De Europese Unie

advertisement
Inhoud
1. Inleiding
2. Europa
3. Europese symbolen
4. De Europese Unie
5. Nieuwe landen voor de Europese Unie?
6. De euro
7. Het Eurovisie Songvestifal
8. De Europese grondwet
9. Belangrijke data
10. Afsluiting
11. (Bijlage Europese grondwet)
Inleiding
Ik heb dit onderwerp gekozen omdat er nu veel over gepraat wordt, in verband
met de Europese grondwet (zie hoofdstuk 8). Ik wilde er ook meer over te weten
komen en het leek me een leuk en interessant onderwerp.
Met dank aan meester Jurgen, want hij bracht mij op het idee om mijn werkstuk
hier over te houden.
Ik hoop dat je mijn werkstuk leuk vindt.
Veel leesplezier,
Juliette.
Europa
Europa is een continent. Het ligt aan de Noordzee, de Atlantische Oceaan, de
Oostzee en de Middellandse Zee. Het heeft verschillende landschappen; van
hoge bergen tot plaatsen onder de zeespiegel. Van heel veel sneeuw tot
prachtige hete stranden.
Europa heeft een oppervlakte van 10.498.000 km2, heeft ongeveer 750 miljoen
inwoners en is daarmee het dichtstbevolkte werelddeel.
Europa bestaat uit 30 landen; IJsland, Noorwegen, Zweden, Finland,
Denemarken, het Vernigd Koninkrijk, Ierland, Nederland, België, Duitsland,
Polen, Estland, Letland, Litauwe, Belgrado, Ukraïne, Frankrijk, Spanje, Portugal,
Italië, Zwitserland, Oostenrijk, Slovakije, Kroatië, Bosnië-Hertzegovina,
Moldavië, Roemenië, Bulgarije, Macedonië en Joegoslavië.
Alle landen hebben een andere cultuur en een andere geschiedenis.
Europese Symbolen
Net als alle lidstaten heeft de Europese Unie ook een eigen vlag, een eigen
volkslied en een feestdag.
De Europese vlag staat symbool voor de eenheid en
identiteit van Europa. De cirkel van twaalf gouden
sterren verwijst naar het vredevol samenleven van
alle volkeren in Europa.
Het aantal sterren heeft niets te maken met het
aantal lidstaten. Het zijn twaalf sterren, omdat
twaalf traditioneel een symbool is van perfectie, volledigheid en eenheid. Er zijn
immers twaalf uren op een klok, twaalf maanden in een jaar...
De melodie van het Europese volkslied komt uit de negende
symfonie van Ludwig van Beethoven. Hij componeerde dit
muziekstuk in 1823. In het lied maakt hij gebruik van de tekst
van de dichter friedrich von schiller. De
titel van het gedicht was ‘Ode aan de
vreugde’. Beethoven en Schiller droomden
van een wereld: waarin alle mensen broeders
zijn, er geen oorlog is en het voor iedereeen
goed is om te leven. Omdat er in Europa zoveel verschillende
talen gesproken worden, hebben de leiders van Europa
beslist om enkel de melodie te gebruiken.
Er zijn heel wat mensen die niet weten dat we ook een
Europese feestdag hebben! Het was op 9 mei 1950 dat
Robert Schuman een voorstel deed om Europese landen te
laten samenwerken. Het hoofddoel was om de oorlogsdreiging
voor altijd uit te bannen. Met dit voorstel, dat ook wel eens
‘de Verklaring van Schuman’ wordt genoemd, werd het
startschot gegeven voor de Europese opbouw.
De Europese Unie
In de 20e eeuw woedde er
twee oorlogen in Europa. De
Tweede Wereldoorlog (1939–
1945) was een triest
dieptepunt. Er waaren vele
miljoenen doden. Veel huizen,
fabrieken, wegen en havens
lagen in puin.
Het moest anders in Europa.
Daar waren de leiders van de
West-Europese landen het
over eens. De landen moesten
gaan samenwerken. Dan
zouden de oorlogen stoppen. Samenwerken was ook nodig om het verwoeste
Europa weer op te bouwen.
In 1948 sloten Nederland, België en Luxemburg een akkoord. Ze vormden de
Benelux. In 1951 werd de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS)
opgericht. Kolen en staal waren onmisbaar voor de industrie.
Naast de Benluxlanden deden ook West-Duitsland, Frankrijk en Italië mee aan
de EGKS. Deze landen vormden in 1957 de EEG, (Europese Economische
Gemeenschap). De landen van de EEG werkten steeds meer samen. Niet alleen op
econimisch gebied. Ze maakten afspraken over een beter milieu, het onderwijs,
de veilighei en nog veel meer zaken. In 1973 sloten Groot-Brittanië, Denemarken
en Ierland zich aan. Griekenland volgde in 1981 en in 1986 Spanje en Portugal.
Ten slotte werden in 1995 Finland, Oostenrijk en Zweden lid.
Het jaar 1991 was belangrijk voor de EG. De Europese leiders kwamen toen bij
elkaar in Maastricht. Ze besloten dat de EG voortaan Europese Unie zou heten.
