Zorgstandaard intro

Zorgstandaard Integrale Geboortezorg
1 juli 2016 in Actueel, Geboortezorg, Nieuws
Het
College Perinatale Zorg (CPZ) heeft op 1 juli de Zorgstandaard Integrale Geboortezorg
gepubliceerd. Daarin staat de zorgvraag van de zwangere centraal. De zorgverleners in
de geboortezorg moeten een gedeelde visie hebben en elkaar eerder consulteren dan
naar elkaar te verwijzen. In het hele proces van zwangerschap, bevalling en
kraamperiode krijgt de aanstaande moeder een vast aanspreekpunt: de coördinerend
zorgverlener. Een belangrijk hulpmiddel bij integrale zorg wordt het individueel
geboortezorgplan.
De zorgstandaard is in opdracht van het CPZ ontwikkeld door de Expertgroep
Zorgstandaard Integrale Geboortezorg en een tijdelijke commissie van het Zorginstituut
Nederland. Hieronder de samenvatting van de zorgstandaard zoals gepubliceerd door het
CPZ.
Met ‘integrale geboortezorg’ wordt het gehele traject van zorg bedoeld vanaf de
preconceptiefase tot en met de eerste zes weken na de geboorte, inclusief de
samenwerking met en/of de overdracht naar kraamzorg, jeugdgezondheidszorg, huisarts
en/of op indicatie de overdracht of verwijzing naar andere zorgverleners, zoals
bijvoorbeeld de kinderarts.
Het doel van integrale geboortezorg is het verbeteren van de zorg door een integrale,
multidisciplinaire aanpak. Bij integrale geboortezorg staat de zorgvraag van de zwangere
centraal, waarbij door een constante evaluatie van de uitkomsten én de cliëntervaringen
de zorg kwalitatief beter, effectiever en doelmatiger kan worden. Door in de gehele
geboortezorg uit te gaan van de zorgvraag en het perspectief van de zwangere en deze
te koppelen aan de beschikbare evidence-based kennis wordt aanbodgericht denken
voorkomen en kan continue, gecoördineerde en kwalitatief goede zorg geleverd worden.
Daarbij wordt speciale aandacht besteed aan vrouwen met lage
gezondheidsvaardigheden.
Het is belangrijk dat de zorgverleners in de geboortezorg op beleidsniveau een gedeelde
visie hebben en op uitvoerend niveau gebruik maken van ieders deskundigheid en
aandacht hebben voor elkaars werkprocessen. Verloskundige zorgverleners zullen minder
naar elkaar verwijzen, maar elkaar consulteren. Iedere regio maakt afspraken over de
wijze van intake en de vormen van overleg van het interprofessionele geboortezorgteam
om invulling te geven aan het zorgpad en het bespreken van de zwangere en/of het
(ongeboren) kind binnen een interprofessioneel geboortezorgteam. In het gehele proces
van zwangerschap, bevalling en kraamperiode, krijgt de aanstaande moeder één vast
aanspreekpunt: de coördinerend zorgverlener. Een belangrijk hulpmiddel bij integrale
zorg is ten slotte het Individueel geboortezorgplan. Met elke zwangere zal zo’n plan, op
basis van de principes van gezamenlijke besluitvorming, worden opgesteld.
In de Zorgstandaard Integrale Geboortezorg wordt fasegewijs de noodzakelijke geachte
zorg voor en begeleiding van een (aanstaande) zwangere c.q. kraamvrouw beschreven.
Het betreft primair de basiszorg die iedere (aanstaande) zwangere c.q. kraamvrouw
aangeboden behoort te krijgen. Bij vastgestelde risico’s of complicaties wordt, conform
de geldende richtlijnen en aangevuld met lokale afspraken, aanvullende zorg opgenomen
in het Individueel geboortezorgplan. Uiteraard staat het de zwangere vrij om van
bepaalde zorg of onderzoeken af te zien. Daarbij wordt altijd het beginsel van informed
consent gehanteerd.
De beschreven zorg is nadrukkelijk gebaseerd op meest recente inzichten van
cliëntenorganisaties en beroepsgroepen over de inhoud én organisatie van geboortezorg.
De zorgstandaard beschrijft welke zorg geboden wordt. In de tekst wordt na elke
paragraaf, waar mogelijk en relevant, verwezen naar de toepasselijke richtlijn, standaard
of afspraak, zoals bijvoorbeeld de Verloskundige Indicatielijst. Ter borging van het
cliëntenperspectief is onder andere gebruik gemaakt van de kwaliteitscriteria ‘Kwaliteit
Integrale geboortezorg vanuit cliëntenperspectief’ van de Patiëntenfederatie NPCF.
De zorgstandaard bevat daarnaast ook afspraken die nog niet in richtlijnen zijn
opgenomen. Deze behoeven in praktijk soms nog nadere uitwerking, zoals bijvoorbeeld
de ondersteuning van het zelfmanagement (via het individueel geboortezorgplan), de
taak en werkwijze van het interprofessioneel geboortezorgteam en de rol van het
Verloskundig Samenwerkingsverband. Dit geldt ook voor de bij een zorgstandaard
behorende kwaliteitsindicatoren, de cliëntenversie en het implementatieplan. Deze zullen
uiterlijk 1 januari 2017 aan de standaard worden toegevoegd. De Zorgstandaard
Integrale Geboortezorg, versie 1.1, schetst daarmee een toekomstperspectief dat de
komende jaren stapsgewijs wordt ingevuld. Cliëntenorganisaties, beroepsgroepen,
zorgaanbieders, zorgverzekeraars en andere relevante veldpartijen werken hierin samen.