Geen luisteqend oor bii bisschop

Geen luisteqend oor bii bisschop
Gelovigen willen serieus genomen worden en doen
een beroep op paus Franciscus.
door Peter van OverbÍuggen
Wat bezielt ons in godsnaam nog?
Een dramatische vraag die velen
zich stellen in een tijd waarin ker-
ken leger raken en uiteindeliik
zelfs worden afgebroken. Bijzondere ervaringen rond dit thema
stonden centraal in de (protestantse!) Bergkerk in Amersfoort op 8
september. Daar vond een levendige landeliike bij eenkomsr
plaats, georganiseerd door Bezield
Verband Utrecht.
Ruim 3oo betrokken en kritische
leden van parochies uit heel Nederland kwamen biieen. De samenkomst was bedoeld voor geloofsgerneenschappen die zich
zorgen maken over grootschalige
parochiefusies, kerksluitingen en,
niet in de laatste plaats, over het
bisschoppeliike liturgische beleid.
Zowel de beweging'Bezield Verband Utrecht'als het landeliike'
Professorenmanifest' hebben al
eerder (eind zorz) hun verontrusting uitgesproken over het verdwiinen van zelfs de kleinste geloofsgemeenschappen. Daar zijn
ontelbaar veel ondersteunende
reacties uit het hele land op gevolgd. Die ademen grote zorg en
verdriet, maar ook vertwiifeling
€n.
verontwaardiging. Dit betreft
e
gedwongen parochiefusies, kerksluitingen en opgelegde strakke liturgie, die niet verblijdt. Vitale lokale geloofsgemeenschappen voelen zich bedreigd en beknot en komen zo in conflict met de parochieleidíng, die zonder overleg
uitvoert wat de bisschop voor-
_,è
\
Y
t
schrijft.
In Amersfoort spraken vertegenwoordigers van geloofsgemeenschappen (ook uit Brabant) die in
verschillende situaties verkeren:
(noodgedwongen) gefuseerd of in
een fusieproces verkerend, in ver-
I
zet tegen kerksluiting ofkiezend
voor een eigen weg. In alle verhalen was één gemeenschappelijke
woordelijkheid voor de continuïteit van de pastorale zorg in hun
geluid hoorbaar. Het gaat om vitale geloofsgemeenschappen met
zeer betrokken parochianen, die
geen luisterend oor vinden bif de
bisschop. Een veelzeggend ciraat,
niet vrij van emotie: 'Onze Lieve
Heer plechtig aanroepen kunnen
ze goed, maar praten met de gelovigen minder.'
Natuurlijk is - zo werd vasrge-
steld - een parochie geen homogene groep van mensen. Er bestaat
onder parochianen diversiteit in
wlize van geloven, maar allen maken zij deel uit van eenzelfcle
christelii ke geloofsge me en schap.
Tallozen tonen inzet en verant-
(
\>
(
\\
rhJ
'Èl
o.l
\)
q
Mgr Antoon Hurkmans, bisschop van Den Bosch. foto ANp
kring en daarbuíten.-Zíj willen
se-
rieus genomen worden als Gods
volk onderweg, als mondige mensen met een eigen geweten en
een volwassen normbesef, Als
zo'n kerkgemeenschap vitaal is
en financieel gezond, kan zij niet
van bovenafen zonder overleg gedwongen worden tot fusie of- erger nog - van haar kerk als kloppend hart van die gemeenschap
worden losgerukt.
De problemen werden dus duidelijk verwoord, maar daar bleef het
niet bij. De weg naar een oplossing zocht men in de inspirerende verkondiging van paus Francis;
cus. Hii legt immers een primaire
verantwoordeliikheid bii de gelo-
vigen zelf De aanwezigen sreunden daarom het voorstel om een
krachtig en massaal geluid aan
hem te laten horen. Ter plekke
werd aan alle deelnemers een
briefvoor de paus voorgelezen en
aangeboden, hetgeen een warm
appiaus opleverde. Fíet is de bedoeling dat deze brief ruimhartig
wordt ondersteund en de paus bereikt vóór het aanstaande ad-liminabezoek van de Nederlandse bisschoppen aan Rorne. Een hoopvolle daad.
u
ff
;X;ï'-Xï:;
o'
o'':l:::
2J
\
qÈ
s
'.S
\ <r
t'J
t"tJ