Beenmergtransplantatie in het nieuws. ( Referentie: Association of nonmyeloablative hematopoietic stem cell transplantation with neurological disability in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis. Burt RK, et al. JAMA. 2015 Jan 20;313(3):275-84.) Inleiding Vele patiënten hadden vragen met betrekking tot het artikel verschenen in “Het Laatste Nieuws” op datum van 19 januari jongstleden. De titel van dit artikel was “'Miraculeuze' behandeling laat MSpatiënten weer lopen” wat uiteraard de nieuwsgierigheid prikkelde van heel wat patiënten. Het artikel was gebaseerd op een interview met een aantal patiënten welke in studieverband een stamceltransplantatie hadden ondergaan. Deze studie werd gepubliceerd in de ‘Journal of the American Medical Association’ in januari 2015. Studiemethode Bij deze behandeling werden eerst stamcellen geïsoleerd uit het bloed van de patiënten (123 met een relapsing-remitting vorm en 28 secundair progressieve patiënten) nadat hun beenmerg eerst gestimuleerd werd om deze stamcellen aan te maken door toediening van cyclofosfamide (een behandeling gebruikt bij chemotherapie) en granulocyten-kolonie stimulerende factor (een behandeling om de aanmaak van witte bloedcellen door het beenmerg te stimuleren). Na deze stamcellen te hebben gecollecteerd werd een behandeling met cyclofosfamide en cortisone samen met thymoglobuline of alemtuzumab toegediend om het bestaande beenmerg en immuunsysteem te onderdrukken alvorens de verzamelde stamcellen terug toe te dienen via intraveneuze weg. Resultaten en bespreking Er werd vastgesteld dat dankzij deze behandeling een verbetering van de EDSS score (een maat voor handicap bij MS) met ongeveer 1 punt kon vastgesteld worden 2 en 4 jaar na de behandeling. Er werd ook beterschap in levenskwaliteit scores en resultaten van de hersenscans waargenomen. Hoewel deze gegevens zeker een hoopvolle bijdrage leveren aan onze kennis over behandeling van MS dienen we voorzichtig te zijn met de interpretatie hiervan. Zo kan men best begrijpen dat dit een erg ingrijpende en zware behandeling is met potentieel ernstige neveneffecten. Op dit vlak geeft de studie aan dat er geen ernstige infecties noch beenmergtransplant gerelateerd overlijden werd opgemerkt. Andere ernstige nevenwerkingen zoals verlaagde bloedplaatjes, schildklierstoornis en twee gevallen van kanker (of dit gerelateerd is aan de behandeling blijft onduidelijk) werden waargenomen. Een andere bedenking betreft het feit dat behandelingen als cyclofosfamide en alemtuzumab op zich het ziektebeloop van MS kunnen beïnvloeden. Zeker voor alemtuzumab lijkt dit een probleem bij het interpreteren van de gegevens: deze behandeling is sinds ongeveer een jaar ook in België beschikbaar voor MS met ernstig beloop en is gekend voor zijn vergaande en langdurige effecten. Hoewel de dosis van deze voorbehandeling relatief laag lijkt blijft de invloed hiervan op het ziektebeloop een onopgeloste vraag. Besluit Ter conclusie kunnen we dan ook stellen dat het best is de berichtgeving in de media met de nodige korrel zout te nemen. Behandeling met beenmergtransplantatie is een reeds langer bestaande techniek. Het achterliggende wetenschappelijke artikel waaraan de patiënten uit het interview deelnamen toont vooral aan dat de techniek van beenmergtransplant steeds verfijnder en minder risicovol wordt dan voorheen. In dit artikel werden de stamcellen immers door middel van een gewone bloedname in plaats van een beenmergpunctie gepreleveerd. Voorts werd een “niet myeloablatieve” behandeling gebruikt, dit wil zeggen dat er in tegenstelling tot een “myeloablatieve” behandeling geen volledige vernietiging van het beenmerg plaats vond alvorens de stamcellen toe te dienen. Dit zorgt voor minder complicaties bij de procedure. Anderzijds lijken de effecten hoopvol, maar dienen deze met grote voorzichtigheid benaderd te worden. Dr. Laureys Guy Afdeling neurologie UZ Gent