De grenzen tussen de EU-landen zouden verdwijnen. Er zou één betaalmiddel
komen: de Euro. Na 2000 zal de EU nog groter worden. Er komen
waarschijndelijk nog tien landen bij. Dat is in 1977 in het verdrag van
Amsterdam afgesproken.
Nieuwe landen voor de
Europese unie?
Het is zover. Polen, Tsjechië, Hongarije, Slovakije, Slovenië, Estland, Letland,
Litauwe, Malta en Cyprus zijn toegetreden tot de Europese Unie. De uitbrijding
van de EU heeft vooral te maken met landen uit Midden- en Oost-Europa.
In één klap heeft de EU er tien landen en 75 miljoen burgers bij.
Er is nu al discussie over het niet toelaten van Turkije. In 2007 staan ook
Bulgarije en Roemenië aan de deur te kloppen. De komst van nog meer nieuwe
landen zal niet helemaal zonder zorgen zijn. Europa wordt steeds meer een
politieke en vooral econimische eenheid. Maar zullen wij dit als een goede en
stevige band ervaren?
Ook is er veel angst bijlanden aan de Oostzee, waar de kleine Balstische staten
als Letland, Estland en Litauwen zich nog herinneren dat ze niet zo lang geleden
nog lid waren van de Sovjetunie. Toen hadden ze niets te zeggen. Ze zijn bang
dat dit nog een keer zal gebeuren als ze opnieuw lid zijn van zo’n supermacht.
Regeringsleiders van alle Europese landen samen op de foto.
De Euro
Veel burgers en bedrijven vonden die oude valuta’s (munteneenheid in een land)
lastig. Er moest steeds maar worden gewisseld. Dat is ingewikkeld en duur.
Daarom kreeg de EU een gemeenschappelijke munt: de euro. Die naam koos men
tijdens de Eurotop Madrid in 1995. Vanaf 2002 werd de Euro ingevoerd. Binnen
een half jaar moesten de guldens, marken en andere munten verdwenen zijn.
Er zijn zeven soorten eurobiljetten: een biljet van 5, 10, 20, 50, 100, 200 en 500
euro.
Er zijn acht soorten euromunten: een munt van 1, 2, 5, 10, 20 en 50 eurocent en
een munt van 1 en een munt van 2 euro.
Het Eurovisie Songvestifal
Het Eurovisiesongfestival is sinds 24 mei 1956 een
jaarlijkse presentatie en competitie van liedjes, en
wordt uitgezonden op televisie (maar voornamelijk
radio in de eerste jaren) door heel Europa. Maar het
songfestival ook in landen buiten Europa uitgezonden.
Ook op het internet is het songfestival te volgen.
Aan het songfestival kan ieder EBU-lid meedoen, waardoor ook landen buiten
Europa mee mogen doen. Het gaat hier om Israël, Marokko, Tunesië, Algerije,
Egypte, Libanon, Libië, Syrië en sinds kort ook Georgië.
Het eerste songfestival was gebaseerd op het Italiaanse Festival van San Remo.
Het eerste festival vond plaats in 1956, toen zeven van de oorspronkelijke
landen meededen, ieder met twee liedjes. De andere drie werden
gediskwalificeerd omdat hun deelname te laat binnenkwam. Aan dat eerste
songfestival namen Frankrijk, West-Duitsland, Italië, Nederland, Luxemburg,
België en Zwitserland deel. Een jaar later kwamen daar het Verenigd Koninkrijk,
Denemarken en Oostenrijk bij.
Het festival van 1956 was alleen op de radio te beluisteren, de jaren daarna
werd het op televisie uitgezonden en in 1968 gebeurde dit voor het eerst in
kleur. In de jaren '80 trad Monaco terug uit het festival maar kwamen Cyprus en
IJsland het deelnemersveld versterken. In 1992 waren er uiteindelijk 23
deelnemers toen er zich nieuwe ontwikkelingen voordeden.
In 1993 deden Kroatië, Slovenië en Bosnië en Herzegovina voor het eerst als
onafhankelijke landen mee, en in 1994 volgden Litouwen, Estland, Roemenië,
Polen, Rusland, Slowakije en Hongarije, enkele jaren later gevolgd door Letland,
(VJR) Macedonië en Oekraïne.
In 2004 was er opnieuw een golf van nieuwe deelnemers (Andorra, Albanië, WitRusland, Monaco (opnieuw) en Servië en Montenegro. Om dit mogelijk te maken
werd het reglement grondig herzien. Voortaan zou er een voorronde komen,
enkele dagen voor het festival, waaruit de 10 beste liedjes zouden doorstoten
naar de grote finale. De landen die het voorafgaande jaar bij de beste 10 waren
geëindigd kregen gegarandeerde toegang tot de finale.
Het festival in 2005 vond plaats in Kiev op 19 en 21 mei. Het was meteen ook een
jubileum, namelijk het 50e Eurovisiesongfestival. Het evenement werd gewonnen
door de Griekse Helena Paparizou met het nummer My Number One.
