HeeftdeBeightonscorezijnplaatsin elkalgemeenklinischonderzoekin dehuisartsenpraktijk? LemmensKarolien,K.U.Leuven Promotor:Prof.Dr.Westhovens,K.U.Leuven Co-Promotor:Dr.LemmensFrancis,ZOLGenk MasterofFamilyMedicine MasterproefHuisartsgeneeskunde 0 Abstract Hypermobiliteit(Generalisedjointhypermobility;GJH)ismakkelijkvasttestellenviahet bepalenvandeBeightonscore(eenvoudig,enkeleminuten,goedreproduceerbaar). Hypermobiliteitssyndroom(Jointhypermobiliysyndrome;JHS)wordtmeestal gediagnosticeerdviadeBrightoncriteria(mindereenduidig).Devoorbijejarenisde belangstellingindeliteratuurvoorGJHenJHSduidelijktoegenomen,vooralomdatsteeds meerblijktdathetindepraktijknietzozeldzameenklinischbelangrijkeentiteitenzijn. Ineenonderzoeksstudiebijeenbeperktepatiëntenpopulatie(184personen),adrandom gekozenintweehuisartsenpraktijkensteldeikeenverrassendhogefrequentievanGJHvast (16%)enzagbijpatiëntenmetdezediagnosezeervaakpatronensuggestiefvooreen evolutienaarJHS. Ondanksaldebeperkingenvanmijn(klein)onderzoeksprojectmeeniktemogen concluderendathetergdemoeiteloontomdeBeightonscoreoptenemeninhetbasis klinischonderzoekvanelkehuisarts.Viaeennauwkeurigebegeleidingeneenaangepast kinesitherapeutischstabilisatieprogrammazalmenwellichtevolutienaarJHSkunnen vermijden(“primairepreventie”).Tevenszalmenveelsnellerooghebbenvoorklachtenen patronendietochinderichtingvanJHSwijzenenmitseengoedebegeleidingeneen aangepastoefenprogrammazalmendeevolutienaareenchronischpijnsyndroomof invaliditeitkunnenverhinderen(secundairepreventie).Metenisweten,enéénminuuttijd vooreenBeightonscorezaliknooitmeervergeten. 1 1 Inhoudsopgave 1 LITERATUURSTUDIE 3 1.1 INLEIDING 1.2 BIOMECHANICA/PATHOGENESEJHS 1.3 PREVALENTIE 1.4 KLINIEK 1.4.1 ALGEMEEN:EVOLUTIE 1.4.2 DEELSYMPTOMEN 1.4.2.1 Musculoskeletaal 1.4.2.1.1 Gewrichtspijn 1.4.2.1.2 Proprioceptie 1.4.2.1.3 Spierpijn 1.4.2.1.4 Subluxatie/dislokatie 1.4.2.1.5 Overbelastingsletsels 1.4.2.1.6 Neurologischesymptomen 1.4.2.1.7 Chronischepijn 1.4.2.2 Extra-articulair 1.4.2.2.1 Huid 1.4.2.2.2 Vasculairesymptomen 1.4.2.2.3 Moeheid 1.4.2.2.4 Hoofdpijn 1.4.2.2.5 Visceralepijn 1.4.2.2.5.1 Pan-GIdysmotiliteit 1.4.2.2.5.2 Urogenitaleproblemen 1.4.2.2.6 Autonomedysfunctie 1.4.2.2.7 Angststoornissen,depressie,slapeloosheid 1.4.2.2.8 Verminderdewerkingvanlokaleanesthetica 1.4.2.3 Invloedopzwangerschap 1.5 DIAGNOSE 1.6 DIFFERENTIAALDIAGNOSE 1.7 AANPAK 1.8 PROGNOSE 3 4 6 6 6 9 9 9 10 10 10 11 11 11 12 12 12 13 14 14 14 15 16 16 17 17 17 22 24 28 2 ONDERZOEK 29 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 29 29 30 35 37 INLEIDING METHODE RESULTATEN DISCUSSIE CONCLUSIE 3 BESLUIT 37 4 BIJLAGEN 38 2 5 DANKWOORD 45 6 BIBLIOGRAFIE 45 1 Literatuurstudie 1.1 Inleiding Hypermobiliteitwordtgekenmerktdoorsynovialegewrichtendievoorbijdenormalelimieten kunnenbewegenrekeninghoudendmetleeftijd,rasengeslacht(1)(2)Personenmethypermobiliteit kunnenonderverdeeldwordenin2groepen:dezezondersymptomenendezemetsymptomen.De groepzondersymptomenwordtgeneralisedjointhypermobility(GJH)genoemd.Hetzijnpersonen metgroterelaksiteitindegewrichtendangemiddeld,maarzonderklachten.Detweedegroep,waar weonsindezethesisvooralopwillenrichten,desymptomatischegroep,catalogerenweonderhet jointhypermobilitysyndrome(JHS).Hetisnietduidelijkofdezegroepenvolledigaparteofverwante entiteitenzijn,danweldatGJHeenvoorloperisvanJHS. DetermJHSisvoorheteerstgebruiktin1967(3)(4).Toenstonddetermvoormusculoskeletale symptomeninaanwezigheidvanalgemenegewrichtshypermobiliteit.Deartsendievoorheteerst gebruikmaaktenvandetermwarenreumatologen.(5)MenbeschouwdeJHSalseen reumatologischeaandoeningbijgezondeindividuendiezichaandelimietvandenormalerangevan gewrichtsmobiliteitbevonden.Erwerddoorenkelentoenalgeopperddathetmogelijksomeen erfelijkebindweefselaandoeningging,gerelateerdaanMarfan/Ehlers-Danlos.Maarditideewerd meteenweerafgevoerd.Hetduurdeuiteindelijkeenhalveeeuwvooraleerereenrechtzetting volgde.TerwijlvroegergedachtwerddathypermobiliteitgewoonhetuiteindevandeGausscurve vandenormalebewegingsrangevormde,wordtnuaangenomendatdezehypermobiliteitafwijkt vanhetnormale.(6) JHSfenotypeoverlaptmetandereerfelijkebindweefselaandoeningen(HDCT:heriditarydisordersof connectivetissue).In1996deeldemenhetdaarominbijdebindweefselaandoeningen.Andere, ernstigerevormenindezegroepzijnEhlers-Danlossyndroom(EDS)(bvvasculairtype),Marfan syndroomenOsteogenesisImperfecta(OI).JHSwordtindezecontextEDStypeIIIofEhlersDanlos hypermobilitytype(EDS-HT)genoemd,enzoumeteendefrequentstevande6subtypesinEDSzijn. (7)(8)DetermenJHSenEDS-HTwordentegenwoordigdoorelkaargebruikt.Ofdezeklinische overlap,ookeenetiologischeoverlappingimpliceert,isnognietbevestigdopmoleculairniveau.(9) IntegenstellingtotdeanderegrotetypesvanEDSisdemoleculairebasisvanEDS-HTnogniet 3 gekend.ErzijnwelenkelefamiliesmetEDS-HTgekendmeteenmutatieinTNXBenCOL3A1genen. (10)MetdehuidigekennisvanzakenkunnenwewelmetzekerheidstellendatJHSeen polygenetischeerfelijkeBWaandoeningis,(11)(12)(13)meerbepaaldeenautosomaaldominante aandoeningmetincompletepenetratieenvariabeleexpressiviteit,diepatiëntenvoorbeschikttot eenhelereeksmusculoskeletaleenextra-articulairesymptomen.(14) OndanksdetoenemendeaandachtindeliteratuurvoorJHS,isdeaandoeningnogteweinigbekend, ondergediagnosticeerdendusvaakooknietcorrectbehandelddoorhetmedischecorps. Depresentatiekanzeersterkvariërentussenverschillendeindividuen,ookbinnendezelfdefamilie. Hoewelhypermobiliteiterfelijkis,moetditdaaromnietsteedsmedischrelevantzijn.Kinderen hebbenvannaturemeermobielegewrichtendanvolwassenen.Ditkanaldannietverminderenna depuberteit.Omdatdeklinischerelevantiezovarieerttussenverschillendeindividuen,ishetbest daterinitieeleerderinhetachterhoofdrekeningwordtgehoudenmetdefamilalebelastingende mogelijkesymptomenvanJHS.Alserzichdansymptomenpresenteren,zaldediagnosesneller gesteldwordenenkanprofessionelehulpgezochtworden. 1.2 Biomechanica/pathogeneseJHS Erzijn3belangrijkepijlersdiebepalenofeengewrichtaldanniethypermobielis:destructuurvan hetcollageeningewrichtskapsel,peesenoverliggendweefselendegraadvanrekbaarheid;devorm vandearticulerendeoppervlaktenvanhetbotendeneuromusculairetonusdiehetgewrichtonder fysiologischeomstandighedenmoetstabiliseren(dezewordtbepaalddoorhetzenuwstelselende spier). Collageen Vermoedelijkspeeltdecoderingvoorproteïnenvandeverschillendetypescollageeninhet bindweefseleenbelangrijkerolindepathogenese.(15)Zozoueenabnormaleratiovancollageen typeIIItenopzichtevantypeIeenbelangrijkerolkunnenspelen.(1)(13)Type1collageenheefteen hogetreksterkteenishetfrequentstvoorkomendtypecollageeninonslichaam.Hetkomtvoorin pezen,gewrichten,huid,gemineraliseerdbotenzenuwreceptoren.(1)Type3collageenisveel mindergeorganiseerdenveelrekbaarderenkomtvooralvoorindarmen,huidenbloedvaten.(12) EentoegenomenIII/Iratiozorgtdusvoorminderstevigenfragielerbindweefselwaterfelijke laksiteitofverminderdestijfheidvanhetweefselgeeft.(16)Recentwordtookaanmutatiesingenen diecoderenvoortype5collageeneenmogelijkerolinJHStoegedicht.Type5collageenreageertmet type1tijdensdefibrillogenesisenspeelteenrolinderegulatievandediktevandefibril.Een 4 wijzigingindezeinteractiekanleidentotdunnere,fijnereenmindergeorganiseerdecollageen fibrillen.MeerbepaaldzouvolgensMalfaitetaldeinterferentievancollageentype5methetNpropeptidevanbeidealfa-ketens(α1enα2)vanhettypeIcollageenverantwoordelijkzijnvoorde typischeED-achtigesymptomenzoalslaksiteitvandehuidensubluxatieendislokatievan gewrichten.(17)(2).Dezeafwijkinginhetcollageenisvooreengrootdeelafhankelijkvande genetischevoorbeschiktheid. Inhetbindweefselisnaastcollageenookelastineaanwezig.Elastineondergaatextensieonder relatiefkleinekrachten,enkeertvolledigteruginzijnoorspronkelijkestatusalsdekrachtwordt verwijderd.Metouderwordenverandertdetextuurvanelastineenvermindertdeelasticiteit, waardoorhypermobiliteitopoudereleeftijdminderopvallendwordt(enJHSdusmoeilijkerte diagnosticerenwordt). Botoppervlakten Erzijngewrichtenwaarbijdestabiliteitgrotendeelsafhankelijkisvandebotoppervlaktenzoalshet ellebooggewricht,waar‘botlocking’inhyperextensievoorkomt.Ookindeenkelwordtdelaterale beweginggrotendeelsgelimiteerddoorbot.Erzijnechterookgewrichtendieweiniggelimiteerdzijn doorbotoppervlaktenzoalsdeknie:destabiliteithierhangtafvanligamenten(kruisbandenen collateraleligamenten).Devormvanarticulerendegewrichten,bepaalddoorbotenkraakbeen,is waarschijnlijkerfelijk. Neuromusculairecontrole CongenitaleGJHisopzichnietvoldoendeomgegeneraliseerdegewrichtsinstabiliteitteveroorzaken. Slechts10%vandepersonenmetGJHheeftsymptomen.(18)Eengenetischevoorbeschiktheidis nodig,maardaarnaastspeeltdeaanwezigheidvanverminderdeproprioceptieenspierhypotonieook eenrol.Dezerolblijftechternogonvoldoendeonderzocht.(19)Zekerisweldatverminderde proprioceptieookverminderdegewrichtskinesthesieenruimelijkeoriëntatiegeeft.(20)(21)(22)(23) (24)Pre-matureosteoartritisdiegeassocieerdvoorkomtbijverschillendeneurologische aandoeningen(vbsyringomyelia,tabesdorsalis)bewijstdebeschermenderolvanhetzenuwstelsel opdegewrichtentijdenshetnormaleleven.Dataldezeaandoeningenvanhetcentrale zenuwstelsel,osteoartritiskunnenveroorzakenillustreerthetbelangvanvolledigeintegriteitvande afferenteproprioceptieveboogendeefferentecontrolevandespiertonus.Ookdeintegriteitvan hetgolgi-systeemindepezenenindespierspindelsisbelangrijkomdebewegingsrangevanhet gewrichttebepalen. Concluderendkunnenwestellendatzowelcollageenwijzigingen,botoppervlaktefactorenalsneuromusculairecontroleviahetcentraalzenuwstelseleenrolspeleninpathogenesevanJHS.Deze3 5 mechanismenzorgenvooreenverhoogdegewrichtsmobiliteiteneenverminderdesensorische feedback,beideessentieelvoordestabiliteitvaneengewricht.Hierdoorisereenabnormale belastingvandegewrichtenenkomtereenbiomechanischebelastingopdeomliggendeweefsels. Ditleidttotpijn,gewrichtsbeschadigingendesymptomenvanJHS.(25)(26)(27)(28) 1.3 Prevalentie Hetismoeilijkomeenjuistcijferopdeprevalentievanhypermobiliteitteplakken.Hetisafhankelijk vangeslacht,etniciteitenleeftijd.Deprevalentievermindertmetdeleeftijd,komtmeervoorbij vrouwendanbijmannenenkomtmeervoorinAfrikaenAziëdanindecaucasischebevolking.(2) Bijkinderenisdeprevalentietussen10en25%.Bijvolwassenen5%indeUSA;25-38%inIrakenzelfs tot43%ineenstaminNigeria.(2)DeprevalentievanJHSisnogonduidelijker.Deklinischeliteratuur beschrijftEDSalseenzeldzameaandoeningdievoorkomtin1/5000;waarvanJHS/EDS-HT,EDS klassiektypeenEDSvaculairetypedemeestfrequentetypeszijn.(29)Maardeklinischepraktijk suggereerteenhogereprevalentievanJHS/EDS-HTmeteenfrequentievan0,75-2%indealgemene populatie.(18)HoedanookwordtstilaanduidelijkdatJHSgeenzeldzaamprobleemis.Sommige statistiekenachtenJHSverantwoordelijkvoor1/5vanallemusculoskeletaleverwijzingenbijkinderen envolwassenen.(4) 1.4 Kliniek Weopterenervooreerstdeglobaleevolutieteschetsenenvervolgensdeverschillende deelsymptomenafzonderlijktebelichten. 1.4.1 Algemeen:evolutie Gewrichtshypermobiliteit(GJH)wordtenkeljointhypermobilitysyndrome(JHS)alserklachten aanwezigzijn.NietiedereenmetGJHwordteenpatiënt.EenvandekenmerkenvanJHSisde klinischeheterogeniciteit.Sommigenhebbenweinigtotgeenklachten,endeGJHisdanloutereen toevalligevondstbijhetklinischonderzoek,somsaanweziginslechtseenpaargewrichten,maar somsookveralgemeend.Dezeheterogeniciteitbemoeilijktdediagnose. Hypermobiliteitisooknietaltijdeennadeel.Insportenzoalsballet,turnenendansenishetzelfs duidelijkeenvoordeel.(15)Ookbijmuzikantenkanheteenvoordeelzijn,zekunnenbijvoorbeeld gemakkelijkermoeilijkeakkoordenaandoorhunhypermobielevingers.Personenmet hypermobiliteitzullendanookgemakkelijkervoordezesportenenhobby’skiezen.Hetisdusnietzo datballetofturnendeprimaireoorzaakvanhyperlaksiteitis.Doorhetvoordeeldatpersonenmet hyperlaksiteitindezesportenhebben,zijnzegewoonoververtegenwoordigdindezesporttakken: tot90%prevalentiebijballetdansers(30)(31),66%bijdans-studenten.(32),tussen33en42%in 6 professioneelvoetbal(33)(34)en24%inamateurrugby(35).Hoewelzemeerrisicoop musculoskeletaleklachtenhebben,kunnenzemededankzijdehypermobiliteiteenhoog prestatieniveauhalen.Detrainingvanopzeerjongeleeftijdzaloverigenshyperlaksiteitbijalle turnersendansers(ookdezezonderGHJ)indehandwerken. DepersonenmetGJH,maarzonderchronischemusculoskeletaleklachtendiemeerdan3maanden aanslepen,wordenbeschouwdalsde‘copers’.Ditwilnietnoodzakelijkzeggendatzesymptoomvrij zijn,maarweldatzeopeengoedemaniermetdeeventueleklachtenenongemakkendiekunnen voorkomenomgaan. Desymptomenbeginnenvaakmildindekindertijdenkunnenpotentieelverergerenbij volwassenen.(36)ErzijnmeestalmeerderesymptomenaanwezigbijJHS.Dezekunnenerg verschillendzijninaardenernstbijverschillendeindividuen.Somsishetmoeilijkomdeklachtente matchenmetdepatiëntdiejevoorjehebt.Depatiëntdiejeziet,beweegtvrijwelnormaal.(37) Hierdoorwordtpatiëntvaaknietbegrepenenkandezezelfsgezienwordenalseenhypochonderen kanhetlabel‘psychosomatischeproblematiek’opzichgeplaktkrijgen.(13) KinderenmetGJHkunnenasymptomatischzijn,(38)maarmeldingenvanklachtenkomentoch steedsmeervoor.Zozijngroeipijnenbijkinderen,vooralindeomgevingvandeknievaak “miskende”symptomenvanJHS.(7)(39)Indezefasekunnenerookalenkelegeassocieerde neurologischesymptomenoptredenzoalseenvertraagdemotorischeontwikkeling,mildehypotonie, coördinatieproblemen.(39)(40)Anderestudiesbevestigdendeassociatiesmetmotorische ontwikkelingsachterstandniet.(41)(38)Hetisonvoldoendegewetenwaaromsommige hypermobielekinderensymptomenenpijnkrijgen,enanderenniet. Symptomenkunnengedurendehetvolledigelevenmildzijn,maarJHSkentmeestaleenprogressief verloopmethetouderworden.Alserprogressieisnaareenvolgendefase,ontstaatergradueel meerpijn.Devoornaamsteklachtenzijnmeerderewekedelenblessures,gewrichtspijn,spinale instabiliteitendislokaties.Erkunnenookalcomplicatiesvanoverbelastingindedragendestructuren optredenzoalsbekkenbodemverzakking,hernia,varices,.. Ineenverderefasegaatdepijntoenemen.Jongvolwassenenhebbenmeestfrequentlastvan artralgieenmyalgie,meestalbeperkttoteenpaargewrichtenenwisselendvanlokalisatie.Nadien wordtdepijnmeerpersisterendengegeneraliseerd.Depijnisfrequentasymmetrischen wisselendinintensiteitenlokalisatie.Eriszeldeneenverminderingvanlevenskwaliteitindezefase. Deaanhoudendestresswaardegewrichtenaanblootgesteldzijn,kanzorgenvooreenverminderde mobiliteitwaardoordiagnosestellingmoeilijkwordt.Naarheteindevandezefasetoekunnen chronischepijn,rugpijnenspierpijndedagelijkseactiviteitenbeginnentebeperken. 