Dossier I: Het Classicisme A. Algemeen: maatschappelijke context a) De eeuw van de Verlichting Vooral in Frankrijk, Engeland en Italië trad in de loop van de 18de eeuw het verlichtingsideaal meer en meer op de voorgrond. Aandacht voor het rationele, het intellectuele. Rede = de norm. De verlichte denkers stonden dan ook afkerig tegenover de toenmalige kunstvormen zoals de Barok, die immers werd gekenmerkt door een haast overdreven weelderigheid en fantasie. Deze afkeer deed een nieuwe kunststijl ontstaan: het classicisme. Het classicisme is dus in de eerste plaats een ernstige kunst. Er is sprake van een algemene versobering. De versiering (het ornament) wordt bijkomstig en de classicistische kunstenaars hebben de voorkeur voor scherpe zuivere lijnen. Het classicisme wordt beheerst door het verstand. Er is slechts zelden sprake van originaliteit of van de uitdrukking van de gevoelens van de kunstenaar. Het is dus eerder een eentonige, koele stijl. b) Een niet aflatende interesse voor de Oudheid… Rome kwam volledig op de voorgrond te staan. Zo vormde de oude Romeinse republiek en de waarden waarvoor deze stond, het voorbeeld voor Napoleons nieuwe Franse keizerrijk. De studie van de klassieke oudheidkunde verkreeg een wetenschappelijke basis. Dit werd mogelijk gemaakt door: De ontdekking van Pompeii en Herculaneum, het veldwerk in Griekenland (Acropolis, Parthenon, etc…), de herontdekking van de Etruskische kunst, de veldtocht van Napoleon doorheen Egypte, etc… Het enthousiasme bij het kopiëren van de Oudheid zoals tijdens de Renaissance, heeft in het classicisme wel plaats moeten maken voor een meer koele wetenschappelijke houding. 10 B. Artistieke realisaties a) Bouwkunst Algemene kenmerken: - Griekse tempelbouw als grote inspiratiebron. Zuilen niet decoratief, maar constructief. Streven naar eenvoudige, klare grondvormen (vb. kubus, piramide). Gladde wanden, zonder of met weinig versiering. Nastreven van rationele soberheid. Parijs als hoofdstad van het classicisme Vooral Napoleon wilde van Parijs een stad maken met keizerlijke grandeur (geïnspireerd op het oude Rome). Zo moest Parijs ook een passende en waardige hoofdstad worden van het Franse Keizerrijk. Place de la Concorde: Brede lanen en statige gebouwen in classicistische stijl. Op het centrum van het plein staat een Egyptische obelisk. Arc de Triomphe de l’ Etoile: Opgericht ter herinnering aan de overwinning van Napoleon te Austerliz. Antieke inspiratie: vrije nabootsing van de Titusboog te Rome, maar veel monumentaler (Opgelet: De sculpturen van F. Rude werden pas later toegevoegd en behoren tot de kunststijl van de Romantiek). 11 b) Beeldhouwkunst Algemene kenmerken: - De zoektocht naar de ideale vorm: Nastreven van perfectie. Gericht op het technische kunnen van de kunstenaar. Beelden uitgevoerd in witte marmer met glad en gepolijst oppervlak. Menselijke figuur staat centraal. Inspiratie in de klassieke literatuur (mythologische onderwerpen). Ideale schoonheid werd gebruikt om een verheven idee uit te dragen. Niet erg ontroerend. De beeldhouwkunst is evenwel vrijer in vormgeving dan de architectuur Enkele voorname kunstenaars: - Antonio Canova: Vooral bekend om zijn beelden met ideale proporties en edele naakten met mythologische inspiratie. - Bertel Thorwaldsen: Actief te Rome. Onder meer bekend om zijn getrouwe weergave van klassieke beelden. 12 c) Schilderkunst Algemene kenmerken: - Naast portretten waren de onderwerpen overwegend mythologisch van aard. Thema’s uit de Griekse of Romeinse mythologie werden gebruikt om commentaar te geven op de toenmalige actualiteit (Franse Revolutie, etc…). - Ernstige schilderkunst met een vorm van engagement (werken bevatten een boodschap). - De tekening overheerst op de slappe koude kleuren. - Gebruik van zuivere lijnen De classicistische schilder is ook een knap tekenaar. Jean Auguste Ingres: - Ingres verbleef lange tijd in Rome om de kunstwerken uit de Oudheid beter te kunnen bestuderen. - Hij schilderde vooral klassieke onderwerpen en portretten (o.a. van Napoleon). 13 Jacques-Louis David: - Hij was politiek sterk geëngageerd. Zo was David gedurende de Franse Revolutie parlementslid en stemde hij bijvoorbeeld vóór de executie van Lodewijk XVI. David genoot tevens grote steun van Napoleon en moest na diens nederlaag te Waterloo, dan ook uit Frankrijk wegvluchten. - Zijn kunst stond in het teken van het revolutionaire ideaal. Zijn werken bevatten dan ook vaak een boodschap van vaderlandsliefde, trouw, etc… - Sommige van zijn werken zijn een regelrechte verheerlijking van Napoleon. 14