Een wereldreiziger in Rotterdam

Spreekbuis
4 | 2012
Een wereldreiziger in Rotterdam
M
ark Bent heeft (samen met zijn vrouw Sarah) heel
wat van de wereld gezien in de jaren dat hij nu bij
Huntsman (en eerst nog ICI) werkt. Al zijn ervaringen
gebruikt hij in zijn baan als Process Engineering Team
Leader voor de RTG. We namen samen met Mark een
reis door het verleden naar het heden en spraken over
cultuurverschillen, vreemdsoortige voedselcombinaties
en natuurlijk zijn werk.
Mark begint in uitstekend Nederlands: “Ik ben bij ICI gestart in
1996. Mijn eerste twee maanden waren een zomerbaantje in
Queensland (Australië), bij een ammoniumnitraat/natriumcyanaatfabriek. Wat mij nog bijstaat is dat ze er - op het
fabrieksterrein! - elke vrijdag barbecueden. Ik vond dat zo bizar.
Dat hoef je hier echt niet te proberen. Het was wel een boeiende start en na nog eens wat maanden reizen door Australië en
Nieuw Zeeland mocht ik aan de slag in Hillhouse in Engeland.
De MDI-fabriek daar werd gesloten (omdat hier de tweede
MDI-fabriek werd gebouwd) en ik mocht mijn steentje daaraan
bijdragen.
En dat was erg hands on! Ik heb veel van de fabriek eigenhandig
uit elkaar staan halen, letterlijk, en ik weet hoe het voelt om in een
groen pak te staan en een fosgeenreactor schoon te maken.
Na die klus kon ik aan de slag in Everberg en vanaf 1998 was ik
vanuit Everberg betrokken bij de bouw van de MDI-fabriek in
China. Ik heb daar heel veel over politiek geleerd. Want het doel
van vergunningen in China is heel anders dan in Europa. Het is
een manier om informatie aan je te onttrekken en dus heb ik
heel wat gedetailleerde documenten vaag herschreven voor de
vergunningaanvraag. Je wordt daar heel creatief in.”
plattelandsjongen belandt midden in een miljoenenstad in Azië.
“Naast dat ik er heel veel geleerd heb over veiligheidsstudies en
het tot in de puntjes technisch ontwerpen, heb ik er ook geleerd
hoe je teruggeworpen wordt op jezelf“, vertelt Mark. ”We werkten samen met een klein team dat geheel op ons leunde.
Het was druk, stressvol, maar leerzaam. Je leert ook omgaan
met andere culturen. Azië is zo anders. Onze eerste aardbeving
daar was letterlijk en figuurlijk een schok. Wij schrokken ons rot,
de Taiwanezen gingen door alsof er niets aan de hand was.
Zij geloven dat hun tijd komt als die komt en dat je je daarin
moet schikken. Ze leven daar ook naar, met soms de meest
onveilige situaties als gevolg. Mijn rol dus om ervoor te zorgen
dat die geen effect op het ontwerp van de fabriek hadden!
En het eten? Ik heb in Azië de meest vreemde dingen gegeten.
Garnalen met ananas, slagroom en gekleurde muisjes staat in
Taiwan bij ieder restaurant op de kaart, echt waar.”
Vervolg op pagina 2
Het China-project houdt Mark, en inmiddels ook zijn vrouw
Sarah die door Huntsman is ingehuurd, aan het reizen. Van
Everberg gaan ze terug naar Reading (Engeland) waar achttien
maanden lang gewerkt wordt aan het zogenaamde ’front end
design’. Die achttien maanden zijn een soort rode draad in
Marks carrière. Als de achttien maanden bijna verstreken zijn,
verhuizen Mark en Sarah naar Taipei in Taiwan. Een Engelse
Groen naanbrood is nog best gewoontjes in Azië
Een project van finesses
O
2 Tango
3 WorkMate
5 Een uniek laboratorium
7 Huntsman of Huntsvrouw?
8 Zomerfoto’s
p 19 juni betrok de Variantsploeg de gloednieuwe
controlekamer en 21 juni was het de eer aan de
Polyolsploeg. De gezamenlijke Downstream controlekamer was een feit. De laatste ‘finishing touches’ moeten nog gemaakt worden maar er mag met recht gezegd
worden dat er een puik staaltje werk is afgeleverd.
In slechts vijf maanden is er een geheel nieuwe controlekamer en nieuwe was- en kleedruimte uit de grond
gestampt.
Onno van Laarhoven kan dit
beamen. Hij heeft het project
vanuit zijn functie als
Downstream Project Engineer
begeleid en heeft echt elke
fase meegemaakt. “Mijn complimenten aan het gehele
team en ik ben trots op het
werk dat is geleverd. Het is
super gegaan, er is een controlekamer gebouwd zonder
noemenswaardige incidenten,
volgens planning en in een
mum van tijd. Op 24 januari
2012 ging de eerste paal de
grond in en op 21 juni werden
de controlekamer en het wasen kleedgebouw in gebruik
genomen.”
De nieuwe controlekamer
komt voort uit een veiligheidsstudie, een zogenaamde sitefacility studie, op het gebied
van Process Safety. Die toonde aan dat het beter was de
Polyols controlekamer naar
een andere plek op het complex te verhuizen. In 2011
werd er (samen met de diverse teams) gestart met de
zoektocht naar een betere
locatie en die werd gevonden
in de bestaande Variants controlekamer in het RV-gebouw.
Met het oog op het samenvoegen van de Downstreamfabrieken tot één geïntegreerde organisatie was dit ook de
meest logische plek. Onno:
”Natuurlijk was er al een centrale leiding en supportgroep
voor de diverse Downstreamfabrieken, maar door de verschillende controlekamers en
ploegen waren het wel afzonderlijke organisaties. Op het
moment dat een operator
doorgroeide naar een andere
fabriek was je zijn kennis kwijt
in de voorgaande fabriek waar
hij/zij werkte. Dat wordt nu
ondervangen omdat de operators één controlekamer delen.
Continuïteit wordt dus beter
gewaarborgd en kennis verdwijnt niet zomaar. Formulaties
staat nu nog op zichzelf, maar
zal op termijn ook vanuit de
Downstream controlekamer
bestuurd worden.”
Teamwork
Wat Onno geleerd heeft van
dit hele traject is dat een goed
project afhangt van duidelijke
en volledige communicatie.
Vervolg op pagina 2
Onno van Laarhoven in de nieuwe Downstreamcontrolekamer: “Er is een puik stukje werk afgeleverd”
Spreekbuis | augustus 2012 | 1
Vervolg van pagina 1
Een wereldreiziger in Rotterdam
Na Taiwan volgen achttien maanden in het immense
Shanghai voor de bouw van de MDI-fabriek. Het is
een bijzondere tijd, Sarahs en Marks zoon (Sam)
wordt er geboren en ook hier zijn cultuurverschillen
en het vreemde voedsel een bron van gesprek.
“Je gaat een fabriek bouwen en je krijgt medewerkers die nog nooit een MDI-fabriek van dichtbij heb-
De Bents stichtten een gezin aan de andere kant van de wereld
Vervolg van pagina 1
Een project van finesses
“Natuurlijk weet je dat wel, maar ik heb het echt
ervaren. We werkten met een groot team dat je
‘aangesloten’ moet houden: de projectafdeling,
productie, MAT, PCT en de contractors.
Het was een complex project omdat je niet alleen
twee productieteams samenvoegt in één controlekamer, maar je hebt ook te maken met een grote
groep mensen die erbij betrokken zijn. Daarbij verplaats je een cruciaal onderdeel van een fabriek.