7 Ineennogverderefasekandepijnzowijdverspreidwordendatdepatiëntdelastnietmeerkan lokaliseren.Eriscontinumatigetoternstigeachtergrondpijnaanwezig,diedoorbanalestimulikan escaleren.Ditprocesnoemtcentralesensitisatie,envindtookplaatsbijreumatischeziektenzoals RA,lupus,..Centralesensitisatiezouinhetcentralezenuwstelselveranderdeneuronaleplasticiteit geven(deamygdalaheefteengrotervolumebijhypermobielepatientendanbijdecontrolegroep). Verderishetvolumevandegyruscingularisenpariëtalelobvandehersenenverminderd.(42)Deze bevindingenzijnookbeschrevenbijanderesyndromenzoalsfibromyalgie.(43) Onaangepasteperceptiesvormenhetgedragsequivalentvandeveranderingeninneuronale plasticiteitgedurendecentralesensitisatie:uitvergrotenvanpijn,enzelfskinesiofobie.(44) Dezeonaangepastperceptiesontstaanvaaknapijnlijkeevents.Menkrijgtangstomdezepijn opnieuwteervaren,enmengaatbewegingvermijdeninplaatsvandeconfrontatiemethet probleemaantegaan.Hierdoorvermindertdefysiekeactiviteit,waardoordefysiekemobiliteit wordtbeperktendeconditioneringontstaat.Doorbeperkingvandefysiekeactiviteit,isereen verliesvanspierkracht,verminderdeflexibiliteitenverminderdeaerobecapaciteit.Eenviscieuze cirkelkanontstaan:kinesiofobieleidttotminderbeweging,watdanweermeerpijnenongemak geeft,watopzijnbeurtweerleidttotmeerkinesiofobie.(45)Kinesiofobieisvolgenseenstudievan GrahameetaldebelangrijksteprognostischedeterminantbijJHS.(46)Ookverstijvingvande gewrichtenkandoorspierdeconditioneringenatrofieoptreden.Dezeverstijvingbemoeilijktde diagnoseindezeinvaliderendefase. Symptomendiedanfrequentgenoemdwordenzijnbrandendgevoel(dysesthesie),perifere paresthesie,gegeneraliseerdespierhypersensitiviteitvooreenaantalverschillendefysischeen chemischestimulizoalslicht,geluid,geuren,…InditstadiumwordtvaakdediagnoseCVSof fibromyalgienaarvoorgeschoven,omdatvermoeidheideenvandebelangrijksteklachtenis. Uiteindelijkkanerindemeestgeavanceerdefaseangstendepressieontstaan.Doorde deconditioneringenpijnkanookobesitasontstaan.Ditalleskanervoorzorgendatiemandnietmeer instaatisomtegaanwerkenenchronischziekwordt.Vooraldoordechronischepijnengastrointestinaledismotiliteitkomenmensenverderineenneerwaartsespiraal.Zeverliezenhun zelfstandigheid,mobiliteit,zelfredzaamheidenzelfvertrouwen.Delevenskwaliteitgaatersterkop achteruit.(47)Pijnmedicatiehelptnietmeer,chronischgebruikvanopoïdenstijgtindezestadia.Dit middelenmisbruikgeeftnogeensextraneveneffecten. Inditverbandmoetmisschiennogaangestiptwordendatpijngrenseencomplexfenomeenis.JHS interageertmisschienmeteenreedsbestaandeonafhankelijkevariabiliteitinpijnsensitiviteit.Erzijn proteinenzoalscatechol-o-methyltransferasediebetrokkenzijninaspectenvanpijn 8 neurotransmissie.Hierkangenetischevariatieinbestaan.(48)Misschienishetookhierdoordat meervrouwensymptomenhebbenbijJHSdanmannen,vrouwenhebbenvaakeenlagerepijngrens. Delagerepijngrenskandeterugkerendepijnvollesensatiesenziekteprogressievergemakkelijken. 1.4.2 Deelsymptomen 1.4.2.1 1.4.2.1.1 Musculoskeletaal Gewrichtspijn GewrichtspijnisvaakdehoofdklachtbijJHS.Doorgewrichtsinstabiliteitzijnerexcessieve bewegingenvanarticulerendeoppervlakteninnietfysiologischerichtingen.Doordeexcessieve bewegingenkomterstressopgewichtsoppervlakken,ligamentenenomliggendestructuren.(27)De nociceptieveafferentezenuwenwordenhierdoorgeprikkeldenditgeeftpijn.Kniepijnishierbijde meestfrequenteklacht.(22)Stabilisatievanhetkniegewrichtwordtvoorziendooractieve (neuromusculaire)enpassieve(gewrichtkapselenligamenten)componenten.Bijhypermobiele individueniserverminderdestijfheidvandepassieveelementen,wathypothetischhetrisicoop knieblessures,insituatieswaargrotestabiliteitnodigis,verhoogd(zoalsbijlanden,springen, pivoteren).Dezebevindingwordtbevestigdinrecentemeta-analyse:bijindividuenmetGJHisereen verhoogdrisicoopknieblessures,maargeenveranderdrisicoopenkelblessures,integenstellingwat invroegerestudiesaangetoondwerd.Sportbeoefenaarstussende9en39jaarmet gewrichtshypermobiliteiteneenBeightonscorevan≥4/9hadden5keermeerrisicoopknie blessures,vooraltijdenscontactsporten.(49)Voorstekruisbandletselszijnmeerfrequentbij volwassenenmetBeightonscorevanmeerdan6/9enkniehypermobiliteitindenietaangedaneknie. (50)Groeipijnenbijkinderenenadolescentenofeenvoorgeschiedenisvangroeipijnenzijneen frequenteklacht. Demechanischestressheeftookdegeneratievegevolgen:Debotmassawordtlager(51)(52)en zorgtmogelijkvoorhetontstaanvanvervroegdeosteo-artritis.(53)(54)(55)Dedegeneratieve veranderingenkunnendanweerbijdragentotperifereennociceptievepijn.Deimpactvan osteoarthroseopJHSisnognietheelduidelijk,verderonderzoekishiervoornodig. PersonenmetJHSwandelenookmetgroterebeweginguitslagindegewrichten(heupenknie).Door deverhoogdegewrichtsmobiliteitkomtermeermechanischestressophetkraakbeen.Repetitieve microtraumatakunnenontstaanenditkandeontwikkelingvanosteoartritisbevorderen.(56)Een anderemogelijkheidisdatJHSbinnenzijnspectrumvannogweiniggekendegekende bindweefselaandoening,eenbelangrijkeverantwoordelijkheiddraagtindeontwikkelingvan osteoartritis.(57)(58) 9 1.4.2.1.2 Proprioceptie Proprioceptiegeeftdeherseneninformatieoverdepositievandegewrichtenenpezen,wat belangrijkisvoorgewrichtsstabilisatie.Verminderdeproprioceptieenneuromusculairecontrole geefthogerrisicoopblessureinhypermobieleindividuen.(59)(60)Hypermobiliteitkandestatische collageencomponenten,zoalsligamentenengewrichtskapsel,aantasten,waardoordestabiliteit vermindert.Erwordtnuookgedachtdatdynamischecomponenten,gecontroleerddoorhetcentraal enperifeerzenuwstelsel,ookbetrokkenkunnenzijn.(61)(60) Deverminderdeproprioceptiekanveroorzaaktwordendoorschadeaandemechanoreceptoren. (62)Doordeverminderdeproprioceptiewordendeextremebewegingsuitslagenmindergoed herkend,waardooreennogonstabielergewrichtwordtgevormddoordeomliggendestructurennog verderuitterekken.Vooraldemogelijkheidomdejuisteeindgrensvandemobiliteittelokaliseren isverminderd.(2)Gewichtsbelastingmethyperextensievandeknieën,gecombineerdmet verminderdemotorischecontroledoorslechteproprioceptieenverminderdespierkracht,kan microtraumataenabnormalebelastingvandeknieinduceren,watkanresultereninkniepijn. Behalvegewrichtspijniseenandergevolgverminderdefijnemotorischcontrole,watzichkanuiten ineenslordighandschriftenvertraagdecoördinatie(63). 1.4.2.1.3 Spierpijn Spierpijnkomtookvoor.Dituitzichinitieelvaakenkelalsverminderdespierkrachtenexplosiviteit. (64)Verminderdespierkrachtisgezienbijnietsymptomatische8tot10jarigenmetlatereJHSin vergelijkingmeteencontrolegroep.(65)OokeenstudievanFatoyeetaltoondeaandaterbij hypermobielekinderentussen9en13jaarverminderdeisometrischekrachtbijknieextensieen flexiewasinvergelijkingmetdecontrolegroep.(22)Erzijnechteranderestudiesdiedeze verminderdespierkrachtbijkinderennietbevestigen.(66) Dezespierpijnuitzichvaakalsnietspecifiekerugpijn.Doordeverminderdespierkrachten proprioceptiewordendebelangrijkestabilisatiespierenvanderugsnellervermoeid,waardoorvaak “core”klachtenzoalsnietspecifiekerugpijnontstaan(2).Hyperlordosewordtvaakgezien.Erisook eenverhoogdeprevalentievanspondylolyseenscoliose,diebeideookkunnenleidentotrugpijn. 1.4.2.1.4 Subluxatie/dislokatie Daarnaastgeeftdehypermobiliteitookeenvoorbeschikkingvoorwekedelentraumata,subluxaties ensomszelfsvolledigedislokaties.(67)Instabiliteit,vooralinschouders,glenohumeraal(68), knieschijven,kakenenkleinegewrichten,kanklachtengeven.Instabiliteitkantotmicrotraumataop degewrichtsoppervlaktenleiden,watviaadaptatieencompensatievanbewegingen,danweer overbelastinginanderedelenvanhetbewegingsstelselkanveroorzaken. 10 1.4.2.1.5 Overbelastingsletsels RecenteliteratuurtoontaandathetgangpatroonbijJHSandersis.JHSheeftrechtstreekse consequentiesopdebiomechanicavanhetgewricht,watkanbijdragentotoverbelastingsletsels. Enthesopathieënkunnenoptredenzoalstendinitis,synovitis,bursitis,tenosynovitisenfasciitis. Recidiverendeofchronischeinflammatiekantotverdunningenspontaneruptuurvanpezenen ligamentenleiden.(8)(69)Overbelastingsletsels,vaakveroorzaaktdoorminimaaluitlokkende factoren,kunnenleidentotverminderdeactiviteitomzodegewrichtentesparen.Hierdoorkaneen neerwaartsespiraalvanverminderdeactiviteitontstaandoorangstvoorpijn.Ditkanleidentot deconditionering.(70)(16)(27) 1.4.2.1.6 Neurologischesymptomen Erzijnverschillendestudiesdieneurologischesymptomenaantonenzoalscompressieneuropathie enperifereneuropathie.(71)Deoorzaakzoukunnenzijndatdoorabnormalestressopde omliggendestructurenrondeengewrichtereengroterekansop(sub)luxatievandezenuwen aanwezigis.Hierdoorkanneuropatischeperiferepijnontstaanmetalsvoornaamsteklacht paresthesieën.(69) Ookcomplexregionaalpijnsyndroomtype1en2isbeschrevenbijJHS(72),netzoalstarsaalen carpaaltunnelsyndroom(73)(74)enoculaireptose.Verderzijnookveranderingeninde neuromusculairereflexenbeschreven,waardooronhandigheideninstabiliteitkanontstaan.(2) 1.4.2.1.7 Chronischepijn Chronischepijnbegintsluimerend,enisnietgelinktaanbepaaldlichaamsdeelofeenspecifieke blessure.Hetisveelaleenverergeringvanbestaandegewrichtsofspinalepijn.Hetbeginvande symptomenkanvaakgelinktwordenaanhetmomentwaaropsportofrecreationeleactiviteiten opgedrevenzijnindeadolescentie.Erkunnenverschillendetriggersaanwezigzijnzoalsfysieke activiteit,eenauto-ongeval,eentraumatischegebeurtenis,maarevengoedkanhetidiopatisch beginnen.(5)Hetkomtvaaktotuitingwanneeradolescentenbeginnendeeltenemenaan competitiesporten. Erisvaakassociatievanhyperalgesieenallodynie.Gegeneraliseerdehyperalgesiebijvolwassenen komtvakervoorbijEDS-HTvergelekenmeteengezondecontrolegroep.Doorcentralesensitisatie zijnpersonenmetJHSmeergevoeligaanpijnenvermoeidheid.Deredenwaaromdezeopregulatie vandehersengevoeligheidplaatsvindt,isnietgekend.Depijngrensverlaagtmethetopkomenvan depijn.Depijngrenskanzolaagworden,dathetcentraalzenuwstelselaleenreactieoppijnuitzendt bijminimaleofzelfsafwezigeprovocatie.Eenhypotheseisdatdeopregulatievanhetcentraal zenuwstelselhetontstaanvanchronischepijnkanveroorzaken.Dezeadaptatievanhetcentrale 11 zenuwstelseliswaarschijnlijkzelfsbedoeldalseencompensatoirmechanismeomhetlichaamte beschermentegendegewrichtsinstabiliteitenhetgebrekaanproprioceptie.(70) Dechronischepijnismeestalresistentaanoraleanalgeticaenkanverergerenbijbewegingen.(75). Hierdoorgaanveelmensenbewegingvermijden,waardoorkinesiofobieontstaat,waardoorde spierendanweermindergebruiktwordenendeconditioneringontstaat.Zoblijftmenineen viscieuzecirkelmeteenneerwaarstetendens,eneensteedsverergerendepijn.Dituitzichals verminderdefunctie,verliesvanzelfstandigheid,zelfvertrouwenenzelfredzaamheid.(2)(75) Decombinatievanfysiekeenpsychischeontredderingisvergelijkbaarmetdezebijfibromyalgieen CVS.HierdoorkanindezeeindstadiavanJHSmetaanwezigheidvanchronischepijn,envaakal verstijvingvandegewrichten,dediagnosevanJHSsomstenonrechtenietmeergesteldworden. DezeeindstadiaJHSkrijgtdanvaakdediagnosevanCVSoffibromyalgie.(76)(77)(78) 1.4.2.2 Extra-articulair 1.4.2.2.1 Huid Eendunne,fragieleoflaksehuidwordtvaakgezienbijJHS.(6)(15)Striaeopjongeleeftijd,sneller blauweplekkenofhuidkwetsurenkrijgenenmindergoedhelenvandezewondesmetabnormale littekenvorming(keloid,atrofischofpapyraceus) zijnhiereenuitingvan.Ditwordtveroorzaaktdoor datdestructureleproteinenzoalscollageen,fibrillineenfibronectinenietzostevigofgeordend samenkitteninvergelijkingmetdehuidvananderepersonen.Erisgeenbehandelingvoor.Daarom iseengoedealgemeneverzorgingvandehuid,vermijdenvantraumaenaandachtvoorwondheling belangrijk. Striaewordennormaalvooralveroorzaaktdoorovergewicht,langduriggebruikvancorticoïden,bij Cushingsyndroomofnaeenzwangerschap.Zekomenmeestalvooropdelagerugofopdebuik.Bij JHSkunnendezestriaeopabnormaleplaatsenzoalsdeelleboog,borst,onderdearmenenopde binnenkantvanhetdijbeenvoorkomen. 1.4.2.2.2 Vasculairesymptomen AlsjedestollingvaniemandmetJHStest,zoudenhiergeenafwijkingenmogenaanwezigzijn.Indien dittochhetgevalis,isJHSnietdeoorzaak.Daterverhoogdebloedingensnellervoorkomenvan wondjesaanwezigisbijJHS,komtomdatdehuiddunenfragielis,endekleinecapillairensneller wordenbeschadigd.SlechterewondhelingkomtvooralinhetklassiektypevanEDSvoor,maarookin hethypermobiele.Ditkomtvaakpastotuitingnaeenoperatie.BijJHSmoetmenaltijdrekening houdenmethetrisicoopslechterewondheling.Hiermoetaltijdaangedachtwordenbijhet overwegenvanheelkunde.(79)AnderevasculairesymptomengeassocieerdmetJHSzijnvarices,(54) 12 (2),blauweplekken(80)(2)enhetsyndroomvanRaynaud.(81) 1.4.2.2.3 Moeheid VandepersonenmetJHSgeeft84%(vooralvrouwen)aanmoetezijn.Inhetdagelijkselevenhebben zeevenveellastvandemoeheiddanvanpijn.Defactormoeheidwordtdoordeomgevingheelvaak onderschatengeminimaliseerd.Hetmoezijnzoutemakenhebbenmetslaapstoornissen, concentratieproblemen,verminderdsociaalfunctionerenenminderpositiefomgaanmetmoeheid enernstvandepijn.(82)(59)Vaakiseenwijdspectrumvansymptomengerelateerdaanmoeheid. DeCVScriteriawordendoorJHSpatiëntenookvaakbehaald.Chronischemoeheidwordtin28% gerelateerdmetJHSindeeerstedecceniavanhetleven,meteenpiekbij40-plussers(tot90%).