De Europese Grondwet
Op 1 juni mochten alle volwassenen in Nederland
meedoen aan een referendum. De bevolking mocht haar
mening geven over één onderwerp. In dit geval de
Europese grondwet. In het stemhokje kon iedereen met
“JA" of NEE” laten weten of hij voor of tegen een
grondwet in Europa is.
De Nederlanders hebben tegen gestemd. 63 procent zei 'nee' tegen de
grondwet. 37 procent heeft 'ja' gestemd. Omdat Frankrijk eerder al 'nee'
stemde was al duidelijk dat de grondwet er niet komt. De afspraak was dat alle
25 landen in Europa 'ja' moeten zeggen tegen de grondwet, alleen dan zou de
grondwet doorgaan.
Om beter te kunnen samenwerken en problemen te kunnen oplossen moeten er
goede afspraken en regels op papier komen: een grondwet dus, waar iedereen
zich aan houdt.
Veel landen hebben een grondwet. Ook Nederland. Hierin staan de belangrijkste
wetten van een land: hoe een land geregeerd moet worden en welke rechten
mensen hebben en hoe we met elkaar omgaan.
De Europese grondwet is niet hetzelfde als de Nederlandse grondwet. Er komen
wel rechten van de Europese burgers in te staan, maar er worden vooral veel
andere afspraken ingezet. Daarom is volgens veel deskundigen de naam grondwet
niet helemaal goed gekozen. Wat er komt is meer een verdrag, met daarin de
spelregels hoe de 25 landen moeten samenwerken.
Verder wordt het voor landen moeilijker om plannen tegen te houden. Nu kan nog
één land met zijn stem een plan tegenhouden, vetorecht heet dat. Dat wordt met
de nieuwe grondwet een stuk moeilijker. Dan zal het bijna altijd zo zijn zo zijn
dat als er gestemd wordt over een onderwerp, de meeste stemmen gelden.
Er moet één Europese minister van Buitenlandse Zaken komen. Ook is het de
bedoeling dat 2,5 jaar achterelkaar een vaste voorzitter voor de Europese Unie
komt. Een soort Europese president. Nu hebben de landen om de beurt een tijdje
de leiding, bijvoorbeeld bij vergaderingen of bij belangrijke bezoeken aan het
buitenland. Dat gaat straks anders.
Tot slot krijgen de inwoners van Europa meer macht. Wie 1 miljoen
handtekeningen verzamelt kan proberen ervoor te zorgen dat er een wet komt
voor iets dat hij of zij belangrijk vindt. Uiteindelijk beslist onder andere het
parlement van Europa of dat ook echt gebeurt.
Belangrijke Data
Van de val van de muur tot de uitbreiding van de EU
Op 9 november 1989 Het IJzeren Gordijn gesloopt. De weg van Oost- naar
West-Europa ligt open. De landen van achter het IJzeren Gordijn aarzelen niet
om bij de Europese Unie in Brussel aan te kloppen. De lange mars naar de
eenmaking van Europa begint.
22 juni 1993 Het Europa van de twaalf bedenken een soort examen die landen
moeten afleggen om bij de EU aan te kunnen sluiten. Tien landen uit Midden- en
Oost-Europa vragen het EU-lidmaatschap aan. De twee eilanden Cyprus en Malta
hebben dat al in 1990 gedaan.
12-13 december 1997 Op een Eurotop (Luxemburg) besluit men de kandidaten
in twee groepen te delen. Op 30 maart 1998 beginnen de onderhandelingen met
de eerste groep: Estland, Hongarije, Polen, Slovenië, Tsjechië en Cyprus.
10-11 december 1999 Op nog een Eurotop (Helsinki) wordt de beslissing
genomen om in februari 2000 met de tweede groep landen gesprekken te
beginnen. Het gaat om: Bulgarije, Letland, Litauwe, Roemenië, Slovakije en Malta.
14-15 december 2001 Op de top van Laken (Brussel) wordt er voorgenomen de
de gesprekken met de kandidaat-landen voor het einde van 2002. De landen
Roemenië en Bulgarije vallen uit de boot, want die zijn nog lang niet klaar.
1 januari 2002 In twaalf van de 15 EU-landen wordt de eigen munt vervangen
door de Euro. Denemarken, Zweden en Groot-Brittanië doen daar niet aan mee.
12-13 december 2002 De Europese Unie rondt de ondehandelingen met de
kandidaat-lidstaten af. Ze worden uitgenodigd om op 1 mei 2004 toe te treden
tot de EU. In december dat jaar valt de beslissing wanneer de gesprekken met
Turkije zullen beginnen.
Afsluiting
Ik hoop dat je van mijn werkstuk hebt genoten en dat je er veel van hebt
geleerd. Ik heb er in ieder geval wel iets van geleerd en ik vond het leuk om mijn
werkstuk te maken. Maar natuurlijk heb ik al die informatie niet uit mijn duim
gezogen! Hier zijn mijn bronnen:
Boeken uit de Bibliotheek:
Een niEUw Europa
(Bert de Craene)
Democratie
(David Downing)
De Europese Unie nr. 209 (Zeger van Mersbergen)
Sites van het Internet
www.nos.nl/jeugdjournaal
www.europa.eu.int
www.europa.eu.int/europago
www.europasite.net
www.wikipedia.org
Download