Het is niet even een paar schermen ophangen en
computers verbinden; je verplaatst het hart van een
fabriek en je moet dus bijvoorbeeld ook alle beveiligingen overzetten naar een nieuwe locatie.
Dat overzetten moet dan ook zo veilig mogelijk
gebeuren en met zo weinig mogelijk impact op de
productie. De enige manier om zo’n project te
runnen is door de mensen die het betreft er zo veel
mogelijk bij te betrekken. We hebben de operators
om hun advies en input gevraagd op cruciale
momenten in het proces.”
Als coördinator ben je echt de spin in het web,
het aanspreekpunt voor van alles. Dat weet Onno
maar al te goed. “Het ene moment zit je met het
managementteam om de tafel om strategische
beslissingen te nemen en voor je het weet bemoei
je je met het niet leveren van de wc-borstels.
Je bent niet alleen coördinator, maar je bent ook
de aanjager en het manusje-van-alles.”
Wat nu nog rest zijn de laatste puntjes op de i,
zoals het ophangen van de ademluchtbepakking,
een nette garderobe, het inrichten van de archiefkamer en het aanbrengen van het groene dak.
En natuurlijk een officiële opening als de vakanties
voorbij zijn, want dat dit huzarenstukje gevierd
moet worden, dat staat als een paal boven water.
De controlekamer in ontwerp
ben gezien. Het is namelijk in China heel gewoon om
als je ziek bent, familie of vrienden in jouw plaats te
sturen. Medewerkers van aannemers deden dat dan
ook wel eens… En daar sta je dan. Ik ben van de
ene verbazing in de andere gevallen. Maar ik heb
ook de meest geweldige diners gehad en ik heb dingen gegeten die ik hier waarschijnlijk nooit op een
bord zou zien. Zeeslang in vla, kippenklauwen, eendentongetjes en nog veel meer. Het waren maanden
van uitersten.”
Als de achttien maanden in China voorbij zijn,
komen Mark en zijn gezin terug naar Europa.
Via Everberg belanden ze voor ‘project Spyker’ in
Nederland. Daar zijn ze nu vier jaar, voor de familie
Bent een lange tijd. Als duidelijk wordt dat Spyker
niet doorgaat wordt Mark gevraagd voor de RTG.
Hij stuurt een team aan van Process Engineers
(René Moerkerk, Hester Williams, Margo Reitsema
en Jaco van der Leeden) en bouwt met zijn collega’s
aan een duidelijk beleid, waarin lange en korte termijn van elkaar zijn gescheiden. “We houden ons
bezig met projecten op het gebied van veiligheid en
milieu (zoals de RTO’s), kwaliteits- en kwantiteitsverbetering (onder andere Keystone). We werken ook
nadrukkelijk aan energiebesparende projecten (duurzaamheid heeft immers de toekomst) en een nieuwe
generatie technologiën zoals verwerkt in de IPhproeffabriek. Daar waar in het verleden veel werd
gewerkt aan kleinere projecten, werkt het team nu
aan grote, wereldwijd aansprekende projecten”.
Mark: “We krijgen, mede door onze op 6-Sigma
gebaseerde aanpak, nu de kans om projecten te kiezen. Denk hierbij aan Keystone en het Flex Polyols
project. Dat is luxe, maar past geheel binnen de
afdelingsstrategie van ‘Doing the right project right’.
De beste voorbeelden hiervan zijn de projecten die
we niet hebben gedaan. We zoeken, voor we aan de
slag gaan, eerst uit of het wel nodig is om een project te starten. Wat is de justificatie? Misschien is
het project wel helemaal niet nodig.”
Mark is erg trots op het feit dat zijn huidige team
bestaat uit zeer ervaren engineers. Ervaren mensen
zijn schaars en Huntsman Rotterdam is de plaats
waar je ‘hands on’ gewoon heel veel ervaring op kan
doen. “Ik heb een geweldig team mensen en samen
pakken we leuke uitdagingen aan.” Voorlopig voelt
hij zich in deze rol en op deze locatie dus ook thuis.
Maar mochten hij en zijn gezin weer gaan verkassen,
wat gaat hij dan het meeste missen? “Nou in ieder
geval niet de haring, maar ik zou echt niet meer zonder pindakaas, hagelslag en stroopwafels kunnen.”
Tango: communicatie
verbetert productie
D
e drie fabrieken in de chloorketen lieten in de maand mei
van dit jaar een prachtig resultaat zien: de productie verliep
volgens planning en eventuele problemen bij de één leidden
niet tot problemen bij de ander. Dat resultaat kwam niet uit de
lucht vallen. Meer overleg tussen de planners en productiemanagers van AkzoNobel, Huntsman en Shin-Etsu werpt z’n
vruchten af.
Het Tango-overleg is een maandelijks overleg tussen de planners
van de drie bedrijven. Het is een
uitvloeisel van een Lean Six Sigmatraject waarbij alle drie de fabrieken streven naar een hogere OEE:
Overall Equipment Effectiveness.
Dit is de gerealiseerde productie
ten opzichte van de theoretische
productiecapaciteit.
Begrip
Koos Kuiper, Productieplanner
Chloor bij AkzoNobel, beaamt
dat: “De samenwerking in de
chloorketen bestaat al jaren, en
dat is ook geen wonder, want we
zitten letterlijk met de fabrieken
aan elkaar vast. Toch biedt het
plannersoverleg iets extra en dat
is begrip. De jarenlange nauwe
samenwerking heeft er voor
gezorgd dat we met elkaar kunnen lezen en schrijven, maar toch
helpt het als je in alle openheid en
eerlijkheid maandelijks met elkaar
overlegt over de verschillende
productieprocessen, tegen welke
problemen je aan kan lopen en
hoe je meer rekening met elkaar
zou kunnen houden.”
Openheid
Ook Cisca Breeuwer ziet openheid en eerlijkheid als een
belangrijke meerwaarde van het
Tango-overleg. Zij is Purchasing
Manager van Huntsman Holland
en verzorgt tevens de grondstofforecast aan leveranciers op basis
van de productieplanning.
“Al onmiddellijk nadat we vorig
jaar zijn gaan proefdraaien met
het overleg, merkten we dat we
er allemaal baat bij hebben. Voor
ons was het belangrijk om ook
met Shin-Etsu aan tafel te zitten,
omdat er geen formele relatie tussen Shin-Etsu en Huntsman
bestond, dat liep via AkzoNobel,
maar we hebben wel degelijk elke
dag met elkaar te maken. Je krijgt
veel meer inzicht in elkaars werkzaamheden en je kunt je produc-
tie veel beter op elkaar afstemmen. Het is vaak een kwestie van
vraag en aanbod. Door in alle
openheid aan te geven wat je van
plan bent, wanneer je onderhoud
wilt plegen, of wanneer er risico
op derving is vanwege werkzaamheden, kunnen we alle drie beter
produceren. Om een eenvoudig
voorbeeld te geven: wij maken
elke vrijdagmiddag onze planning
voor de komende tien dagen.
Na het overleg wisten we dat
Shin-Etsu voor hun fabriek hetzelfde op vrijdagochtend doet.
Nu geven wij vanuit Huntsman
Holland op donderdagavond een
voormelding over onze planning,
waar Shin-Etsu al mee aan de
slag kan. Op deze manier houden
we al meer rekening met elkaar;
en dat werkt!”
