de fusie BMR

SPORTVISIE
De fusie BMR.
Daar waar een journalist in de voetballerij het woord fusie laat vallen blijkt dat hij levensmoe
is of ernstige suïcidale trekken vertoont. De onvoltooide fusie van FC Limburg ligt nog vers
in het geheugen. Bij Roda werd het stadion, uit protest, afgebroken, clubshirts werden
weggegooid door grote huilende mannen, de echte supporters gingen elkaar te lijf en
bestuurders ontvingen doodsbedreigingen. De trouwe supporter is geïnjecteerd met een
veelal 2-kleurig hart, de kleureninsignes van zijn clubje. De identificatie met de voetbalclub,
de trouw aan de club lijkt doorgegeven met het erfelijke DNA materiaal. Bij Us MVV-ke
speelt nog één Maastrichtenaar, dus ruim voldoende voor de Maastrichtse identificatie?
Een fusie is het aangaan van een alliantie met de tegenstander, de onbetrouwbare, de
vijand, het is not done. De boodschap is helder en duidelijk, over een fusie behoor je niet te
schrijven tenzij je het leven vaarwel gaat zeggen.
Het persbericht over de fusie tussen Banholt, Mheer en Reijmerstock maakte mij meer dan
nieuwsgierig. Welke magische krachten hebben geleid tot deze nieuwe fusieclub BMR?
Ik ga het uitzoeken. In de sfeervolle kantine van Mheer, waar geen aparte ruimte is
vrijgemaakt voor een bestuurskamer. Dan weet ik dat dit interview geen doorsnee gesprek
gaat worden. Geen aparte bestuursruimte betekent de bestuurders en de sporters in één
ruimte, geen verschillen, geen achterkamertjes, gewoonweg transparantie.
Ik spreek met de 3 trotse vertegenwoordigers van het nieuwe BMR dat klinkt als een
motormerk uit vervlogen tijden.
De kersverse voorzitter is Peter van Neer, die geen historische binding heeft met een van
de 3 clubs, hij is van buitenaf aangetrokken. Wiel Troisfontaine is oud-voorzitter van
Banholtia en Ruud Hupperichs was de secretaris van Reijmerstock.
Ruud Hupperichs, Wiel Troisfontaine en Peter van Neer.
In eerste instantie zijn wij benaderd door de gemeente Margraten om eens na te gaan
denken over een fusie. Van de 3 clubs speelde Mheer op het hoogste niveau, 3e klasse,
Banholtia 6e klasse, en Reijmerstock 6e onderklasse. Historisch gezien is Mheer de
vereniging met de meest aansprekende successen, men speelde 1e klasse maar dan wel
met voetballers die van buitenaf, betaald werden binnengehaald. Twee jaar geleden vonden
de 1e verkennende gesprekken plaats tussen Banholt en Mheer. Volgens de gemeente en
de clubs was een fusie haast onontkoombaar gezien de sterke vergrijzing in deze regio. De
inzet was het behoud van het voetbal in de genoemde dorpen voor de eigen mensen.
Samenwerking tussen de 3 clubs was niet nieuw daar de verenigingen al een uitgebreid
samenwerkingsverband hadden bij de jeugd vanaf 1993.
In samenwerking met de gemeente en het Huis voor de sport, die het fusieproces
uitstekend heeft begeleid is vanaf 2009 de fusie een feit met een helder doel voor de
aangesloten verenigingen, een nieuwe sterke voetbalclub, met instemming van welhaast
alle leden. We kunnen dus spreken van een harmonieus proces, zonder valse emotionele
sentimenten en onderlinge concurrentie- en competentiestrijd.
In feite was de keuze voor een fusie simpel. Op termijn zou het voetbal niet langer
levensvatbaar zijn, dus zou men moeten stoppen. In de oude situatie was er een slechte
aansluiting van de jeugd naar de senioren. De versnippering was beslist geen voordeel.
Op dit moment zijn er in totaal 17 bestuursleden, met een kernbestuur van 9 leden.
De fusie betekent een nieuwe toekomst, een nieuwe sterke club met nieuw elan, nieuwe
sponsors. BMR heeft op dit moment 13 jeugdteams en 5 seniorenteams.
Bij de thuiswedstrijden stroomt het publiek weer toe, 200 toeschouwers zijn geen
uitzondering. Naar uitwedstrijden gaan ongeveer 80 supporters trouw mee. De fusie heeft
de club een injectie gegeven er is een nieuwe identiteit ontstaan, er is weer geloof in een
gezonde toekomst en dat is wat telt.
Het 1e elftal bestaat uit een vrij jonge groep spelers waarvan slechts 2 spelers ouder zijn
dan 20 jaar. De 3 culturen en klassenverschillen zijn samengevoegd in het 1e team dat
uitkomt in de 4e klasse. Er is hierdoor een brede selectie.
Voor een jonge groep spelers moet je een opbouwtrainer hebben, iemand die geduld heeft
en veel tijd steekt in de begeleiding van spelers en de groep. De hoofdtrainer is nieuw
aangetrokken, het is Pascal Daemens uit Kerkrade een 54 jarige enthousiasteling.
De afronding van de nu al geslaagde fusie is het gaan voetballen op één centrale locatie.
De politiek heeft hieromtrent toezeggingen gedaan maar de politieke raderen, voor wat
betreft de besluitvorming draaien extreem langzaam. Een locatie met uitbreiding voor de
totale nieuwe vereniging zal de herkenbaarheid van BMR enkel vergroten.
De sleutel voor de geslaagde fusie is, commitment, passie voor het voetbal, professionele
ondersteuning bij het proces en de onvoorwaardelijke samenwerking. Samen sta je sterk.
Voor veel verenigingen is een fusie vloeken in de kerk. BMR heeft tegen deze stroom in
laten zien dat samenwerking en fuseren nieuwe kansen oplevert.
Ondanks mijn scepsis vooraf ben ik om, BMR is een trendsetter in een nieuwe
voetbalwereld waar fusies onvermijdelijk zullen worden wil men het voorbestaan
garanderen.
Daar waar het in deze column gaat over visie vind ik in BMR een bondgenoot, goed bezig
mannen. Een dikke pluim op de hoed!
Jan van der Heijden, Reacties:[email protected]