(64) Andereoorzakenvanvermoeidheidmoetenuitgeslotenworden.Eenbloednameomanemie, endocrieneaandoeningen(zoalsminderactieveschildklierofbijnieren),aanhoudendeof recidiverendeinfectiesofinflammatie,vitaminetekort,(zoalsB12,foliumzuur,vitamineD)en orgaanstoornisenzoalsnierofleverproblemenoptesporenishiervooraangewezen. JHSbegintmeestalmetmusculairelastinkadervanvermoeidheid:gemakkelijkervermoeid, inspanningsintolerantie,subjectievespierzwakte.’sMorgensvaltdevermoeidheidmee,maar naarmatededagvordertdaalthetenergieniveaubijdedagelijkseactiviteitenensportactiviteiten.Ze hebbenmeerpauzesnodigomdingengedaantekrijgen.Patiëntendieaansportdoenslaandeze eerstefasevaakover.NaarmateJHSevolueert,wordtdevermoeidheiderger.Uiteindelijkevolueert hetnaareengevoelenvancontinuemoeheid.Ochtendstijfheidkanvoorkomen,netals gewrichtsstijfheid,post-inspanningsmalaise,slechteslaapkwaliteit,… De2groteoorzakenvoorvermoeidheidzijnspierzwakteenslaapproblemen.Spierzwakteen hypotoniezorgendatdeposturalespierenovergeactiveerdworden,watleidttotvermoeidheid. Uiteindelijkgeeftditookeenslechteposturalecontrole.Oplangetermijnveroorzaaktdit persisterendestructurelewijzigingenvandespieren.(20)(21)(22)(23)(24)Debestebehandeling hiervoorisverhogenvandespieractiviteit(dusoefentherapie)omvallenenverkeerdebewegingen tevoorkomen. VeelmensenmetJHSmeldeneenminderverkwikkendeslaap.(83)(84)Erzijnverschillende verklaringenmogelijkomhetverbandtussenslechteslaapkwaliteitenJHSteverklaren.Zokan nachtelijkemusculoskeletalepijnzorgenvoorslaapfragmentatieenproblemenmetinslapen.(67) Eenanderemogelijkheidishetfrequentervoorkomenvanhetrestlesslegssyndrome.(85)Nogeen anderemogelijkheidisnachtelijkebovensteluchtwegobstructie:hypotonieenlaksiteitvande pharynxkunnenaanleidinggeventotperiodischenachtelijkeobstructiemetsnurkenenapnees,wat 13 totontwakenleidt.(86)Ookgastro-oesophagalerefluxkanzorgenvoorbovensteluchtwegirritatie. Ookanderegeassocieerdepathologiënzoalscoeliakieenrespiratoireinsufficientiekunnen vermoeidheidverergeren. Ookdeorthostatischeintolerantiekaneffecthebbenopvermoeidheid.Moeheid,kortademigheiden lethargiezijnfrequentbijposturaalorthostatischetachycardiesyndroom.(87)Dezecardio-vasculaire dysfunctieheefteenrolinvermoeidheidgerelateerdeinvaliditeit. 1.4.2.2.4 Hoofdpijn MigraineisdriekeerzofrequentbijJHSdanbijeencontrolegroep,beschrijfteenstudievanBendik etal.Detotnutoeongerelateerdewittestoflesiesgezienbijmigrainekunnengeassocieerdzijnmet spasmenindemiddenstecerebralearteries.Intracranielevasculopathiekaneenmogelijke oorzakelijkefactorzijnvoordemigraine.(88)Dezeverhoogdeprevalentiewordtbevestigdinandere studies.(89)(90)MigrainetreedtookopvroegereleeftijdopbijJHSdanbijeencontrolegroep(12,6 vs17jaar).DitkannuttigzijninhetstellenvandediagnosevanJHS.Bijeenmigrainediereedsbegint opzeerjongeleeftijd,kanditinhetachterhoofdgehoudenwordenenzoumendeBeightonscore zekermoetennagaan.Migrainekanalsalarm-symptoomvoortoekomstigesymptomengeassocieerd metJHSdienen.(90) ErzijnookenkeleepidemiologischeovereenkomstentussenJHSenmigrainezoalseenhogere prevalentiebijvrouwenindetweegevallen,variabeleexpressietussenverschillendeindividuen, invloedvanexternefactorenzoalsstress,angst,onderliggendeziektesenhormonaleinvloed.(90) Hoofdpijnkanechterookuitgeloktwordendooreenovergebruikvanpijnmedicatie,watdoorde musculoskeletaleklachtenenchronischepijnklachten,ooknogaleenskanvoorkomenbijJHS.(67) Verderkanhoofdpijnookvoortkomenuitnekpijn.Cervicalehypermobiliteitofdysfunctiekaneen oorzakelijkefactorzijnvoornekpijnenblokkages.(91)Ooktemporomandibulaire gewrichtsdysfunctiekansecundairehoofdpijngeven(meestaltypespanningshoofdpijn).(92)(93) 1.4.2.2.5 Visceralepijn 1.4.2.2.5.1 Pan-GIdysmotiliteit DeassociatieisvoordeeerstekeerbeschrevendoorHakimandGrahame.PatiëntenmetJHShebben significantmeergastro-intestinalesymptomeninvergelijkingmetdecontrolegroep,rekening houdendmetleeftijdengeslacht.37%uitdegroepmetJHShebbengastro-intestinalesymptomen, bijdecontrolegroepisdit11%.Eriseenlinktussengastro-intestinalesymptomenendysautonomie, maarhoedezelinkjuistinelkaarzit,isnognietgekend.(94) 14 Demeestfrequentgezienepathologieënindeonderbuikzijnchronischeconstipatie(95)aldanniet inassociatiemeteendolichocolon(14),spastischcolonenveranderdstoelgangspatroon, rectocoele(96),dysfunctioneledarmevacuatie(DES)(97)eneenopgeblazengevoel.Indebovenbuik isditnausea,abdominalepijn,dyspepsie,post-prandialelast,reflux,hiatusherniaenbraken.Zeer frequenttredenfunctionelegastro-intestinalestoornissen(IBS)op.IneenstudievanZaratein2010 met129personenmetJHS,heeft49%functionalegastro-intestinaleklachten.Ditisdriekeerzoveel danindecontrolegroep(17%).(95)JHSenfunctionelegastro-intestinalestoornissendelenveel overeenkomstenenassociatiesmetdezelfdeziektes.Omeenassociatiemetorganischegastrointestinalestoornisen(IBD)vasttestellenzijnstudiesvoorlopigtekleinentegeselecteerd(enkel metpersonendiereedsspecifiekehulpzoekenvoorhungastro-intestinaleproblemen)om representatieftezijnvoordemeestepatiëntenmetJHS.IneenstudievanDaneseenCastoriin2011 met31personenmetJHS,had16%coeliakie.Indenormalepopulatieisditslechts1%.(98)Ineen studieoverdeassociatievanIBDenGJH,hadbijpopulatiepatiëntenmetcrohn70%GJH,bijeen populatiemetcolitisulcerosawasdit36%.(99) Hetprobleemomeenoorzakelijkverbandtussenhypermobiliteitenvisceralepijntevindenisdater geenconstantanatomischmilieubestaat,waardoorhetmoeilijkiseenechteoorzaakvanviscerale pijntebepalen.Deevolutievanvisceralepijnisnietzogoedbegrepenalsdezevanmusculoskeletale pijn.Deprevalentievanrecidiverendeabdominalepijnzoustijgenbijouderworden.(64)De adaptieveresponsopintestinalestimuliimpliceertbeidetakkenvandesensorimotorischereflex.De mechanoreceptorbevatafferentenendeefferentendieinstaanvoordevisceralespieractiviteit. (100)Eriseenverhoogdereactieopdevisceralestimulidankzijdeafferenten(lagerepijndrempels doorstijgendevisceralecompliantie),eneenpijnlijkereactiedooreenabnormalesensorimotorische reflex.IneenstudievanIturrinoin2012isaangetoonddatcompliantievandecolonwand verantwoordelijkisvoor25%vandevariatieingasenpijnsensatieingezondepersonen.Excessieve laksiteitvandecolonwandzoukunnendienenalstriggervoorvisceralehypersensitiviteit.(101) 1.4.2.2.5.2 Urogenitaleproblemen JHSisgeassocieerdmetbekkenbodemdysfunctie.Erzijnverschillendeoorzakenbeschreven.Een eersteisdatdoorhetafwijkendecollageenhetbindweefselonvoldoendesteunbiedtende bekkenbodemmatigfunctioneert.Anderemogelijkebeschrevenoorzakenzijndysfunctiedoor veranderingenindeanatomievandeblaasenhetbekken.Opneurologischvlakkaneraantasting zijnvanhetsympatischzenuwstelseldatdeblaascontroleert,eenpsychogenestoornisof blaasdysfunctie.Ookproblemenzoalschronischeconstipatiekunnendeblaasfunctieverder verstoren.Dituitzichalsurinaireincontinentie,urogenitaleprolaps(102),urinairedysfunctie(97), pijnlijkeblaassyndroom(14),enuresisenurineweginfecties. 15 Pelvischepijnzoalsdysmenorrhea,dysparunieenvulvodyniekomtookvoor.(103)(104)Hierisnog geenbehandelingvoor.Bijdedysmennoreeisersomsookaanwezigheidvanpolycystischeovaria, endometrialecysten,uterieneleiomyoma’s,endometrialehypertrofieofendometriosis. 1.4.2.2.6 Autonomedysfunctie Symptomenvanautonomedysfunctiezijnpalpitaties,orthostatischeintolerantie,duizeligheid, syncope,hoofdpijn,verminderdeconcentratie,irritatie,Raynaudfenomeen,klammehanden, moeheidenwarmteintolerantie.(94)(105)Posturaaltachycardiesyndroom(POTS)isgoed gedocumenteerdinassociatiemetJHS.(106)Dezeautonomedysfunctiesymptomenzijnvaakeen vandeeerstesymptomendieopgemerktkunnenworden,zezijnvaakalopkinderleeftijdaanwezig. AutonomesymptomenkomtbijJHSbij78%voor,indecontrolegroepslechtsbij10%.(105)(107) Mogelijkeverklaringenvoordezesymptomenzijnverhoogdevasculairedistensie,verzwakte vaatelasticiteit,gestoordesympathischecontroleendeconditioneringsecundairaaninactiviteit. (108)(94)Ofdeconditioneringeensecundaireofeenoorzakelijkefactoris,isnietduidelijk.(14) 1.4.2.2.7 Angststoornissen,depressie,slapeloosheid EriseenhogereprevalentievanangststoornissenaangetoondinstudiesbijJHS.(109)(110) Angststoornissen,agorafobieenfobieëninhetalgemeenzijngeassocieerdmetJHS,majeure depressieenalgemeneangststoornissenniet.(111) DoordeangsthebbenpersonenmetJHSeenhogeregevoeligheidvoorpijndanpersonenzonder hypermobiliteit.Hierdoorkannogmeerangstomtebewegenontstaan,waardoordeconditionering ontstaat,watdanweerleidttotnogmeerpijnenangst.Nietenkelbiomechanischefactorenzijndus belangrijkininhetontwikkelenvaneenchronischpijnsyndroom,ookdepsychosocialefactoren speleneenrol.Oplangetermijnkanditvermijdingsgedragleidentotdepressieendysfunctie,wat danweerdeviscieuzecirkelnogeenstapjeverderneemt.Doordepressieendysfunctie,isernog minderbewegingendusmeerdeconditionering,hetontstaanvanmeerpijnenmeerangstomte bewegen. Ookrecentontstaanvanmusculoskeletalepijn,kanbijangstigepersoneneentriggerzijnompijnlijke spiercontractiestevermijden.EensubmaximaalgebruikvandespierenkanbijJHSonmiddellijk negatievegevolgenhebbenophetcompensatoirmechanismevanspieractivatieomdeinstabiele gewrichtentebeschermen.Omdatditessentieelisvoorgewrichtstabiliteit,ontstaateen verminderdebalansenzelfvertrouwenwatsnelkanleidentotveelangst,vermijdenvanbewegingen endeconditionering.(70) 16 1.4.2.2.8 Verminderdewerkingvanlokaleanesthetica Erwordteenslechtereresponsoplokaleanesthesie,topischezalveneninjectiesgezienbijJHS.(112) Hetmechanismeisnietgekendmaardetheoriehierachterisdathetlokaalanestheticumsneller wegdiffundeertvandeplaatsvaninjectiedoordelaksiteitvanhetbindweefsel.(112)Alshuisarts kunnenwedezekennisdelenmetanesthesistenofdetandartsvandepatiënt,dienietweetdatde patiëntJHSheeft,ofdiehetsyndroomofdeinvloedervanopanestheticanietkent.Sommigen reagerenwelopeenhogeredosislokaleanesthetica,sommigenzelfshelemaalnietwaardoor algemeneanesthesiesomsdeenigeoplossingis. Bijaldezebovenstaandeextra-articulairesymptomenisinstudieseenassociatiemet gewrichtshypermobiliteitssyndroombeschreven,maarvaakisdecausalerelatienietgekend. 1.4.2.3 Invloedopzwangerschap Tijdenseenzwangerschapwordendealhypermobielegewrichtennoglakserdoorvrijzettingvan relaxine.Erismeerrisicooplagerugpijn(113),pelvischepijn,cervicaleincompetentie,prematuur brekenvandevliezen,vroegtijdigebevallingenhemorroïden.(114)Zwangerschappenhebbenin dezepopulatiesignificantmeerbekkenbodemdysfunctieinvergelijkingmetcontrolegroepalsgevolg vandezwangerschap,watkanleidentoturinaireenanaleincontinentie.(115)Tijdensdebevalling zouhetkunnendatdeepiduraleverdovingmindergoedwerktbijJHS. Ooktijdensdemenstruatieskandepijntoenemen.Oestrogeenstabiliseertcollageen,maar progesteronmaakthetlosser.Sommigenondervindenhierdoormeerpijnindegewrichtenof neigingtotdislokatietussen5dagenvoordemenstruatietoteenpaardagenerna.Indezeperiode piektprogesteron.Omdezeredenkunnenhypermobielepersonenookbestgeencontraceptiva gebruikendatenkelprogesteronbevat(zoalsprogesteron-spiraaltje).(116) 1.5 Diagnose Hypermobiliteitisgemakkelijkteherkennenalsjeeraandachtvoorhebt,maarookgemakkelijkte missenalsjeergeenaandachtvoorhebt. OmJHStediagnosticerenishetbelangrijkomnaarhetvolledigelichaamtekijken.Alsartsmoetje specifieknaarandereklachtenvragen,patiëntenassociërendezeklachtennietzelfaanmusculoskeletaleklachten.(1)Omdatsymptomenvaakjarennietherkendwordenenergeensteunofbegrip isvangezondheidswerkers,familieenvriendentenopzichtevandeklachten,heeftJHSeengrote impactopdelevenskwaliteit.(83)Eenvroegediagnosegevolgddooreenfase-specifiekpreventie programmazoudekostenvoordegezondheidszorgendeinvaliditeitsterkverminderen. Eenvroegediagnosekanookproblemenvoorkomenzoalsongepasteenmogelijkzelfsgevaarlijke 17 behandelingenopbasisvandiagnoseszoalsreumatoïdeartritis,hypochonderofsomatisatie.Ook metherhaaldefysischemanipulatiesmoetvoorzichtigomgegaanworden:zekunnenvoorspelbare schadegevenzoalssubluxaties,dislokatiesvanintervertebraleofperiferegewrichten,ruptuurvan ligamenten,gewrichtskapsels,spierenenpezen.Ookheelkundigeingrepenhebbeneenslechtere outcomebijJHS,ermoetrekeninggehoudenwordenmetpathologischefracturendoor aanwezigheidvanfragielerbot,eenslechterewondhelingeneenslechtereresponsopanesthetica. Dediagnosewordtindepraktijkvaakgemist,waardoorpatiëntenjarenzonderdiagnoseleven,en familieszelfsgeneratieslangklachtenzondereengoedediagnosekunnenvertonen.Ditheeft verschillenderedenen.(2) -Algemenehypermobiliteitalsuitlokkendefactorvooreenmusculoskeletaalletselwordtvaakover hethoofdgezien. -Erwordtenkelgefocustopderegiovanhetprobleem,nietophethelelichaam.Erkunnenklinische symptomenvanmeerdereorgaansystemenaanwezigzijn,dienietgelinktworden.(83) -Deartsheeftweinigkennis/ervaringivmhypermobiliteit. -Artsisnietopdehoogtevanderelatiefhogeprevalentie. -Artsisnietopdehoogtevaninvloedoplevenskwaliteit. -Hetwordtnogteveelbeschouwdalsvariantvanhetnormale. -DeklinischeheterogeniciteitvanJHSisbelangrijk. -Artsisnietopdehoogtevanmultisystemischkarakter. -Erisgeenroutineklinischonderzoeknaarhyperlaksiteit. -Erzijngeentechnischeonderzoekenbeschikbaar(labo,genetischetesten,…). -Ingevorderdestadia,bijpijn,immobiliteitofoudereleeftijdtreedterverstijvingvangewrichtenop waardoordediagnosestellenmoeilijkerwordtomdatdehypermobiliteitminderduidelijkis. Zelfsonderreumatologengeloofdenslechts9%datJHSenEhlers-Danloshypermobiliteitstype dezelfdeaandoeningenwaren,42%wasweinigovertuigdoverdeinvloedervanopdelevenskwaliteit en72%overdealgemenedraaglast.(117) Hoekunnenwedezeonderdiagnosecounteren? -Bijdepersoonlijkeanamneseishetbelangrijkduidelijknaarverschillendeklachtentevragen.Hetis belangrijkjenietenkelterichtenopdemusculoskeletaleklachten,maareenvolledige systeemanamneseaftenemen.Patiëntenzelfgaandeklachtennietassociëren,ditisdetaakvande arts.Deeersteklachtenwordenvaakveroorzaaktdooreenstijginginsportactiviteitofrecreationele activiteiten.Zekunnenookbeginnennaeentrauma,eenzwangerschapofeenbevalling.Eris meestalsprakevanonverklaarbaregewrichtsproblemen.(1) 18 -NietsymptomatischeGJHkaneenvoordeelzijninenkelesporten:ballet,gymnastiekendansen. VeelnietsymptomatischeGJHkinderenzijnactiefinhettopsegmentvandezesporten.TerwijlJHS leidttotminderfysiekeactiviteitwegensmusculoskeletalelastenchronischepijn.Dezeinactiviteit endeconditioneringkanleidentotkinesiofobieennogmeerpijn.Omdezeredeniseenbevraging oversportbeoefeningenhobby’snueninhetverledennuttig. -Bijdepersoonlijkeanameseishetooknodignategaanoferproblemenwarenalskind:zoalsrug enknieproblemen,groeipijnenofbenigneparoxysmalenachtelijkebeenpijn(118)(2).Erissomseen voorgeschiedenisvansubluxaties,dislokatie,fracturen,gewrichtspijnmetminimaleprovocatieen tragergenezenvanwondendannormaal.