundige dan is bij de RI&E, die gemaakt wordt met behulp van dit instrument, geen toets meer nodig van de Arbodienst. Dit geldt bij bedrijven met in de regel ten hoogste 25 werknemers (was 10 werknemers). Arbocatalogus Wat zijn arbocatalogi Bij de herziene Arbowet wordt gewerkt met arbocatalogi. In een arbocatalogus staan de verschillende manieren beschreven waarop werkgevers kunnen voldoen aan de doelvoorschriften die de overheid stelt. Bijvoorbeeld: beschrijvingen van technieken en methoden, goede praktijken, normen en praktische handleidingen. De verantwoordelijkheid voor het opstellen en bekendmaken van de arbocatalogi ligt bij de werkgevers en werknemers (of organisaties van werkgevers en werknemers, bijvoorbeeld binnen een bepaalde sector). Nadat werkgevers en werknemers een positief getoetste arbocatalogus hebben opgesteld voor een sector, worden de beleidsregels voor die sector ingetrokken. Drie jaar na de inwerkingtreding van het wetsvoorstel worden alle beleidsregels ingetrokken. Toetsing De overheid gaat ervan uit dat werkgevers en werknemers heel goed in staat zijn om een professionele arbocatalogus op te stellen. Daarom worden de catalogi niet uitgebreid getoetst. Wel wordt bekeken of de totstandkoming goed verlopen is en of de catalogus adequaat is. Samengevat wordt het volgende getoetst: Is beschreven voor welk werkgebied (branche/groep bedrijven) de catalogus bedoeld is? Vertegenwoordigen de opstellers de werkgevers en werknemers in dit werkgebied? Is de catalogus beschikbaar en bekend voor werkgevers en werknemers? Wordt bij navolging van de catalogus voldaan aan de doelvoorschriften? Dit punt wordt getoetst met een zogenaamde quickscan; is de catalogus begrijpelijk, logisch en niet in strijd met de wet? Catalogi die deze toets doorstaan, vormen nadat ze in een beleidsregel zijn opgenomen, een uitgangspunt voor de handhaving door de Arbeidsinspectie. Handhaving Rol arbocatalogi De Arbeidsinspectie controleert of bedrijven zich aan de wettelijke regels houden. Zodra een getoetste arbocatalogus is opgesteld, vormt die het uitgangspunt voor de inspectie. Werkgevers die werk maken van de arbocatalogus kunnen rekenen op een soepele opstelling van de Arbeidsinspectie. In sectoren met hoge risico's waar een arbocatalogus ontbreekt, zal de Arbeidsinspectie vaker inspecteren. In een arbocatalogus staan de verschillende manieren beschreven waarop werkgevers kunnen voldoen aan de doelvoorschriften die de overheid stelt. Bijvoorbeeld: beschrijvingen van technieken en methoden, goede praktijken, normen en praktische handleidingen. De verantwoordelijkheid voor de arbocatalogi ligt volledig bij de werkgevers en werknemers (of organisaties van werkgevers en werknemers, bijvoorbeeld binnen een bepaalde sector). Rol branchebrochures van de Arbeidsinspectie De Arbeidsinspectie ontwikkelt een uitgebreide serie zogenaamde ‘branchebrochures’. Deze branchebrochures zijn voorlichtingsinstrumenten die aan alle bedrijven in een bepaalde branche worden verzonden. De eerste set van vier brochures is inmiddels aan de betreffende branches aangeboden. Met de brochures kunnen de werkgevers zich goed op een inspectie van de Arbeidsinspectie voorbereiden. In de brochure is informatie opgenomen over welke verplichtingen de werkgever heeft, hoe een bedrijfsinspectie verloopt en zijn de belangrijkste arbeidsrisico’s in de branche uitgewerkt. Ook worden de inspectienormen per arbeidsricico aangegeven en wordt verwezen naar bestaande instrumenten en hulpmiddelen om aan de regels te