Advies van de medisch adviseur

Advies van de medisch adviseur
Hoe wordt het overlijdensrisico beoordeeld?
Bij de medische beoordeling van een overlijdensrisicoverzekering bekijken wij zowel de (huidige) klinische
gezondheidstoestand als de statistische gezondheidstoestand van de aanvrager. Dit betekent dat naast de
individuele medische voorgeschiedenis, ook algemeen
medische en ervaringsfactoren de acceptatie van een risico
beïnvloeden.
Het komt voor dat de kandidaat-verzekerde op het moment
van beoordeling (klinisch) gezond is, maar dat er toch
medisch-statistisch een verhoogd overlijdensrisico is. Dit
komt door een voorafgaande ziekte of aandoening en de
daarbij spelende omstandigheden. Het advies dat een
overlijdensrisico hoger is dan gemiddeld, zegt niets over de
individuele gezondheidstoestand van de aanvrager. Het is
dan ook niet automatisch zo dat de verzekeraar vindt dat
de aanvrager een hogere kans op overlijden heeft.
Waar is de overlijdenskans op gebaseerd?
C100041-0816
De overlijdenskans is gebaseerd op de richtlijnen van
herverzekeraars. Zij doen statistisch onderzoek naar
het sterfteverloop van grote aantallen mensen met een
bepaalde ziekte of aandoening. Overlijden er meer mensen
uit zo’n groep dan normaal? Dan is er sprake van een
verhoogde overlijdenskans. Een verzekeraar zal deze
persoon alleen op afwijkende voorwaarden willen accepteren. Deze persoon wordt dus als het ware in een soort
gevarenklasse ingedeeld. Hoewel strikt individueel gezien
de kans op eerder overlijden erg klein is.
Hoe werkt het berekenen van de overlijdenskans?
Graag geven wij u hiervan een voorbeeld. Wij gaan hierbij
uit van een groep van 1.000 mannen van 40 jaar met
normale levens- en sterftekansen. Stel dat we in de sterftetabel lezen dat naar verwachting 30 mannen uit deze
groep binnen tien jaar overlijden. 970 mannen zullen dus
na afloop van deze tien jaar nog in leven zijn. Op grond van
de statistische gegevens is 30 te beschouwen als de gemiddelde sterfte in deze groep.
Vergelijk deze groep nu met een andere groep van 1.000
mannen die ook een leeftijd hebben van 40 jaar, maar die
allemaal lijden aan een bepaalde aandoening. Uit medischstatistisch onderzoek blijkt dat 45 van hen binnen tien
jaar zijn overleden. Dan is er een duidelijke toename van
het aantal sterfgevallen. Het sterftequotiënt, namelijk de
verhouding tussen het aantal sterfgevallen in de eerste
groep en het aantal sterfgevallen in de tweede groep is dan
1,5. Of uitgedrukt in een percentage 150 procent (namelijk
45/30 = 1,5). Het verschil in levenskansen tussen beide
groepen is veel kleiner, namelijk 1,5 procent (het verschil
tussen 97,0 procent en 95,5 procent).
Verschillende standpunten behandelend
specialist en medisch adviseur
De behandelend specialist en de medisch adviseur van
een verzekeraar kijken op verschillende manieren naar
iemands gezondheidssituatie. Een behandelend specialist
baseert zich voornamelijk op de levenskans. In het geval
van het bovenstaande voorbeeld wijkt die nauwelijks af van
de normale levenskans. Maar voor de verzekeraar betekent
een sterftekans van 150 procent, dat zij in het geval van het
voorbeeld in de tweede groep naar verwachting 1,5 keer
meer moet uitkeren dan in de eerste groep. Dit heeft uiteraard invloed op de premie die de verzekeraar in rekening
brengt voor het overlijdensrisico. De uitkeringen worden
namelijk van de premies betaald.