(1) -Netzoalseenuitgebreideanamnesenodigis,isookeengoedefamilialeanamnesenoodzakelijk. 27-65%vanpatiëntenhebbenfamilieledenmetgeschiedenisvanhypermobiliteit.(119)JHSkan echterookovergeërfdwordenviadeasymptomatischepapa.Daaromzoueenuitgebreidefamiliale anamnesevandebeideoudersnuttigkunnenzijn. -VermitsJHSvaakvoortbloeituitGJH,ishetvaststellenvanhypermobiliteitergbelangrijk. ErkunneneenaantaldiagnostischecriteriagebruiktwordenomdediagnosevanGJHtestellen. EeneersteisdevragenlijstHakimenGrahamedieontwikkeldisin2003endenaam‘5point hypermobilityquestionnaire’heeftgekregen.(120) De5vragenzijnalsvolgt: -Kanjenuofooitmethandenplatopdevloerzonderjeknieëntebuigen -Kanjenuofooitjeduimbuigentottegenjevoorarm? -Konjealskindallerleivreemdehoudingenaannemenmetjelichaamofkonjesplit? -Hebjejeschouder/knieschijfgedislokeerd>1keer? -Beschouwjejezelfalsoverdrevensoepel? Indienmenmeerdan2keer‘ja’antwoordtopdezevragen,suggereertdithypermobiliteitmeteen sensitiviteitvan85%enspecificiteitvan90%. Eenanderediagnostischetool,enmisschienweldemeestgebruikteisdeBeightonscore,ontwikkeld in1973.Descorewordtberekendop9puntenaandehandvan5korteklinischetestjes:(fotobijlage 1) -Hyperextensievingers(passievedorsiflexie5emetacarpophalangeaalgewricht≥90°):bilateraal testen(scoreop2) -Oppositieduim–voorarm:bilateraaltesten(scoreop2) -Hyperextensieknieën(≥10°)(bilat)(scoreop2) 19 -Hyperextensieellebogen(≥10°)bilat(scoreop2) -Wervelzuil-flexie:scoreop1 DediagnosevanGJHwordtgesteldindiendescore≥4op9bedraagtbijvolwassenen.DeBeigthon scoreismatigtotgoedreproduceerbaar,meteenovereenkomstinscorevan80-88%tussen verschillendeonderzoekersbijkinderenenvolwassenen.(28)(121)(122)Devaliditeitisook acceptabel,eenpositievetestzouovereenkomenmeteenafwijkingvandenormalebewegings rangemet3standaarddeviaties(SD). Bijkinderenraadtmenaandecut-offtochminstens5à6/9teleggen.Bijkinderenkandestatus fluctuerenindetijd.Ineenstudiebij9tot14jarigenblevenslechts32%vandekinderendieinde eersterondegeclassificeerdwerdenalsGHJ,ookzobeoordeeldindetweederonde.Dezefluctuatie kanverklaardwordendoorfactorenzoalsgroeiengroeispurt.Tijdensdesnellegroeifase,groeitbot snellerdanspierenenpezen,watkanleidentotveranderingeningewrichtsmobiliteit.Eventueelzou destatusomde3maandenbepaaldkunnenworden,omveranderingentijdensdegroeispurtopte volgen.Doordefluctuatiesgezienindezestudie,stellendeauteursdathetbeterzouzijnomde definitieveclassificatiepastemakennadepuberteit.(123)Kinderenhebbeneengrotere gewrichtsmobiliteitenhebbenminderlastvanrecidiverendegewrichtspijndanvolwassenen.Bij kinderenisbijvoorbeeldhyperextensievandeellebogennietabnormaal.Descorezoudanook dynamischmoetenzijn,rekeninghoudenmetleeftijd,geslachtenvoorgeschiedenis.Recentestudies hebbenaangetoonddateenBeightonscorevan≥6opdeleeftijdvan10jaareenvoorbeschikkende factorisvoorrecidiverendeenpersisterendepijnop14jaar,endateenBeightonscorevan≥6op14 jaareenvoorspellerisvooralgemenepijnop18jaar.MettoenemendeleeftijdzaldeBeightonscore dalen,waardooreencutoffvan≥4welaandeordeis.DedalendeBeightonscoremetdeleeftijd,is ookomgekeerdevenredigmetdeklachten,dietoenemenmetdeleeftijd.Artralgie,rugpijnen myalgiekomenbijkinderenmetJHSvoorin30%,bij40-plussersin80%.Deparadoxzithieromdat deBeightonscoregemiddeldop33jaaronder4/9valt,zelfsbijhoogsymptomatischepatiënten.(64) Erwordtookgeenonderscheidgemaaktingeslachtenetniciteit,hoewelerwelverschillende prevalentieszijn. DeBeightonscoregeeftenkeldeflexibiliteitin5regio’sweer,houdtgeenrekeningmetandere lichaamsdelenenevenminmetsymptomenenklachten.Eenhogerescoregeeftnietaltijdeen hogereernstvanklachtenweer.DeBeightonscoreisdanookontwikkeldvoorepidemiologisch onderzoekenwasnooitbedoeldalstoolvoorklinischediagnose.(5)Daaromwerdgezochtnaareen alternatiefalsscreeningvoorJHSenzokwamendeBrightoncriteriatotstand(25).Detestheefteen hogesensitiviteitenspecificiteit(beiden93%). Ookbijdezetestwordter,netzoalsbijdeBeightonscore,geenonderscheidgemaaktinleeftijd, geslachtenetniciteit.Ookveelaspectenenalgemenegevolgenvaneenlaksbindweefselkomenniet 20 aanbod,zoalsgastro-intestinaledysfunctie(reflux,obstipatie,incontinentie,pijn)enhyperelasticiteit vandebloedvaten(lagebloeddruk,orthostatischehypotensie,dysautonomie).Momenteelworden vandeextra-articulairesymptomenenkeldehuidsymptomen,varices,herniaenuterieneofrectale prolapsbenoemdindeBrightoncriteria.Deernstvandepijnwordtnietapartgeklasseerdinde score. BrightoncriteriavoordiagnoseJHS: Majorcriteria ≥4/9Beightonscore Arthralgielangerdan3maandenin4ofmeergewrichten Minorcriteria Beightonscorevan1,2of3/9(0,1,2of3bij>50jaar) Arthralgie(>3maanden)in1tot3gewrichtenofrugpijn(≥3maanden), spondylosis,spondylolysis/spondylolisthesis Dislokatie/subluxatieinmeerdan1gewricht,ofmeerderekerenin1gewricht Wekedeleninflammatie:drieofmeerletsels(epicondylitis,tensynovitis,bursitis) Marfanoïdegestalte:groot,smal,span/hoogteratio>1,03.Boven/onderlichaamsratio<0.89,arachnodactylie(positiefsteinberg,polsteken) Abnormalestriaeopdehuid,laksiteitvandehuid,dunnehuid,ongewone littekenvorming Oog:Ptosevanoogledenofmyopieofantimongoloïedeoogstand Varices,hernia,uteriene/rectaleprolaps Dediagnosewordtgesteldbij2majorcriteriaof1majorcriteria+2minorcriteriaof4minorcriteria of2minorcriteriaéneerstegraadsverwantemetJHS. Erzijngeentechnischeonderzoekendiedediagnoseverderkunnenbevestigen.Hetmerendeelvan deradiologischeopnameszijnnormaal.Erkunnen,ingevorderdegevallen,tekensaanwezigzijnvan vroegtijdigedegeneratievandegewrichtendoorexcessievebewegingenvandegewrichten.Eris echtergeenduidelijkbewijsdathypermobiliteitleidttotvroegtijdigeosteoartritis(zieboven).In dynamischeopnameskanaanwezigheidvanhypermobielegewrichtenookgezienworden.Ditkan welnuttigzijnvoordedifferentiaaldiagnose.Zokanosteopenieofosteoporose,pneumothoraxof eenafwijkingaandeaortagezienwordenbijhetsyndroomvanMarfan.Laboratoriumonderzoekkan eveneensnuttigzijnomandereoorzakenvanreumatischeaandoeningenuittesluiten. 21 1.6 Differentiaaldiagnose Dedifferentiaaldiagnoseisbelangrijk,omdathieraandoeningenaanwezigzijndiemogelijksernstige engevaarlijkepathologischecomplicatieshebben.Dedifferentiaaldiagnosebestaanvooraluit anderebindweefselaandoeningenzoalshetsyndroomvanMarfan,osteogenesisimperfectaen Ehlers-Danlos,maardanniethethypermobiliteitstype. Erzijn3belangrijkestructurelebouwstenendiehetbindweefselvormen:collageen,fibrillineen elastine.Zehebbenalleneenbelangrijkefunctieomdeelasticiteitenkrachtvanbindweefselte bewaren. InhetsyndroomvanMarfanisermeestaleenmutatieinhetgencoderendvoorfibrilline,somseen mutatievanhetgencoderendvoorreceptorTGF-β.Hierdoorwordthetbindweefselzwakkeren fragiel.Fibrillineisvooralbelangrijkindebotten,deaortaendeogen.Ditzijndanookdedelenvan hetlichaamdiehetmeestaangetastzijnbijMarfan.Deklinischesymptomenvariërensterkvan persoontotpersoon.NetzoalsbijJHSishetsyndroomvanMarfanookgekenmerktdoor hypermobielegewrichtenendedaarbijhorendeklachten,envaakookplatvoeten.Ookstriae, hoofdpijnenchronischevermoeidheidkunnenfrequentervoorkomen.BijhetsyndroomvanMarfan, is,integenstellingtotbijJHSvooralhetuiterlijkopvallend.Zezijnvaakgroot,magerenhebbeneen grotearmspanwijdte.Dezespanwijdteisvaakgroterdandelichaamslengte.Hetiseenvandeeerste verschijnselenenookhetmeestherkenbare.Vaakiserookeenlangensmalgezichtaanwezigmet diepliggendeogen.Doorhetsmalgezichtensmallekaak,staandetandendichtopelkaar.Ditwordt steedsduidelijkerbijhetouderworden.Ookscolioseenkyfose,pectusexcavatumencarinatum kunnengeassocieerdeproblemenzijnverschillendvanJHSenbijinspectieherkenbaar. EengevaarlijkegeassocieerdeafwijkingbijhetsyndroomvanMarfan,dienietvoorkomtbijJHS,is verstijvingvandeaorta,wateenhogebloeddruktotgevolgkanhebben,eneenprogressieve verwijdingvandeaorta.Erisverhoogdrisicoopdilatatie,aneurysmaofdissectievandeaorta.Bij onbehandeldepatiëntenkanditreedsopjongeleeftijdleidentotplotselingoverlijden.Ditisde belangrijkstedoodsoorzaakbijhetsyndroomvanMarfan.Indienereenfamilialevoorgeschiedenisis vanplotsevroegedoodbijeenpersoonmethyperlaksiteit,isditeenrodevlagenmoetaanhet syndroomvanMarfangedachtworden.Dezeafwijkingenmoetennietalaanwezigzijnvanbijde geboorte,zekunnenzichoplatereleeftijdooknogontwikkelen.Ookprolapseninsufficiëntievande mitralisklepkomtvoor.ErkunnenookafwijkingenophetECGgezienworden(ventriculaire hartritmestoornissen,verlengdeAV-geleiding,ST-segmentafwijkingen).Terhoogtevandelongen hebbenzeeengroterrisicoopeenpneumothoraxdoorbullae,anderegeassocieerdepathologieën daarzijnemfyseem,astmaenslaapapnoe. 22 Verderzijnzevaakernstigbijziend.Lens(sub)luxtiekomtbijmeerdandehelftvandepatiëntenvoor. Mildevormengevennietveelklachten,maarhetkanleidentotvisusverminderingenglaucoom. (124) EentweedebelangrijkeaandoeningindedifferentiaaldiagnoseishetEhlers-Danlossyndroom(EDS). Ditiseenverzamelnaamvooreenaantalbindweefselaandoeningen,waaronderookJHSofEhlersDanloshypermobitilytype.DeherzieneEDSclassificatiebeschrijft6verschillendetypes,te onderscheidendoorhunspecifiekediagnostischecriteria(Villefrancecriteria),vaakondersteund doormoleculairbewijs.(125)Hetmeestvoorkomendishetvasculair,klassiekenhypermobiel type/type3.DitlaatstekomtovereenmetJHS.DejuisteetiologievanallevormenvanEDSisnogniet vollediggekend,vaakspelenmutatiesingenencoderendvoorcollageenofandere bindweefselproteïneseenrol. Debelangrijkstekenmerkenzijn,netzoalsbijJHS,hypermobiliteitenzijngevolgen,huid hyperextensibiliteit,vertraagdewondheling,snelblauweplekken,vermoedheidenchronischepijn. Desymptomenkunnentussenpatiëntenergverschillendzijninernstenaard.Sommigetypes kunnenookklachtenveroorzakeninandereorganenzoalshart,maag,darmen,baarmoederen bloedvaten.Bijdemeestetypesisdelevensverwachtingnormaal,maarbijbijvoorbeeldhetvasculair typekanaorta-ruptuurvoorkomen.Bijhetvasculairtypeiserookverhoogdvoorkomenvan oppervlakkigevaatafwijkingenzoalshemorroïdenenvarices.Hetklassiektypegeeftverhoogd voorkomenvanmolluscoïdepseudotumoren.Ditzijngoedaardigegezwellenopplaatsenwaardruk uitgeoefendwordtzoalsellebogen,knieën,…(126) DediagnosevanEDSwordtgesteldaandehandvandeVillefranchecriteria.Dezehoudenhet volgendein: Majorcriteria Gegeneraliseerdegewrichtshypermobiliteit(≥5/9Beightonscore) Huidbetrokkenheid(hyperextensibiliteiten/ofzachtedonzigehuid) Minorcriteria Recidiverendegewrichtsdislokaties Chronische(gewrichts)pijn Positievefamilialegeschiedenis Diagnosebijminstens1vande2grotecriteria,incombinatiemetminstens1vande3minorcriteria. EenderdedifferentiaaldiagnoseisOsteogenesisImperfecta(OI).OIwordtmeestalveroorzaaktdoor eenmutatieinéénvande2genendiecoderenvoortypeIcollageen.Hetwordtvooralgekenmerkt dooreenverminderdebotmassametalsgevolgfragielebottenenfracturendiespontaanofna minimaaltraumaontstaan.Hetisookgeassocieerdmetblauwesclerae,kyphoseofscoliosevande 23 wervelzuil,progressiefgehoorverlies,groeiachterstandengebitsafwijkingen.(127)Erzijnechternet zoalsbijJHSookoverbeweeglijkegewrichten,blauweplekkenenvermoeidheid.Debotafwijkingen kunnenleidentotchronischepijn.Eenvoorgeschiedenisvanmultipelefracturenofspontane fracturenmoeteenalarmbeldoenrinkelen. Hetbelangvaneencorrectedoorverwijzingmoetonderstreeptworden.Nietallepersonenmet gewrichtshypermobiliteitenklachtenhebbenJHS.Dedifferentiaaldiagnoseisbelangrijk.Criteria voordoorverwijzingzijnatypischeklinischebevindingen,complexepresentatieensystemischeen degeneratievereumatischeziekten. Hetklinischonderzoekmoetbestaanuiteenalgemeneinspectiewaaruitmeteenalenkeledingen kunnenopvallenzoalsplatvoetenenhyperlordosevandelumbalewervelzuil.Ookhyperextensievan deknieenendorotatievandeheupenkanmeteenzichtbaarworden.DeBeightonscorekanopeen snelleenefficiëntemanierklinischgetestworden. 1.7 Aanpak DeaanpakbijJHSkanfrusterendzijn.Erisgeenoptimalelangetermijnoplossing.Preventieve, therapeutischeenrehabilitatiestrategiënzijnbelangrijkomfunctieenlevenskwaliteittebehouden. Deeerstebelangrijkestapindebehandelingiseducatie.(37)(16)Eengoedeuitlegomdepatiënt inzichttegevenindecomplexiteitvanJHSiszeerbelangrijk.Hetisnodigdatzeinzichthebbeninde pathologie,nietenkelaandachthebbenvoordemusculoskeletaleklachten,maarookvoordeextraarticulaire.Alshulpverlenerishetbelangrijkgeduldtehebbenengoedtecommunicerenmetje patiënt,zodatzehetbegrijpen.Patiëntenhopenvaakopeenmiraceuleuzebehandelingnuzeeen diagnosehebben,maardezeiserjammergenoegniet.(1)Hetdoelisdesymptomenzoveelmogelijk teminimaliseren,endeneerwaarstespiraaltevoorkomenoftedoorbreken.Geen2patiëntenzijn hetzelfde,eniedereenheeftspecifiekeaanpaknodig.(2) ErisnognietzoveelgepubliceerdoverdebehandelingvanJHS,hoewelerdelaatstejarenmeer aandachtvooris.(128)(85)Desleuteltotsuccesindebehandelingisgoedefysiotherapie.(129)(37) (2)(130)(131)ErzijnechternogsteedsteweinigstudiesdiedeeffectiviteitvankinesitherapiebijJHS aantonenmetalsdoelverminderenvandepijn.Hetisooknietduidelijkwelktypeoefeningen,welke frequentieenwelkedoseringnodigzijn.Ookdeinvloedvanleeftijd,ernstsymptomen,pijnbij aanvang,graadvaninstabiliteitopoefentherapieisnietduidelijk.Hieroverzijnnogstudiesvanlange duurnodig. Eenmultidisciplinaireaanpakmetgezondheidscoaches,kinesistenenpodologenisvolgens sommigenoptimaal.(132)IndestudievanRussekwerdnogeensaangetoonddatdebouwstenen 24 vandebehandelingeducatie,fysiotherapieenaanpassingvanwerkenlevensstijlactiviteitenzijn. EenbelangrijkeaanbevelinginverbandmetJHSispreventie.Voorkomendateracutepijnoptreedt gebeurtmetbehulpvanregelmatigeoefentherapiemetalsdoelverbeterenvandeproprioceptieen spiertonus.Overbelastingentraumamoetenvermedenworden.Ditkangedaanwordendoor fietsen,zwemmen,wandelen,pilates,yoga,…Verderishetvermijdenvanrokenenover-of ondergewichtaanteraden.Inhetkadervandedagelijkseactiviteitenkunnenergonomische preventievemaatregelengenomenwordenopschool,thuisenophetwerk.Osteoporosekan voorkomenwordendoorvitamineDsupplementatietegevenindiennodig. Debehandelingvanacutepijngebeurtmetijs,relatieverust,pijnstilling,taping,mobilisatieen eventueelacupunctuur.MedicatiezoalsparacetamolenNSAIDzijngebruikelijk.Kinesistenmoeten voorzichtigzijnbijhetmobiliserenvanpijnlijkgewrichtineenhypomobieleregio,ditkanineen naastgelegenhypermobieleregioeenexacerbatieopwekken.