voldoen. Daarmee wordt het optreden van de overheid duidelijk en voorspelbaar. U kunt de brochures hier downloaden. Boetes Bij ernstige overtredingen en misstanden zal de Arbeidsinspectie hard optreden. De boetes die de Arbeidsinspectie bij overtredingen kan opleggen, zijn in de herziene wet verdubbeld. Zowel de werkgever als de werknemer kan een boete krijgen als hij zich niet aan de wet houdt. Bij meer eigen verantwoordelijkheid voor werkgevers en werknemers hoort ook meer aanspreekbaarheid. Wat is arbeidsveiligheid? Veilig werken betekent werken in een omgeving waar de kans op ongevallen klein is. In veel Nederlandse bedrijven is deze kans nog niet klein genoeg. In Nederland werken ongeveer 7 miljoen werknemers bij zo’n 500.000 bedrijven. Jaarlijks krijgen 85.000 werknemers een arbeidsongeval. Dat zijn ruim 200 slachtoffers per dag. Twee derde van deze slachtoffers kan door hun ongeval (tijdelijk) niet meer werken. Zo’n 80 à 90 keer per jaar gaat het goed mis en valt er een dodelijk slachtoffer. Dat zijn bijna 2 doden per week. Wat is een arbeidsongeval? In de Arbowet staat de volgende definitie: “Een ongewilde, plotselinge gebeurtenis, die schade aan de gezondheid tot vrijwel onmiddellijk gevolg heeft gehad en heeft geleid tot ziekteverzuim, of die de dood tot vrijwel onmiddellijk gevolg heeft gehad.” Deze definitie heeft betrekking op ongevallen die moeten worden gemeld aan de Arbeidsinspectie. Wanneer we de definitie verbreden naar alle arbeidsongevallen ontstaat de volgende definitie: een ongewilde, plotselinge gebeurtenis, die schade aan de gezondheid tot vrijwel onmiddellijk gevolg heeft gehad. Waarom is het belangrijk? Arbeidsongevallen leiden niet alleen tot persoonlijk leed. Ze gaan ook gepaard met hoge kosten. Bovendien kan een ongeval het imago van het bedrijf schaden en hoge boetes tot gevolg hebben. Daarom is het belangrijk te investeren in een goede veiligheidscultuur. Onderzoek toont aan dat duurzame vermindering van ongevalrisico’s voor bedrijf én maatschappij zeer rendabel is. Daarmee daalt niet alleen het ziekteverzuim, maar wordt ook de werksfeer beter en gaat de productiviteit omhoog. Kosten en baten van arbeidsongevallen Om een indicatie van de kosten te geven: een arbeidsongeval kost een bedrijf gemiddeld € 5000,- en de maatschappij nog eens ruim € 6000,-. De kosten voor een bedrijf zijn onder te verdelen in drie categorieën: productieverlies, zorgkosten en specifieke bedrijfskosten, zoals werkgeversaansprakelijkheid, vervangingskosten, de kosten van loondoorbetaling, de kosten van verzuimmanagement en de uitvoering van de WIA. Met de juiste veiligheidsmaatregelen kan dus een hoop geld worden bespaard. Ernstcategorie Dodelijk ongeval Ongeval met WAO instroom Overige ongevallen Bedrijf Maatschappij € 70.000 € 635.000 € 110.000 € 136.000 € 2.730 € 4.500 * Immateriële kosten als imagoschade voor het bedrijf en emotionele schade voor de slachtoffers zijn buiten beschouwing gelaten. Zelf aan de slag? Het management van een bedrijf speelt een belangrijke rol bij het sturen, motiveren en stimuleren van werknemers om zo veilig mogelijk te werken. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat veiligheidsmaatregelen gebruikt en onderhouden worden en dat de toepassing ervan wordt gecontroleerd. Hier vindt u handvatten om voldoende preventieve maatregelen te nemen. De volgende cijfers tonen aan hoe belangrijk het is om als management preventieve maatregelen te nemen: In meer dan 50% van de valongevallen (waarbij een werknemer zelf valt of een object op een werknemer valt) had het management geen bescherming aan laten brengen in de vorm van leuningen, een hekwerk of markering van veiligheidszones in de buurt van vallende objecten. In 30% van alle valongevallen werden werknemers niet gemotiveerd om preventieve maatregelen te nemen. In meer dan 50% van de ongevallen met vallende objecten en 30% van de ongevallen waarbij de werknemer zelf een val maakte, waren er geen plannen of procedures om veilig te werken. In 10% van alle valongevallen speelde het conflict tussen productie en veiligheid een rol. 1. Wat is een arbeidsongeval? De Arbowet omschrijft een arbeidsongeval als volgt: “Een aan een werknemer in verband met het verrichten van arbeid overkomen ongewilde, plotselinge gebeurtenis, die schade aan de gezondheid tot vrijwel onmiddellijk gevolg heeft gehad en heeft geleid tot ziekteverzuim, of de dood tot vrijwel onmiddellijk gevolg heeft gehad.” 2. Wanneer moet ik een arbeidsongeval melden aan de Arbeidsinspectie? De Arbowet verplicht werkgevers om ernstige arbeidsongevallen onverwijld (zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen 24 uur) aan de Arbeidsinspectie te melden. Er is sprake van een ernstig arbeidsongeval als iemand aan de gevolgen van het ongeval overlijdt of ernstig lichamelijk of geestelijk letsel oploopt. Van ernstig letsel is sprake als een slachtoffer schade aan de gezondheid heeft opgelopen die binnen 24 uur leidt tot opname in een ziekenhuis ter behandeling of ter observatie. Ook als de schade aan de gezondheid (vermoedelijk) van blijvende aard is (zoals amputaties en vermindering van het gezichtsvermogen) is er sprake van ernstig letsel. De melding moet telefonisch gebeuren bij het kantoor van de Arbeidsinspectie in het gebied waarin het ongeval is gebeurd. De Arbeidsinspectie is 24 uur per dag telefonisch bereikbaar voor meldingen van ernstige arbeidsongevallen. Zie www.arbeidsinspectie.nl voor meer informatie. Missie van de Arbeidsinspectie De missie van de Arbeidsinspectie luidt als volgt: ” De Arbeidsinspectie bevordert door middel van handhaving de naleving van de wetgeving op het gebied van de veiligheid en gezondheid op het werk en bestrijdt illegale tewerkstelling. Daarbij wordt prioriteit gegeven aan de aanpak van misstanden. De AI levert relevante informatie over de naleving op deze terreinen en draagt daarmee bij aan het inzicht in de werking en vergroting van de effectiviteit van het overheidsbeleid. Er wordt actief samengewerkt in de keten van beleidsbepaling, preventie, toezicht, opsporing en handhaving’’. Het aanpakken van misstanden (m.b.t. arbeidsomstandigheden, arbeidstijden en arbeidsmarktfraude) De kern van de werkwijze van de AI is dat zij zich met nadruk op de aanpak van misstanden richt. Met andere woorden: de AI houdt zich bezig met hoofdzaken. Onder misstanden verstaat de AI: ernstige schending van de wet- en regelgeving, waardoor onaanvaardbare risico’s voor de veiligheid of gezondheid van werknemers en aanwezige ‘derden’ (kunnen) ontstaan; stelselmatige overtreding (recidive) van wet- en regelgeving, waardoor het rechtsgevoel van de maatschappij wordt aangetast; stelselmatige overtreding (recidive) van arbeidsbeschermende wetten, waardoor de eerlijke concurrentieverhoudingen tussen marktpartijen wordt verstoord, of de overheid financieel wordt benadeeld (illegale arbeid/arbeidsmarktfraude); uitbuiting van ‘zwakke’ groepen werknemers (bij illegale arbeid); vormen van (dreigende) risico's of uitbuiting, die maatregelen of politiek-maatschappelijke aandacht