Recensie: Napoleon de schaduw van de revolutie***

Recensie: Napoleon de schaduw van de revolutie***
De Roma Borgerhout
vrijdag 27 januari 2017
foto © Koen Broos
Recensie:
Wie Bart Van Loo al aan het werk had gehoord, wist al dat het een begenadigd
verteller was die zonder enige moeite zijn publiek kon boeien met verhalen over en
fragmenten van het Franse chanson. Maar een voorstelling rond de historische figuur
van de Franse keizer Napoleon, dat is toch ander koek. Als we terugdachten aan
onze lessen geschiedenis over Napoleon Bonaparte, moeten we toegeven dat we
daar vaak moesten vechten tegen de slaap. Kan je zoiets boeiend brengen? In
"Napoleon, de schaduw van de revolutie“ bewees Bart eens te meer dat het kon. In
zijn heerlijke, gepassioneerde vertelstijl, met een ongelofelijk beeldig en rijk
taalgebruik en een schat aan anekdotes en faits divers nam hij zijn publiek geboeid
mee op een zoektocht naar de man onder of achter de stapel boeken die over hem
geschreven zijn. De zoektocht naar het antwoord op de vraag "Wie was Napoleon nu
echt?“ bracht ons langs het Hôtel des Invalides, het kontje en het hondje van
Joséphine de Beauharnais, de wereldreis van de piemel van de keizer, Napoleons
blaasontsteking en aambeien en … een roedel konijnen. Barts verhaal nam ons
mee op veldtocht naar Rusland terwijl Geert Hellings ons op die reis muzikaal
begeleidde. En hoewel we ons bewust waren van het feit dat we gewoon in De
Roma in Borgerhout zaten, leek het toch alsof we er fysiek bij waren in de sneeuw en
de barre strijd. De kunstwerken van Koen Broucke zorgden voor de juiste visuele
toonzetting.
Balzac, Hugo en Dumas hadden zich in het verleden al laten inspireren door de
bekendste Corsicaan ter wereld en ook Bart Van Loo had het virus te pakken
gekregen dat in 2014 leidde tot het uitbrengen van een boek over Napoleon. Maar
hoe was het eigenlijk ooit zover kunnen komen? Wat dreef Bart op zijn queeste
naar de man achter de geschiedenis? Daarover ging "Napoleon, de schaduw van de
revolutie“. Het was absoluut geen saaie, chronologische lezing over het historisch
belang van de Franse keizer. Het werd het persoonlijk relaas van een passionele
zoektocht die doorspekt werd met historische feitjes die ons moesten helpen om een
glimp op te vangen van de man zelf.
Waar kunstenaar Koen Broucke zich bediend had van olieverf en doek om de
beelden weer te geven als achtergrond voor het verhaal, schilderde Bart Van Loo
met worden. Zijn uitgebreide woordenschat, zijn beeldig taalgebruik en zijn
uitgebreide kennis vormden het palet dat hij ter hand nam om met de penselen van
zijn vurige vertelstijl, zijn gevoel voor ritme en timing en een gezonde dosis humor
beelden op te roepen waarin het publiek moeiteloos werd meegezogen. Heeft u
iemand anders al ooit over een gids horen vertellen: "zijn neus stond scheef van
contentement en er zat een patriottische knik in zijn nek“? Bij Bart leek het de
normaalste zaak van de wereld om de wereld zo plastisch te omschrijven. Het was
waarlijk een lust om mee te mogen gaan in de beelden die werden voorgeschoteld.
Om de verhalen nog wat extra sfeer mee te geven, mocht zanger en gitarist Geert
Hellings live een soort van soundtrack voorzien die af toe ook uitmondde in een lied.
Het idee achter de liedjes zat best goed, maar de uitvoering vonden we niet altijd
geweldig. Het contrast met het fijne taalgebruik van Bart was nogal groot en het
voelde niet altijd even goed aan. De grote uitzondering hierop was toen het over de
Russische campagne van Napoleon ging. Daar was de versmelting van lied, muziek
en verhaal wel erg succesvol. Hier was het ene een duidelijke versterking van het
Dit artikel en zijn foto zijn auteursrechtelijk beschermd - kopij enkel bestemd voor persoonlijk gebruik
Herdistributie in eender welke vorm zonder voorafgaand schriftelijk akkoord van de auteur is verboden
This article and its picture is copyrighted - copy for personal use only
No (re)distribution in any way allowed without written permission of the author
Pagina 1/2
andere. Wanneer Geerts gitaarspel als achtergrondmuziek diende, was het ook een
meerwaarde voor de voorstelling.
Naast het feit dat Bart Van Loo een heel entertainend verhaal wist neer te zetten,
zouden we haast vergeten te melden dat we onderweg uiteraard ook een hele portie
geschiedkundige feitjes te weten kwamen. Uiteraard hadden we al gehoord over Dr.
Guillotin en zijn beruchte uitvinding. Maar nooit eerder hoorden we dat deze man ook
aan de wieg stond van de uitvinding van mensenrechten. We hadden al gehoord
van de snelle oorlogvoering van Napoleon, maar dat de man ook aan tafel en in bed
een sprintje trok, was weer eens iets nieuw. Met een vurig enthousiasme leerde Bart
Van Loo zijn publiek met een nieuwe bril naar een van de belangrijkste historische
figuren te kijken. Het gouden bolletje van de Antwerpse bakker Louis Janssen bleek
daarbij de ideale metafoor voor de Franse keizer te zijn: het is alsof een bataljon
zoete engeltjes over je tong staat te pissen met toch een zure kern.Â
< Sascha Siereveld >
Dit artikel en zijn foto zijn auteursrechtelijk beschermd - kopij enkel bestemd voor persoonlijk gebruik
Herdistributie in eender welke vorm zonder voorafgaand schriftelijk akkoord van de auteur is verboden
This article and its picture is copyrighted - copy for personal use only
No (re)distribution in any way allowed without written permission of the author
Pagina 2/2