(1) Dechronischeproblematiekkanopverschillendevlakkenaangepaktworden.Medicatieheefthier geenechterol.Eengepersonaliseerd,langetermijnoefenprogrammagebaseerdoppassieveen actieveoefeningenmoetgevolgdworden.Hierbijishetbelangrijkdatdepatiëntbereidistijden moeitetestekeninhetrehabilitatieprogramma.Deoefeningenmoetennietenkelbijdekinesist, maarookthuisvoldoendeuitgevoerdworden.(133) Ookdespecificiteitvandetrainingisbelangrijk.Hetdoelvankrachtoefeningenisindeeersteplaats neurologischeadaptatie,enhypertrofievandespierenindetweedeplaats.(134)Hetdoelvan uithoudingstrainingenisdanweereenbelangrijkdeelvanreconditionering.DetragetwitchtypeI spierenzullenooksnellerinatrofiegaandandesnelleretypeIIvezels.(135)Daarbovenkomtnog datvoordeposturalespieren(zoalsdegroterugspieren)uithoudingscapaciteitcruciaalisvoorhet functioneren.(2) JHSleidtvaaktotsubluxatiesenrecidiverendekapselletsels.Daaromisopbouwenvanspierkrachten spiercontrolevanvitaalbelang.Doordespierkrachtenneuromusculairecoördinatierondhet gewrichtofspinaalsegmentoptebouwen,zalhetstabielerworden.Hetdoelisdeproprioceptie, lichaamsstabiliteit,spiertonus,krachtenuithouding(vooralvandeposturalespieren)te maximaliseren. Hoedeoefentherapiebestaangepaktwordt,isnietgeheeleenduidig.Eeneerstetheoriezegt bewegingenindehypermobielerangetevermijden,omhetrepetitieveeffectvanmicrotraumatate voorkomen.Dezetheoriebeschouwtdehypermobielerangealsabnormaalenzegtdatpatiënten 25 dezebewegingenmoetenlerenvermijdeninhetdagelijkseleven.Detweedetheoriesteltdanweer dandehypermobielerangenormaalisvoordezepatiënten.Hoewelhetbiomechanischnadeligis,is ditderangewaarinhypermobielemensenbewegingenuitvoerentijdenshundagelijkseactiviteiten, endusookwaardemeestestabiliteitencontrolenodigzalzijn.Oefentherapieindehypermobiele rangeversterktdespierendiehiernodigzijn,zorgtvooreenbeterecontroleendynamische stabiliteitindezehypermobielerange.(128)(136)In2013isereenstudieverscheneninPediatric Rheumatologyhierover.Deoefeningenhaddeneensignificantpositiefeffectoppijn,levenskwaliteit enverbeterenvandespierkracht.Daarbovenkomtnogdatalsoefeningeninhypermobielerange wordenuitgevoerdhetzelfvertrouwen,dementalegezondheidengedragverbeteren.Hyperextensie vandekniekanpijninhetinfra-patellairvetofanterieurkapseluitlokken,daaromishetmogelijkdat bijdekinderendiedeoefeningenvaninhetbeginindevolledigerangeofmotionuitvoeren,meer pijnoptreedtenhetmoeilijkerisomdeoefeningenvolledigpijnvrijuittevoeren.Dekinderendie enkeloefeningendedenindeneutralepositiehebbendanweerenkelkrachtgewonneninde neutralepositie.Daarombesluitendeonderzoekersdathetbestzouzijntebeginnenmetteoefenen indenormalerange,enernaovertegaannaarhypermobielerange.(137) Bijdestartvanderevalidatiekanbestgestartwordenmetoefeningendieeenpositiefeffecthebben opdelichaamsstabiliteit,proprioceptieendeproximalegewrichtsstabiliteit.Ineenverderverloop kandefocusverlegdwordennaarkracht,uithouding,balansencoördinatie.(2) Blijvenbewegeniszeerbelangrijk,eengrootdeelvandezepatiëntenheeftpijnbijbeweging, waardoorzeindeloopvandetijdmindergaanbewegenenkinesiofobiekunnenontwikkelen.(2) Hetisbelangrijkdatpatiëntenbeseffendatzehierdoorineenneerwaartsespiraalbelandenvan deconditioneringendatdelasthierdoorzalverergeren. Omdeoefeningenenactiviteitenvoltehoudenenmotivatietebewaren,ishetbelangrijkdatdeze pijnvrijzijn.Inditopzichtispatiënt-educatieookzeerbelangrijk:eriseenechteaanpassingvande levensstijlnodig.Activiteitendiedepijnverergerenkunnenherkendenvermedenwordendoorde aanpassingvanlevensstijl.(138)Omdezebehandelingkosten-bateneffectieftehouden,moeteen deelvanderehabilitaitethuisgebeuren,metzoweinigmogelijkbenodigdmateriaal.Het rehabilitatie-programmalooptlevenslang:hetbelangvanhetonderhoudenvandefysiekefitheid moetbenadruktworden.Hobby’szoalsrecreationeelzwemmen,pilates,dansen,specifieke oefeningenopdefitness(aangeleerddooreenkinesitherapeut),aquajogging,zwemmen..zijnaante raden.IneenstudievanHakimin2012heeftpilateseenhogereeffectiviteitdankinesitherapie, pijnstillingenpijnmanagementtherapie.(139)Proprioceptiekanverbeterdwordenmetonder anderewobbleboard,trampolineenbalansoefeningen.(1) 26 Cognitievegedragstherapie,diealtoegepastwordtvooranderechronischepijnproblematieken,zou eenpositiefeffecthebben.Dezetherapieomvathetherstellenvandefunctionaliteit,verbeterenvan degemoedstoestandenhetverminderenvaninvaliditeit.Doorhetprogrammaverbeterdevooralde zelfredzaamheid,zelfvertrouwenendecatastroferingvandemensen.Deminsteverbeteringwaser indeintensiteitvandepijn.Indestudiewasgeencontrolegroepaanwezig,maarhetistocheen eerstebewijsdatgedragstherapiebijJHSookzijnplaatsheeft.(46)(140) Omdatiederepatiëntandersisenverschillendeklachtenkanhebben,moetdeaanpakspecifiek aangepastwordenaanzijnofhaarnoden.(4)Deaanpakmoetookaangepastwordenaanhet stadiumwaarindepatiëntzichbevindt.Zoisindebeginfaseoefeningenenlevensstijlaanpassingen voldoende.Naarmatedeklachtentoenemenkomthierkinesitherapieencognitievegedragstherapie bij. Erkanookgewerktwordenopspecifiekeklachtenbijverschillendepersonen:zozijnsteunzolenen goedschoeiseleenhulpbijpersonenmetplatvoeten.Voet-enenkelstabiliteitkunnenhiermeesterk bevorderdworden.Juisteverwijzingvoorbekkenbodemkinesitherapieisaangewezenperipartaalen ingevalvanprolapsenincontinentie.Dekinesistkaneenre-educatieprogrammaopstartenmet biofeedback.Somskunnenmanipulatiesvantriggerpuntenopdebekkenbodemhelpen.Erbestaat ookmedicatievoorurgencyincontinentie:oxybutinineisdemeestfrequentgebruikte. Desmopressinewordtgebruiktbijnycturieenbedplassen.Botoxwordtsomsookgebruiktbijeen overactieveblaas. Voordemaag-darmproblemenkunnenerspecifiekebehandelingenopgestartworden.Indeeerste plaatsisvoedingsadvieshieropzijnplaats.Daarnaastkanerookmedicatievoordespecifieke klachtengegevenworden(antacida,spasmoliticum,laxativa,..) Ookdevermoeidheidmoetaangepaktworden.Ditisnietsimpel,enkelebasisregelskunnengevolgd worden:optimaleslaaphygiene,regelmatigefysiekeactiviteit,gewichtscontrole,vermijdenvan rokenenalcohol,regelmatigritme,eventueelinnamevanmelatonine(3-5mg),eventueelpijnstilling indiennachtelijkepijnenenbehandelingvoorrefluxindiennodig. Voorpersonenmetlastvanorthostatischeintolerantieisvoldoendevochtinname,voldoendezout ensteunkouseneenmogelijkeoplossing. HetisnietongewoondatjeuiteindelijkookdemoedersvandekinderenmetJHSmoetbehandelen, dieineersteinstantieenkelhulpzochtenvoorhunkinderenennietvoorzichzelf.Eensdefamiliale linkhenduidelijkwordt,begrijpenzevaakdatookhun(levenslange)klachten,veroorzaaktkunnen wordendoorJHS. 27 Dediagnoseisooknuttigomallerleionnodigebehandelingsstrategieëntevoorkomen.Zoishetbest datorthopedischeingrepenvermedenworden,diedienenomgewrichtentestabiliseren,ditomwille vanverhoogdrisicoopherval,vertraagdewondheling,adhesiesenzelfssomseentoenamevande pijn.Ookeenlangetijdvaninactiviteitvoorschrijvenenafwezigheidvannormaledagelijksefysieke activiteitenisnietaangewezen.Ditkanleidentotspierdeconditionering.Quamedicatieishet gebruikvanspierontspannersnietaanteraden,dezebevorderendegewrichtsinstabiliteitnogmeer. Ditkanenkelbijhevigeacutepijnommeteenverlichtingtegeven.Ookchronischlokaalen systemischgebruikvancorticoïdenisnietaangewezen:hierdoorkansteroid-geïnduceerde bindweefselschadeopzachteweefselsenbotontstaan.Menmoetookvoorzichtigeromgaanmet hetgebruikvanbloedverdunnerszoalsasaflow.Ditkaneenverhoogdeneigingvanspierbloedingen enecchymosengeven.Hetgebruikvananti-epilepticakandedysautonomesymtomenverergeren. 1.8 Prognose JHSiszeerheterogeenenfluctuerendindetijd.Deprognoseisdanookzeerwisselend.Vooreen deelvandepatiëntenishypermobiliteitzelfseenvoordeelinhunsport(ballet,turnen,dansen).Op verschillendeleeftijden,afhankelijkvanhetactiviteitsniveau,kunnensymptomenechtertotuiting komen. Bijeenbelangrijkdeelvandepatiëntenontstaanerechterheelwatmusculoskeletaleen systeemklachten,diehunlevenskwaliteitongunstigbeïnvloeden.Demeerderheidvanhenkanvia goedeuitleg,correctebegeleidingenaangepastebehandelingtocheenvrijnormaallevenleiden, hoewelzenooithelemaalklachtenvrijzijn. Erisechtereenkleinegroepwaarbijsecundaireentoenemendpijnsyndroomontstaat,dat uiteindelijkleidttoteenneerwaartsespiraalvankinesiefobieendeconditionering.Deverminderde draagkrachtenpijnexacerbatiescompromiterenelkepogingtotherstel.Voordezepatiëntenis multidisciplinairebegeleidingessentieel,maarzelfsdanbelandenzeregelmatigineensituatievan chronischeinvaliditeit. Globaalkunnenwestellendateensnellerediagnoseendusookeenbetereaanpaknaarde toekomsttoewellichtzaltoelatendeprognoseinbelangrijkemateteverbeteren. 28 2 ONDERZOEK 2.1 Inleiding DoorkennistemakenmetGJHenJHStijdensmijnstagejaar,hadiktijdensmijnwerkalshuisartsin opleiding,hierwatmeeraandachtvoor.AlsnelvondikhetopmerkelijkdatGJHechtwelfrequentis enJHSookminderzeldzaamvoorkomtdanindeliteratuurbeschreven.Alleenwordtdediagnose nietgesteldomdatJHSenzijnsymptomenvoorveelartsenonvoldoendebekendzijn.Hetleekmij danookeenuitdagingomvoormijnthesisalshuisartseensteentjebijtedragenomdeze problematiekwatbeterinkaarttebrengen.VermitsJHSperdefinitievertrektvanhypermobiliteit wouikvooralnagaanofhethaalbaarennuttigwasomalmijnpatiëntenkorttescreenenvoor hypermobiliteit,ongeachthunaanmeldingsklacht. VerderwouikooknagaanhoefrequentdebeschrevenklachtenbijJHSindeliteratuurinmijn patiëntenpopulatievoorkwamenenofzeinderdaadvaakkondengelinktwordenaan hypermobiliteit.Opdiemanierwouikzoweleenideekrijgenvandefrequentievanhypermobiliteit (GJH)ineenwillekeurigepopulatieenvandeincidentievanJHSbijpatiëntenmetGJH. 2.2 Methode Devragenlijstisopgesteldaandehandvansymptomenbeschrevenindeliteratuur.Nietalde klachtendiekunnenvoorkomenbijJHSzijnbevraagd,maarhetiseenrepresentatieveselectievan devoornaamsteen/ofmeestfrequenteklachtenbijJHS.Deopzetwasbijallepatiëntentussen7-45 jaardieindehuisartsenpraktijklangskwamen,vooreenderwelkeklacht,inmaart-april2015in Maaseikenindecember-januari-februari2015-2016inGenk,devragenlijsttelateninvullenende Beightonscoretebepalen.(bijlage2)IndepraktijkinMaaseikvulden120mensendevragenlijstin, inGenk64personen.Ditgeefteentotaalvan184personendiedevragenlijstinvuldenenwaarbijde Beightonscorewerdbepaald.Dezescoreopnegenpunten,werdbijdevragenlijstgenoteerd.Ookde aanmeldingsklachtenhetgeslachtwerdopdevragenlijstgenoteerd.Erwerdkortgevraagdofze deelwoudennemenaaneenonderzoek,datvollediglosstondvanhunaanmeldingsklacht.Eenkorte uitlegoverhetdoelvandevragenlijststondvermeldbovenaandevragenlijst.Iedereen(ofdevoogd van)gafdetoestemmingviahandtekeningomzijngegevensanoniemteverwerken. VoordezeonderzoeksstudiebenikuitgegaanvangewrichtshypermobiliteitvanafeenBeightonscore van4ofmeer.Ditwilzeggendataldepersonendieminstens4puntenhalenopdeBeightonscore, beschouwdwordenalshypermobiel.DitismeteenookeenvandetweemajorcriteriaindeBrighton criteria.Deresultatenwerdenhandmatigverwerkt,endesignificantieberekendmetbehulpvan excelendechi-kwadraattoets. 29 2.3 Resultaten Prevalentievanhypermobiliteitindeonderzochtepopulatie Inhettotaalhebben184personendevragenlijstingevuld.29vanhenhaddeneenBeightonscore van≥4,enbeschouwenwedusalshypermobiel(GJH).InditonderzoekisdeprevalentievanGJHdus 16%.Ditisduidelijkfrequenterdanindeliteratuurbeschreven.Nogopvallenderwordthetalsweuit devragenlijstdeincidentievanJHSwillenafleiden.Omconclusiestetrekkenronddeincidentievan JHStrachtenwe,indematevanhetmogelijke,aandehandvandevragenlijstdeBrightoncriteriate evalueren.Erwaren17personendieaandeBrightoncriterialekentevoldoen.Deandere12 personenscoordenslechtspositiefvoor1majorcriteriaen1minorcriteria,watonvoldoendeisvoor eenJHSdiagnose.Vandeze12personenwaren5kinderentussen7-12jaar.DeprevalentievanJHS volgensdeBrightoncriteriaisindeonderzoeksstudie9%,watbeduidendmeerisdanbeschrevenin deliteratuur.59%vandepersonenmetGJH,voldedenookaandeBrightoncriteria,enkunnendus dediagnoseJHSkrijgen. Geslacht Erzijn106vrouwendiedevragenlijstingevuldhebben,hiervanhebben25personeneenBeighton scorevanminimum4.DitkomtovereenmeteenprevalentievanGJHvan24%bijdeondervraagde vrouwen.Bijdemannenisditeenstukminder.Inhettotaalwerdener78mannenondervraagd; hiervanscoordenslechts4mannen≥4opdeBeightonscore.Ditkomtovereenmet5%vande ondervraagdemannen. Inhetonderzoekzijner29personenmetGJH.Hiervanzijn25vrouwenen4mannen.Ditwilzeggen dat86%vanhettotaalaantalpersonenmetGJHvrouwenzijn,enslechts14%mannen.Wekunnen besluitendathypermobiliteitindezestudieduidelijkfrequentervoorkomtbijvrouwendanbij mannen. Leeftijd controle GJH % 7-10j 18 4 22% 11-16j 14 4 44% 17-20j 17 2 12% 21-25 35 9 26% 26-30 25 5 33% 31-35 33 4 12% 36-40 24 1 8% 30 41-45 18 0 0% Totaal 155 29 Metouderwordenneemtdeprevalentievaneenscorevan≥4/9indeBeightonscoreaf.De uitzonderingisdejongsteleeftijdsgroepen.Hierzoueenmeetfoutkunnengebeurdzijnomdathetbij dezejongekinderensomsmoeilijkwasomdetestenuittevoeren.Hetuitvoerenvande overstrekkingindeknieën,deduimopeenjuistemaniernaardeonderarmbrengenenvolledig strekkenvandebenenbijdegrondhandafstandwasnietaltijdevensimpel.Ookisdezelaksiteitbij kindereneerdereennormalebevinding:overstrekkingvandeellebogenwordtbijkinderen bijvoorbeeldnietalspathologischbeschouwd.Metdezekennisinhetachterhoofdishette verwachtendatjongekinderengemakkelijkerpositiefzoudenscorenopdeBeightonscore.Inde literatuurwordtookbeschrevendatdecriteriavoorkinderenstrengerzoudenmoetenzijn,enereen grensvan5of6op9zoumoetenzijn. Dejongsteleeftijdsgroepterzijdegelaten,bevestigtditdestudiesuitdeliteratuur.Depositieve Beightonscoreneemtafmetdeleeftijd.Maargebeurtookhetzelfdemetdepijnensymptomen? Horizontaal:aantalvragendiepositiefbeantwoordzijn(dushetaantalklachtenvandehypermobiele