Vlnr: Cisca Breeuwer (Huntsman), Ed van der Stelt (Shin-Etsu), Koos Kuiper (AkzoNobel),
Ed Kranendonk (Shin-Etsu) en Toine van de Lindeloof (AkzoNobel)
Spreekbuis | augustus 2012 | 2
Column
Daar zat ik dan, op twaalf uur vliegen van Nederland op mijn vakantiebestemming,
genietend van de schoonheid en rust. Deze rust werd abrupt verstoord door een
sms'je waarin stond dat ik NU naar EenVandaag moest kijken. Huntsman in het
nieuws! Ik was wel voorbereid, maar op het moment dat het echt zover was sloeg
mijn hart even over en ik dacht "het is echt". De wijze waarop Huntsman in de
uitzending werd neergezet raakte mij. Het ging over mijn Huntsman. Uit de reacties
die ik daags na de uitzending ontving bleek dat ik niet de enige was die er zo over
dacht en dat het dus ons Huntsman betrof.
Wij weten dat de chemiesector nog steeds een van de veiligste bedrijfstakken van
Nederland is en verreweg het meest investeert om de processen nog veiliger te
maken. Onze EHS-expertise wordt alom geprezen en ingezet in onder andere de
ziekenhuisbranche.
De uitzending ging over het VROM-inspectierapport dat vorig jaar werd gepubliceerd. Dit rapport krijgt aandacht van de media, helaas niet in positieve zin. Alle
ogen zijn gericht op de wijze waarop DCMR toezicht houdt en dat er niet voldoende
inspecties zijn. Het is misschien goed om te weten dat Huntsman jaarlijks zo’n
twaalf keer geïnspecteerd wordt op veiligheid, arbeid en milieu. Deze inspecties
worden onder andere uitgevoerd door de brandweer, Rijkswaterstaat,
Arbeidsinspectie (SZW) en natuurlijk ook de DCMR.
Nederland wordt kritischer. Dat is goed. Het houdt ons scherp en zorgt ervoor dat
we de juiste focus op onze veiligheid houden. Ik ben wel van mening dat het
omgaan met de in bezit zijnde gegevens zorgvuldig moet gebeuren en dat alle
betrokken partijen gehoord dienen te worden en de kans moeten krijgen hun zienswijze te delen.
Huntsman staat voor open en eerlijke communicatie. We zijn transparant, hebben
geen geheimen en werken niet met een dubbele agenda. Dit doen wij al jaren, maar
zeker nu is het belangrijk dat wij deze boodschap met elkaar uitdragen. De afgelopen maanden bezocht een groot aantal politici van gemeenten, provincie en de
landelijke politiek ons bedrijf. De reacties waren altijd zeer positief en daarom zullen
we hier ook zeker mee doorgaan. Wij hebben niets te verbergen en laten graag aan
bestuurders en andere belangstellenden zien hoe wij bij Huntsman onze processen
beheersen.
De wereld kan niet zonder veilige chemie. Ik ben er trots op dat ik in de chemie
werk, een van de veiligste bedrijfstakken van Nederland.
Max van der Meer
Algemeen directeur
WorkMate, dat doe je voor elkaar!
I
edereen heeft zo zijn eigen redenen om zich
in te zetten voor de samenleving. De één
gaat iedere week voor het goede doel aan de
slag, de ander doet het af en toe. Sinds 2010
werkt Huntsman samen met WorkMate en
kunnen collega’s samen hun bijdrage leveren
in de baas z’n tijd. We vroegen een aantal van
hen om aan te geven waarom zij vrijwilligerswerk belangrijk vinden in hun leven. Een greep
uit de redenen:
Bas Hermans: “Het geeft verbondenheid met
de omgeving, maar ook met elkaar als collega’s, want je doet dit samen. Uiteindelijk ga je
je als medewerker en collega anders gedragen, het brengt een andere chemie binnen het
bedrijf.”
Jos Videler: “Ik krijg er energie van, het is net
als sporten. Je ziet er soms als een berg
tegenop, maar als je dan eenmaal gaat kom
je vol energie weer thuis.”
Anneke van der Helm: “Ik kan niet zonder!
Je neemt en dus geef je ook wat terug.”
Frans Leinders: “Het is gewoon voor mij, ik
deed het altijd al. Voor mij hoort het erbij.”
2012 - WorkMate nieuwe stijl
In 2010 heeft Huntsman haar naam verbonden
aan WorkMate door een maand in te richten
als WorkMate-maand. Ook in 2011 gingen collega’s voor het goede doel aan de slag.
Dit houdt in 2012 natuurlijk niet op! Waarom?
Omdat wij vinden dat wij een maatschappelijke
verantwoordelijkheid èn verbondenheid hebben met de samenleving die verder gaat dan
de hekken van Haventerrein 5210. Het zit in
het bedrijfs-DNA.
Weet voor wie en waarvoor je het doet
Sjaak Sies: “Meedoen!”
je in 2012 wat uurtjes vrij maakt als WorkMate.
Dus kijk een collega aan, prik een datum en ga
samen aan de slag. Inspiratie vind je hieronder.
Daarin geven drie organisaties/verenigingen
aan hoe belangrijk jouw bijdrage is. Alle mogelijkheden vind je op www.WorkMate.nu.
Het doel is minstens 73 collega’s en/of activiteiten voor WorkMate te doen in 2012 uit naam
van Huntsman Holland.
Tot slot
Wil je je ervaring delen en anderen enthousiasmeren? Mail dan een foto en een korte
omschrijving van je activiteit aan
[email protected] en zij zet het
op intranet. Zo help je je collega’s misschien
met het kiezen van een voor hun geschikte
activiteit.
Inschrijven …
Er wordt dit jaar geen maand gekoppeld aan
WorkMate en dus kun je zelf bepalen wanneer
Spreekbuis | augustus 2012 | 3
Voedselbank Rotterdam
WorkMates gaan aan de slag
om te helpen bij het inpakken
van de voedselpakketten.
Sjaak & Clara Sies, oprichters
van de Voedselbank Rotterdam: “Toen we voor het eerst
van WorkMate hoorden,
dachten we ‘meedoen’ en de
ervaringen zijn bijzonder positief. Elke week zijn er WorkMates bij de voedselbank aan
de slag die kennismaken met
een andere wereld. Dat levert
voor beide partijen bijzondere
ervaringen op.”
SGT Alexanderstad
Deze Stichting helpt samen
met WorkMates mensen met
een verstandelijke beperking
te bewegen.
Marie-José van den OeverHof, voorzitter/trainster/vrijwilliger SGT Alexanderstad:
“Sporten is voor veel mensen vanzelfsprekend, voor
mensen met een handicap is
dat niet zo. Kinderen en jong
volwassenen die het niet
redden om in bijvoorbeeld
een G-voetbalelftal, korfbal
of anderszins in groepsverband te sporten kunnen bij
Almondehof
onze Stichting Gehandicapte
WorkMates koken voor de
Tennis terecht. Voorwaarde
bewoners van woonvorm
is wel dat er voldoende hulp
Almondehof, mensen met een aanwezig is om de sporters
verstandelijke beperking.
de aandacht te geven die ze
nodig hebben.
Debby Ducaneaux, support
Zonder extra hulp kunnen
medewerker Woonvorm
we deze laagdrempelige
Almondehof: “WorkMate is
beweegactiviteit niet volvoor ons een beetje buiten
doende aanbieden.
hierbinnen…
Jouw hulp is zeer welkom,
Why WorkMate?? Dat is ons
zonder jou kunnen we niet
avondje uit, maar dan thuis;
WorkMate is gewoon ALTIJD
alle aanvragen accepteren.
eet smakelijk ;)
Na afloop garandeer ik je dat
WorkMate is voor ons net dat je moe maar voldaan naar
puntje op de i.
huis gaat.”
Vind je koken ook zo tof?
Word WorkMate op de
Almondehof.”
Een glossy en een
kantoor vol ballonnen
Hij kon er niet omheen. Het feit lag daar. Op 20 juni 2012 vierde
de afdeling Supply Chain de vijftigste verjaardag van Leen
Wendels.
