KADER: Ook de verlammende bureaucratie maakt het moeilijk de

KADER: Ook de verlammende bureaucratie maakt het moeilijk de oude politieke
machten te doorbreken
KOP: Surinamer in buitenland moet ook kunnen stemmen
Column
Grace Boldewijn
Verkiezingen voor de Tweede Kamer worden in Nederland op 9 juni gehouden. De
Britse premier kondigde vorige week aan dat daar verkiezingen zijn op 6 mei. We
zouden haast vergeten dat er nog een andere verkiezing is: op 25 mei in Suriname.
Ondanks het grote aantal Surinaamse Nederlanders is er tot nu toe weinig van te
merken.
Vorige week was er even iets van de aanloop naar de Surinaamse verkiezingen in het
nieuws. Op het journaal kwam Desi Bouterse in beeld met de aankondiging dat hij
lijsttrekker wordt van de Mega Combinatie. Het is een politiek blok van verschillende
partijen met de Nationale Democratische Partij van de oud-legerleider, als grootste.
Als media over Suriname berichten, gaat het vaak alleen over Bouterse en zijn politieke
partij. Dat is geen goede zaak. Veel Surinamers zijn er niet zo blij mee dat Bouterse
weer in de schijnwerper staat, waardoor het lijkt alsof we het verleden zijn vergeten.
Suriname bestaat uit meer dan alleen Bouterse.
Willen wij de Surinamers in Nederland goed informeren, dan moeten alle politieke
partijen de aandacht krijgen. Suriname kent momenteel niet minder dan dertien politieke
partijen, maar die kunnen heel moeilijk de oude machtsblokken doorbreken. Dat heeft
verschillende oorzaken. Daardoor ben ik bang dat het nog wel even kan duren voordat
er op het journaal andere personen in beeld komen die het nieuwe Suriname
vertegenwoordigen.
Het kiesstelsel dat in 1987 is geïntroduceerd, heeft voornamelijk de ‘participatieve
democratie’ ten doel, met als belangrijkste instrument de decentralisatie van het
bestuur. Die decentralisatie is nog steeds niet goed van de grond gekomen, waardoor
het kiesstelsel niet goed werkt en zijn doel voorbij schiet. Maar er is ook de
verlammende bureaucratie. Precies honderd dagen voor de verkiezingen moeten de
kieslijsten officieel ter inzage worden gelegd voor het publiek.
Alle politieke partijen die meedoen moesten zich van 16 tot en met 21 maart registreren
bij het Centraal Hoofd Stembureau. Suriname heeft 450.000 inwoners en circa 11
geregistreerde politieke partijen die meedoen aan de verkiezingen. Het is, als ik een
voorbeeld mag noemen, voor de jongste nieuwe politiek partij in Suriname, de PVRS
(Permanente Voorspoed Republiek Suriname, opgericht in september 2009) een bijna
onhaalbare kaart om in zo’n korte tijd mee te doen aan de verkiezingen. Met ongeveer
3300 leden die alleen de Surinaamse nationaliteit mogen hebben en in Suriname
moeten wonen en moeten voorkomen op de kieslijst. De kandidaatstelling was op 9
april.
Per politieke partij of combinatie kunnen 51 personen voor de Nationale Assemblee,
106 voor de districtsraden en 738 voor de ressortraden kandidaat worden gesteld. In
totaal gaat het om meer dan 800 kandidaten per partij of combinatie. Niettemin is het
voorzitter en lijsttrekker Chas Mijnals gelukt aan alle regels te voldoen. Meedoen aan de
verkiezingen is voor elke nieuwe politieke partij een ware beproeving.
Veel mensen weten niet dat Nederlandse Surinamers die hier in Nederland wonen, niet
in het bezit mogen zijn van een dubbele nationaliteit. Het is voor Surinamers, die niet in
Suriname wonen en niet in het bezit zijn van de Surinaamse nationaliteit, ook niet
mogelijk te stemmen. Surinamers die in Suriname wonen, maar een ander paspoort
hebben, vallen ook buiten de boot. Als je de Surinaamse nationaliteit hebt, moet je in
het land zijn om te kunnen stemmen. Het is niet mogelijk iemand te machtigen.
Volgt u het nog? Dit soort bureaucratie moet worden uitgebannen. Het is niet voor niets
dat het belangrijkste speerpunt van de PVRS is het toekennen van de Surinaamse
nationaliteit aan iedere Surinamer, waar ook ter wereld. Wil Suriname zich
internationaal op de kaart zetten, dan moet iedere Surinamer zijn stem kunnen laten
horen.
Grace Boldewijn is ceo van BoCari Engineering in Breda.