Benzodiazepines en dementie

journa al
Benzodiazepines en
dementie
den de onderzoekers om de 2-3 jaar het
benzo’s geslikt hadden (n = 52) 1,55 (95%-
en mogelijke dementieverschijnselen
17) was de OR 1,48 (95%-BI 0,83-2,63, niet
eventuele gebruik van benzodiazepines
vast met huisbezoeken. De observatie­
BI 1,24-1,95). Bij recente gebruikers (n =
significant), bij vroegere gebruikers (n =
Het verband tussen benzodiazepine-
periode was gemiddeld 15 jaar. Bij 253
tig gesuggereerd, maar overtuigend
worden gesteld. Van de 95 personen die
kunnen natuurlijk geen causale con­
met het slikken van benzodiazepines,
dit langlopende onderzoek worden ge­
gebruik en dementie wordt regelmaonderzoek dat dit verband bevestigt
of juist ontkracht, ontbreekt. Hier-
voor is langlopend onderzoek noodzakelijk en dat is nu net het probleem.
Franse onderzoekers trachtten op
personen kon de diagnose dementie
bij de start van het onderzoek begonnen
kregen er 30 dementie. Van de groep die
geen benzo’s gebruikten (n = 968) kre­
gen er 223 dementie. Het risico (gecor­
basis van een groot lopend onderzoek
rigeerd voor mogelijke confounders) op
schaffen. Zij voerden met dit PAQUID-
groter dan bij de niet-gebruikers (HR
patiënt-controleonderzoek uit. In het
voor depressieve verschijnselen bleef
werden tussen 1063 personen van 65
1,08-2,43).
(PAQUID) hierin duidelijkheid te ver­
bestand een cohortonderzoek en een
cohortonderzoek (gestart in 1987-1989)
jaar en ouder ingesloten. Deze perso­
dementie was bij benzo-gebruikers dus
1,60; 95%-BI 1,08-2,38). Ook na correctie
dit risico vrijwel gelijk (HR 1,62; 95%-BI
In het patiënt-controleonderzoek
nen hadden in de 3 voorafgaande jaren
sloten de onderzoekers uit het totale
waren geen dementieverschijnselen in
mentie in en 1810 controlepatiënten.
geen benzodiazepines geslikt en er
de voorafgaande 5 jaar. Vervolgens leg­
Waarom écht liever
metformine dan sul­
fonylureumderivaten?
Cardiovasculaire incidenten als
myocardinfarct en CVA zijn de voor-
naamste doodsoorzaak bij patiënten
met diabetes mellitus. Hoe orale anti­
= 155.025) waren door statistische cor­
blanke mannen betrof. Exclusiecriteria
waren slechte nierfunctie, ernstig me­
disch lijden en cocaïnegebruik. In de
sulfonylureumgroep bleken significant
meer patiënten getroffen door cardio­
in de metforminegroep (18,2 versus 10,4
werd geen verschil gevonden tussen de
verschillende onderzochte sulfonylu­
pie met metformine. Is dit terecht?
lijking met placebopreparaten of dieet
pectievelijk sulfonylureumderivaten
en metformine als initiële orale mono­
therapie op het optreden van cardio­
vasculaire incidenten en overlijden. De
groepen sulfonylureumgebruikers (n
= 98.665) en metforminegebruikers (n
56(2) februari 2013
wel degelijk een relevante constatering.
Vermindering van het benzodiazepi­
negebruik zou immers op de lange ter­
mijn een daling van de prevalentie van
dementie kunnen betekenen. ▪
Arie Knuistingh Neven
risk of dementia: prospective population based
Bovenstaande bevindingen on­
maakt met betrekking tot het gebruik
variabelen goed met elkaar vergelijk­
Kingdom Prospective Diabetes Study) bekend
periode 2001-2008 het effect van res­
van benzodiazepines is het getalsmatig
baar. Nadeel was dat het voornamelijk
gekozen bij bewezen intolerantie voor
tief cohortonderzoek vergeleek in de
kend, maar gezien het grote gebruik
derstrepen nogmaals de juistheid
reumderivaten.
Een groot Amerikaans retrospec­
keer hoger is. Dit lijkt niet indrukwek­
rectie voor de verschillende klinische
orale therapie voor metformine. Voor
metformine of als combinatiethera-
bij gebruikers van benzodiazepines 1,5
study. BMJ 2012;345:e6231.
patiënten per 1000 patiëntjaren). Er
sulfonylureumderivaten wordt alleen
concludeerd dat het risico op dementie
De odds ratio was bij gebruikers die ooit
of overlijden was nog niet geheel
diabetes mellitus type 2 als initiële
clusies worden getrokken. Wel kan uit
Billioti de Gage S, et al. Benzodiazepine use and
vasculaire incidenten of overlijden dan
duidelijk. De NHG-Standaard kiest bij
Uit deze observationele onderzoeken
PAQUID-cohort 467 patiënten met de­
diabetica bijdragen aan het verklei-
nen van het risico op deze incidenten
216) was de OR 1,56 (95%-BI: 1,23-1,98).
Al langer is uit onderzoek (United
dat sulfonylureumderivaten in verge­
een verhoogd risico geven op cardiovas­
culaire incidenten, terwijl metformine
in vergelijking met placebopreparaten
een duidelijke reductie geeft. De re­
den voor dit verschil is niet duidelijk.
Mogelijk dat de negatieve invloed van
sulfonylureumderivaten op het lipide­
spectrum, gewicht en bloeddruk een
oorzakelijk rol speelt.
van de keuze die de NHG-Standaard
van sulfonylureumderivaten (alleen
in combinatie met metformine). Het
zou wel te verkiezen zijn wat meer te
benadrukken om bij intolerantie voor
metformine de keus voor een sulfony­
lureumderivaat als alternatieve mono­
therapie te ontmoedigen. ▪
Johan Schinkelshoek
Roumie CL, et al. Comparative effectiveness of
sulfonylurea and metformin monotherapy on
cardiovascular events in type 2 diabetes mellitus.
A cohort study. Ann Intern Med 2012;157:601-10.
In Memoriam
De redactie van H&W is geschokt door het bericht dat Carel
Bakx op 1 januari jongstleden is overleden. We zijn hem veel
dank verschuldigd voor de vele bijdragen aan H&W en aan de
huisartsgeneeskunde in het algemeen.
Redactie Huisarts en Wetenschap
De berichten, commentaren en reacties in het Journaal
richten zich op de wetenschappelijke en inhoudelijke kanten
van het vak. Bijdragen van lezers zijn van harte welkom
([email protected]).
huisarts & wetenschap
57