Groot was de verrassing toen Leen ’s morgens vroeg op z’n
werk arriveerde. De poort en het EA-gebouw waren versierd
met opvallende posters. Natuurlijk had hij wel iets verwacht
van de collega’s op de afdeling, echter toen hij, zoals gewoonlijk, zijn kantoor binnen wilde stormen, was hij met stomheid
geslagen. Het kantoor puilde uit van de ballonnen, wel zo’n
600 stuks! Omdat de lege werkplek in het Teamleaderskantoor
gebarricadeerd was met afzetlint en verbodsborden, moest hij
wel plaatsnemen op zijn eigen stoel.
Rond een uur of tien werden onder het genot van een kop koffie en een gebakje de cadeautjes uitgepakt! Ter ere van Leens
vijftigste verjaardag werd hem een eenmalige uitgave van
LEEN: ‘De glossy voor een bijzondere man’ aangeboden.
Het magazine is buiten werktijd thuis (Leen ontdekt namelijk
altijd alles) samengesteld door alle medewerkers van de
Supply Chain afdeling en bevat allerlei leuke verhalen en foto’s
van deze krasse ‘oude’ baas.
Monique van Rossum
Leens unieke
cadeau
Nieuwe OR-Commissie
Op verzoek van de directie heeft de OR een oproep gedaan
voor gesprekpartners tijdens de arbeidsvoorwaardenonderhandelingen van stafmedewerkers. Hierop heeft een aantal medewerkers gereageerd. Deze medewerkers zijn opgenomen in de
commissie Stafarbeidsvoorwaarden. Tijdens de eerste vergadering van de commissie op 26 juni werd Jaco van der Leeden
unaniem tot voorzitter gekozen.
De samenstelling is als volgt:
Edward van den Boogaard
Rik Burger
Germen ter Horst
Rosina Kleyburg-Hanssen
Willem Lans
Jaco van der Leeden (voorzitter)
Karin Paak
tst.
Global IT
Security (namens de OR)
RMG
Supply Chain
Upstream Manufacturing
RTG
ASSC – PU Finance
3051
2444
2620
2615
2527
2826
2670
Op dit moment is de prioriteit van de commissie zich bekendmaken binnen de organisatie en zich op de hoogte stellen van
de materie van stafarbeidsvoorwaarden.
Heb je vragen of opmerkingen? Richt je dan tot een van de
hierbovengenoemde leden.
Jos Videler, voorzitter OR
Van alle (financiële)
markten thuis
D
ie vijftig medewerkers van de afdeling
Finance in het hoofdgebouw, wat doen
die eigenlijk? De redactie kwam met deze
vraag bij John Tettero, Treasury Manager
ASSC Rotterdam: “Ik kan me goed voorstellen
dat medewerkers van andere afdelingen zich
dit afvragen. Omdat mijn bureaustoel op veel
plaatsen op het terrein heeft gestaan, licht ik
dit graag toe.“
“Met mijn 23-jarig dienstverband behoor ik ondertussen
ook tot de inventaris. In 1989
heb ik mijn meao-diploma
behaald en sindsdien ben ik
hier werkzaam. Eerste werkgever dus, maar ik heb wel
veel verschillende afdelingen
binnen de Accounting organisatie doorlopen. Dit is een van
de voordelen van een groot
bedrijf. Een ander voordeel is
dat je op kosten van het bedrijf
mag investeren in jezelf.
Dat heb ik dan ook gedaan
door in de avonduren mijn
SPD Bedrijfsadministratiediploma te behalen.
Van deze 23 jaar heeft mijn
bureaustoel zestien jaar ‘op
site’ gestaan. Ik ben dus redelijk op de hoogte welke fabrieken er zijn en waren. Ik heb
een aantal jaren Shutdown
Cost Control gedaan, dus op
sommige momenten stond
mijn bureaustoel werkelijk
tegen de fabrieken aan.
Na vele jaren administratie
voor de Rozenburg (tegenwoordig Rotterdam) site heb
ik de overstap gemaakt naar
het hoofdkantoor op de
Crediteuren Administratie.
Op deze afdeling werden
inkoopfacturen van alle
Huntsman Polyurethanes vestigingen in de regio EAME
(Europe, Africa, Middle East)
geboekt en betaald. Na een
aantal jaren ben ik teruggegaan naar de site om het Site
Accounting Team te versterken. Sinds 2007 ben ik op de
Debiteuren Administratie
werkzaam, terug in het hoofdgebouw. Op deze afdeling
komen gelden binnen van
klanten, wereldwijd, die onze
producten hebben gekocht.
Het zal vast niet door mij
gekomen zijn, maar sinds mijn
indiensttreding is ICI begonnen met reorganiseren en verdween de ene fabriek na de
andere. Sommigen werden
gesloopt (Perspex, PET
Polymer, Maranyl, Melinex),
anderen verkocht (Nylon,
Propathene, Diakon). Gelukkig
kwam er ook goed nieuws.
In 1996 werd een start
gemaakt met project LAFITE,
waardoor in 1997 de MDI 2Spreekbuis | augustus 2012 | 4
fabriek in bedrijf kon worden
genomen. In 1997 raakte de
Amerikaanse Huntsmanfamilie geïnteresseerd in de
MDI-wereld en weer iets later
werd Huntsman Holland de
‘Single Business Entity’ (moedermaatschappij) voor de
Polyurethanes (HPU) business.
Omdat mijn bureaustoel zestien jaar ‘op site’ heeft
gestaan, zijn de termen
DADPM, MDI, Suprasec,
Triptesten P2403 A/B, ‘negatieve kleef ’ (quote van Arie
van der Steen, helaas niet
meer onder ons) mij niet
vreemd. Tegelijkertijd kan ik
me voorstellen dat de mensen
‘op site’ zich afvragen waarom er ongeveer vijftig medewerkers werkzaam zijn op de
financiële afdeling. Dat komt
doordat wij het als Accounting
Shared Service Center voor
Polyurethanes (HPU) best
goed deden (en nog steeds
doen), en daarom de administratie van de Huntsman
Advanced Materials (HAM)
business in 2004 en de
Huntsman Textile Effects
(HTE) business in 2008 erbij
kregen.
Zo is Huntsman Rotterdam
(NL01) een ‘company code’
binnen de HPU business,
maar bedienen wij nog zeven
andere companies van de
HPU business, zeven van de
HAM business en twee van de
HTE business. Bedrijven
gevestigd in Europa, Egypte
en Zuid-Afrika. Zo hebben wij
102 bankrekeningen in ons
beheer, bij meerdere banken
in diverse landen en werken
we met verschillende valuta.
De Cash Application afdeling
verwerkt maandelijks bijna
4500 ontvangsten op deze
bankrekeningen.
Onze BTW-afdeling doet per
maand vijftig aangiftes naar
de fiscus voor twintig verschillende landen, elk met zijn
eigen regelgeving.
De Crediteurenafdeling levert
support aan Genpact, een
extern bedrijf bij wie wij de
factuurregistratie hebben
ondergebracht. Daarnaast
hebben we nog Country
Accountants met hun medewerkers, die de maandelijkse
statutaire rapportages en de
verantwoording hiervan aan
de externe accountants (in
ons geval Deloitte) verzorgen,
de Business Accounting
Group, die alles te maken
heeft met de kostprijs en
marges van alle producten
van onze fabrieken en de
Development & Compliance
Group die druk bezig is om
onze processen efficiënter te
maken.
Ondanks dat chemie ‘eng’
klinkt in de oren van mensen
die er niet dagelijks mee te
maken hebben, is het hier fijn
werken.
Als dat niet zo zou zijn, dan
had ik het nooit zo lang volgehouden. Als ik tijd van leven
heb en mijn pensioengerechtigde leeftijd hier ga halen,
maak ik de 47 jaar vol. Waar
maak je dat nog mee?”