vereisen wanneer regelgeving ontbreekt of tekortschiet. Handhaving De Arbeidsinspectie (AI) ziet er bij bedrijven en instellingen via systematische inspecties op toe dat werkgevers en werknemers de wetgeving op het gebied van de arbeidsbescherming naleven. Dit doet zij op actieve wijze door het systematisch uitvoeren van inspectieprojecten, en op ‘reactieve wijze’ door meldingen van ernstige arbeidsongevallen, zware ongevallen met gevaarlijke stoffen en klachten van werknemers te onderzoeken. De nadruk ligt op het opsporen en opheffen van misstanden en het onderzoeken van de oorzaak van ongevallen. Tegen overtredingen van de wet- en regelgeving wordt handhavend opgetreden. De belangrijkste wetten op het terrein van de AI zijn: de Arbeidsomstandighedenwet, de Arbeidstijdenwet, de Wet arbeid vreemdelingen. het Besluit Risico's Zware Ongevallen. Daarnaast is er nog een aantal andere wetten waar de AI bevoegdheid tot handhaven heeft. Voor een overzicht, zie onder `Wetgeving & handhaving' <> Overige wetgeving. De AI hanteert de volgende handhavinginstrumenten: het geven van een officiële waarschuwing met een bindende afspraak tot naleving, het stellen van een ‘eis tot naleving’ van de wet, het opleggen van een bestuurlijk boeterapport bij het constateren van ernstig beboetbare feiten of wanneer de werkgever een eerder geconstateerd beboetbaar feit niet binnen de bepaalde termijn heeft opgeheven. het geven van een bevel tot onmiddellijke stillegging van het werk/ de werkzaamheden bij (dreigend) ernstig gevaar voor de gezondheid of veiligheid van de werknemer(s) of de omgeving, het aanzeggen van een proces-verbaal in het geval van een strafbaar feit of een misdrijf ARBODIENSTEN: Waarom een Arbodienst? In de Arbowet is vastgelegd dat de werkgever verantwoordelijk is voor de arbeidsomstandigheden in een bedrijf. Elk bedrijf moet zich aansluiten bij een Arbodienst of zelf een (interne) Arbodienst oprichten. Zo’n dienst ondersteunt de werkgever op gebieden die te maken hebben met arbeidsomstandigheden. In dat verband is de Arbodienst belast met de uitvoerende taken op het gebied van de gezondheid van de werknemers en het bewaken van de veiligheid. Wat zijn de taken van de Arbodienst? De Arbodienst adviseert en verleent bijstand bij de uitvoering van de verplichtingen die de Arbowet de werkgever oplegt. 1. Risico-inventarisatie en evaluatie De Arbodienst werkt samen bij het inventariseren en evalueren van de risico’s van het werk voor de gezondheid en de veiligheid van medewerkers 2. Begeleiding ziekteverzuim De Arbodienst verleent de werkgever bijstand bij de begeleiding van werknemers die door ziekte niet in staat zijn hun arbeid te verrichten. De verzuimbegeleiding is erop gericht om zieke werknemers zo goed mogelijk te steunen bij reïntegratie, dat wil zeggen bij de hervatting van hun eigen werk. Als dat nodig is, wordt daarbij ook gekeken of aangepast werk een terugkeer mogelijk kan maken. 3. Periodiek arbeidsgezondheidkundig onderzoek Niet alle risico’s voor de gezondheid van de werknemer kunnen volledig worden geëlimineerd. Bij sommige risico’s is het mogelijk om door vroegtijdig arbeidsgezondheidskundig onderzoek gezondheidsschade te voorkomen.. 4. Arbeidsomstandighedenspreekuur Elke medewerker kan een afspraak maken met zijn/haar bedrijfsarts om problemen van arbeid en gezondheid te bespreken. Oók de andere deskundigen (bedrijfsmaatschappelijk werkers, arbeids- en organisatiedeskundigen, arbeidshygiënist en veiligheidskundigen) kunnen rechtstreeks benaderd worden.