individuen).Verticaal:leeftijdsgroep 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 7-10 I II I 11-16 I I I I 17-20 I I 21-25 I I II I III I 26-30 II I I 31-35 II I I I 36-40 I HiertoeproberenweuitonzevragenlijstdeBrightoncriteriatetoesten.Alswedetabelbekijken,is ermettoenemendeleeftijdeenverschuivingnaarrechts.Erzijnnatuurlijkenkeleuitschieters,maar globaalgezienishettochduidelijkeentoenamevandeklachtenmetdeleeftijdbijpersonenmet GJH. 31 Scores StijgthetaantalklachtenookmeteentoenemendeBeightonscore?Ishoegroterdehypermobiliteit, ookgelijkaanhoemeerklachten? Horizontaal:aantalvragenpositiefbeantwoorddoorhypermobielepersonen.Hetaantalpositieve vragenkomtovereenmetaantalklachten.Verticaal:Beightonscore Beighton 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 score 4 I II II I II II 5 II I I II II I I I 6 II 7 I I I I 8 9 I I Hierlijktnietechteenverbandtezijn.Demeestenbeantwoordentussen4-7vragenopdevragenlijst positief,ongeachtofdeBeightonscore4/9of9/9bedraagt. Aantaluursportperweek Indecontrolegroepwashetgemiddeldeaantaluursportperweek3,1uur.Bijdehypermobiele groepwasditverrassendgenoegmeer:4,5uur.Maardoorhetkleineaantalvandegroep hypermobielenisditgetalheelsterkbeïnvloedbaardoorenkelingen.Erzijnvooraleenpaar enkelingen,pre-pubertairekinderendiewelminstens4op9bepaaldenopdeBeightonscore,maar geenklachtenhaddenenveelsporten.Zowaserbijvoorbeeldeen13-jarigmeisjedat25uurper weeksport.Laatjealleendezepersoonweg,krijgjealmeteeneenanderresultaat:namelijkeen gemiddeldevan3,5uursportperweek.Latenweindehypermobielegroepaldepre-pubertairen weg,dankomenweaangemiddeldaan2,6uursportperweek. Omdathetaantalvanpositiefscorendemensenrelatiefkleinis,beïnvloedt1iemandderesultaten sterkomdatditgeenja/neevraagis.Eenextreemhoogaantalurenvansportbeoefeningkaneen enormverschilgeveninhetgemiddelde.Daaromkunnenweinditonderzoekhieroverweinig uitsprakendoen. Ruglast 22%(34/155)vandecontrolegroepheeftchronischofzeerfrequentlastvanrugpijnofheuplast.In 32 degroepmetGJHisdit48%(14/29).Hetverschilisstatistischsignificant(p<0,01).Erisduseen associatietussenrug/heuplastenhyperlaksiteitaangetoondinhetonderzoek. Erkunnenverschillendeoorzakenzijnvandezerugofheuplast,zoalsverminderdeposturalecontrole doorverzwakkingenuitputtingvanderugspieren,eenanatomischeafwijkingzoalskyphoseof scoliose.Inhetonderzoekisechtergeenonderscheidgemaaktinoorzakelijkefactorenvande rugklachten. Subluxatie 8%(13/155)vandecontrolegroepheeftalooiteenseengewrichtuitdekomgehad,bijdeGJH-groep wasdit24%.(7/29)Ookditverschilisstatistischsignificant.Inhetonderzoekheeftdusbijna1/4een subluxatieofdislokatiedoorgemaakt.Bijsubluxatiesishetnuttigersnelbijtezijnendeuitlokkende factorvandeluxaties,namelijkGJH,tebegrijpen.Enkelopdiemanierkanjealshuisartsgericht doorverwijzennaareenkinesitherapeutvooroefentherapie.Bijdezepersonenisoefentherapiezeer belangrijk.Bijrecidiverendeluxatiesgaathetkapsel(vbronddeschouder)lakserwordenengaande luxatiesalleenmeervoorkomenbijsteedsminderuitlokkendefactoren.Ditstadiawillenwe vermijdendoorbijdeallereerstepresentatiehiervoldoendeaandachtaantegevenendeeventuele GJHofJHStediagnosticeren.Hetbelangvanlevenslangeoefentherapiemoetgoeduitgelegdworden aandepatiëntenaandekinesitherapeut. Recidiverendeoffrequentvoorkomenvanenkelverstuiking 25%(39/155)vandecontrolegroepheeftaleenseenverstuikinggehad.BijdeGJH-positievegroepis dit41%(12/29).Ditiseensignificantverschil(p<0,01).Ookindecontrolegroepishiereenvrijhoog voorkomenvanrecidiverendeenkelluxaties. Meerdan3maandenlastin1gewricht 21%(26/127)vandecontrolegroepheeftmeerdan3maandenlastineenbepaaldgewrichtgehad tijdenszijnofhaarleven,indehypermobielegroepisdit48%(12/25).Ookditiseen significantverschilopsignificantieniveaup<0,01. Chronischepijn 10%(13/124)vandecontrolebevolkinggeeftaanergenschronischepijntehebben,watalergveelis. Bijdehypermobielegroeplooptditzelfsoptot33%(8/27).Ookditverschilissignificant. IndestudievanGrahameheeft24%vandepatiëntenmetJHSeenchronischpijnsyndroomophet momentvanheteersteconsult.(7) 33 Houding 17%(26/155)vandecontrolegroepkreegalvakeropmerkingenoverdehouding,bijde hypermobielegroepisditzelfs59%.(17/29)Ditiseensignificantverschil.GJHenJHSzijn geassocieerdmetdetypische‘malalignment’houding:platvoeten,hyperextensievandeknieënen hyperlordose.InditonderzoekwordtditbevestigtdoordatdehelftvandepersonenmetGJHal opmerkingenoverzijnofhaarhoudingheeftgehad.Despecificatiesplatvoetenenhollerugstonden meevermeldindevragenlijst. Stoelgangproblemen 12%(19/155)vandecontrolegroepgeeftaanlasttehebbenvanchronischeconstipatieof stoelgangproblemen.IndeGJHgroepisdit38%(11/29).Ditverschilissignificant(p<0,01). IneenstudievanHakimenGrahameisdeassociatievoorheteerstbeschreven,menhadhethier welovergastro-intestinalesymptomen,maardecijfersliggenvolledigindelijnmetonze bevindingen:invergelijkingmetcontrolegroeprekeninghoudendmetleeftijdengeslachthad37% vandepersonenmethetJHSen11%vandecontrolegroepgastro-intestinaleklachten.(94) Bekkenbodemdysfunctie Indecontrolegroepbeantwoordde8%(13/155)vandemensendevraagblaasproblemenpositief.In deGJH-groepwasdit24%(7/29).Ditiseensignificantverschil(p<0,01). Langerdannormaalbedplassenalskindistochnogeentaboe.Vooreendeelvermoedikdatmensen ookneeantwoorddenuitschaamte.Daarnaastzijnerookmensendieditnietmeerwetenover zichzelf,alsdeouderserbijwarenwerdervakerjageantwoord. Blauweplekken 23%(36/155)vandecontrolegroepvindtvanzichzelfdathijofzijsnellerblauweplekkenkrijgtdan gemiddeld.IndeGJHgroeplooptditzelfsoptot59%(17/29).Ookditiseensignificantverschil (p<0,01)Inbeidegroepenisditeenvrijgrootaantal,hetlijkteenoverschattingvandemensenmaar ditismoeilijkteobjectiveren. Striae 29%vandecontrolegroepheeftstriemenergensophetlichaam,bijdeGJHgroepisdit54%.Ditis eensignificantverschil(p<0,01).Indehypermobielegroepisereenoververtegenwoordigingvan vrouwen,misschienzijnerdaaromindezegroepmeerstriemendanindecontrolegroep.Maarals wenaarderelatievangewicht/BMIenstriaekijken,ishetvoorkomenvanovergewichtminder relevantdanindecontrolegroep.Indecontrolegroepzijndeaanwezigestriemenvakerhetgevolg 34 vanobesitas,bijdehypermobielegroepisditnietzo.47%(17/36)vandecontrolegroepmetstriae hadovergewicht(gedefinieerdalsBMI>25).IndeGJHgroepwasditslechts2vande13personen, watovereenkomtmet15%overgewicht.Hieruitkunnenwebesluitendatinhetonderzoekdestriae minderafhankelijkwarenvangewichtenBMIbijdehypermobielegroepdanbijdecontrolegroep. Concentratiestoornissen 11%(17/155)vandepersonenindecontrolegroephebbenalskindlastgehad(ofnunog)van overbeweeglijkheiden/ofconcentratiestoornissen,indeGJHgroepisdit24%(7/29).Ditverschilis significant(p<0,01). Groeipijnen 16%(25/155)vandecontrolegroepheeftlastgehadvangroeipijnen,indehypermobielegroepisdit 38%(11/29).Ditiseensignificantverschil.Groeipijnenbijkinderenkaneeneerstesymptoomzijn, maarwordtnogtevaakgemist. Moeinvergelijkingmetleeftijdsgenoten Tot20%(24/122)vandebevolkingvindtzichzelfvakermoeinvergelijkingmetandereuitdezelfde leeftijdsgroep.BijdegenemetGJHisditzelfs50%(12/24).Ookditiseensignificantverschil(p<0,01). Voorbeidegroepenisditeenhoogcijfer.Ditisechterookweerzeersubjectief,veelmensen twijfeldenookhetlangstbijhetinvullenvandezevraagenvermeldendatditeenmoeilijkevraag was. 2.4 Discussie Devragenlijstisadrandomgegevenaanpatiëntenindedagelijksehuisartsenpraktijk.Debedoeling wasbinneneenbepaaldevastgelegdeperiodeelkedag,elkepatiëntbinnendeleeftijdsgrenzente includeren.Doortijdsgebrekendrukteindepraktijk,hebikdevragenlijstnietaltijdindebedoelde periodelateninvullen.Opdrukkemomenten,meteenlangerewachttijdindewachtzaalhebikde vragenlijstnietlateninvullen.Daaromisnietechtbij‘elke’patiëntindepraktijkindebedoelde periodedevragenlijstbevraagdenBeightonscoreuitgevoerd.Depatiëntenzijnwelsteedsad randomgeïncludeerd,zonderrekeningtehoudenmethunaanmeldingsklacht. VerderishetabsoluteaantalGJHpositievepersoneneigenlijknogsteedsvrijlaag.1persoonkanhet totalepercentagenogteveelbeïnvloeden.Eengroterestudiemetmeerproefpersonenisnodig, eventueeluitgevoerddoormeerdereartsentegelijk. Enkelevragenzoudenwatcompletergemogenhebben.Zoalsvormenchronischeconstipatieof stoelgangsproblemennietdeenigegastro-interestinaleklachtdiekanvoorkomenbijJHS,maarwel 35 deenigediebevraagdis.Ookorthostatischehypotensieisnietbevraagd,evenminalshoofdpijnen migraine. Indeonderzoeksstudieiseenveelhogereprevalentiebeschrevendanteruggevondenindemeeste literatuurstudies.Wekunnenonsdevraagstellenofdezehogereprevalentiehetgevolgisvaneen tochuitgeselecteerderepopulatieindehuisartsenpraktijk.Depopulatieindehuisartsenpraktijkzijn immersmensenmetklachtenoveriets,ookalzijnzeadrandomgekozenenwashun aanmeldingsklachtslechtszeldeneenprobleemgelinktaanhyperlaksiteit.8vande29personen haddeneenmogelijksJHS-geassocieerdepathologiealsaanmeldingsklacht.(o.a.hoofdpijn, rugpijn,subluxatie,overbelastingsletsel,IBS,schouderpijn).HettweedejaarinGenk,werkteikin huisartsenpraktijkwaarveelsportgeneeskundewerdgedaan.Hierdoorkomenerindezepraktijk wellichtookmeerpersonenmetmusculoskeletaleklachtendanindedoorsneehuisartsenpraktijk. Ditiswellichtmedeverantwoordelijkvoordetochwelongewonevaststellingdat59%vande personenmetGJHinmijnstudieookvoldedenaandeBrightoncriteriavoorJHS.Ditiswaarschijnlijk nietuitbreidbaarnaardealgemenepopulatie.Mogelijkswasmijnvragenlijsttealgemeenofte suggestief. DeBrightoncriteriabestaanuit2majoren8minorcriteria.Indevragenlijstwerderenkelgevraagd naarartralgiegedurendelangerdan3maandenin1gewricht.Eénvande2majorcriteriawerddus nietbevraagdindevragenlijst.DediagnosesvanJHSwerdendusallengesteldopbasisvanhet positiefbeantwoordenvan1majoren2minorcriteria. MaarhetblijfttocheenfeitdattochwelopvallendveelmeerpatiëntenmetGJHmusculoskeletale enandereklachtenvertonendanpatiëntenuitdecontrolegroep. Verderishetopvallenddat1/10personenindenormalepopulatiespreektovereenchronisch pijnsyndroom,enzelfs1/3indeGJHgroep.Dedefinitievanchronischepijnhoudtindatpijnlanger dan6maandenaanhoudt.Wordthetprobleemvanchronischepijninonzemaatchappijdanniet onderschat?Chronischepijnreageertdaarenbovenzeerslechtoppijnmedicatieenanderetherapie. Dechronischepijnvermijdenzouveruitdebesteoplossingzijn.Eenvroegediagnose,begrip, levensstijlaanpassingentherapievoorJHSzouhieralvasteenstapindegoederichtingvoorzijn. ErwaseenhogeprevalentievanenkelverstuikingenindecontroleendeGJHgroep.Ditkomtomdat enkelverstuikingenvrijveelvoorkomendzijninhetdagelijkselevenennogmeerbijcontactsporten zoalsvoetbal.Indienerbijzoeenenkelverstuikingligamentenwordengescheurd,zaldevoetookbij eenniethypermobielepersoonachterafminderstabielzijndanvoorheenenisereenverhoogd risicoopeennieuweenkeldistortie.Eengoederevalidatieopgebiedvanoefentherapiemet verstevigenvandeonderbeenspierenenhetherstellenvandeproprioceptievefunctiesisbelangrijk 36 inzoweldecontrolealsdehypermobielegroep.Hetnietvolledigherstellenvandeligamentenen proprioceptievefunctieiswaarschijnlijkderedendatrecidiverendeenkelverstuikingenzofrequent voorkomenindealgemenebevolking. 2.5 Conclusie InditonderzoekwarenalleklachtendiekunnengelinktwordenaanJHSsignificantophet significantieniveauvanp<0,01.Metdezesignificatiesbewijzenweenkeleenassociatie,geencausaal verband. DeassociatietussenGJHenJHSindezepatiëntenpopulatieisechterdermategrootdatiktoch moeilijkanderskandanconcluderendatoplangetermijndeincidentievanJHSbijmensenmetGJH wellichtduidelijkhogerligtdanwetotnogtoeaannemen.EnvermitsdefrequentievanGJHinmijn studie,vooralbijvrouwen,ookgevoelighogerligtdanalgemeenwordtaangenomen,denkikdat verdereaandachtvandeeerstelijnvoordezeproblematiekwellichtveelproblemenvoorveel mensenkanvermijden. 3 Besluit ZoalsChristopherChabrisenDanielSimonsonsalillustreerdeninhun“invisiblegorilla”moetjevaak eerstaandachtignaarietskijkenvoorjehetziet.Maareensjehetgezienhebtkanjeernietmeer naastkijken.ZoverginghetmijmetGJH(generalisedjointhypermobility)enJHS(jointhypermobility syndromeofhypermobiliteitssyndroom). Eenaantaljaargeledentijdensmijnstageontdekteikhetbijtoeval.Ikgingeroverlezenenalsnel concludeerdeikdatzowelGJHalsJHSweleensfrequenterenbelangrijkerkondenzijndanwetot nogtoevermoeden.Ikbeslooterdanookmijnhuisartsenthesisaantewijden. DediagnosevanGJHstellenisietswatiedervanonsinzijnpraktijkvlotzoumoetenkunnen.De Beightonscoreiseenvlotteenreproduceerbaretoolvoorzowelartsalspatiënt.JHSdiagnosticeren ismoeilijker,hetklinischbeeldkanimmerszeerdiversenfluctuerendzijn.DeBrightoncriteria zoudeneengoedehouvastmoetenbieden,maaréénvandetweemajorcriteria(artralgiegedurende meerdan3maandenin4ofmeergewrichten)isvrijsubjectief.Ikkooserdanookvooreenaantal vrijfrequenteconctreteklachtenbijJHSineenwillekeurigepatiëntenpopulatieoptesporen,nadat ikbijdiepopulatiedeBeightonscorehadbepaald. Deconclusiesvanmijnweliswaarbeperktonderzoekwarenverrassend:16%vanmijn(weliswaar overwegendvrouwelijke)patiëntenpopulatietussen7en45jaarhadeenBeightonscore≥4endus eendiagnosevanGJH.IndezeGJHgroeptradenklachtendievaakmetJHSgeassocieerdwordenin 37 hogeprevalentieop:48%hadmeerdan3maandengewrichtspijn,33%hadchronischepijn,38% stoelgangsproblemen,24%bekkenbodemdysfunctie,59%ergvlugblauweplekken,54%striaeen 50%meerdannormalemoeheid. Deverschillenmetdecontrolepopulatiewarenvooraldezeitemssignificant(p<0,01).Eigenlijk vertoonden,behalvebijjongerenbenedende12jaar,quasialmijnGJHpatiëntenklachtensuggestief voorJHS.59%vandepersonenmetGJHvoldedenookaandeBrightoncriteria. Ikrealiseermijdatmijnonderzoeksstudietebeperktis(184patiënten)endatbepaaldevragen misschientesuggestiefwaren(zoalsbijvoorbeeld“vinduuzelfvakermoedananderepersonenvan uwleeftijd?”).Ookwasdepatiëntenpopulatiemisschiennietwillekeuriggenoeg.Tochblijftheteen feitdatikeenverrassendhogefrequentievanGJH(16%)ineenadrandomgekozenpatiënten populatieaantrofendatdemeerderheidvanhenklachtensuggestiefvoorJHSvertoonde. Ikdurfdanookbesluitendathetabsoluutdemoeiteloontinhetbasisklinischonderzoekvanelke huisartsookeenBeightonscoreoptenemen.DediagnosevanGJHzalvakergesteldwordendan momenteelindeliteratuurwordtaangenomen.BijdepatiëntenpopulatiemetGJHishetbelangrijk oogtehebbenvoorklachtenenpatronendieinderichtingvanJHSkunnenwijzen.Mitsvroegtijdige interventieeneenaangepastoefenprogramma,zalmendanimmersmeestalkunnenvermijdendat dezepatiëntenindeneerwaarstespiraalvaneenernstigpijnsyndroombelanden.Ikhebde“invisible gorilla”ontdekt,ikzalhemvanafnunietmeeruithetoogverliezen. 