John Tettero: “Mijn bureaustoel heeft zestien jaar op de site gestaan.”
Een uniek laboratorium
E
en project dat in 2006 werd gestart, de automatisering van het QA/QC lab, is op
3 juli 2012 afgerond met de officiële overdracht van de schuimrobot aan Huntsman.
Wij spraken met Bart Monster (Quality Control project coördinator) en Johan Hovenga
(Quality Control Teamleader Analytical & Automation) over de afgelopen jaren waarin
het laboratorium steeds verder werd geautomatiseerd.
Dus… nu zijn jullie klaar?
Johan: “We zijn nooit klaar. Je
blijft immers verfijnen, verbeteren en bijsturen. Maar veel
verder automatiseren dan dat
we nu gedaan hebben? Nee,
dat zit er voorlopig niet in, in
ieder geval niet grootschalig.
Het is immers een afweging
tussen een investering en wat
het je in effectiviteit en uiteindelijke besparing oplevert.”
Bart vult aan: ”Ik heb het ooit
uitgezocht, je kunt in principe
alles volledig automatiseren
als je dat echt wilt. Maar dan
zul je een geheel nieuw lab
moeten bouwen en een
geheel nieuwe werkwijze
moeten hanteren en dat is
gewoon geen haalbare kaart.
Wij zijn overigens al heel erg
ver. Zo ver, dat onze collega’s
uit Geismar (USA) een bezoek
brengen aan het lab om te kijken hoe we hier werken.”
Johan: “Op ons lab is de stap
gemaakt waarbij de analyse
automatisch gestart kan worden, zonder tussenkomst van
een laborant. Naar onze
mening is dat redelijk uniek.
Daar zijn we best wel trots op.”
Het is wel een traject van
jaren geweest. Hoe groeit
dat zo?
Johan: ”We begonnen in 2004
met opleidingen om software
te leren schrijven, want bijna
alles wat hier geautomatiseerd
is, hebben wij zelf moeten
ontwikkelen, samen met de
producenten van de apparatuur. Simpelweg omdat dergelijke specifieke software niet
bestaat. Je moet het inrichten
op je eigen processen en analyses. In 2006 waren we zover
dat de vijfploegendienst van
het lab kon vervallen en dat
de operators de testen die
voorheen door een laborant
gedaan werden, zelfstandig,
veilig en met een goede kwaliteit konden gaan uitvoeren.
Maar dan ben je er nog niet.”
Bart: “Je hebt natuurlijk altijd
kinderziektes, de fabrieken
moeten vertrouwd raken met
het systeem en vertrouwen op
de resultaten die naar de
fabriek gestuurd worden.
In het begin was vooral dat
laatste een belangrijk punt.
Met regelmaat werd gevraagd
of een laborant de test nog
eens over kon doen, omdat
men de analyseresultaten niet
vertrouwde. Ook waren in het
begin de wachttijden voor de
operators veel te lang. Dat is
allemaal sterk verbeterd door
verdere automatisering en
aanpassingen.”
Hoeveel procent van de
analyses die het lab doet,
worden er geautomatiseerd uitgevoerd?
Johan: ”Ik denk dat zo’n vijftig
tot zestig procent van de analyses van dit lab nu door de
operators zelf gedaan worden.
En nu is jouw volgende vraag
natuurlijk: wat doet een laborant dan nog? De laborant
voert natuurlijk de testen uit
die bijvoorbeeld maar één of
twee keer per week voorkomen, en testen die niet te
automatiseren zijn, maar de
laborant zorgt er ook voor dat
de operators hun testen kunnen uitvoeren. Want de apparatuur moet in zo’n conditie
zijn dat deze betrouwbare
resultaten geeft. Daarnaast
moeten alle benodigdheden
voorhanden zijn, zodat een
operator niet misgrijpt.”
Wat zijn nu nog doelen?
Johan: “We zouden graag de
geautomatiseerde apparatuur
nog stabieler willen hebben,
zodat er echt geen twijfels
meer kunnen zijn over de
testresultaten. Daarnaast worden nu sommige producten
meerdere malen getest. Het
kan zijn dat een product bij de
MDI-fabrieken al getest is, en
Johan Hovenga (l) en Bart Monster verwachten betrouwbare resultaten van de nieuwe schuimrobot
Het gras is altijd groener…
… als het op VYDRO® substraat is geplant.
Nieuw onafhankelijk onderzoek heeft uitgewezen dat
gras dat geplant is op een laag VYDRO® substraat
40% minder water nodig heeft om mooi groen te
blijven. Dit onderzoek helpt het Business
Development Team van Huntsman om VYDRO®
substraat verder geschikt te maken om te verkopen.
VYDRO® substraat wordt tot nu toe gepositioneerd
als het ideale middel om planten te laten groeien op
groene daken en groene muren. Het nieuwe onderzoek biedt nu kansen om het substraat van
Huntsman polyurethaan ook in te zetten voor een
groener gazon. De doelgroep voor deze toepassing
betreft vooral mensen en bedrijven die zich bezighouden met de ontwikkeling en het onderhoud van
aangelegde tuinen
en parken in gebieden waar weinig
regen valt.
Het ‘Groen Kwartier’ in Antwerpen groener
met VYDRO® substraat
Voorlopig wordt VYDRO® substraat nog voornamelijk gebruikt voor het aanleggen van groene daken,
zoals bij een oud militair ziekenhuis in Antwerpen
waarin nu huizen zijn gevestigd.
Dit project, ‘Groen Kwartier’ genaamd, is onderheving
aan een nieuwe regel vanuit het stadsbestuur dat
vanaf 2011 alle nieuwe en gerenoveerde platte daken
beplant moeten zijn. Het stadsbestuur heeft deze
regel ingesteld om de kwaliteit van leven in de stad
te verbeteren, en om de kans op overstromingen
door hevige regenval te voorkomen. Het oppervlakte
van het dak van het voormalige militair ziekenhuis
bedraagt 1200 m2 en is beplant met sedum matten.
Kijk voor meer informatie op www.thevydroeffect.com
Het Groen Kwartier in Antwerpen
Spreekbuis | augustus 2012 | 5
dan wordt het bij de Variants
nogmaals getest als het daar
verwerkt wordt. Het zou mooi
zijn als het bij één test zou
blijven.”
Tot slot wil ik het nog even
over de schuimrobot hebben, want dat is mede de
reden dat we hier zitten.
Bart: “De schuimrobot is ook
een unieke machine. We hebben hard moeten zoeken naar
een bedrijf dat met ons deze
schuimrobot wilde bouwen.
Dit omdat wij hele hoge eisen
stelden aan het automatiseren
van de schuimtest. Een
schuimtest is namelijk een
heel gevoelige test, die je heel
nauwkeurig moet doen. Zover
wij weten zijn wij de enigen
die een schuimrobot hebben,
in ieder geval binnen
Huntsman. De benodigde
techniek is er ook pas sinds
enkele jaren. Ook moesten de
verschillende componenten
aan elkaar ‘geknoopt’ worden
om tot dit robotsysteem te
komen. Dit maakte het tot een
complexe machine. In 2007
zijn we begonnen, in 2010
was de kick-off en nu is hij
dus eindelijk echt van ons.
Hij werkt nu zoals wij dat voor
ogen hadden. Vanwege de
complexiteit heeft het langer
geduurd dan wij hadden
gedacht. De robot moet
namelijk voor het uitvoeren
van de schuimtest twintig
minuten lang handelingen verrichten die niet mogen haperen. Om dit perfect en reproduceerbaar te doen en daarnaast ook de juiste resultaten
te produceren en rapporteren
bleek de software een stuk
ingewikkelder te realiseren
dan vooraf gedacht. Dankzij
de robot elimineren we het
menselijke aspect in de test
en we hopen nu te kunnen
gaan bewijzen dat deze ook
betrouwbare resultaten geeft.”
