`Caux Call to Action` [het `Caux Appel`]

2010 Verklaring van Ondersteuning van ‘Het Appèl van Caux’
Van tijd tot tijd moet de mensheid kiezen tussen een diepgaande hervorming of
het vasthouden aan de status quo.
Wij, mensen van vele achtergronden, landen en continenten, geloven dat wij
mensen nu op zo’n kruispunt staan. Zulke momenten duren niet lang. Wanneer
deze kans op een doorbraak niet wordt aangegrepen dan is een zekere neergang
onvermijdelijk.
De vooruitgang in communicatie, wetenschap en bovenal in inzicht heeft een
gelijkwaardige, rechtvaardige en duurzame beschaving binnen handbereik
gebracht. Voor het eerst is er het technologische, sociale en economische
vermogen om in ieders basisbehoefte te voldoen om een volwaardig leven te
leiden.
Echter met de huidige koers stevent de wereld af op een catastrofe omdat het
klimaat onherstelbaar verandert, de landbouw verstoord is, honger en
verdeeldheid toenemen, defensieuitgaven uit de hand lopen en het aantal
nucleaire wapens toeneemt . De economie van de hebzucht en de politiek van
eigenbelang en overheersing heeft wereldwijd mensen ontmoedigd en machteloos
gemaakt. Het heeft ons aan de rand van een moreel en financieel bankroet
gebracht,en het dreigt ons in toenemende mate mee te slepen in conflicten.
Wij zijn bezorgd dat het politieke establishment van de wereld niet in staat is de
urgentie van de dreiging te zien en ook het potentieel aan mogelijkheden.
Maar grote positieve veranderingen worden teweeggebracht door een beweging
van mensen die hun geweten gehoorzamen, zoals bijvoorbeeld het geval was bij
de afschaffing van de slavernij en het kolonialisme en de strijd voor algemeen
kiesrecht.
Onze generatie staat voor een nog grotere uitdaging, maar heeft ook de
ongekende mogelijkheid om van de hervorming van de wereld een gezamenlijk
doel te maken. Daartoe moet het volgende aangepakt worden :
Armoede. Ongelijkheid en armoede neemt toe tussen landen maar ook in landen
zelf. Ongelijkheid bevordert criminaliteit, geweld, ziektes en andere sociale
kwalen terwijl de groeiende consumptie in de rijke landen niet bijdraagt aan
geluk en het overbruggen van sociale verschillen. De mensheid heeft de middelen
en de kennis om te zorgen dat iedereen genoeg heeft. Het economisch versterken
van de armen zal wereldwijd het welzijn bevorderen.
Honger. Na een daling in de jaren ‘90 is het aantal mensen die honger hebben
nu gestegen tot meer dan een miljard. Echter in de meeste rijke landen heerst
een vetzucht epidemie, en wordt meer dan de helft van het gekochte voedsel
weggegooid. Elk jaar wordt er genoeg geproduceerd om iedereen op aarde goed
te voeden. Om dit zo te houden moet de productie door duurzame landbouw
vergroot worden.
Klimaatverandering. De planeet warmt op, en een stijgend zeeniveau en
verschuivende klimaatzones zal miljoenen mensen van hun huizen verdrijven,
oogsten vernietigen en samenlevingen ontwrichten. Echter de schone technologie
om dit te bestrijden bestaat al. De verdere ontwikkeling hiervan zal bijdragen aan
de duurzame groei die nodig is voor een welvarende, koolstofarme toekomst.
Uitputting van bronnen. Het misbruik van land, water, visserij, bossen en
andere natuurlijke bronnen zal schaarste en conflict tot gevolg hebben en dit
dreigt erger te worden wanneer de wereldbevolking over een paar decennia de
negen miljard heeft bereikt. Slechts een achtste van het budget dat op
wereldschaal wordt uitgegeven aan defensie kan al voorzien in de nodige
uitbreiding van programma’s voor het terugdringen van armoede, vervuiling en
bevolkingsgroei, het beschermen van biodiversiteit, planten van bomen, gezond
maken van de grond, herstellen van de visstand, beschermen van bossen en het
stabiliseren van het waterniveau waardoor we de relatie met onszelf en de natuur
in evenwicht brengen.
Oorlog en conflict. Na een korte daling aan het einde van de Koude Oorlog
stijgen, gevoed door diepgewortelde belangentegenstellingen, wereldwijd de
uitgaven aan wapens. Er is een nieuwe koers nodig bij het oplossen van
conflicten, vooral in het Midden-Oosten. Verzoening en rechtvaardigheid zijn
onlosmakelijk met elkaar verbonden. Mensenrechten moeten serieuzer genomen
worden en onrecht en onderdrukking aangepakt waardoor het verminderen van
uitgaven aan wapens mogelijk wordt en we geleidelijk nucleaire wapens kunnen
afschaffen.
Duizenden hebben onvermoeibaar gewerkt om deze uitdagingen aan te gaan en
er is al veel bereikt. Maar meer is nodig om een kritische massa te genereren
voor een doorslaggevende verandering van richting. Een wereldwijde coalitie van
toegewijde mensen is dringend nodig om al onze inspanningen te verenigen en
onze effectiviteit te vergroten.
Dit moet beginnen met onszelf. Ieder van ons kan verandering genereren in onze
eigen levensstijl. Maar daar houdt het niet op. Door samen op te trekken met
andere mensen en organisaties kunnen we veranderingen lokaal, nationaal en
wereldwijd teweegbrengen. We zijn dit verschuldigd aan elkaar en aan de
generaties na ons die zullen oogsten wat wij zaaien.
We zullen ons moeten verplichten om zelf de verandering te leven waar we naar
verlangen, door te luisteren naar ons geweten, integer en ruimhartig, en bouwen
op de kracht van cultuur en religie. We erkennen dat individuele actie niet
genoeg is. We willen samenwerken in een beweging van mensen om de
wereldwijde verandering, die zo broodnodig is, in gang te zetten.