4 Bijlagen Bijlage1 Beightonscore: 38 Bijlage2 Vragenlijst: Beste, Uwordtgevraagddeeltenemenaaneenkortonderzoek. Indehuisartsenpraktijkwordtfrequentaandachtgegevenaanonderanderedeluchtwegen,het hart,debloeddruk,…maarproblemenvanhetbewegingsstelselofgewrichtenwordenminder systematischnagekeken,hoewelzeindepraktijkheelvaaktotklachtenkunnenleiden.Metdit onderzoekzoudenweopeensystematischemaniereenkortnazichtvanuwbewegingsstelselwillen uitvoeren,zonderdathiervoorbelastendeonderzoekennodigzijn. DegegevensdieUverstrektzijnvollediganoniem.Zezullengeenbijkomendeinvloedhebbenopuw therapieenleidennormaalniettotverdereonderzoeken.Zekunnenerwelvoorzorgendatweinde toekomstuenanderepatiëntenbeterenvolledigerzullenkunnenonderzoeken. Bedanktvooruwmedewerking, Dr.LemmensKarolien Ikgeeftoestemmingtotdeanoniemeverwerkingvanmijngegevens. Handtekening ………………………………………………………………. Geboortedatum:……………………………………………Gewicht:………………………Lengte:……………………………….. Hobby’s:……………………………………………………………………………………………………………………. Aantalurensportperweek:………………………uur/week 1.Heeftuchronisch/zeerfrequentrugpijnofheuplast? 2.Heeftualeengewrichtuitdekomgehad?(vbschouder,knieschijf) 3.Heeftualmeerderekerendeenkelverstuikt? 4.Heeftualvakerlastgehadvanoverbelastingsletsels? 5.Heeftumeerdan3maandenpijngehadaaneenbepaaldgewricht? (vbschouder,elleboog,hand) 6.Heeftuergenschronischepijn? 7.Heeftmenalvakeropmerkingengemaaktoveruwhouding? (platvoeten,hollerug) 8.Heeftuproblemenmetchronischeconstipatie/moeitemetdestoelgang? 9.Heeftuooitblaasproblemengehad?(moeilijkerkunnenophouden, inhetverledenalskindbedplassen,verzakking) 10.Heeftumakkelijkblauweplekken? 11.Heeftuhuidstriemen? 12.Wasualskindoverbeweeglijkofhaduconcentratiestoornissen? 13.Haduveellastvangroeipijnen? 14.Bentuvakermoeinvergelijkingmetandereleeftijdsgenoten? ja ja ja ja nee nee nee nee ja ja Ja nee nee nee ja ja nee nee ja ja ja ja Ja nee nee nee nee nee 39 Bijlage3:goedgekeurdprotocol 40 41 42 43 Bijlage4:goedkeuringethischecommissie: 44 5 Dankwoord DankaanProfessorWesthovens,diensthoofdreumatologieUZLeuvenvoorhetbegeleidenvanmijn thesis.OokgrotedankaanmijnCo-promotorDr.FrancisLemmens,kinderartsZOLGenk,voorzijn hulp.Verderwilikookmijntweepraktijkopleidersbedankenomhetmogelijktemakenhet onderzoekinhunpraktijkuittevoeren:Dr.WernerSmitsenDr.JespersJohan. 6 Bibliografie 1.GrahameR.Hypermobilityandhypermobilitysyndrome-recognitionandmanagementfor physiotherapist.In.London:Butterworth-Heinemann;2003a.p.1-14. 2.SimmondsJV,KeerRJ.Hypermobilityandthehypermobilitysyndrome.InManualtherapy.;2007.p.298309. 3.KirkJA,AnsellBM,BywatersEG.Thehypermobilitysyndrome.Musculoskeletalcomplaintsassociated withgeneralizedjointhypermobility.1967;26(5):p.419-435. 4.Robyn,Hickmott.www.medicalobserver.com.[Online].;2013. 5.FikreeR,AzizQ,GrahameR.Jointhypermobilitysyndrome.2013;39:p.419-430. 6.GrahameR.Jointhypermobilityandgeneticcollagendisorders:aretheyrelated?ArchivesofDiseaesesin Childhood.1999;80:p.188-191. 7.RossJ,GrahameR.Jointhypermobilitysyndrome:easilymissed?BMJ.2011;(342):p.c7167. 8.TinkleB.ThelackofclinicaldistinctionbetweenthehypermobilitytypeofEhlers-Danlossyndromeand thejointhypermobilitysyndrome(akahypermobilitysyndrome).AMJMedGenetA.2009;149A(11):p. 2368-2370. 9.DePaepeA,MalfaitF.TheEhlers-Danlossyndrome-adisorderwithmanyfaces.Clingenet.2012;82:p.111. 10.LevyHP.Ehlers-Danlossyndrome,hypermobilitytype.InPagonRAAMBTea.GeneReview.Universityof washington;2004,updated13sept2012. 11.ZweersMC,HakimAJ,GrahameR.Jointhypermobilitysyndromes:thepathophysiologicalroleoftenascinxgenedefects.2004;50(9):p.2742-2749. 12.BeightonP,GrahameR,BirdHA.Geneticaspectsofthehypermobilitysyndrome.InHypermobilityof joints.2nded.Berlin:Springer;1989a.p.55-66. 13.ChildHA.Jointhypermobilitysyndrome:inheriteddisorderofcollageensynthesis.Journalof Rheumatology.1986;13:p.239-243. 45 14.CastoriM,CellettiC,CamerotaF.Ehlers-Danlossyndromehypermobility-type:apossibleunifyingconcept forvariousfunctionalsomaticsyndromes.2013;33(3):p.819-821. 15.GrahameR.Hypermobilitysyndrome–recognitionandmanagementforphysiotherapist.InHypermobility andHypermobilitysyndrome.London:Butterworth-Heinemann;2003a.p.1-14. 16.RussekL.Hypermobilitysyndrome.Physicaltherapy.1999;79(6):p.591-597. 17.MalfaitF,SymoensS,CouckeP,etal.Totalabsenceofthealfa2(I)chainofcollagentype1causesarare formofEhlers-Danlossyndromewithhypermobilityandpropensitytocardiacvalvularproblems.Journal ofMedicalGenetics.2005;25:p.28-37. 18.HakimAJ,SohotaA.Jointhypermobilityandskinelasticity:Thehereditarydisordersofconnectivetissue. 24:521-533.ClinDermatol.2006;24:p.521-533. 19.VoermansNC,BonnemannCG,HamelBC,etal.Jointhypermobilityasadistinctivefeatureinthe differentialdiagnosisofmyopathies.JNeurol.2009b;256:p.13-27. 20.MallikAK,FerrelWR,McDonaldAG,etal.Impairedproprioceptiveacuityattheproximalinterphalangeal jointinpatientswiththehypermobilitysyndrome.BrRheumatol.1994;33:p.631-637. 21.HallMG,FerrelWR,SturrockRD,etal.Theeffectofthehypermobilitysyndromeonkneejoint proprioception.BrJRheumatol34:121-125.1995;34:p.121-125. 22.FatoyeF,PalmerS,MacmillanF,etal.Proprioceptionandmuscletorquedeficitsinchildrenwith hypermobilitysyndrome.Rheumatology.2009Feb;48(2):p.152-157. 23.RomboutL,DePaepeA,MalfaitF,etal.RomboutL,DePaepeA,MalfaitFetal.Jointpositionsenseand vibratoryperceptionsenseinpatientswithEhlers-Danlossyndrometype3(hypermobilitytype)2010b. ClinRheumatol.;29:p.289-295. 24.CellettiC,CastoriM,GalliM,etal.Evaluationofbalanceandimprovementofproprioceptionbyrepetitive musclevibrationina15yearoldgirlwithjointhypermobilitysyndrome.ArthritisCareResearch.2011Mei; 63(5):p.775-779. 25.GrahameR,BirdHA,ChildA.Therevised(Brighton1998)criteriaforthediagnosisofbenignjoint hypermobilitysyndrome.JRheumatol.2000;27:p.1777-1779. 26.HakimAJ,CherkasLF,GrahameR,etal.Thegeneticepidemiologyofjointhypermobility:apopulation studyoffemaletwins.2004;50:p.2640-2644. 27.SimpsonMR.Benignjointhypermobilitysyndrome:evaluation,diagnosisandmanagement.JAm OsteopathAssoc.2006;106:p.531-536. 28.BulbenaA,DuroJC,PortaM.Clinicalassessmentofhypermobilityofjoints:assemblingcriteria.J Rheumatol.1992;19:p.115-122. 29.SteimannB,RoycePM,Superti-FirgaA.Theehlers-Danlossyndrome.InRoycePM,SteinmannB,etal. Connectivetissueanditsheritabledisorders.2nded.NewYork:Wiley-Liss;2002.p.431-524. 46 30.GannonL,BirdHA.Thequantificationofjointlaxityindancersandgymnast.Journalofsportssciences. 1999;17(9):p.743-750. 31.McCormackM,BriggsJ,HakimZ,GrahameR.Jointlaxityandthebenignjointhypermobilitysyndromein studentandprofessionalballetdancers.Journalofrheumatology.2004;31(1):p.173-178. 32.ScheperM,DevriesJ,DevosR,etal.Generalizedjointhypermobilityinprofessionaldansers:asignof talentorvulnerability?Rheumatology.;52(4):p.651-658. 33.CollingeR,SimmondsJV.Hypermobility.Injuryrateandrehabilitationinaprofessionalfootballsquad–a preliminarystudy.Physicaltherapyinsport.2009;10(3):p.91-96. 34.KonopinskiMD,JonesGJ,JohnsonMI.Theeffectofhypermobilityontheincidenceofinjuriesinelite-level professionalsoccerplayers:acohortstudy.Americanjournalofsportsmedicine.2012;40(4):p.763-769. 35.StewartDR,BurdenSB.Doesgeneralisedligamentouslaxityincreaseseasonalincidenceofinjuriesinmale firstdivisionclubrugbyplayers?Britishjournalofsportsmedicine.2004;38(4):p.457-460. 36.GrahameR.Timetotakehypermobilityseriously(inadultsandchildren).Rheumatology.2001;40:p.485487. 37.RussekL.Examinationandtreatmentofapatientwithhypermobilitysyndrome.Physicaltherapy.2000; 80:p.386-98. 38.Juul-KristensenB,KristensenJH,FrausingB,etal.Motorcompetenceandpsysicalactivityin8-year-old schoolchildrenwithgeneralizedjointhypermobility.Pediatrics.2009;124:p.1380-1387. 39.AdibN,DaviesK,GrahameR,etal.Jointhypermobilitysyndromeinchildhood.Anotsobenign multisystemdisorder?Rheumatol.2005;44:p.744-750. 40.KirbyA,DaviesR,etal.Developmentalcoordinationdisorderandjointhypermobilitysyndrome– overlappingdisorders?Implicationsforresearchaandclinicalpractice.ChildcarehealthDev.2007;33:p. 513-519. 41.MikalssonM,SalminenJ,KautiainenH,etal.Jointhypermobilityisnotacontributionalfactorto musculoskeletalpaininpre-adolescents.Journalofrheumatology.1996;23(11):p.1963-1967. 42.EcclesJA,BeacherFD,GrayM,etal.Brainstructureandjointhypermobility:Relevancetotheexpression ofpsychiatricsymptoms.BrJPsychiatry.2012;200:p.508-509. 43.LutzJ,DeQuervainD,KrauseneckT,etal.Whiteandgraymatterabnormalitiesinthebrainofpatients withfibromyalgia:Adiffusion-tensorandvolumetricimagingstudy.ArthritisRheum.;58:p.3960-3969. 44.BorkumJM.Chronicheadachesandtheneurobiologyofsomatization.CurrPainHeadacheRep.2010;14: p.55-61. 45.SomersTJ,KeefeFJ,PellsJJ,etal.Paincatastrophingandpain-relatedfearinosteoarthritispatients: relationshipstopainanddisability.JPainSymptomManage.2009;37:p.863-872. 46.GrahameR.Jointhypermobilitysyndromepain.CurrHeadacheRep.2009;13:p.427-433. 47 47.GrahameR.Jointhypermobility:emergingdiseaseorillnessbehaviour?2013;13(6):p.50-52. 48.ZubietaJK,HeitzigMM,SmithYR,etal.COMTval158metgenotypeaffectsmu-opioidneurotransmitter responsestoapainstressor.Science.2003;299:p.1240-1243. 49.PaceyV,NicolsonR,AdamsD,etal.Generalizedjointhypermobilityandriskoflowerlimbjointinjury duringsport:asystematicreviewwithmeta-analysis.Theamericanjournalofsportsmedicine.2010; 38(7):p.1487-1497. 50.RameshR,VonArxO,AzzopardiT,SchranzPJ.Theriskofanteriorcruciateligamentrupturewith generalisedjointlaxity.ThejournalofboneandjointsurgeryBritishvolume.2005;87(6):p.800-803. 51.DolanAL,HartDJ,DoyleDV,etal.AssessmentofboneinEhlers-Danlossyndromebyultrasoundand densitometry.AnnRheumDis.1998oct;57(10):p.630-633. 52.NijsJ,VanEsscheE,DeMunckM,DequekerJ,etal.Ultrasonographic,axial,andperopheralmeaserments infemalepatientswithbenignhypermobilitysyndrome.CalcifTissueInt.2000;67:p.37-40. 53.JonssenH,EliassonGJ,JonssonA,etal.HighhandjointmobilityisassociatedwithradiologicalCMC1 osteoartritis:TheAGES-Reykjavikstudy.Osteoarthritiscartilage.2009;17:p.592-595. 54.MishraMB,RyanR,AtkinsonP,etal.Extra-articulairfeaturesofbenignjointhypermobilitysyndrome. 1996;35:p.861-866. 55.Gulbahar,etal.Hypermobilitysyndromeincreaesestheriskforlowbonemass.ClinicalRheumatology. 2006;25(4):p.511-514. 56.SimonssenH,TegnerT,Alkjer,etal.Gaitanalysisofadultswithgenerlizedjointhypermobility.Clinical biomechanics.2012;27(6):p.573-577. 57.BrigdesAJ,SmithE,ReidJ.Jointhypermobilityinadultsreferredtorheumatologydlinics.Annalsofthe rheumaticdiseases.1992;51(6):p.793-796. 58.JonssonS,ValtysdottirO.Hypermobilityfeaturesinpatientswithhandosteoarthritis.Osteoarthritisand cartilage.1995;3(1):p.1-5. 59.RombautL,MalfaitF,CoolsA,etal.Musculoskeletalcomplaints,physicalactivityandhealth-related qualityoflifeamongpatientswiththeEhlers-Danlossyndromehypermobilitytype.DisabilRehabil.2010b; 32:p.1339-1345. 60.FerrelWR,TennantN,SturrockA,etal.Ameliorationofsymptomsbyenhancementofproprioceptionin patientswithjointhypermobilitysyndrome.Arthritisandrheumatism.2004;50(10):p.3323-3328. 61.BirdH.Hypermobility:doesitcausesymptoms?Europeanmusculoskeletalreview.2011;6(1):p.34-37. 62.FronteraWR.Rehabilitationofsportsinjuries:scientificbasis.InFronteraWR..Oxford:Wiley-Blackwell; 2003. 63.KirbyA,SugdenDA.Childrenwithdevelopmentalco-ordinationdisorders.Journaloftheroyalsocietyof medicine.2007;100(4):p.182-186. 48 64.CastoriM,SperdutiI,CellettiC,CamerotaF,GrammaticoP.Symptomandjointmobilityprogressioninthe jointhypermobilitysyndrome(Ehlers–Danlossyndrome,hypermobilitytype).ClinExpRheumatol.2011a; 29:p.998-1005. 65.EngelbertRHHRH,BankRA,SakkersRJ,etal.Pediatricgeneralizedjointhypermobilitywithandwithout musculoskeletalcomplaints:alocalizedorsystemicdisorder?Pediatrics.2003;11(3):p.248-254. 66.Juul-KristensenB,HansenH,Simonsen,etal.Kneefunctionin10-yearoldchildrenandadultswith generalsedjointhypermobility.Knee.2012;19(6):p.773-778. 67.VoermansNC,KnoopH,VanEngelenBG.PaininEhlers-Danlossyndromeiscommon,severeand associatedwithfunctionalimpairment.JPainsymptommanage.2010a;40:p.370-378. 68.CameroNK,DuffeyM,DeberdinoP,etal.Associationofgeneralizedjointhypermobilitywithahistoryof glenohumeraljointinstability.Journalofathletictraining.2010;45(3):p.253-258. 69.GranataG,PaduaL,CellettiC,CastoriM,etal.Entrapmentneuropathiesandpolyneuropathiesinjoint hypermobilitysyndrome/Ehlers-Danlossyndrome.ClinNeurophysiol.2013;124:p.1689-1694. 70.ScheperC,DeVriesJ,VerbuntJ,EngelbertR.ChronicpaininhypermobilitysyndromeandEhlers-Danlos syndrome(hypermobility-type):itisachallange.Journalofpainresearch.2015;(8):p.591-601. 71.VoermansNC,KnoopH,VanEngelenBG,etal.HighfrequencyofneuropathicpaininEhlers–Danlos syndrome:Anassociationwithaxonalpolyneuropathyandcompressionneuropathy?JPainSymptom Manage.2011a;41:p.4–6. 72.StolerJM,OaklanderAL.PatientswithEhlersDanlossyndromeandCRPS:Apossibleassociation?Pain. 2006;123:p.204–209. 73.Francis,etal.Benignjointhypermobilitywithneuropathy:documentationoftarsaltunnelsyndrome. JournalofRheumatology.1987;14:p.577-581. 74.MarchLM,FrancisH,WebbJ.Benignjointhypermobilitywithneuropathies;documentationofmedian, sciaticandcommonperonealnervecompression.ClinicalRheumatology.1988;7:p.35-40. 75.BeightonP,GrahameR,BirdH.Hypermobilityofjoints.2012. 76.RahmanA,HolmanAJ.Fibromyalgiaandhypermobility.InHakimAJ,KeerR,GrahameR.Hypermobility, fibromyalgiaandchronicpain.London:ChurchillLivingstoneElsevier;2000. 77.Acasuso-Diaz,Collantes-Estevez.Jointhypermobilityinpatientswithfibromyalgiasyndrome.Arthritis careandresearch.1998;11:p.39-42. 