Altijd kritisch, nooit negatief
H
untsman kent veel collega’s met (zeer) lange dienstverbanden. Veertig jaar werkzaam voor dezelfde
werkgever, het komt niet meer zo vaak voor. Het zijn collega’s met een enorme vracht aan kennis. Kennis van
het bedrijf en van collega’s, maar ook met een enorme
ervaring. En daar maken we vaak graag gebruik van. De
redactie vond het tijd om eens een aantal van deze trouwe collega’s voor het voetlicht te brengen en hen te vragen naar hun loopbaan binnen ICI en Huntsman.
Als ik het Downstream gebouw
binnenloop, op zoek naar mijn
gesprekspartner voor dit interview, hoor ik hem al van een
afstandje. Tenminste, ik weet
nog niet dat ik de stem die
het hoogste woord heeft, ga
interviewen, maar dat wordt
me al snel duidelijk als ik bij
de kantine vraag naar Ben
Bouwman. Ik weet het gelijk,
dit wordt vast een leuk interview, want Ben kan heel smakelijk vertellen.
Om te beginnen bij het
begin: hoe ben je hier ooit
verzeild geraakt?
Ben: “Eind 1972, ik was
inmiddels getrouwd, zag ik
een vacature van ICI in de
krant. Ik kende ICI omdat ik er
ooit ingehuurd was als elektricien. In de advertentie bood
men naast een baan ook hulp
bij huisvesting, gratis vervoer
en een verhuiskostenvergoeding aan. Dat klonk me wel
goed in de oren en dus solliciteerde ik. Er volgde een
gesprek met de heer Hartogh
van personeelszaken en ik
kreeg een rondleiding in de
Perspexfabriek. De dienstdoende wachtchef was erg
enthousiast. Dat kon ook niet
anders na mijn positieve houding en intelligente vragen.
Tja, ik had toen al een redelijk
gevoel voor toneel en een
rijke fantasie! De wachtchef
zei dat er voor mij wel een
glanzende carrière in het verschiet lag. Ik zag de beste
man aantekeningen maken en
in een map doen. ‘Die zijn
voor Personeelszaken’, zei hij.
Met de map stuurde hij me
terug naar de heer Hartogh.
En ja, ik was erg nieuwsgierig
naar wat de wachtchef over
mij had geschreven, dus ik
opende de map onderweg
terug naar het hoofdgebouw.
Dat had ik beter niet kunnen
doen, want die dag stond er
een stevige bries en de papieren waaiden weg en eindigden
tegen het hek. Gelukkig kon ik
het met enig gehannes weer
bij elkaar rapen en ging ik met
een gerust hart naar het hoofdgebouw… ik kon na de medische keuring gelijk beginnen.”
En nu, bijna 42 jaar later,
werk je hier nog. Hoe ziet
jouw loopbaan binnen
ICI/Huntsman eruit?
”Ik heb eerst binnen het
bedrijf mijn Chem A en Chem
B cursus gehaald. Door het
sluiten van de Perspexfabriek
kreeg ik de kans over te stappen naar de Polytheenfabriek.
Ik had een gesprek met de
plantmanager (volgens mij
was dit de heer Barents) en hij
vertelde me dat ik dan wel
mijn baard af moest scheren
in het kader van veiligheid.
Ik zegde toe, maar de volgende dag bedacht ik me.
Mijn baard afscheren voor een
baan was mij een stap te ver.
De heer Samatini (opleidingscoördinator) gaf me een andere kans en gaf me onderdak
bij de Teryleenfabriek en de
baard bleef. Ik heb in die tijd
veel lol gehad; in de busritten
naar het werk, maar ook
tijdens de vele veiligheidscursussen.
Ben Bouwman: “Mijn sik heeft menig
baas zorgen gebaard.”
Die baard bleef voor sommige
plantmanagers een doorn in
het oog en er is mij weleens
verteld dat dit het einde van
de mij, in de jaren zeventig
beloofde, glansrijke carrière
zou kunnen betekenen.”
En de baard heb je nog
steeds?
“Ja, die hoort bij mij, al was
hij vroeger zwart en langer
hoor. Het is nu niet meer dan
een sikkie.”
Wat zijn voor jou memorabele momenten, of zaken
die indruk op je hebben
gemaakt?
“Ik kan me de staking van
1977 nog erg goed herinneren. Ik zat toen in de C-ploeg
van de Perspexfabriek die de
staking zou starten. Met de
bus uit Rotterdam reden we
naar de parkeerplaats van de
pont in Rozenburg in plaats
van naar ICI. Daar werden we
gevraagd om de actie niet
door te laten gaan. We zijn
toen te voet naar het terrein
gegaan en hebben de productie in alle fabrieken veilig afgebouwd. Dit heeft wel indruk
gemaakt omdat de staking
vele dagen duurde. We kregen
van de vakbond FNV vijftig
gulden per dag en was je lid
van CNV, kreeg je eenenvijftig
gulden. Wat mij ook nog goed
voor de geest staat is het
moment dat de D-ploeg heeft
geprobeerd op de eerste dag
de staking te breken.
Maar dat mislukte omdat er in
de C-ploeg een aantal felle
jongens zat. Er was wrijving
met de ‘werkwillenden’.
Maar het is allemaal goedgekomen en we werden weer
‘vrienden’ met ICI hoog in het
vaandel, maar het zijn echt
wel zaken die een onuitwisbare indruk achterlaten.”
Is het echt iets voor jou om
op de bres te springen?
“Ach, ik ben iemand die zijn
woordje wel klaar heeft.
Ik ben kritisch, maar nooit
negatief. Want wat schiet je
op met negativiteit? Sommige
collega’s zullen mij ook wel
kennen van mijn periode in de
ondernemingsraad. Op aandringen van de heer Reijnierse
stelde ik me na Willem van
Hulten op als (tweede) reservekandidaat. En voor ik het
wist zat ik alsnog in de ondernemingsraad omdat er wat
mensen afvielen. Maar ook
dat heb ik met plezier gedaan.
Mijn OR-carrière stopte
abrupt door een ‘coupe’ tegen
de FNV-leden, maar daar ga
ik niet over uitweiden, want
dan is er in deze Spreekbuis
geen plaats meer voor de
altijd opbeurende column van
de heer Van der Meer.”
Na 42 jaar bij ICI/Huntsman,
hoe zie jij je toekomst?
“Kijk, als je diep in mijn hart
kijkt dan zou ik nu ‘ook’ wel
lekker met een of andere
regeling thuis willen zitten,
maar zo zit de wereld nou
eenmaal niet in elkaar. Ik val
net buiten dergelijke regelingen en heb het op mijn werk
nog steeds naar mijn zin.
Laat mij maar mijn werk doen
met collega’s, dan is het
goed. Tuurlijk, ‘vroeger was
alles beter’, maar nu is het
ook zo slecht nog niet.
Er rijden veel caravans rond
met Perspexramen en er zijn
veel PET-flessen waar ik ook
de hand in heb gehad.
En met materiaal uit onze
Variantsfabriek rijden veel
BMW’s met mooie dashboards rond en slapen we
heerlijk op onze schuimmatrassen.
En nu stop ik want de thionyl
moet eruit!”
Huntsman nu Het ACE-team is troef!
volledig
O
eigenaar van
Russische
PU-producent
Op 3 juli kondigde Huntsman aan dat zij het
laatste deel van de Russische joint venture
genaamd Huntsman NMG (HNMG) heeft aangekocht. Hiermee is Huntsman volledig eigenaar geworden van het bedrijf. HNMG is in
Rusland, Oekraïne en Wit Rusland marktleider
op het gebied van PU-systemen voor lijm,
coatings en schoeisel.
Tony Hankins: “De Russische Federatie wordt
gezien als een belangrijke en snel groeiende
economie, met een voorspelde groei in PUproducten die in de dubbele cijfers loopt.
Deze investering geeft ons toegang tot hoogwaardige coatings-, lijm- en rubbermarkten en
biedt ons de mogelijkheid om gedifferentieerde
oplossingen aan onze klanten aan te bieden.”
p 26 juni heeft het ACEteam uit Everberg (ACE
staat voor adhesives,
coatings & elastomers) een
bezoek gebracht aan de
Huntsman Rotterdam-site.
Ze namen tijdens dit bezoek
de gelegenheid om aan de
belangstellenden uit te leggen
welke prachtige producten zij
verkopen van de in Rotterdam
geproduceerde MDI, polyolen
en Variants. Denk hierbij aan
grondstoffen en halffabrikaten
voor lijmen & kitten, verven,
beschermingslagen en deklagen, elastomeren, maar ook:
schoenen en laarzen.
Het ACE-team is namelijk
ook verantwoordelijk voor de
verkoop en technische ondersteuning van de Footwear
Market Unit.
Later in de middag brachten
ze een bezoek aan de nieuwe
Downstream controlekamer.
Spreekbuis | augustus 2012 | 6
ACE-team bewondert nieuwe controlekamer
Waarom heet het Huntsman
en niet Huntsvrouw?
H
et is weer een feest: het bezoek van groep 7 van basisschool De Rank uit
Rozenburg aan Huntsman, al voor de 19e keer! Vol enthousiasme stappen op
woensdag 6 juni de leerlingen van groep 7 in de bus die hen naar het Huntsmanterrein
brengt. Bij het binnenrijden van de poort branden de vragen al los. "Waarom heet het
Huntsman en niet Huntsvrouw?", "Is het hier gevaarlijk?" en "Maken jullie hier ook
frietjes voor McDonald’s?"
Na een introductie in de vergaderzaal bij het QC-laboratorium splitsen de kinderen op
in vier groepen. Twee groepen bezoeken samen met Ewald Pfeiffer (Production Engineer
MDI 2) de controlekamer en de ‘Blind Control Room’ van de MDI 2-fabriek, de andere
groepen gaan in het lab de schuimproef doen en pH-waardes meten onder begeleiding
van Bart Monster, Jasper Heusdens, Roy Nirandjan, Bryan Abbink en Vivian Boer. Als de
groepen aan de slag gaan, komen de serieuze vragen en merk je dat die kleine hoofdjes
een heleboel informatie opslaan. Een vraag als: "Maar gebruikt deze fabriek dan niet heel
veel energie?" laat blijken dat er doorgedacht wordt. De rondleiding door de controlekamer
leidt tot nog veel meer vragen over duurzaamheid en hoe een fabriek werkt. Na een korte
pauze met blikjes fris en muffins wisselen de groepen. De dag wordt afgesloten met pannenkoeken en tijdens de lunch nemen de leerlingen de ochtend door. De eindconclusie:
“Wat hebben we veel geleerd en wat was het leuk!”
Ik was bij H
utsman en
ik
vond het h
eel knap h
oe
ze alles he
bben gema
akt
Het was de
alle gaafste
coolste gaa
fste mega
leukste wa
t ik ooit he
b
gedaan
De fabriken
waren cool!
Mijn cijfer
10!!!!!!!!!!!!
!!
En met dat
schuim wa
s
echt leuk
Een dag bij
Huntsman
vergeet
ik nooit!!!!
!!!!!!
Beste Huntsman,
Het was een coole, geweldige, mega vette ervaring!
Ik wist er wel al iets van, maar nu ben ik nog een stuk wijzer geworden.
Het zag er allemaal erg mooi uit van binnen en van buiten!
En met die brillen en jassen leken we net NERDS haha.
De nieuwe plattegrond (modeltekening Keystone, red.) zag er spectaculair uit, leuk dat jullie voor alles een kleurtje hebben.Veel succes met
het bouwen ervan.
Verder vond ik dat het aardige mensen zijn en ze hielpen iedereen goed!
En verder waren die proefjes met het zuur meten en de schuimbekers
maken super leuk!
En nog bedankt voor de lekkere muffin’s !
HET WAS GEWELDIG!
Groetjes Amber Boer
Jop
tsman,
Beste Hun bij jullie op
ng
Mijn ervari
kike !.
was echt
het bedrijf
ver
o
l geleerd
Ik heb vee
u echt
n
t
e
vindt h
Ik
,
ie
m
e
ch
we leuke
.
n hebben
e
g
in
fet cool !!!!
g
b
la
aar het
en de
Toen we n aakt !.
labjassen
e
d
e
w
m
n
e
e
to
proefjes g
p clowns
ken wel o
le
HAHA! ☺
e
n
w
e
r
o
a
d
a
m
esten
o
m
gemaakt.
n
a
/a
effe roeuimbekers
h
c
brillen op
s
en daarna
b
la
t
t
e
e
o
h
d
r
in
a
a
n
elk
we hebbe
stofjes bij
gaat
e soorten
e
t omhoog
a
tw
w
je
im
ls
u
a
h
c
s
je
aan.
n krijg
bben ged
bekers .!
e
h
im
ren, en da
l
u
a
h
a
c
s
m
e
n
all
je da
e wat we
en zo krijg
t het enig
ie
t.
n
eest.
s
w
a
e
g
w
t
eveer gaa
fabriek
e
maar da
d
r
a
a
ar nu ong
n
a
d
g
t
o
a
n
d
k
o
e
E
L
we zijn o
weten ho
r je de HE
dat we nu
ar bestuu
k
a
u
d
le
rs
is
te
t
u
e
p
h
om
aar acht c
nog
je hebt d
ze gelukkig
n
e
b
.
b
e
e
e
h
n
fabriek m
l kapot zij
e allemaa
bben
maar als z
rs.
ot ,dan he
p
te
a
u
k
p
rs
m
o
te
c
u
reserve
.
tien comp
ele fabriek
ze alle zes
stop de h
r
maar zijn
a
a
,d
p
o
e kn
ze een rod een leuke ervaring
ardige
ht
c
nog hele a ☺
e
k
s
o
o
r
e
n
het wa
s
re
a leuk wa
buiten wa
or het extr
maar daar
o
rd
a
a
,w
rs bij
begeleide
Pelt
ienke van
:N
t
e
ro
g
e
elijk
met vriend
al. Maar
of we waren er
ng
la
et
ni
e
kwamen
duurd
je erop. Eerst
e bus in. Het
p
d
oe
r
gr
uu
n
00
ge
9.
ei
de kleur van je
allemaal gingen
gingen we rond
rtelde wat we
am bordje met
Op 6 juni 2012
ve
na
n
an
m
ee
l
ts
kamer,
aa
un
m
H
e alle
ar de controle
ensen van
na
m
r
ng
aa
gi
p
p
n
eerst kregen w
oe
ee
gr
gen we
aderruimte en
splitst. De ene
doen en zo za
ge
ts
ie
ën
lf
ee
ze
tw
k
we in een verg
in
oo
in
atorium
ochten
en 4 groepjes
naar het labor
puters. We m
m
ng
gi
co
p
e
d
oe
doen. Er werd
gr
op
dere
sten we
e wat ze deden
mochten moe
st doen. De an
n
oe
m
ne
in
ht
b
ic
daar keken w
d
ar
en
p weer in
we na
leppen open
r werd de groe
. Maar voordat
aa
en
d
ak
n
E
m
.