78.GrahameR.Whatisjointhypermobilitysyndrome?InHakimA,KeerR,GrahameR.Hypermobility, fibromyalgiaandchronicpain.London:ChurchillLivingstoneElsevier;2010.p.19-33. 79.HakimA.HMSA.[Online].;2013.Availablefrom:www.hypermobility.org. 80.BridgesA.Jointhypermobilityinadultsreferredtorheumatologyclinics.Annalsoftherheumaticdiseases. 1992;19:p.115-121. 49 81.El-Garf,etal.HypermobilityamongEgyptianchildren:prevalenceandfeatures.Journalofrheumatology. 1998;5:p.1003-1005. 82.VoermansNC,KnoopH,VandeKampH,etal.Fatigueisafrequentandclinicallyrelevantproblemin Ehlers-Danlossyndrome.SeminArthritisRheum.2010b;40:p.267-274. 83.CastoriM,MorlinoS,CellettiC,etal.Re-writingthenaturalhistoryofpainandrelatedsymptomsinthe jointhypermobilitysyndrome/Ehlers-Danlossyndrome,hypermobilitytype.Americanjournalofmedical geneticspartA.2013;161A:p.2989-3004. 84.VerbraeckenJ,DeclerkA,VandeHeyningP,etal.EvaluationforsleepapneainpatientwithEhlers-Danlos syndromeandMarfan:aquestionnairestudy.Clingenet.2001;60:p.360-365. 85.TinkleBT.InJointhypermobilityHandbook:AguidefottheissuesandmanagementofEhlers-Danlos syndromehypermobilitytypeandthehypermobilitysyndrome.USA:LeftPawPress;2010. 86.RainsJC,PocetaJS.headacheandsleepdisorders:reviewandclinicalimplicationsforheadache management.Headache.2006;46:p.1344-1363. 87.MathiasCL,LowDA,IodiceV,etal.Posturaltachycardiasyndrome-currentexperienceandconcepts.Nat RevNeurol.2011;8:p.22-34. 88.BendikEM,TinkleBT,Al-shuikE,etal.Jointhypermobilitysyndrome:acommonclinicaldisorder associatedwithmigraineinwomen.Ceplalgia.2011;31:p.603-613. 89.MartinVT,NeilsonD.Jointhypermobilityandheadache:thegluethatbindsthetwotogether–part2. Headache.2014;54(8):p.1403-1411. 90.PuleddaF,ViganoA,CellettiC,etal.Astudyofmigrainecharacteristicsinjointhypermobilitysyndrome akaEhlers-Danlossyndrome-HT.NeurolSci.2015;36:p.1417-1424. 91.HallT,BriffaK,HopperD.Clinicalevolutionofcervicogenicheadache:aclinicalperspective.Jmanmanip ther.2008;16:p.73-80. 92.BallingaardV,Thede-Schmidt-HansenP,etal.Areheadacheandtemporomandibulairdisordersrelated?A blindedstudy.Cephalalgia.2008;28:p.832-841. 93.DecosterPJ,VandenBergheL,MartensLC,etal.Generalizedjointhypermobilityand temporomandibulardisorders:inheritedconnectivetissuediseaseasamodelwithmaximumexpression.J orofacpain.2005;19:p.47-57. 94.HakimA,GrahameR.Non-musculosketetalsymptomsinjointhypermobilitysyndrome.Indirectevidence fotautonomicdysfunction?Rheumatology.2004;43(9):p.1194-1195. 95.ZarateN,FarmerAD,GrahameR,etal.Unexplainedgastrointestinalsymptomsandjointhypermobility:is connectivetissuethemissinglink?NeurogastroenterolMotil.2010;22(3):p.252-278. 96.MohammedPJ,LunnissN,ZarateN.Jointhypermobilityandrectalevacuatorydysfunction:anetiological linkinabnormalconnectivetissue?NeurogastroenterolMotil.2010;22(10):p.1085-1283. 50 97.ManningJ,KordaA,BennessC,etal.Theassociationofobstructivedefecation,lowerurinarytract dysfunctionandthebenignjointhypermobilitysyndrome:acase-controlstudy.IntUrogynecolJPelvic floordysfunct.2003;14(2):p.128-132. 98.DaneseC,CastoriM,CellettiC,etal.Screeningforceliacdiseaseinthejointhypermobility syndrome/Ehlers-Danlossyndromehypermobilitytype.AmJMedGenetA.2011;155A(9):p.2314-2316. 99.VounotrypdisP,EfremidouE,ZezosP,etal.Prevalenceofjointhypermobilityandpatternsofarticulair manifestationsinpatientswithinflammatoryboweldisease.GastroenterolResPract.2009. 100.AzpirozF,BouinM,CamilleriM,etal.MechanismofhypersensitiviityinIBSandfunctionaldisorders. NeurogastroenterolMotil.2007;19:p.62-88. 101.IIturrinoJ,CamilleriM,BusciglioI,etal.Sensationsofgasandpainandtheirrelationshipwithcompliance duringdistensioninhumancolon.Neurogastroenterolmotil.2012;24:p.646-651. 102.ReinsteinE,PimentelM,ParianiM,etal.VisceroptosisofthebowelinthehypermobilitytypeofEhlersDanlossyndrome:presentationofararemanifestationandreviewoftheliterature.EurJMedGenet.;55: p.548-551. 103.CastoriM,MorlinoS,DordoniC,etal.Gynecologicandobstetricimplicationsofthejointhypermobility syndrome(akaEhlers-Danlossyndromehypermobilitytype)in82Italianpatients.AmJMedGenetPartA. 2012a;158A:p.2055-2070. 104.McIntoshLJ,MalletVT,FrahmJD,etal.Gynecologicdisordersinwomenwithehlers-danlossyndrome.J SocGynecolInvestig.1995;(2):p.559-564. 105.GazitY,al.e.Dysautonomiaonthejointhypermobilitysyndrome.Americanjournalofmedicine.2003; 115(1):p.33-40. 106.GarlandE,CeledonioJ,RajS.PosturalTachycardiasyndrome:beyondorthostaticintolerance.CuurNeurol NeurosciRep.2015;15:p.60. 107.RowePC,etal.OrthostaticintoleranceandchronicfatiguesyndromeassociatedwithEhlers-Danlos syndrome.JPediatr.1999;135(4):p.494-499. 108.GrubbBP.Posturaltachycardiasyndrome.Circulation.2008;117(21):p.2814-2817. 109.Bulbena,etal.Anxietydisordersinthejointhypermobilitysyndrome.Psychiatryreserve.1993;46(1):p. 59-68. 110.BulbenaA,etal.Jointhypermobilitysyndromeisariskfactortraitforanxietydisorders:a15-yearfollowupcohortstudy.GenHospPsychiatry.2011;33(4):p.363-370. 111.Martin-SantosR,etal.Associationbetweenjointhypermobilitysyndromeandpanicdisorder.AmJ Psychiatry.1998;155(11):p.1578-1583. 112.HakimAJ,NorrisP,HopperC,GrahameR.LocalAnaestheticFailure;DoesJointHypermobilityProvideThe Answer?JournaloftheRoyalSocietyofMedicine.2005;98(2):p.84-85. 51 113.VanDongenP,DeBoerW,LemmensWA,etal.Hypermobilityandperipartumpelvicpainsyndromein pregnantSouthAfricanWomen.EuropeanJournalofobstetricsandgynecologicalreproductivebiology. 1999;84(1):p.77-82. 114.YoussifUN,BirdHA.Haemorrhoidsandjointhypermobility:anewextra-articularassociation.Clin Rheumatol.2013. 115.JhaS,ArunkalaivananAS,SitunayakeRD.Prevalenceofincontinenceinwomenwithbenignjoint hypermobilitysyndrome.IntUrogynecolJPelvicFloorDysfunct.2007;18(1):p.61-64. 116.BirdrH.HMSA.[Online].;2014.Availablefrom:www.hypermobility.org. 117.GrahameR,BirdH.Britishconsultantrheumatologistperceptionsaboutthehypermobilitysyndrome:a nationalsurvey.Rheumatology.2001;40:p.559-562. 118.MaillardS,MurrayKJ.Hypermobilitysyndromeinchildren.InKeerR,GrahameR.Hypermobility syndrome:recognitionandmanagementforphysiotherapist.:Edinburgh:Butterworth-Heinemann;2003. p.33-50. 119.BiroF,GewanterHL,BaumJ.Thehypermobilitysyndrome.Pediatrics.1983;72(5):p.701-706. 120.HakimA,GrahameR.Asimplequestionnairetodetecthypermobility:andadjuncttotheassesmentof patientswithdiffusemusculoskeletalpain.InternationalJournalofClinicalPractice.2003;57(3):p.163166. 121.Juul-KristesenB,RogindH,JensenDV,etal.Inter-examinerreproducibilityoftestandcriteriafor generalizedjointhypermobilityandbenignjointhypermobilitysyndrome.Rheumatology.2007;46(12):p. 1835-1841. 122.Smits-EngelsmanB,KlerksM,KirbyA.Beightonscore:avalidmeasureforgeneralizedhypermobilityin children.Journalofpediatrics.2011;158(1):p.119-123. 123.JurgeT,LarsenLR,Juul-KristensenB,etal.Theextentandriskofkneeinjuriesinchildrenaged9-14with generalisedjointhypermobilityandkneejointhypermobility–theCHAMPSstudyDenmark.BMC Musculoskeletaldisorders.2015;16:p.143. 124.DeHart&Vaatgroep,deContactgroepMarfanNederland,deVSOPenhetNederlandsHuisartsen Genootschap.erfelijkheid.[Online].[cited2016april16.Availablefrom:www.erfocentrum.nl. 125.BeightonP,DePaepeA,SteinmannB,etal.Ehlers-Danlossyndrome:revisednosology,Villefrance,1997. AmJMedGenetA.1998;77(1):p.31-37. 126.VerenigingvanEhlers-DanlosPatiënten(VED),deVerenigingSamenwerkendeOuder-en Patiëntenorganisaties(VSOP)enhetNederlandsHuisartsenGenootschap(NHG).erfocentrum.[Online]. [cited2016april17.Availablefrom:www.erfocentrum.nl. 127.samenwerkingsverbandtussendeVerenigingOsteogenesisImperfecta,deVerenigingSamenwerkende Ouder-enPatiëntenorganisatiesenhetNederlandsHuisartsenGenootschap.nhg.[Online].[cited2016 april17.Availablefrom:www.nhg.org. 52 128.KeerR.Physiotherapistassessmentsofthehypermobileadult.InKeerR,GrahameR.Hypermobility syndrome:Recognitionandmanagementforphysiotherapist.Edinghburg:ButterworthHeinemann;2003. p.67-86. 129.CherpelA,MarksR.Thebenignjointhypermobilitysyndrome.Newzealandjournalofphysiotherapy. 1999;27(3):p.9-22. 130.BartonLM,BirdHA.Improvingpainbystabilisationofhyperlaxjoints.JorthopRheumatol.1996;9:p.4651. 131.KempS,RobertsI,GambleC,etal.Arandomizedcomparativetrialofgeneralizedvstargeted physiotherapyinthemanagementofchildhoodhypermobility.Rheumatology.2010;49:p.315-325. 132.MurrayK.Hypermobilitydisordersinchildrenandadolescents.Bestpracticeandresearchclinical rheumatology.2006;20(2):p.329-351. 133.SimmondsJV.Rehabilitation,fitness,sportsandperformanceforindividualswithjointhypermobility.In KeerR,GrahameR.Hypermobilitysyndrome–recognitionandmanagementforphysiotherapist.London: Butterworth-Heinemann;2003.p.107-126. 134.SaleDG.Neuraladaptationtoresistancetraining.MedicineandScienceinsportandexcercise.1988;20: p.135-145. 135.HarrelsonGL.Physiologicalfactorsofrehabilitation.InAndrewsJR,HarrelsonGL,WilkKE.Physical rehabilitationoftheinjuredathlete.2nded.London:WBSaunders;1998.p.13-37. 136.KeerR,SimmondsJ.Jointprotectionandphysicalrehabilitationoftheadultwithhypermobilitysyndrome. CurrOpinRheumatol.2011;29:p.998-1005. 137.PaceyV,ToftsL,AdamsRD,MunnsC,NicholsonL.Exerciseinchildrenwithjointhypermobilitysyndrome andkneepain:arandomisedcontrolledtrialcomparingexerciseintohypermobileversusneutralknee extension.PediatricRheumatology.2013;11:p.30. 138.CastoriM,MorlinoS,CellettiC,etal.Managementofpainandfatigueinthejointhypermobility syndrome(akaEhlers-Danlossyndrome,hypermobilitytype):principlesandproposalsfora multidisciplinaryapproach.AMJMedGenetA.2012b;158A:p.2055-2070. 139.HakimA.APatientSurveyofTreatmentOutcomesinJointHypermobilitySyndrome.HMSANewsletter. 2012Nov;:p.p25-26. 140.DanielHC.Painmanagementandcognitivebehaviouraltherapy.InHakimAJ,KeerR,GrahameR. Hypermobility,fibromyalgiaandchronicpain.Oxford:Elsevier;2010.p.125-142. 141.ZweersMC,KucharekovaL,SchalkwijkJ.Tenascin-X:acandidategeneforbenignjointhypermobility syndromeandhypermobilitytypeEhlers-Danlossyndrome?AnnRheumDis.2005;64(3):p.504-505. 142.Arendt-NielsenL,KaalundP,BjerringP,HogsaaB.InsufficienteffectoflocalanalgeticsinEhlers-danlos typeIIIpatient.ActaanaesthesiologicaScandinavica.1990;34:p.358-361. 143.RussekL.Hypermobilitysyndrome.Physicaltherapy.1999;79(6):p.591-597. 53 144.UmitS,BirkanS,ÖzlemYT.Theprevalenceofjointhypermobilityamonghighschoolstudents. RheumatologyInternational.2005;25:p.260-263. 145.JesseEF,OwenDSDS,SagarKB.Thebenignhypermobilitysyndrome.ArthritisRheumatology.1980;23:p. 1053-1056. 146.Al-Rawi,etal.JointmobilityamonguniversitystudentsinIraq.BritishjournalofRheumatology.1985; 244:p.326-331. 147.BirrellFN,AdebajoA,HazelmanBL,SilmanAJ.HighprevalenceofjointlaxityinWestafricans.Britisch journalofRheumatology.1994;33:p.56-59. 148.LarssonLG,BaumJ,MudholkerGS,etal.Hypermobility:prevalenceandfeaturesinaSwedishpopulation. BritishjournalofRheumatology.1993a;32:p.116-119. 149.ClinchJ,DeereK,SayersA,etal.Epidemiologyofgeneralizedjointlaxity(hypermobility)infourteen-yearoldchildrenfromtheUK:apopulation-basedevaluation.Artritisandrheumatism.2011;63:p.2819-2827. 150.RemvingL,JensenDV,WardRC.Epidemiologyofgeneraljointhypermobilityandbasisfortheproposed criteriaforbenignjointhypermobiliysyndrome:reviewoftheliterature.JRheumatol.2007;34(4):p.804809. 151.DecosterLC,BernierJN,LindsayR,etal.Generalizedjointhypermobilityanditsrelationshiptoinjury patternsamongNCAALacrosseplayers.Journalofathletictraining.1999;34(2):p.99-105. 152.KrivickasLS,FeinbergJH.Lowerextremityinjuriesincollegeatletes:relationbetweenligamentouslaxity andlowerextremitymuscletightness.Archivesofphysicalmedicineandrehabilitation.1996;77(11):p. 1139-1143. 153.SodermanK,AlfredsonH,Pietilä,etal.Riskfactorsforleginjuriesinfemalesoccorplayers:aprospective investigationduringoneoutdoorseason.Kneesurgery.Sportstraumatology,arthroscopy.2001;9(5):p. 313-321. 154.SmithR,DamodaranAK,SwaminathanH,etal.Hypermobilityandsportinjuriesinjuniornetballplayers. Britishjournalofsportsmedicine.2005;39(9):p.628-631. 155.FatoyeF,PalmerS,VanderlindML.Gaitkinematicsandpassivekneejointrangeofmotioninchildrenwith hypermobilitysyndrome.Gaitposture.2011;33:p.447-451. 156.BooshanamDS.Evaluationofpostureandpaininpersonswithbenignjointhypermobilitysyndrome. RheumatologyInt.2011;31(12):p.1561-1565. 157.SavastaS,MerliP,RuggierriM,etal.Ehlers-Danlossyndromeandneurologicalfeatures:areview.Childs NervSyst.2011;27(3):p.365-371. 158.JohanssonH,PedersenJ,BergenheimM.Peripheralafferentsoftheknee:theireffectoncentral mechanismregulatingmusclestifness,jointstabilityandproprioceptionandco-ordination.InJohansson H,PedersenJ,BergenheimM.Proprioceptionandneuromuscularcontrol:JointstabilityHumanKinetics.: Champaign;2000.p.5-22. 54 159.StillmanB,TullyEE,McMeekenJ.Kneejointmobilityandpositionsenseinhealthyyoungadults. Physiotherapy.2002;8(9):p.553-560. 160.NijsJ,AertsA,DemeirleirK.Generalizedjointhypermobilityismorecommoninchronicfatiguesyndrome thaninhealthycontrolsubject.JManipulativePhysiolTher.2006;29(1):p.32-39. 161.BeightonP.Editorial.Carierres.2013;47(1). 162.SmitsB,VandenHeuvelL,KnoopsH,etal.Mitochondrialenzymesdiscriminatebetweenmitochondrial disordersandchronicfatiguesyndrome.Mitochondrion.2011;11:p.735-738. 163.GrahameR.Paindistressandjointhyperlaxity.Jointbonespine.2000;67:p.157-163. 164.Al-RawiZS,Al-DubaikelKY,Al-SikafiH.Jointmobilityinpeoplewithhiatushernia.Rheumatology.2004; 43(5):p.574-576. 165.EcclesJ,HarrisonN,CritchleyH.Jointhypermobilitysyndrome:Psychiatricmanifestations.BMJ.2011; 342:p.998. 166.RemvigL,JensenDV,WardRC.Arediagnosticcriteriaforgeneraljointhypermobilityandbenignjoint hypermobilitysyndromebasedonreproducibleandvalidtests?Areviewoftheliterature.Thejournalof rheumatology.2007;34(4):p.798-803. 167.SahinN,BaskentA,CakmakA,etal.Evaluationofkneeproprioceptionandeffetsofproprioception exerciseinpatientswithbenignjointhypermobilitysyndrome.RheumatolInt.2008;28:p.995-1000. 168.GedaliaA,BrewerE.Jointhypermobilityinpediatricpractice-areview.JRheumatol.1993;20:p.371-374. 55