d
hoe je de gask
ze
ei
at
zeep en
veiligh
huim testen w
ola, Dove hand
ril op voor de
C
b
a
n
oc
ee
C
.
en
ijv
waar ze het sc
b
en
er in
nkjes bij
s, handschoen
oest twee dra
st hoeveel zuur
m
te
ht
Je
.
oc
en
m
eerst een labja
ak
p
m
of blauwe
ocht
st. De ene groe
e, rode, gele
zelf schuim m
in
p
ru
b
oe
e
gr
al
e
tweeën gesplit
er
rm
d
an
een no
muffins.
zat terwijl de
eren zodat je
jes drinken en
ro
ak
p
ed
go
en
in Chocomel
je
eg
kr
st
aakte een
te en
en daarna moe
gebouw, we m
vergaderruim
d
e
of
d
ho
ar
t
na
he
r
elkaar gieten
ar
ee
met de bus na
moesten we w
slaagde dag!!!
en gingen we
kreeg. Daarna
weten een ge
To
r
.
ke
en
ze
p
oe
en
d
gr
d
e
ha
lde d
nenkoeken en
Daarna wisse
en tot slot pan
eg
kr
en
o
ot
groepsf
Jordi van Dam
Spreekbuis | augustus 2012 | 7
Personalia
In dienst
Finance
Susi Kaml
01-08 Joëlla, dochter van
Jean-Maurice Rietdijk
en Saskia Spruit
10-08 Wende, dochter van
Marc en Ellen
Blindenbach
Marianela Inees
Richard Kuijstermans
Edwin Vellekoop
Terug van secondment
Arend Jan Zeeuw
Ad Zijl
Benoemingen
Dirk-Jan van Bommel van
Training Operator naar
Operator II
(Eind)redactie
Na bijna 34 jaar Huntsman, voorheen ICI, geniet ik nu van mijn prépensioen. Alle collega's uit al die jaren: hartelijk dank voor de samenwerking, de gesprekken en het plezier dat we hadden.
Alle collega's en directie, heel hartelijk dank voor het afscheid, de
gezellige maaltijd bij Yoe Yi, en de cadeau's die jullie bedacht hadden.
Ook hartelijk dank voor het fotoalbum van deze dag, het is een prachtige herinnering.
Dank voor alle goede wensen. Mijn wens aan jullie allen is, dat het
jullie allemaal goed mag gaan.
Groeten en tot ziens.
Jan en Rina Bimmel
26-06 A. Oranje.
De heer Oranje werd
geboren op
15 februari 1922.
04-07 W.N. van Erk.
De heer van Erk werd
geboren op
13 december 1934.
Sociaal- en milieujaarverslag 2011
Het is niet meer mogelijk om de laatste functie te vermelden.
Uit dienst
SPREEKBUIS is het personeelsblad
voor (oud)medewerkers en relaties
van Huntsman Holland BV.
Oplage: 1700 exemplaren
Buizenpost
Overleden
Purchasing Raw
Materials
Richard Rook
Colofon
Personalia komt tot stand onder verantwoordelijkheid van de afdeling Human
Resources. Wilt u, in verband met het goed kunnen verrichten van betalingen en uitvoeren van personeelsregelingen, wijzigingen in uw persoonsgegevens tijdig doorgeven
aan de afdeling Human Resources d.m.v. een mail naar: [email protected]
Zomerfoto's
Jopie Donkersloot
Hans Houps
Iris Meijer
Birgit Ros
Monique van Rossum
Wendy de Vos
Ton van der Gaag
Ans Impens
tst 2200
tst 2469
tst 2178
tst 3004
tst 2122
tst 2152
Ofschoon ernaar gestreefd is de
juiste informatie te verschaffen, kan
geen garantie voor correctheid of
volledigheid worden gegeven.
Overname van materiaal door
andere publicaties wordt toegejuicht.
Vermelding van Spreekbuis als bron
wordt daarbij op prijs gesteld.
Kortgeleden is het sociaal- en milieujaarverslag van Huntsman
Holland over 2011 uitgebracht. Dit verslag bevat een samenvatting
van het milieujaarverslag zoals verstuurd naar de autoriteiten en het
personeelsjaarverslag van Huntsman Holland. Naast informatie over
onze organisatie zijn de voor Huntsman Holland belangrijkste gebeurtenissen in 2011 beschreven en kijken we vooruit naar 2012.
Om papierverbruik en kosten te reduceren verschijnt het verslag digitaal. Het verslag is te vinden via de bijgaande QRcode op www.huntsman.nl. Een gedrukt exemplaar is op te
vragen via [email protected].
In de vorige Spreekbuis
deden we een oproep om de
mooiste zomerfoto's in te sturen. We hebben een aantal
prachtige foto's binnen gekregen, maar we kunnen ze niet
allemaal plaatsen. De andere
foto's vind je terug op intranet. De mooiste foto beloofden wij uit te printen op canvas en dat is de foto uit
Vietnam van Jasper Heusdens
geworden. Jasper, van harte!
Communications
Postbus 1020
3180 AA Rozenburg
tel. 0181 - 29 21 78
fax 0181 - 29 39 08
e-mail: [email protected]
www.huntsman.nl
Kopij voor het volgende nummer
inleveren vóór 19 september 2012
De Spreekbuis wordt gedrukt op
FSC-gecertificeerd papier.
Grafische realisatie
LNO drukkerij, Zierikzee
Jordy Forman van Operator I
naar Allround Operator
Sven Geleijnse van Training
Operator naar Operator II
Huntsman Holland levert
wereldwijd halffabrikaten
voor de polyurethaan-industrie
Jan Gorzeman
Nick Hendriks van Process
Technician naar Sr. Process
Technician
Jubilarissen
10 jaar
01-09 Marco Andeweg
01-09 Marianne Brand
Sandy Pelkman-Pennings
Glenn Goedegebuur van
Training Operator naar
Operator II
Een prachtig stilleven in Lerwick
op de Shetland Eilanden
Deze uitgave van de
Spreekbuis vindt u
ook op
www.huntsman.nl
Sant Pere Pescador, bosbrand grens Spanje/Frankrijk. Op wat roet en een zon die
volledig achter de rookwolken verdwenen na, is het helemaal goedgekomen!
20 jaar
01-09 Pieter Goudswaard
25 jaar
01-09 Marja Woensdregt
19-10 Hung Nguyen
Er zit muziek in de haven
30 jaar
01-09 Laurence Thring
35 jaar
01-09 Cor Voogt
05-09 Jan Kleijburg
01-10 Erwin Reitzema
Huwelijk
29-06 Arjan Kuipers en
Deborah Meijburg
10-06 Seb, zoon van Bas en
Pamela van der Kooij
27-06 Wilhelm, zoon van Tina
en Steffen HuangMüller
Jasper Heusdens
Geboren
Plezier op de fiets vlakbij Nha Trang in Vietnam
Spreekbuis | augustus 2012 | 8
Op zaterdag 8 september zijn
er twee excursies bij Huntsman
in het kader van de Wereldhavendagen. Deze vertrekken
vanaf de Veemstraat (tegenover het drijvend Paviljoen in
de Rijnhaven) om 10.15 en om
11.45 uur. De excursiekaarten
zijn vanaf 27 augustus 2012
verkrijgbaar via 010-4125353
of www.wereldhavendagen.nl
Telefonisch reserveren is mogelijk van 10.00 tot 17.00 uur
(zolang de voorraad strekt) tot
6 september. Excursiekaarten
zijn vanaf 5 september 2012 af
te halen bij het Reisbureau in
het Drijvend Paviljoen in de
Rijnhaven.